Tíminn - 21.11.1958, Blaðsíða 3

T í M X N N, föstudaginn 21. nóvember 1958.
3
Laufið hruiníli af trjánum
í úSaregni, svo maður gekk
eirss og á gulgraenu teppi.
Framundan sá óijóst í Sigur-
bogann efst í götunni, að
bakí hvarf sú!lan á Concorde
torgi í móðo. Allir flýttu
sér í húsaskjél og ég sá mér
ekki anna'ð fært en kaupa
mér dagblað og kaffibolla og
bíða þess að þessi hálftími
liði þangað «3 fízkusýningin
hjá Dior áttá að hefjast.
Ég tyJlti mér út við glugga,
opnaði Daily Maií og sá risafyrir-
sögn .þvert yfir -blaðið: ísland vopn
ar varSskipsmen.n sína! Ójá, allt
niá segja ókunnugum. Ég tók
'þessu méð ró, renndi augunum út
í heimsókn hjá Díor — bogalínur
og bein strik — grindhoraðar
sýningarstúlkur —ferlegir hattar
~y/hér fá blaðamenn aldrei að
vita um verð
fyrstu gleymi ég' alveg að taka af öllum gerðum. Einn fjaðrahatt
urinn slútti svo fram yfir andlitið
á aumingja stúlkunni, að hún varð
eins og þessir loðnu hundar, sem
eftir fötunum, fas og útlit sýning-
arstúlknanna var svo. furðulegt.
Allar áttu þær það sameiginlegt,
að vera grindhoraðar, enda erfitt ] rétt rifar- í augun á. Varð hún að
að ná þessu blessaða beina stryki, hnykkja til höfðinu til að sjá hvar
niður úr boganum með öðru móti. : hún steig niður.
Þær eru svo farðaðar um augun, j Mynd af öðrum kjól valdi ég
að óskiljanlegt er að augnahárin 1 að sýna beltislausu sniðin, sem
skuli ekki límast saman og svo var eru svo ag segja eins á kápum og
kjólum, ávalar axlir, vídd undir
göngulagið. Fyrst birtisi skótám.1
næstum álnarlöng, svo maginn ög
síðast kengbognar herðar. Þær
skálnniðu um, kiknuðu í hnjánum,
götuna — og 'hr-ökk við. Nei, snerust í hring fyrir framan okk-
jafnvel í París er -þetta of langt
lengið. Tveir vi-nnuklæddir menn
báru eitthvað laumulega fram með
ihúsvegg. Vindur lyfti klæði af
byrðinni og nakinn kvenmannsfót
ur kom i ljós. V-ar það furða þó
ég hrykki við? En mér létti aftur
þegar ég sá að jþetta var sýningar
þrúða. Og svo er ‘hálftíminn lið-
inn. Eg geng spölkorn í átlina til
Signu, kem að virðulegu, ljósgráu
'húsi og fylgist með straumi af
pelsklæddum konum inn úr dyr-
unum. Þar veifa ég öllum hand-
bærum sönnunargögnum um það,
að ég sé blaðamaður og brátt kem
ur til mín sléttfríður ungur mað-
ur, sem reynist vera Norðmaður,
leiðir mig til sætis i fremstu stóla
röð í salarhorní, afhendir mér heil-
niikið skilríki með öllum upplýs-
ingum um það ihverju konur eigi
að klæðast næsta misseri ,en fram
an á blöðunum er teikning, líkust
spenntum boga með ör, en að vísu
vantar strenginn. Við lestur kem-
ur í ljós, að þama er upplýstur
leyndardómur leyndardómanna, —
svona eiga konurnar að vera í lag-
inu — með boglínu yfir höfuð og
axlir og svo eitt beint strik þar
fyrir neðan!
Grindhoraðar
sýnimigarstúSkyr
ur og hlykkjuðust svo aftur út úr
dyrunum. Nei, það er áreiðanlega
í senn eins og. bogi og beint strik!
Musteri hégómans
Musteri hégómans er rétta nafn
þessara finu tízkuhúsa. Innan dyra
hjá Dior eru veggir allir hvítir
.með gylltum skreytingum, gólf-
ábreiður og gluggatjöld ljósgrá, en
sýningarbrúðurnar — og nú á ég
við brúðurnar en ekki stúlkurnar
— eru með rauða, fjaðraskreytta
hausa, sem skera mjög úr við
daufu litina í húsbúnaðinum. —
Starfstúlkurnar voru allar svart-
klæddar og hvorki beiur né verr
klæddar en gengur og gerist um
aðrar vinnandi stúlkur.
Ferlegir hattar
En svo að aftur sé horfið að
tízkusýningunni, þá var mikið sýnt
af drögtum og jakkakjólum úr gróf-
gerðum ullarefnum. Á velflestum
var sniðið þannig, að mittið eða
beltlð kom rétt neðan við brjóstin
og oft var allmikil vídd í pilsun-
um að framan. Hliðarsvipurinn á
stúlkunum varð því þannig, að
full 4stæða hefði verið til að álíta
að í'jölgunarvon væri hjá þeim ö!l
um áður en langt liði. Sem -sýnis-
horn af þessum svip valdi ég mynd
af elnum skaplegasta kjólnum,
Ög brátt er hver stóll setinn gð 1 sem var úr rauðu tweedefni. Við
heita má og sýningarstúlkur hann var borinn feiknalegur skinn
skeiða hver á eftir annari um sal- j hattur, sem náði alveg niður fyrir
ina, en sölukonur standa við dyra- eyru. Yfirleitt voru hattarnir, sem
‘Stafi og kalla upp nöfn og númer 1 sýndir voru næstum því eins fer-
á flík-unum ,sem sýndar eru. í legir og kjólarnir, háir strompar
hönd og svo þrengist flíkin að
neðan. Þriðja myndin af kvöldkjól
úr -svöríu ullarefni með hálflöng-
um ermum. Pilsið er tvöfallt, yfir-
pílsið opnast að framan. Stór
slaufa er tekin saman á brjóstinu
með nælu. Mikið var um stórar
slaufur framan á brjósti bæði á
dagkjólum og kvöldkjólum.
Kvöldkjólar
Kvöldkjólar voru með margvís-
legu sniði, allt niður fyrir hné,
\ e«nvSm/kllM'elgPllS L°g"iHb-ag|Íða 1 ir, allt frá rósrauðu til purpuralits, ingum. Sjaldan varð ég hrifin, en.
sloðakjola. Morgum ^ kvoldkjolum ^ fölgult og gull^lt í M í nokkur skipti var fáránleikinn
kjóla, fölgrænt og dökkgrænt, svo mikill, að sýningargestir fengu
fjólúblátt, en fyrst og síðast svart. ekki varizt hlátri. Að sýningu lok-
inni hitt ég aftur Norðmanninn
Fengu ekki varizt hlátri
í tvo ldukkutíma sat ég og
horfði á aumingja sýningarstúlk-
urnar þéytast fram og aftur í næst
Rauði tweedkjóllinn, handverk Christians Diors. Hatturin nær alveg
niður í augu.
Mörgum
fylgdu hattar, fjaðrir og slör a
höfði og kvað það m.a. að eiga
að vera ein hin 3tóra nýjung vetr-
arins. Laus dúkur í bak frá öxlum
að faldi sást bæði á dag — og
kvöldkjólum og skinn voru notuð
til skrauts á margar flikur.
Tízkulitirnir eiga að vera sterk-
blátt, en fremur dökkt. rauðir lit- um tvö Ihundruð mismunandi bún-
unga að máli og spurði hvort hann
mætti ekki segja mér verð á svo
sem einni flík til gamans. „Nei“,
sagði hann snöggt. „Hér fá blaða-
Framhald á 8. síðu.
Hvít brælasala í Frakklandi:
Þúsund stúlkur hverfa á hverju árí
Á hverju ári hverfa um
eiff þúsund ungar sfúlkur í
Frakklandi, og verða fórn-
arlömb hinnar hvítu þræla-
sölu. Þessi óhugnanlega sfað
reynd var opinher gerð í
Frakklandi fyeir skömmu.
Sfúlkurnar hafna á knæpum
í Morður-Afríku, Suður-Am-
eríku eða Austur-Evrópu, og
Vingjarnlegir miiialdra menn hættulegir
þá helzt í hafnarbæjunum. elskhuga o.s.frv. — lifa á hvitri
Það, sem aðallega kemur í Þrælasölu i Frakklandi og þeim
- . , . londum, þar sem franskir hafa ao-
veg fyr.r arangur af baratt- setur og Mn gat þess um leiðj
unni gegn þessari hvítu ag ung^ frönsk stúlka myndi selj-
þrælasölu,- er, að flestar ast fyrir sem svarar allt að 200
stúlknanna ganga af fúsum þúsundum íslenzkra króna í Norð-
vilja að tælandi tilboðum ur-Afríku eða SuðurAmeríku.
umboðsmanna þrælasalanna ... . ... _
Vingiarnlegur eldri maður
Ffestar þeirra ungu stúlkna,
som verða fyrir þessu, geta venju
lega kennt um eigin léttlyndi og
alhugunarleysi — en frú Lefebvre
hefir einnig sýnt fram á, að ung
stúlka, sem t.d. hjálpar blindri
konu yfir götu í París, getur jafn-
vel átt á hættu að verða færð í
klóróformsvefni beint upp í bíl,
um „starf sem dansmeyjar
eða aðrir skemmtikraftar"
— og þær komast ekki fyrr
en síðar að því hve hlut-
skipti þeirra er ömurlegt.
De Gaulle hefir tekið þetta al-
varlega mál til athugunar, og
falið dómsmálaráðherrla sínum,
Emile Pelletier, að finna á því sem bíður í grenndinni, og dæmi
eru einnig til þess, að stúlkur,
sem þiggja súkkulaði hjá „vin-
Kvöldkjóll úr svörtu ullarefni með hálflöngum erm-
urn. Pilslð'er tVöfalt og opið aö framan.
HvaS muncíu menn hugsa ef þeir mættu kvenrnanni í
þessum kjól í miSju Austurstræti um hábjartan dag? „umboðsmenn listafólks“ og leigu-
lausn. Sérstök lögregludeild hefir
vqrið stofnúð í þessu skyni, og
kemur hún til með að hafa nána
samvinnu við aJþjóðalögreglunjn,
Interpol.
Frönsk stúlka —
200 þús. kr.
Á blaðamannafundl, sem hald-
inn var fyrir skömmu, kvað yfir-
m;aður frönsku lögreglunnar tölu
stúlkna, sem árlega hyrfu spor
laust, vera nálægt 1000 á ári í
Frakklandi einu. Hann staðfesti t)Vb hvernig hún hafði „trúlofazt'
líka í einu og öllu þær upplýs- ungum, laglegum manni, Pierre
ingar, sem einn þingmanna í a® nafni, og átti að hitta hann f
franska þinginu, frú Lefebre, Alsír. Þegar hún kom á staðinn.
hafði gefið um þessi mál, en hún var þar fyrir „vinur unnustans“
hefir kynnt sér þau rækilega. til að sækja hana, en ekki var
Hún kvað um 30 þúsund glæpa- ^ún fyrr stigin upp í bifreiðina,
menn — veitingahúsaeigendur, en hún van svæfð með svæfilyfj-
gjarnlegum eldri manni“ í bíó
eða leikhúsi, missi meðvitundina,
þegar þær hafa snætt súkkulaði-
molann, og sami vingjarnlegi mað
urinn hjálpi þeim út — en síðan
hverfa þær með öllu.
Vaknaði á pútnahúsi
Nýlega skýrði 18 ára gömul
skrifstofustúlka frá París’, sem
slapp út. úr pútnahúsi í Alsír, frá
Framhald á 8. slðu