Tíminn - 20.11.1958, Blaðsíða 9

í f MIN N, fimmtuílagiuu 20. nóvcmber 1958.
9
ELEANOR BURFORD
HIN KONAN
2 I
hans fyllti stofurnar svo ekki
, var lengur hægt að hlusta á
ganghijóð gömlu klukkunnar.
í þetta sinn vorum við
Díana orðnar sautján ára
gamlar.
Eg man allt eins og það liafi
skeð í gær hljóðið í bíhium
fyrir utan húsið, huröarskell-
inn og bjarnartökin þegar
hann íaðmaði okkar. Eg man
einnig eftir tóbaks- og 'viský-
íykt.
— Drottinn minn dýri, hróp
aði pabbi. — Eg fór að heim-
an frá tveimur litlum stúlk-
um og þegar ég kem aftur þá
finn ég tvær ungar dömur.
Hver er hver? Látum mig
geta.
Eg held raunar að hann
hafi vitað það. Díana hafði
lýst því yfir hve glöð hún
væri yfir því að sjá hann og
ég var einnig glöð en hélt
mig í dálítilli fjarlægð.
— Við erum orðnar sautján
ára, veiztu þaö, sagði Díana.
— Sautján ára, þaö er
naumast. Þaö var fallega gert
af ykkur að fæðast sama dag-
inn. Annars hefði ég þurft að
muna tvo afmælisdaga.
Hann lyfti Júliu frænku
upp og kyssti hana á kinnina.
Eg tók eftir því aö hún Ijóm-
aöi af ánægju.
Við rannsökuðum töskurn-
ar hans. Þær höfðu að geyma
hinar venjulegu gjafir — kín-
verskt silkiteppi lianda Júlíu
frænku og mandarínahúfur
handa hvorri okkar — önnur
blá en hin græn.
Díana tók þegar þá bláu og
setti hana upp. Hún var dá-
samleg með hana.
— Settu þína á þig, sagði
Júlía frænka.
Eg gerði þaö. Eg vissi að ég
leit út eins og ósköp venju-
leg stúlka .... allt öðruvísi
en Díana. Eg sá að pabbi virti
okkur fyrir sér og það brá
fyrir undrunarglampa í aug-
um hans. Hann hugsaði áreið
anlega um það sama og allir
aðrir: — Hvernig geta tvær
stúlkur sem líta alveg eins út
verið svona ólíkar?
— Gleymdu þvi ekki sern
þú lofaðir okkur, sagði Díana
við pabba.
— Hvað var það? spurði
hann.
— Þegar viö vorum litlar og
grétum yfir því að þú varst
að fara, þá lofaðir þú okkur
að við skyldum fá að fara með
þér þegar við værum orönar
nógu gamlar og hefðum lokið
skólagöngu okkar.
— Sagöi ég þetta virkiiega?
— Já, það gerðir þú, hróp-
uðum við báðar.
— Jæja, þið viröist stað-
í'áönar í því að látu mig efna
þetta loforð.
— Næsta ár kannske?
spurði Díana.
— Allt í lagi. En látum mig
sjá. Hvert viljið þið helzt
fara? Mundúð þið hafa gam-
an að því að koma til Tíbet,
eöa að sjá kirsuberjatrén
blómstra á Japan? Eða viljið
þið kannske skreppa til Ama-
zon eða Súðurheimskautsíns?
Við stóðum og horðmn á
hann stórum augum, fullar
auömýktar og undrunar.
— Meinarðu þetta virltilega
sagði ég. — Viltu hafa okkur
með?
— Það er einmitt það sem
ég vil. Síðan skrifum við bók,
sem heitir „Ferðazt með tví-
burum“. Hvað finnst ykkur
um þetta. Eða viljið þið kann-
ske fara til Ástr?,líu og heilsa
þar upp á Jóa frænda?
— Jóa! hrópúðum við.
— Já, einmitt, svaraði hann.
— Drottinn minn! Það er ann
ars langt síðan ég sá hann
bróöir minn síðásr. Hann er
orðinn gamall piparkarl og
mig langar til þess að sýna
honum dætur mínar og láta
hann öfunda mig af þeimi
— Æ, pabbi, sagði ég í um-
kvörtunartón, — þetta er ekki
líkt þér. Þú hefur alarei sagt
okkur að við ættum frænda
i Ástralíu sem heitir Jói.
— Jæja, þá skulum við gera
okkur ferð til að,hitta hann.
— Ástralía, hrópaði Díana.
— Þá förum viö umhverfis
hálfa jörðina með skipi. Eg
hlakka svö mikið til að ég get
næstum ekki beðið.
Eg vildi óska'að ég hefði
ekki séð andlitið á Júlíu
frænku þá. Hún haföi snúið
sér undan og ég sá andlit
hennar bregöa f-yrir í spegl-
inum. Eg vissi um hvað hún
var að hu’gsa. Hún var að
segja við sjálfa sig að þegar
við yrðum fullorðnar þá þyrft
um við hennar. ekki lengur
með. Brátt mynd;ura við halda
af stað og ef hún á annað borð
sæi okkur eftir það, þá mundi
það vera á líkan hátt og við
höfðum séð pabba til þessa.
Pabbi og Díaira héldu á-
fram að ráðleggja ferðalagið
en ég hafði glataö nokkru af
áhuganum.
Þegar við Díana, vorum
liáttaðar um kvöldið talaði
liún stöðugt um þetta dásam-
lega ferðalag sem við ættum
í vændum.
— Hvað er a,ö, sagði hún
skyndilega. — Ertu ekki hrif-
in af þessu?
Eg mundi vera það, ef ekki
væri vegna Júlíu frænku.
— Júlíu frænkú! En hún fer
alls ekki með okkur.
— Nei, það er, einmitt það.
— En hún hefur engan á-
liuga á þvi að koma með. Hún
er allt of viðkvæm. Þú veizt
að við getum lent í alls kyns
hættum.
— Eg veit að hún kærir sig
elcki um að fara meö okkur,
og' það er mergúrinn málsins.
Hún vérður svo .einmana, svo
hræðilega einmana . . . eftir
að hafa haft okkur öll þessi
ár.
Díana þagði stundarkorn.
Skugga brá yfir andlit hennar
augnablik en brátt brosti hún
aftur.
— Júlía frænka kemst á-
reiðanlega af, sagði hún. —
Enda þótt hún gæti komiö
með, þá mundi hún ekki vilja
yfirgefa þetta' gamla hús
engu að síður. ’
Díana vildi ehki láta neitt
skemma fyrir sér ánægjuna
að svo komnu máli. Hún sann
færði sjálfa sig um aö Júlía
frænka mundi hafa það á-
gætt í Lavendér Cottage. Eg
gat ekki varizt þeirri tilhugs-
un að Díana væri mjög eigin-
gjörn.
Þaö varð aldrei neitt úr
þessu ferðalagi. En við ráð-
gerðum engu aö síður heil-
mikið. Skólafélagar okkar öi-
unduðu okkur. Við vorum dæt
ur Keston Flaxton, mannsins,
sem ferðaðist um allan heim-
inn.
Stúlkurnar litu á Díönu og
sögðu: — Sumir hafa allt. Það '
er hreinlega ekkert réttlæti. !
Við mig sögðu þær: Sumir !
hafa heppnina með sér.
Díana lagði á öll ráð. Fyrst
skyldum við heimsækja Jóa
frænda og síðan skreppa til
Asíu. Síðan mætti jafnvel at-
huga þann möguleika að
bregða sér til Afríku. Hún
vildi sjá allan heiminn í éinni
og sömu ferðinni. En ég sagði
við hana: — Við skulurn ekki
tala um þetta hér heima. Eg
held að það særi Júlíu
frænku.. |
En hún gat ekki stillt sig
þrátt fyrir að hún reyndi til
þess. Stundum sagði hún:_____
Þangaö til næsta ár, þegar við
leggjum af staö . . . . júlía
frænka brosti þá jafnan eins
og það væri jafn eðlilegc að
við færum, og laufblöðin falla
á haustin. |
Eg tók að skilja að ég var í
raun og veru alls ekki áköf
að ferðast um með pabba,
a.m.k. ekki eins áköf og ég
hafði haldið aö ég mundi vera.
Hugsunin um Júlíu frænku á-
sótti mig í sífellu og ég vissi
ekki hvernig ég ætti aö fara
að því að hætta aö hngsa um
þetta. En engu að síður lang-
aði mig svo mikiö til þess að
ferðast til framandi landa, aö
ég tók að afsaka sjálfa mig.
Auðvitað mundi hún komast
af án okkar, sagði ég við sjálfa
mig. Hennar líf er bundið þess
um stað og við komum áreið-
anlega einhverntíma aftur.
Það var heitur sumardagur.
Eg lá úti á grasflötinni með
bók en ég las ekki, heldur
virti fyrir mér fiðrildin sem
sveimuðu umhverfis blómin.
Lydia, ráðskona staðarins
kom út.
— Ungfrú Sara, sagði liún,
— síminn er að hringja. Það
er bezt að þú svarir honurn
sjálf.
Lydia vildi aldrei snerta á
símanum, þvottavélinni eða
ísskápnum. Hún hataði nú-
tíma heimilstæki. Hún var
tuttugu árum eldri en Júlía
frænka, og hún var jafn mik-
ill hluti af húsinu og gamla
klukkan og lavenderinn. -
Eg hljóp inn. Eg var gripin
spenningi þegar símstúlkan
tilkynnti að þetta væri sím-
þj ónustan við útlönd. )
Pabbi, hugsaði ég. Hann er
að koma heirn.
En það var ekki pabbi sem
kom í símann. i
Einhver rödd sagði: —
Þetta er Jói Flaxton. Hver er
það sem ég tala við?
— Jói Flaxton, stamaði ég.
— Þetta er . . . Sara . . .
— Sara, þetta er frændi
þinn, Jói. Er frænka þín
heima?
— Nei, hún er á fundi í
kvöld og kemur ekki heim
fyrr en . . . .
— Jæja Sara, ég tala frá
París og því miður hefi ég
ekki góð tíöindi að segja. Það
hefur orðið slys ... |
— Pabbi, stamaði ég.
■— Eg get ekki sagt þér neitt
núna, en ég ætla að koma
flugleiðis til þess að tala við
ykkur.
— Jói frændi, hvað hefur
komið fyrir. Vertu svo vænn
að segja mér það.
Hann hikaði augnablik og
síðan hélt hann áfram. —
Flugvélin hrapaði. Eg get
ekkert sagt um þetta ennþá
en ég kem bráðum. Vertu ró
WAV.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.VAV.V
i Blandaður fróðleikur
Þessi bókalisti hefir inni að halaa nokkrar bækur,
íslenzkar og þýddar, sem fást ekki lengur í bókaverzl-
unum, og sumar orðnar fáséðar jafnvel í fornbóka- £
verzlunum. í
Ævisaga Mozarts, tónsnillingsins mikla, e. M. Daven-
port. Ib. 320 bls. kr. 65,00.
Roosevelt. Ævisaga eins merkasta og mikilhæfasta for-
seta Bandaríkjanna eftir hinn fræga ævisagnarit-
ara Emil Ludwig. Ób. 228 bls. kr. 40,00.
Frú Roosevelt. Sjálfsævisaga þessarar heimskunnu konu.
284 bls. ób. kr. 45,00.
Breiðdæla. Byggðarsaga og þjóðlegur fróðleikur úr
Breiðdal. Dr. Stefán Einarsson og Jón Helgason
gáfu út. Ib. 330 bls. kr. 75,00.
Ævisaga Bjarna Pálssonar landl. eftir Svein Pálsson,
með formála eftir Sigurð Guðmundsson skólameist-
ara. Ób. 116 bls. kr. 22,00.
Siglufjarðarprestar. Saga klerka og kirkju á Siglufirði
. frá dögum Grettis Þorvaldssonar til Bjarna Þor-
steinssonar tónskálds. Ób. 248 bls. kr. 35,00. Ib.
kr. 50,00.

Lögreglustjóri Napóleons. Ævisaga eins slóttugastá,
gáfaðasta og mikilhæfasta stjórnmálamanns sem
Frakkar hafa átt, eftir snillinginn Stefan Zweig.
184. bls. í stóru broti. Margar myndir. Ób. kr.
32.00 Rex.kr. 50,00. Skinn kr. 75,00.
Gráskinna. Þjóðlegur fróðleikur og sagnir skráð af Sig-
urði Norðdal og Þórbergi Þórðarsyni. 2., 3. og 4.
hefti. (1. hefti uppselt) Bls. 428 ób. kr. 60,00.
Þætir úr sögu Möðrudals á Efra-Fjalli, e. Halldór Stef-
ánsson, ób. 96. bls. kr. 10,00.
íslenzk annálabrot eftir Gísla Oddsson biskup í Skál-
holti. Ób. 132 bls. kr. 10,00.
Sagnakver. Magnús Gíslason safnaði. Munnmæli og
sagnir. Mjög fáséð. 34 bls. ób. kr. 50,00.
íslenzkir sagnaþættir. Sérprentun úr Þjóðólfi 3. hefti,
Útg. 1910, 86 bls. ób. Fáséð. kr. 20,00.
í áföngum. Endurminningar hins þjóðkunna hesta-
manns Daníels Daníelssonar, 288 bls. ób. kr. 50,00.
Sonartorek Egils Skallagrímssonar. Útg. af Eiríki Kjer-
úlf með skýringum eftir hann. 34 bls. ób. kr. 10,00;.
Reykjavíkurför: Gamansöm ástarsaga e. St. Daníelsson.
48 bls. ób. kr. 5,00.
\
Hrynjandi íslenzkrar tungu e. Sig. Kristófer Pétursson.
Merk bók um íslenzkt mál. 440 bls. ób. kr. 60,00.
Barnið. Bók handa móðurinni e. Davíð Sch. Thorsteins-
son. Margar myndir. 144 bls. ób. kr. 10,00 ib. kr. .
15,00.
Heilsufræði hjóna e. Kristiana Skjerve. Dýrleif Árna-
dóttir cand. phil. þýddi. 116 bls. ób. kr. 20,00.
Heilsufræði ungra kvenna e. sama höfund. 128 bls. ób.
kr. 15,00. ib. kr. 20,00.
Kærleiksheimilið. Hin fræga skáldsaga eftir Gest Páls-
son (Prentuð sem handrit í 275 eint.) 66 bls. ób.
kr. 50,00.
Grasaferð. Eitt mesta snilídarverk þjóðskáldsins Jón-
asar Hallgrímssonar. (Prentað sem handrit í 275
eint.) 42 bls. ób. kr. 40,00.
Hallgrímskver. Úrval úr andlegum og veraldlegum
skáldskap Hallgríms Péturssonar. Magnús Jóns-
son prófessor valdi. 190 bls. ib. kr. 25,00.
Klíppið auglýsinguna úr blaðinu og merkið X við þær
bækur, sem þér óskið að fá.
Nafn

I
5
«■ /
j| Odýra bóksalan Box 196, Reykjavík
W.W.V.V.VAV.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.VWW