Tíminn - 18.02.1959, Síða 3

3
■ í MI N N, mií'\ ikudaginn 18. fébrúar 1959.
stúlkan
I íbúðinni
j Margir innrétta eitt eða tvö
; herbergi af íbúð sinni og stofna
j klúbb, þar sem framreidd eru
j drykkjarföng og eitt eða annað
! á böðstólnum til skemjntunar. Á
j síðustu tímum hafa neklardans-
! sýningar náð mikilli útbreiðslu
sem skemmtiatriði á slíkum stöð-
um. Eigandi klúbbsins ræður þá
til sín fallega vaxna stúlku, sem
ekki þarf að hafa aðra hæfileika
en þá, að geta flett sig klæðum
á virðulegan og aðlaðandi hátt-
Klúbbeigendur munu hafa orðið
þess varir, að slíkar sýningar auka
mjög áfengispantanir viðstaddra
karlmanna.
Árás
Jane Mansfield
Kélt tii Koiiywood og
hlant frama — m fer-
III hennar fékk svipieg-
m endi.
! Hollywood var hún köll-
uð „ævintýrastúlkari frá
landi H.C. Andersen" og
sagðar voru sögur af því, að
hún gæti hvorki .eldaS mat
né saumað, en ætti hins veg-
ar bæði auðveit með . og
hefði gaman af að stýra stór-
um vélbát gegnum sjóðandi
brimgarð.
Ekki nóg með þetta, heldur var
bent á hana sem sjálfkjörinn arf-
taka þeirra Grétu 'Garbo og Marl-
ene- Dietrich. l>ó náði hún aldrei
verulegum fráma á .hvíta tjaldinu,
enda þótt hún léki í nokkrum kvik
myndum, en 'hins vegar varð hún
kunn ljósmyndafyrirsæta hjá
stærstu tízkublöðum Baridaríkj
anna, svo sem Vogue og Harpers
Nýlega réðist enska lögreglan
inn í einn slíkan klúbb, sem var
til húsa í herbergi einu, 4x5
metra að stærð, og fann þar 34
menn og konur sitjandi að sumbli.
Gestirnir biðu eftir 14 ára gam-
alli stúlku, sem koma skyldi fram
Sabrina
Veglegustu
brjóstin
Sabrina lætur í minni
poka8in$ en Mansfield
mælist barmyílfasta
leikkonan.
Nýlega komu saman miklir talna
sérfræðingar til þess að ræða um
möguleikana á að afnema þann
mismun, sem verið hefir á ensku
og amerísku þumlungamáli (tomm
um). Þessi viðleitni mun hafa
i *
glatt kvikmyndaleikkonuna Jayme
J Mansfield manna mest, því að sam
j kvæmt samræmingu málsins mun
i 'hún hér eftir teljast 'hafa stærsta
'brjóstmál allra leikkvenna. Ensku
leikkonunni Sabrinu mun þykja
þetta heldur súrt, en fær ekki að-
gert gegn ákvörðunum sérfræð-
inganna — en báðar höfðu þær
Mansfield fyrir breytin'gu brjóst-
málið 41 þumlung, Sabrina sam-
kvæmt ensku máli en Jayne sam
kvæmt amerísku. Nú mun breyting
in hins vegar orsaka það, að brjóst
mál Mansfield verður nákvæmlega
41,002 þumlungar en Sabrinu „að-
eins“ 40,999795 þuml, og lætur
hún greinilega í minni pokann.
Gwili André á velgengnisárunum um 1932.
Hún dansaði nektardans 14 ára
Bazar, og allir þekktu myndir henn
I
Síðan giftist hún manni að nafni
Cross og eignuðust þau son, sem
nú er 12 ára. En fyrir nokkrum
dögum bárust að vestan fréttir um
sviplegan endi á ævi þéssarar
dönsku 'Stúlku, sem hélt til Holly-
vvood til þess að gerast leikkona
árið 1932, hét réttu nafni Gurli
Andreasen. en listamannsnafn
hennar var Gvvili André. í frétt-
unum sagði frá því hvernig Gvvili
fannst látin í íbúð sinni einn
morgunn fyrir skömmu. Kviknað
hafði í íbúðinni og hún brunnið
svo til kalch'a kola, en álitið var
að hin 52 ára gamla fyrrverandi
leikkona hefði látizt af köfnun.
Lögreglan áleit sennilegast, að
Gvvili hefði kveikt í sigarettu eft-
ir að hún var komin i rúmið og
farið óvarlega með eldinn rriéð
þessum afléiðingum. Hún var skil
in við Cross, þegar dauða hennar
bar að höndum, og sonur hennar
dvaldi á heimavistarskóla fjarri
heimili hennar. Ilún var því ein
síns liðs þegar slysið vildi til.
14 ára nektardansmær
I Eitglandi eru starfræktar þúsundir klúbba,
sem lokka til sín gesti rned nekiardanssýn-
ingum ungra stúikna
Enskir eru sagðir mjög
hrifnir af öllu „kiúbblífi",
og bregða sér oft að afloknu
starfi í kiúbbinn sinn til að
fá sér einn „skota" og hitta
kunningjana. En í seinni tíð
hefir komizt á laggirnar ný
tegund af klúbbum, sem hið
opinbera lítur illum augum.
Það eru hinir fjölmörgu smá-
klúbbar, sem revna að iaða til sín
gesti með því t.d. að bjóða upp
á nektardans ungra stúlkna.
Sem stendur m'unu vera um þrjú
þúsund og fimm hundruð skráðir
klúbbar í London. Talsverður
hluti þeirra eru fvrsta flokks stað-,
ir, en mörg hundruð klúbbar eru
heimsborgímni til skammar. Ef
einhver óskar eftir að opna bjór-
stofu í London, verður hann að
uppfylla ströng skilyrði, en næst-
vm hverjum sem þóknast veitist
auðvelt að fá leyfi fyrir „lokuð-
um klúbb“ og þarf þá hinn sami
aðeins að greiða um 50 krónur
i gjald.
fyrir þá og sýna nektardans,
Stúlkan var tekin höndum, og
kvaðst hún hafa verið ráðin til
starfa á þennan stað af konu
einni, er fengist við slíkar ráðn-
ingar, en konan hvarf sporlaust
þegar lögreglan fór að leita henn-
ar. Unga stúlkan var ráðin til að
sýna í klúbbnum þrisvar á dag,
og fékk sem svargr 1500 krónum
í vikukaup fyrir ómakið. Hins
vegar komst lögreglan að því, að
hreinn hagnaður af sölu á hverj-
um degi í klúbbnum hefði numið
um 4000 krónum, a.m.k. Auðvitað
var klúbb þessum lokað og eig-
anda ásamt starfsliði, sem saman
stóð af ritara og bars'túlku, gert
að greiða háar fésektir.
fíT' •
Hvers vegna fjelgar ört giftingum ungmenna vestra?
í svo að segja hverjum framhaldsskóla í Banda-
ríkjunum ber það við á hverju ári að einhverjar
af stúlkunum í eldri bekkjunum giftast áður en
þær taka burtfararpróf. Veniulega skiptir skóla-
stjórnin sér ekkert aí þessu. Stúlkurnar fá að halda
áframi til prófs jafnvel þótt þær séu giftar — og
eru þá yfirieit*. á aldrinum 15, 16 eða 17 ára. Ef í
ljós kemur að þær eru þungaðar, eru þær vinsam-
lega heðnar að yfirgefa skólann. En stundum er
erfitt að komast að raun um hvort stúlka sé í því
ástandi fyrr en á síðustu stundu. Þar veitir poka-
tízkan henni mikinn stuðnig og á margan hátt er
hægt að kotnast hjá því að stunda leikfimi eða aðrar
íþróttir. Suniir segja, að hin tíðu og ört fjölgandi
hjónabönd ungmenna séu afleiðing striðsins, en
meðan það stóð yfir gekk ungt fólk þúsundum sam-
an í hjónaband ,,áður en maðurinn færi til vígvall-
anna“ Þetta gaf unga fólkinu eitthvað til að lifa
fyrir, segja aðrir, og er bein afleiðing stríðsóttans,
og þeir hafa et til vill eitthvað til síns m.iáls. Eins
konar ótti og ákveðin þörf til að „lifa vel“ meðan
á því stendur einkennir áreiðanlega mikinn hluta
ameriskra ungnienna.
En það finnast lika aðrar orsakir. í Ameríku er
gert í því að gvlla hjónabandið fvrir fólki. Auðvitað
er hjúskapurinn þar, eins og í Evrópu, grundvöllur
þjóðlíisins, en vestra leita menn ef til vill fremur
þeirrar tryggingar, sem það felur í sér. Það er
langtum alvarlegri staðreynd fyrir stúlku að pipra
vestan hafs en austan. Sumir segja, að unga fólkið
giftist snemma vegna þess að það sé búið of vel
að því heima fyrir. Það sé ekkert lát á kjassi og um-
hyggju þar til svo langt sé gengið að ungmennin
finni í sér þörf til að sleppa frá fjölskyldunni eins
og úr fangelsi. Aðrir halda því fram að þetta stafi
fremiur af slæmum heimilisaðstæðum. Foreldrarnir
ef til vill fráskildir eða annar aðilinn drykkjusjúk-
ur. Unga stúlkan eða piiturinn á þá löngun til að
skapa tér sitt eigið heimili — hamingjusamt heimili.
Svo hefir fjávhagshliðin sína þýðingu. Fyrri kyn-
slóðir höfðu ekki ráð á að hafa börn sín í skóhim
jafn hngan tíma og nú tíðkast. Börnin fóru úr skóla,
og sum giftust mjög fljótt án þess að því væri
veitt frekari athygli. Nú dvelur unga fólkið í skól-
unum, en veit surnt, að gangi það snemma í hjóna-
'band, munu foreldrarni/f veita því fjárhagsljegan
|i
§si
stuðning. Þegar allt kemur til alls er það þó ef til
vill kvnferðislega hliðin, sem mest hefir að segja,
í það minnsta heyrist oftast á hana minnst í þessu
s'amba’idi. Börnin fara að „vera saman“ þegar um
13 án, og það ekki aðeins endrum og eins, heldur
að staðaldri. Samkvæmt amerískum siðferðisregl-
um skal fólk ekki hafa kynmök fyrr en það er
gift. Er. kringum þær reglur er auðvitað jafn vel
hægt að fara i Bandarikjunum og í Evrópu. Margar
stúlkur ganga því á unga aldri í hjónaband af
þeirri einföldu ástæðu, að þær neyðast til þess —
þær eru með barni. Aðrar vegna þess, að þær vilja
hafa lögin sín megin og vilja ekki bíða lengur. Og
heilmargar eignast börn án þess að vera giftar.
Meðalaldur þeirra, sem ganga í -hjónaband, iækk-
ar sifellt. Margar stúlkur, sem nevðast til að gift-
ast vegna þess að þær eru barnshafandi, hafna í
góðum hjónaböndum. Lífsafkomuskilyrðin í Banda-
ríkjunum hjálpa þeim. En margar skilja aftur og
sumar hverjar alltof ungar. Þannig telst það ekk-
ert einsdæmi, þótt á vegi manna verði 17 ára gönuil
fráskilin stúlka með barn.
(Endirrsagt úr B. T.)

m
:
mm