Tíminn - 22.05.1959, Blaðsíða 4

4
TÍMINN, föstudagLnn ?Z. maf 1953.
MINNINGARORÐ
'Ólafur B. Björnsson, Akranesi
Ólafur B. B.jörnsson, ritstjóri oi
bœj^rfuUitrúi á Akrainesi, lézt að
heimili síniu 15. þ. m. eftir þung-
bær vefkindi frá því í ágústmár.-
u5i í fyrria.
Itann var fæddur að Litlateig á
Akrpinieisi 6. júM 1895. Voru foreldr
ar h.®ns Katrín Oddsdóttir prófasts
á Riaínseyr.i Sveiinissonar og seinni
maSjur henuar Björn Haniiesson,
formaiðiur, sem lézt á s. 1. ári í
hárni elld.
Eíiigilnn ma.ðuir hefir komið jafin
m ikíð við sögu félagsmála á Akr.a-
nesi luatdainf.arijn! 40 ár, sem ÓJiafur
B. Bjönnsson. Rúmleg® tvítug.ur
að aldri hóf hann verzlunarrekst.ur
og útgerð í félagi við Bjarma Ólafs-
son sem var háifbróðir hams. Stóð
sá reksitur í mörg ár. Hanm beitti
sér fyrir stofnuin síldar- og fiski-
mjöf.sverkiim-iiðj.uniniair og stofnun
spairisjóðsimis á Aksraniesi. Var for-
vígiiismaður fyrir stpfnu.n vélbáta-
ábyrgðarfél. Akraness, fiskideild-
ar og siysavainnardei'ldair og mikd'll
áhuigamaður í þeiim fé'lágsmálum,
enda löngiuim forseti á iandsþiing-
um þeiri>a féliagssaimtoka. Kirkju-.
leg máliefni lét hann sig mikilu
skipta og átti um sikeið sæti í
'kirkjuráði. Hamn var stofnandi
Kariiakórsi.ns Svanir á Akrianiesi og
söngstj.óri liains í inokikur ár. Hamin:
var mikilvilrkur storfsmaðiur í
reglu góðtemplara ailá ævi. Han.n
áttii sæti í yfirkjönstjórn Borgar-
fjarðarsýs'lu og um tífma í sbatta-
nefnd, sjúkii’iasa'mlagsstjórn og
sýsliunefnd.
Sveitarsltjórnamál lét hann mik
ið til sin taka og var í hreppsnefnd
á Aikratnesi og síðan bæjarstjórn
méð 'l'ilflum frávikum frá 1922 og
'iil dauðadágs. Þegar bæjarstjórn.
var kj.örin á Akranesi 1942, var
hanim kjörinn fyrsti forseti hennar
og gegndi því starfi saimfleytt í o
ár. Hefir hiann komið meir við
sög.u bæiar og sveharsitjór.iarmála
á Akrauc ;i em nokkur annar maó-
ur,- Át'ti rann frumkvæðið að mörg
um mer;.mo. miá'lum. M. a. hafði
hann forgöngu fyrir því, að Akra-
mes keyp'i kirikjujöriðilna .Garða a'
ríkissjóði árið 1929. Sættu þau
kaup hörðum deilum, en þar var
urmið eiiíit mesita happaverk fyrir
f; amittp Akriamiess.
iFramamg.ra;n.'d upplalning be -
vi'tni um miklia hæfileiika, gáf.ur
og dugnao. manms, sem hefst til
vegs og virðimgar af eigin ramm-
leik með sjálfsnámi en ekki skóla-
göngu. Mun fálítt, ef ek'ki eins-
daspj, a@ ei'nn og sami maðurinn
ge$i s'ameiinað jafn gundiurleit sitörf
og hann hefir lUninið um ævinia.
Esfttir er þó að giata þess, sem
tengst mum' haMia nafini Ólafs B.
jBjörmS'Sonar á tofti. Hanrn var
mikiiiiivirkur rithöfunidur og fræði-
maður. Fyrir um 20 árum hóf
hann úitgáíu á tím'ariitim'u Aknanes.
Var þ.að mynd'anl'egft rit og vel úr
garði gent. F'lutti það eimk'um þjóð-
lcgá.n fróðlei'k .og skrifaði hainn
sjáilfur langam þátt í hvert hefti,
senj hét: „Hvernig Akraaes byggð-
ist“. Voru þ.æitftir þessir drög
sögu Akráness. Er þetta m.iikiil'1 og
einsUeður fr.óðleikur. Hann stofn-
a'ði. mynd'aritegia premtsmiðju á
Akramesi, sem hamn rak tii daiuða-
dag«.
Haustið 1957 kom út eftir hanin
I bimdið af Sögu Ak'raness, mikið
iritverk og geysi fróðliegit og í simnii
erfiðu Jíegu bjó hamm II. bimdið
undir premtun og mun það koma
út-á þessu ári. Hamn ráðgerði að
ritverk þetta yrði 4—5 biindi eða
á þriðja þúsumd bls. Það þarf mik-
inu stórhug og bjiairitsýní til að
kom. sh’ku verki í framkvæmd.
Og þa'ð voru samn'arliega ±11 öhlög
að hamn skyldi falla frá svona
smemima og óvænt, áð.ur en þessu
imlilk'la verki yrði lokið. Annars
hefði Akranes áfit itarLegustu
byggðasögu á fendi hér eftir nokik-
ur ár. Meðíædd fræðimiennsk.a og
ás't á byg'gðarlagi sinu hefir ráðiið
því, aiö hamn ritaði um sitömf og
strit kynslóðanna sem breyttu litlii
og fátæk'legu þorpi í fj.ölmemnan
)>æ pg atvinnubyltingu þá, sem
j'afinframit átti sér sfað.
Ól. Björnsson var hugsjóna- cg
barátitnmaður, en ef ti!l vill ekki
rauusær að sam'a sjkapi. Hanm var
mátiafyjgjlunaður mikill, sem póji-
itisikár sviptivindar léku oft um.
Hann var mikill starfsmaður og sí-
vinmandi að hinum fjölmörgu hugð
armálum 'sínum, því að hann hafði
j.afn'an mörg járn í eldimum. Hanm
var 'aMtaf mættur á réttum tírnm,
■þegar fund skyldi hailda og heldur
fyrr. Slikrn- maíður gerir sér greiin
fyrir, hvers virði tíminn er. Hann
var tilfinninganæmur og viðkvæm-
ur. Sériitæður persónuleiki, sem
'letogi verður minnzt af öllum
þeiiví mörgu, sem af homum höfðu
kynmí effa átttu með honum sam-
starí. Og þóitt sk.offanir -yæru sfund
um skip.tar og deilit fast, þá kveffja
allir Akurniesóng'ar þemnan merka
sgmitíffia'rm.amn siion með þakklaati
og sö.kinuði, því að þeir ætluðu
.homum enm að vinma merki'legit
starf, sem hanm féll svo snögiglegia'
frá.
Ól. B. Bjönnsson var kvæntiur
12. ágúst 1922 Ásu! Ólafsdóttur hér
aðsHlækmis 'ítosett, miki'lli ágætis
'konu, ler bjó honum vistlegt og
glæsi'legt heiinili. Eignuðust þaiu
Ivö raamh'Vænleg börn, Ólaf Björm
v erz_lun.2'rs:tj.óra á Akranesi, kvænt
ur Öldu Jóhannesdóttur og Ingi-
bjöflgu, sem gi-ff er Vaid.ima'r Ind-
riiffiaisyri verksmiðj.us:tjóra á Akria-
hesi. Enn fre'mur áttu þau föstur-
dótitur — Kolbrúnu að nafni. Br
miiki'M. harinur kv.éðinn að fjöl-
sikylduínni, því að Ólafur var frá-
bær heimili'sfaðir. Til hennair
munu í elag sfireyma hlýjar samúð-
airkveðjur viffs vegar að. Bæjar-
stj.ói’n Akraness hefir ósfcað eftir
íið 'ineiga fcos'ta útför hans, seim
hfi.nm vo;tt þakklæti'S og virðingar
fyrir dnargvásfeg stcrf í þágu bæj-
eríéiags'iins fynr og síðai', um leið
og hún sendi'r áatvinum ha.ns inni-
lega samúffErkveðju.
Fjölþæ't.tu iífss'tarfi er lofcið.
Spcirin 'sjást enm og þeirra mun
Jienigi 'gæta. Á lamgri vegferð or
'lífið gjöfiull't, «m 'það getur eiiimnig
veriið hfjrffleikið. Skin og skúirdr
sjkixitas't oft ,á- Auðuriinn keimiur og
hverfur en andleg verðmæti halda
■vel'Ii. Mér er inær aff halda, aff ÓI.
B. Bjcnnsson h'afi vilj.að faka und-
ir þes'Sii lokaorð Eir.ars Benedikts-
so'nlar til lífslms:
„Aff ge;ngi er vaJit þar fé er fait
f agm'a skaktu í hljóði.
Hitt kom a'lltaf hundrað Mlt,
sem hjartaff gatt^úr sjóffd“.
Dan. Ágústínusson.
Á einum hlýjasta og yndisleg-
ísta degi vorsins barst mér sú
hairmlafrtegrí, að Ólafur B. Björns-
son, rifsitjóri, og um langan tíma
bæjairstjórnjarforseti á Akramesi,
væri látinn. Hamn hiafði að vi6ii
legið rúmfasltur um meira en hálfs
érs skeið, -en starfað þrátt fyrdr
það iað símum hugðarefnjum., rit-
störfunum, eins og han.n vissi ekki
af því, :að maöurinn með Ijáiinn.
béiff á næsta leiiti.
Svo mikið var fcapp hains og
áhugi að hamm vimtist jaftnvel fær-
ast í aukana við ritstörfin, þegar
kvial’akös'tin voru liffm hjá, og
hann hafði fengiff nýja blóðgjöf.
Svona vai’ hamn alveg frarn í dauð-
ann, hinn óþreytandi starfsmaður
og hamhleypa við hvert verk, sem
hanmi vanm. Hugrekki það og kari-
mennska. sem liann sýndi greiini-
legagt, þegar fcross sjúkdómsiins
lagðisit á hamm, líður mér .seimt úr
minini.
Um Ólaf B. Björnsson verður
ámeiðaniega margit ritað og ræft af
öðrum mér færarii mönnum', end'a
af mifclu að tafca.. Ævisaga hams
viar jafinfraimt að milu leyti saga
byggffairiags hams frá því hamn
náði þrosikaia'ldi’i. Hann tók mik-
ámn þátit í fjölda mörgum málefn-
um Akranessbæjar, allá leið frá
æslkitárunum til bamadægurs, og
fylgdilst meff öHú, sem Akrainies
varffaði, af brenmandi áhuga.
Þaíð segir sig sjáOiftt, að slífcur
áhugamaður sem Ólafur Björnsson
var, hlaut oftt andstöffiu. Menm skipt
ust í floldka um hamm og sýndist
ofit 'S'iitt hverjum um þau má'lefnii,
se,m 'hainin bei-tti sér fyrir, en eiink-
um þó þann stórhug, sem jaímam
einkenndi hanm og störf hanis.
Þótti ýinsum sem áhugimn og fram
kvæmdaþráim bæri ráðdeildin'a og.
gætnina ofuriiði. Ei'tt bar öllum
samam um, að gott væri að hafa.
hainn í fararbroddi, þegar mikils
þurfiti <við. Gáftur hams, ráðkæinska
og anælska voru þeir eðliskostir,
seim gerðu hann oft að sjálfkjörn-
uin fca’ys'tumanini uim framfaramál
kauptúnsinis og bæjarfélagsiins um
tug'i áina. Oft var deilt um ieiffir,
én sú leið, sem Ólafur valdi, þótiti
ofttast vænlegust til sigurs, hvort.
sem verið var að hrinda af stað
h afmarger ð, sí Id ar verksmiið j u,
jsnðakaupum fyrir bæjarfélágið,.
premtveiriki, togaraútg.e,rð, éöa ver-
iö var að stoínia bindindisfélög,
söngíélög og önnur memninga'rfé-
lög ®em bamm jafnan var ýmiíst
laðalidmiffjöffiurin í effa. mikilsmet-
inm stuðitíimgsinaður. Var mörguim
umteuinairefim hve fjölhæfur miað.ur
inn var, og hve fús hann var til
stairfa, oft fyrir lítil lia.un og stumd
um við lí'tinn skilming. s-amferðair-
niaminanma.
Þáð lætur áð lákum að sfcarð er
fyrir akildi, þagar siiíkir hæfileikar
niemn og áhrifamemin sem Ólafur
Björmsscm var faUa frá. Hann unmii
ættarbyggð sinmi, Afcramesi, föiskva
laust, og sýmdi það Ijósiega m;eð
ævi&tarfi sínu að hedDl hemmar og
veiferð átti hug hams allam, Af
mikiilli fórnfýsi .hóf hann útgáfu
timairitsims Akranes og gerði það
úr gaiffi með þeim myndarskap
seim tailþj óð er kumnugt.
Með útgáfu þessa rifs og síðar
bókinmi Sögu Akramess hefir Ólaf-*
ur bjargað geysimiklum. og meinkii-
legum fróðleiik um Akranes og
lEramhald S 8. síffu)
Sveitakarl hefir sent blaðinu eftir-
farandi pistil:
Ekki er mér kunnugt um ó hvern
hátt ritstjórar Morgunblaðsins
skipta með sér verkum. En iþó tel
ég víst að aðalritstjóri sjái um
stjórnmálin og kynbomburnar,
því að efcki má á milli sjá, hvort
skipar virðuiégri sess í blaði
hans. Bæði málefnin eru honum
víst jafn kær og þýðingarmikil.
Fyrir nokkru birti Timinn aðvörun-
argrein, þar sem 'bent var á að
enskir fésýslumenn hefðu huga á
að fá íslenzkar stúlkur til sýn-
inga.r á skemmtistöðum í heima
landi sinu, og 'birti blaðið mynd-
ir af nokkrum fallegum stúlkum
til frekari aðvörunar. Myndirnar
og greinin fór mjög í taugarnar
á aðalritstjóranum og hefir orðið
til þess að dreifa stjórnmála-
áhitga hans, s. s. ó kjördæmamál
inu og efnahagsmálum, sem sið-
an er minna rædd í blaðinu en
áður. Þá mætti hann nú vita það,
að þjóðin þyrsti mjög eftir, að
ujttímtJKntímtJttííítíuííJtmttmmK
Rörasteypuvél
til sölu. — Hagstætt veirð.
Upplýsíngair gefur,
Hannes Jónasson
Súffiurgötiu 88 Afcranesi.
Símd 292
Hreppamaður, ræffurit,
j'íinur, sftgur kvæði
sélja vil ég sitt með vít
um söluverð'ið fræði:
Búðarverð í K.Á. á Selfossi:
Hkeppamaðiu’ 1956 og 1957,
Ijósprein'tuð bók kr. 20,00.
Hreppamaffur 1958 bók fer.
40,00.
f Hffrgsholti pg á Flúðum fást
bæ'ði ritin fyrir fer. 50,00.
Ég bið útsöliumenin og afftr-
ar búffir aff selja Hreppamann
með sama verði og K.Á. á
Selfossi.
Bjaini Gúðnumdsson, |
Hörgsholti.
mtmtttmnmttttmtttttjjtttttmmtm
& _ _ .
ifitft. Itll I K I N fc,
vestuii’ um land ti'l Akureyrar 26.
þ.m. Tekiff á móti flutningi itil
Táliknafjarffar, áætlunarhafna við
Húnaflóa og Skagafjörð, og til
Ólafsvíkur í dag.
Farsefflar selldir á mánudag.
lesa greinar hans um öll bjarg-
ráðin, sem flokkur hans hefh''
yfir að ráða. En sjálfsagt fyrir-
gefur þióðin honum það þótt
ástin á ikvenfólkinu hafi orðiff
yfirstenkari. Hver getur láð hon
um það?
Það er nú eins og vant er hjá þess-
um Tímamönnum, þeir eru alltaf
með þessa þióðerniskennd. Þeir
þurfa nú endilega að fara a3
segja frá því í blaði sínu, aff
enskir fésvslumenn, það eru fyrir
menn, ætli að ná sér í fallegt
kvenfólk uup á fslandi, og máske
græða nokkrar milliónir á. —■
Þetta finnst ritst.ióranum ekki
sam'r.vmast sinni stefnu ií þióðmál
um, því að hann vill hafa allt
frjálst, og kvenfólk einnig. —
Hvað varðar F.ramsóknarmenn
um það þó að nokkrar íslenzkar
stúlkur fái sér atvinnu, hvar sem
er á hnettinum.
~ ~>
Alþjóð man víst eftir taugastríðl
aðalritstiórar Siá]fstæðismanna5
þegar Framsóknarráðherrann dr.
Kristinn Guðmundsson tók viff
hermálunum ó Keflavíkurflug-
velli og fór að torvelda heimsókn
ir kvenfólks í heimkynni Banda-
ríkjamanna. Eg veit ekki betur
en að aðairitstjórinn ætlaði alveg
af göflunum að ganga, fylltist
heift út í ráðherrann og mun
sennHega seint fyrirgefa honum.
Það verðm’ varla skilið öðru vísi
en þannig að hann vilji rauu-
verulega sömu réttindi til handa
vinum sínum, Bandarik.iamönn-
um og innfœddum mönnum á
öllum sviðum, og óski eftir að
þeir verði langlífir í landinu.
Annars hefir mér ætíð fundizt, aff
aðalritstjórinn sé ákaflega við-
kvæmur fyrir kvenfólki, það fer
aUtaf svo í tauga.rnar ó honum,
ef Tíminn birtir mvndir af faileg-
um stúlkum. Eg efast um að þaff
sé i'étt að gera meira af slíku.
Það er nefnilega efckert spaug
ef flókkur hans missti aUan á-
huga á efnahagsmálum og „rétt-
látri“ kjördæmaskipan og þjóð-
in missti af bjargráðunum sér til
lianda. Og að næstu kosníngar
snerust ef til vill bara um kyn-
bombur t. d. þær sem aðalrit.
stjórinn bh’tir nú um þessar mund
ir myndir af í blaði sínu. Eg veií
að blaðamenn Tímans eru þjóð-
hollir íslendingar og sjá þvl
fljótlega hve mikill háski þjóð-
mni er búinn, ef aðairitstjóri Sájlf
stæðismanna hætti nú alveg a'ð
leiðbeina þjóðinni um fjármálj
„réttláta" kjördæmaskipan og
efnahagsmál, eins og óstandiff
og viðskiinaðurinn var þokkaleg
ur hjá þessari vinstri stjórn.' —•
Því legg ég til að að Tíminn
hætti alveg að rita um kvenfólfc
og 'birta myndir af því, a. m. k.
fram yfir fcosningar. Ef það gætl
orðið til þess að lækna tauga-
spenning aðairitstjórans og koma
honum aftur á rétla braut með
að leiðrétta allt ranglætið, sem
þjóð vor hefir mátt búa við und
anfarin ár. —
Ilér líkur spjallinu í dag eni
áfram verður haldið ú morgun.
INNiLEGUSTU ÞAKKIR fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við
andlát pg jarðarför móður okkar, tengdamóður og ömmu,
Þuríðar Guðnadóttur
Þórisstöðum.
Guð blessi ykkur öll.
Börn, tengdabörn og barnabörn.