Tíminn - 16.05.1959, Síða 5

TÍM’IN N, laugardagúm 16. mai 1959
r
o
Karl Sveinsson, oddviti:
Bréfi um kjördæmamálið svarað
Siuiirudagtna 22. marz 1959 gcf-
lu* að líta grein í Morgu nbl. með
J’firskriftiniii: Bróf af Barðaströnd
lim kjördæmamálið. Undir hana
slcrifar góðkunniimgi minm og
Bveitungi, Sveinn Jóh. Þórðarson,
fnnriJVlúfa.
Ég te þet.ta yfir, og að lestri
loknum, komu þessar gömiu Ijóð-
iiniir 'í *h.U'g mér:
Allir 'krakkar, aliiir kraíkkar eru
í skessuleik.
JVlá ég ekki mamma með
í leikinn þramana.
Svelnn Oýsir því yfir að hrepps-
lieind Bairðaatnandiarhrepps sé um-
boðslaus, til þess að látáa í ljósi
skoðun sýnia á kjördæmamálinu,
Cg 'Skora á Alþingi að feilfl það,
ef tfinaan kemur tillaga um að
leggja ni'ður öll kjördæmi mema
Jieykjavik, og kjiessa svo önnur
kjördæmi sam'an í nokkur stór
kjördæmi, með hlutfflllskosning.u.
í þessu sambandi ]ýsi ég því yfir
að hreppsnefndiin «em slik eigi að
mó.tmiæla löggjöf, sem boðuð er og
iireppsnefndin lítur svo á, að sé
líkleg til þess að þröngva kosti
sveit'arféiagsins, og ann-anra byggð
ariaga sem sömu aðstöðu hafa.
Ég eern oddviti toeitti mér fyrir
í»ví ;að lmeppsnief'nidin send: um-
rædda áskorun, og tel mig nægi-
Jiega kunmiU'gan, að fvrir hentn'i
væri meirihluti kjósenda í hreppm
um. Enda fenigið þafckir marg'ra
fynir þá viðieitnii, þó líitil væni.
f>á tehir greinanhöfund.ur þiað
liefði verið sæmra fyrir þessa
inenn að síkora á Alþingi að auka
nú á þessum fjárlögum framlag
íil brúia og vegfl í Barðastrandaa--
Iireppi, og verður þá heJzt hugeað
itil vegariins fyrir utan Hauka-
bergsvaðal og segir núverandi
þingnfanin' haflai gleymt hornun í
tvö pg hálft ár. Sé þett'a rétt hjá
Sveini, þá mun láta nærri að þing
m'aður SjéáfstæðisflöikkisLns, sem
mæstuir var á undan, Gísli Jónis-
fcoo, hafi gleyjnt þessum vegi í
14 ár.
Brá þó Sveinn honum ekki um
ódugnað. Ég ekki heldur. Hvor-
'Ugum -ber að álasa fyrir þetta,
|>ví vegviriinn liefir verið og er
Býsluvegur. Þetta ætlu alLir hr.epps
búar í BarðastrandiarhreppL að
vita. Ekki sízt þeir sem teija sig
þess aunkomnia að koma fram á
opinberum vettvangi.
Það skal íetfcið fram, að við-'
korclandi þessum vegi hefir sýslr
an gent mikið, og tæpast verið
fær um það, hvflð þá meira. Á
þennan veg vantar 3 brýr og það
er sýehininii ókie.ift að byggja þær.
Og c nmitt vegnfl þess að vega-
gero þes.si er ckki fra'mkvæman-
leg á vegum sýsluninar, ásanrt
svo mörgum öðrum vegum sem á
henni hvíla. Þá hefir Sigurvin
Einarsson gjört tilrauni með lað
koirJa þiessum vegi í þjóðvegaitölu,
þó e'kfci 'hafi tekizit ennþá. Svo
b.anin hefir þó ekiki að öilu gleymt
hcmum.
Tii'l hvers væri svo að skora á
Alþiingi um aukim fjárframlög itil
vega og brúa, þar sem meMhluti
Alþingis mun hafa bundizt sanv
tökiim um að draga úr öli.um
íraimilögum þess opi.nbera til dneif
'býilis og afs'kekktaj-i stiaða, sennd-
lega þó Æikki til að spara hsMur
til þess iað bafa mei'ru að miðia
í 'þéttbýlinu, þó ekki vær.i nema
fnam yfir kosningarniar.
En úr því vd® erum að talla
:um v.egi og áslkoranár. Man ég
það ekki rétt, að þú, Sv.einn, skor-
.aðir á þáveriand'i þingimano Barð-
strendtaga, Gísla Jónsson, aðhanni
ú'tvegaði aukið framlag í þjóðvæg-'
ámn frá Ilagaá að Mór.u, þú safn-
áðir alUmiklu iaf umdirskriftum því
til atyrtetsar. Svo e&tei var faægt
að segja aið þín áskorun væri um-
boðsiaius, árangur hefir vís.t orðið
lítiiH, því vegur -sá er ólagður
enimþá.
Þó held ég, að það hiafi v.erið
nálægt þeim tíma sem Sjálfetæðis-
fiok'kurinn hafði áhuga fyrir því
að dr.eifa s't'ríðsgróðainum.
Álit þiitt Sveian i kjördæma-.
málinu, styðst ekki við neitt sem
fram hefir komið ennþá í því
málíi, þín skoðun virðist vera sú,
að við Barðstneindingar msgiun
kjósia 5—6 þingmenin í stað eins.
Þetita held ég enguin öðrum haifi
komið til hugar. Enda .væri það
alger ofnaiusin. Ástand þjóðmál-
amnia mundi stórversna við þá!
ógmarfj ölgun þingmatnnia.
Þegar við athugum' okkur betur,
þá stöndum við saman um Barðar
stra'nidiarsýElu eem eitt kjördæmi
í'neð ein!n þingmann, látum svo
kjós'endur.na um það að velja
miillli þeirna frambjóðenda, sem
fram kom'a hverju sinni. Það
hefir gefizt vel. Það álit að Fram
'só'knflrflokkurm'n lifi á ranglátri
kjördæmflskipaini er hreinasta rök-
"vúUia, því allir flokkar hafa sömiu
aðstöðu tiil þes'S að vinna sér kjör-
dæmi, ef þeir hafa málefni sem
fólkið vilíl aðhyl'lafflt. Nei, Fram-
S'óknla.rflokkurinn lifir á verkum
sinum, við hans baráttu eru tengd
öll mestu velferðannál þjóðarinn-
„Húmar ihægt að kveldi" ver'ður sýnt í 10. sinn á annan hvitasunnudag
©g verðor paö næst síðasta sýning á þessu stórbrotna leikriti O'Neils.
flAyndin er af Arndísi Bjömsdóttur og Val Gíslasyni í hlutverkum þeirra.
ar, og framfaramál. Frá hon.um
hafa hugmyndiiinair að góðum mál-'
um komið og margar komizt til
framkvæmda, þó við j»ung:an. and-
róður annarra flokka hafi verið
að etja. O.g þó 'hann kumni að’
minnlta um sinn að þingmainna-
tölu, ef kjördæmabr.ejdingim verð-
ur staðfest, þá vex honum fylgi
og þá vitanl'egfl þingmaixniatalia.
Þjóðin bíður meir-a tj.ón .e.fl Fram.'
sókniairflökkur'iim af þessu ílani
með kjördæmifl.
Það er þeibta, sem kjósetndumir
í landinu eru fainnir að konna
auga á hjá Framsóknarflokkn.um j
og sfcipa sér því um hann og
ganga .undir merki hans i næatuj
kosningum.
Um ária.mó.tin, eð.a fyrri hluta
árs 1958, skömmuðu málgögn.
Sjálfstæðisflokksins þáveran.dii
fjármálíairáðherr.a fyrir stórkost-.
liega ógætilega afgnéiðslu fjárlag-
ann'a fyrir árið, þiar átti að þeima
sögn að vera milljóna tuga tekju-
afgangur hjá ríkissjóði í lok ársins
Hverju á að trúa, getur nokkui’
trúað hvorutveggja, það er meira
en ég get.
Viðlíka nákvæmur virðist mál-
flutningur málgagna Sjálfstæðis-
jflokksin® til flesitra mála, og þá
ekki sízt viðkomflndi kjörd.ænia-
málinu, gengur ftest út á að vilte
og blekkja kj.ósendur í landimi.
Það er stór undravent'að nokkxir
í bændastólt skuli láta það í ljós',
sæm skoðun sína, að þeian tekju-
flfgiangi sem eftir kann að verða
hjá rikissjóði, að uppgjörj loknu,
ió bezt varið til þess að greiða
niður fyrst og fremst landbúnað- j
arvör.ur,' ekki sízt þegar þess er
gætt, að því er haldið frani, að
tekjuafgangurinn sé flðalLega tek-!
inn af smábændum, þá hefði verið
eðliiegra að verja honum til þess
að greiða niður ýmsar þær véi-
ar sem smábændur þyrftu að fá,
til þess að létta störfin, og aruka
möguleika itil fljótari og meliri
tekjuöflunar. Því mjög marga
smábændur van'tar, svo að segja
allan véiakosit, sem nú er þó við-
urkennt að nauðsyiiiegt sé að
hafa til þess að get'a rekið land-
búskap.
NiðurgreiðsJur hafa alltaf verið
falskt neyðarúrræði og því vermi
sem þeim er beitt í stærri síil.
Dreifbýlismenn, láitum ekki blekkj
ast, látum söguua frá 1942 efcki
eindurtaka sig á þessu ári.
Karl Sveinsson
■ m&y
Pípur
og
f ittings
sv. og galv. fyrirliggjandi
Sendum gegn póstkröfu.
Heigi Magnásson & Co
Hafnarstræti 19.
Sírai 1 31 84 og 17227.
Byggingamenn
ítalskur marmari
Hrafntinna
Glimmer
til utanhússhúðunar.
Fmpússningargerðin.
Sími 34909.
«su«ttm«tn«:gait:mfflstta«nm
iiwiMiwiiiiiriii nwiii rwTiiiiiiniiiii M i ii'iMi1 i iiiniiiiyjl
Þáthir kLrkjimnar
Ljómi hinnar hvítu sunnu
ÞIÐ HAFLÐ oft virt fyrir lita kæmi til að ríkja yfir lönd
ykkur andlitsmyndir af fólki. um heims. Það er einmitt slík-
Daglega birta blöðin ósköpin ur svipur, svona andlt, sem ætti
öll af slíku. Núna fyrir kosn- að vera fyrirmyndin að andliti
ingar megum við búast við sér aldarinnar, svipmóti mannkyns
stakri fylkingu andlita, sem ins. Hve dásamlegt, ef margir
hver hefir sin sóreknni, sinn slíkir sæust meðal stjórnenda
svip, sína birtu — eða skugga. heims. Sjáið, hvei'nig svipur.
Minnilegar eru einnig my,nd inn, andlitsdrættirnir tala um
ir hinna stóru, íoringjanna, er skilning og samúð gagnvart
stjórna í skoðanaflokkum póli kjörum fólksins, og allt það
tíkusanna. Hver er .svo ófróður sem við þráum svo heitt að
að ekki þekki hann mynd af finna hjá þeim, sem bera hina
Stalín, Hitler, Krustjofí, Mac. miklu ábyrgð á stjórn þjóða
| millan eða þá einhverra ann- og mannkyns alls — já, og hjá
arra, sem gjörðir liafa verið okkur sjálfum.
guðir nútímans. En hvílíkir
guðir. Ef andlit þeirra er hið ALLT í EINU gekk ræðukon
j: sanna andlit heimsins, þá er an að manni í áhorfendahópn-
ekki beinlínis á birtu von. — um, lagði hönd á arm hans og
Skuggar ástríðu, grimmdar og hélt áfrarn:
lasta sýnast venjulega byrgja Biðjið þér, herra minn, vili
sunnu þeirra sálna, sem bak ið þér vera með íil að biðja um
v,ið þessi andlit, sem pólitík. að þessi svipur, þetta andlit fái
usar blaðanna óska eftir að við að ráða í veröldinni, birtist í
hefjum á goðastall og krjúpum svip 'hinna stóru. Eg er svo
fyrir, einn þennan, annar hinn, hrædd við skuggana í svip
því að sjaldan er eining við surnra þeirra. Mér finnst þeir
þeirra guðsþjónustur. boða ægilega ógæfu aðeins með
því að sýna sig. Eg óska mér
MIKIÐ Eít hugsað um ytra tr.úar á góðvild og friðarþrá
útlit og er það í alla staði rétt. mannssálnanna. Þá trú hljótið
| Konurnar vita það og Kristur þór að eiga líka og biðja fyrir
sjálfur segir i Fjallræðunni: eflingu þessara dyggða.
„Smyr höfuð þitt og þvo and- Gæti ekki rödd og ræða þess
Íi lit þitt, svo að jafnvel hinir arar óþekktu nafnlausu konu
I strangtrúuðu geta ekki talið verið rödd heimsins, ræða hins
smávegis fegrun til ,syndar. En heilaga anda á þessari hvíta-
allt mun bezt í hófi. Og vel sunnuhátíð? Er það ekki ein.
|| skyldi þess gætt að hin sanna mitt ljómi hinnar hvítu sunnu
fegurð kemur innan að. Þar friðar og bræðralags, sem við
mótast þroski og smekkur til þurfum að skyggnast eftir í
að skilja, og mynda hina ylri svip þeirra, sem falin eru völd
fegurð með allri gát. En um meðal manna og þjóða?
fram allt þarf að vita, að það.
an stafar þeim ijóma, sem einn ÞAÐ GERÐI ekkert til, þótt
skapar sanna fegurð, þaðan við legðum 'mælikvarða þess
. stafar dýrð hinnar hvítu sunnu ljóma á myndir og svipmót
j þess anda, sem einn gefur þeirra, sem við veljum til for-
mannbeimi yfirbragð 'hinnar ystu bæði nú og síðar. Og svo
sönnu göfgi og guðsástar, sem er til próf, sem Kristur sagði
veitir þjóðum frelsi og frið. að leggja skyldi á spámenn
Einu sinni var maður á ferð 'hverrar aldar, hverrar kynslóð
í útlöndum. Hann kom dag ar. Orð hans eru þessi: „Af á_
nokkurn á safn, þar sem ótelj- vöxtum þeirra skuluð þér
andi listaverk blöstu við aug. þekkja þá.“ Og Páll postuli
um. Þetta voru höggmyndir bætti við, og hafði í huga gró-
j frægra listamanna, sem komið andi vor hinnar hvítu sunnu
j hafði verið fyrir í sérstökum alls menningargróðurs:
i salarkynnum. „Ávextir andans eru: Kær-
s leiki, gleði, friður, biðlund,
ALLT í EINU fór ung og fal- gæzka, góðvild, trúmennska,
leg kona að tala. Það var líkast hógværð, bindindi."
j því, að hún hefði fengið guð. Þarna getum við fundið hvað
' lega opinberun og innblástur vex í skini hinnar hvítu sunnu
j frá æðra heimi. Hún benti í al- sern ljómar af göfugri sál, sem
j gleymishrifningu á eina mynd gefur æðri fegurð, en öll fegr-
j ina og sagði eitthvað á þessa unarlyf apótekanna og öll fegr
ji leið: unarráð kvennadálka í blöðum
j „Sjáið hvílíkur hreinleiki og og tímaritum.
j friður mótar þetta andlit. Sjáið Og bezt er að þennan ljóma j
hvernig kaldur marmarinn getum við öll eignast, hvað sem j
j geislar af hvitu, lifandi Ijósi, ytra útliti líður. Það er gjöf, j
| dýrð sálar, sem birtir ekki ein. sumargjöf eilífðarvorsins ;j
1 ungis snilldarformun meistar. hverri góðri og göfugri sál, og j
I ans heldur og stórbrotinn per. varðveitir eilífa æsku í brosi j
1 sónuleika. Hugsið ykkur, hélt þínu.
I hún áfram, ef þessi tegund and

Arelíus Níelsson.
fflBPwiiiiiipisiiiimiiaiisi
Bezt er aS auglýsa í TÍMANUM