Tíminn - 29.05.1959, Blaðsíða 6

6
T í M I N N, föstuðaginn 29. maí 1959,

Úfgefandi: FRAMSÓKNARFLOKKURINN
Ritstjóri: Þórarinn Þórarinsson.
Skrifstofur í Edduhúsinu við Lindargötu
Símar: 18 300, 18 301, 18 302, 18 303, 18 304.
(skrifstofur, ritstjórnin og blaðamenn)
Auglýsingasími 19 523. - Afgreiðslan 12323
Prentsm. Edda hf. Sími eftir kl. 18: 13948
Engum dylst að hin síðari ár
hefur lifnað yfir á nýu
EF þeir menn, sem legðu
einhvern trúnað á skrif Morg
unblaðsins um vinstri stjórn
ina, tækju sér ferð á hend
ur út um land, myndu þeir
vafalaust búast við því að
sjá þar ófagra sjón. Þeir
myndu telja sig eiga von á
því að sjá þar hálfgera auðn,
kyrrstöðu í athöfnum, at-
vinnulítið fólk, niðurlægingu
og uppgjöf. Öðru gætu þess-
, ir mehn ekki átt von á, ef
þeir tryðu einhverju af því,
sem t. d. Mbl. hefur sagt um
vinstri stjórnina.
En hvað myndu menn svo
sjá? Myndu þeir fá stað-
festingu á lýsingum Mbl?
ÞESSU er raunverulega
svarað af aðalritstjóra Mbl.
Bjarna Benediktssyni, í for-
ustugrein Mbl. í fyrradag,
þótt vafalaust sé það óvart
gert. Bjarni fór til ísafjaröar
og Bolungarvíkur um sein-
ustu helgi. Eftir heimkom-
una lætur hann fyrstu for-
ustugrein sína í Mbl. fjalla
um það, sem hann sá merki
legast í ferðalaginu. Hann
íeggur frá sér flokksgleraug
un stutta stund og segir satt
og rétt frá því, sem fyrir aug
un ber. Frásögn hans um
isafjörð hefst á þessa leið:
„Þegar komið er í sömu
byggðarlögin með nokkurra
ára millibili, hlýtur maður að
taka eftir breytingunum,
sem á hafa orðið, og spyrja
sjálfan sig, hvað þeim valdi.
ísafjörður er t. d. með
elztu kaupstöðum hér á
landi. Hann var lengi einn
helzti uppgangsstaöur. Síð-
an kom stöðvun um hríð, en
engum dylst, að hin síðari ár
hefir lifnað yfir á ný. —
Fólksfjöldi er ef til vill svip-
aður en nýtt líf hefir færzt í
athafnir, fólkið er bjart-
sýnna, það hefir miklu meiri
verkefni og getur líka veitt
sér meira af bessa heims gæð
um en áður.“
Frásögn Bjarna um Bol-
ungarvík hefst á þessa leið:
„Þá hefir ekki síður orðið
mikil breyting í Bolungar-
vík. Þar hefir eins og á ísa-
firði ætíð búið harðduglegt
fólk, og sjómennirnir verið ó-
trauðir að sækja út á hafið
hvenær sem færi gafst. En
því veröur ekki neitað, að
Bolungarvík er nú ólíkt glæsi
legri og byggilegri staður en
áður. Fjöldi nýtízku húsa hef
ir risið upp á fáum árum, og
hvarvetna mæta auga gests-
ins merki athafna og velmeg
unar.“
ÞESSI frásögn Bjarna er
vissulega i næsta mikilli mót
sögn við það, sem blað hans
hefur verið láti halda fram
um stjórnarhætti vinstri
stjórnarinnar. Munurinn ligg
urinn liggur í því, að í
þetta skipti segir Bjarni satt.
Það er ómótmælanleg stað-
reynd, að hin síðari ár —
stjórnarár vinstri stjórnarinn
ar — hefur lifnað yfir á ný.
Það á ekki aöeins við um ísa-
fjörð og Bolungarvík, held-
ur svo að segja hvert einasta
kauptún og kaupstað lands-
ins, að það lifnaði yfir á ný
í stjórnartið vinstri stjórnar-
innar. Þess vegna mæta nú
augum gestsins þar „merki
athafna og velmegunar."
Þess vegna er fólkið þar orð-
ið bjartsýnna en áður.
ÞAÐ er ómótmælanleg stað
reynd, að í tíð vinstri stjórn-
arinnar voru meiri fram-
farir í landinu en nokkr-
um sinni fyrr. Það er ó-
mótmælanlega staðreynd,
byggð á upplýsingum og út
reikingum Efnahagssam-
vinnustofunar Evrópu, að
lífskjör almennings voru þá
betri hér en i nokkru öðru
landi Evrópu. Stjórnartíð
vinstri stjórnarinnar ein-
kenndist af velmegun og
miklum framförum, en þó
varð viðskilnaður hennar
betri en nokkurrar annarr-
ar stjórnar um langt skeið.
Þetta komast svörtustu
andstæðingar hennar ekki
hjá að viðurkenna, ef það
hendir þá að segja satt, eins
og Bj arna í Mbl. í fyrradag.
íhaldsöfl landsins reyna
nú að brjóta á bak aftur
framfarastefnuna, sem
vinstri stjórnin beitti sér fyr
ir. Til þess er m. a. kjördæma
breytingin ætluð. Hún á að
draga úr framförunum og
framkvæmdunum út um
landið. í stað þess á að
koma kjaraskerðinga- og
kyrrstöðustefna íhaldsins. Ó-
neitanlega hafa bæði lífs-
kjörin versnað og framfarirn
ar dregizt saman síðan í-
haldið fór að stjóma á ný.
Þó er það aðeins byrjunin.
Þjóðin verður að rísa gegn
þessu og það getur hún að-
eins gert með því að efla
þann flokk, sem trúastur er
framfarastefnunni og ó-
skiptast og einlægast stóð
með vinstri stjórninni, Fram
sóknarflokknum.
Hvers vegna ern þeir hræddir?
ÞAÐ er sameiginlegt með
þriflokkunum, að þeir vilja
um fram allt forðast, að
kosið sé um kjördæmamálið,
þótt kjósendum sé skylt að
géra það samkvæmt beinum
fýrirmælum stjórnarskrár-
tnnar.
Hvers vegna vilja þríflokk
arnir forðast þetta? Hvers
vegna eru þeir hræddir?
Væru þeir svona hræddir, ef
þeir teldu kjördæmabylting-
una rétt mál? Af þeirri
hræðslu þríflokkanna éiga
kjósendur að geta dregið rétt
ar ályktanir.
Lömunarsjúklíngar taka undraverð-
um framförum við sundæfingar -
Enda þótt sóknin gegn
lömunarveikinni hafi nú bor ;
ið stórkostlegan áranguri
með tiikomu varnarbólusetn-
ingar er fjöldi fólks, einnig
hér á landi, sem glímir hina
erfiðu baráttu við lömunina
og reynir með æfingum og
læknisráðum að öðlast mátt.
Er sund talið mjög heppi-
legt til hjálpar lömunarsjúk-
lingum og í mörgum tilfell-
um hefir það veitt lömuðu
fólki stóraukinn styrk.
Á s. 1. vetri liefir frú Dolly
Hermannsson, bandarisk kona
Steingríms Hermannssona,- verk-
fræðings unnið að því að kenna
lömuðum börnum sund og hefir
kennslan aðallega farið fram í
sundlaug, sem byggð var í æfingar
stöð Styrktarfélags lamaðra og
fatlaðra hér í bæ. Frú Dolly var
kunn sundkona og kennari í heim
kynnum sínum, áður en hún flutti
til íslands. Blaðamaður frá Tíman
um heimsótti nýlega æfingastöð
ina og ræddi þar við Sveinbjörn
Finnsson, sem veitir stöðinni for
stöðu, lækninn Hauk Kristjáns-
son og frú Dolly Hermannsson
sundkennara. Bar þeim öllum sam
an um það á fáum mánuðum hefði
orðið um framför að ræða hjá
mjög fötluðum börnum og ung
linum sem stundað hafa sundæf
ingarnar. Sagði Sveinbjörn Finns
Heimsókn í hjálparstöð lama'Öra og fatlaSra
í Reykjavík
Frú DoJly Hermannsson kennir lömuðum pilti sund.
Hann getur nú alveg haldið sér á floti, þrátt fyrir lömunina.
son forstöðmaður stöðvarinnar að
það hefði verið sérstakt happ að
þessi ágæta sundkona hefði boðizt
til þess í sjálfboðavinnu að keima
'hinum lömúSu börnum sund.
; Hefði frú Dolly siðan unnið mikið
og ómetanlegt starf, enda kunn
ug sundíþróttinni.
Um 20 börn hafa stundað þess
' ar sundæfingar, sum mikið lömuð
' svo að þau hafa ekki komizt hjálp
. arlaust í sundlaugina, eða úr
henni.
Þrátt fyrir mikla lömun, hefir
! hið undraverða skeð, að sum þess-
ara barna eru farin að synda tals
i vert og eru í öruggri framför, Gem
j sýnir aukinn þrótt. Öndunaræfing
! ar eru mikilvægar í þessu sam-
, bandi, sagði Hauknr Kristjánsson
læknir, og börnunum þykir svo
gaman að þessum æfingum, að
.stór hópur lamaðra og íatlaðra,
sem þurfa á hjálp að halda.
Styrkt'arfélag lamaðra og faitl-
aðra hefir tmniið miikið og merki-
legt liknaiötarf, bæði með ýmiss-
konur fyrirgtóðslu vilð l'amað fólk
og rekstiri æfiingarsitöðvariininar d
húsi félagsi'ns við Sjiafmargötu.
Korna sjúkiingar þar aðeins til dag
dvalar, en búa ekki á heiimiliinu.
Njóta þeir iþar læknishjálpar sór-
fræðings, Hauks Krisitjánssonar,
sem er framúrskariandi viinsiæll,
eind-a ágætur lækiniir.
Samikvæmt upplýsingum frá for
ráðamömnum stofnunairiinnar er
’emln mikií þörf hjálpar við lamiað
fólk, einda þótt ný lömunarveikiis-
tilfel'Ii komi ekik’i til söguninar.
lagsins við Sjafnargöitu. Þiar eru
lömuð börn áð styrkjandi leikjum
og þau, sem það geta, fást við að
nema gag’nleg vininubrögð. En
sundikeinnslian, sem sagt er frá í
þesisiari grérn, er taJiiiin mjög þýð-
inigarmiikiH liður í þesisu mi'kta
'maininúð'arsit'arfi, sæm. unmáð er til
hjálþair þeim, sem sl'egnir hafa
verið ®f þessum hörmulega sjúk-
dómi, sem gerist nú látíður sem
beitur fer.
Lífeyrissjóður
húsameistara
Aðalfundur Meistarafélags hús[a
smiða var haldinn fyrir sikömmu
og v.ar þar öll stjórn félagsins end
urkjörin, ©n í henni eru Imgólfur
Finnbogason, formaður Tómias
Vigfússo.n varaformaður Daníel
Einarsison ritari, Anton Sigiurðsson
(Framhald á 8. síðu).
það er helzt ekki hægt að fá þau
upp úr lauginni aftur, þegar æf-
ingartímar eru á enda.
'Haukur iKristjánsson gat þess
að lokum, að ekki hefði oróið vart
nýrra lömunarveikistilfella hér á
landi um langt skeið, en samt sé
Lömunarveikissjúklingum er skipt
. í itvo hópa eftir því hvort þeir eru
Jaimlaðir frá fæðingu eða hafa orð-
ið þáð við að taka lömunariveik-
ina. Einkanliega eru þa@ utniglingar
! og börn', sem uoitið hafa hjálpar
1 á vegum samtalkamnia' og er daig-
lega margt um m'amninn í húsi fé-
r LJ; ’j.
sÉmSm j *.\
1 Á p • . i 1 L f
Nokkur af börnunum með sundkennara sínum i eefingastöö Lamaðra og fatlaöra « Reykjavík.