Tíminn - 29.05.1959, Blaðsíða 8

B
TÍMIN N, fÖstudaginn 29. maí 1959.
Minningarorð:
Ari GnSmnndsson, verkstjori,
Borgarnesi
Menjar
í dag er til moldar borinn merk
ur Borgfirðingur, Ari Guðmunds.
eon, verkstjóri í Borgaa-nesi.
Hann var fæddur og uppalinn
I Borgarfirði og því héraði helg.
aði bann starfskrafta sína óskipta
meðan líf entist. .
Ari Gnðmundsson ólst upp á
inypdarheimilinu Skálpastöðum í
Lunclreykjadal. Uppeldi þeirra
Skálpastaðasystkina var ekki
handahófskennt, enda reyndist
jþað þeim haldgott veganesti í bar.
áttu lífsins.
Spemma bar á frábærum gófum
og maunkostum hjá Ara, en hann
hafði ekki aðstöðu til Jangskóla-
göpgu frekar en aðrir þeir, sem
fæddir væru um aldamótin.
Varia hafði Ari Jokið skóla-
göngu sinni á Hvaneyri, þegar
ekyldustörfin fóru að hlaðast á
bann, Þótt Ari væri ungur að ár-
íjm var honum faJjnn jnikill trún.
aður, m. a. gegndi hann hrepp.
stjóra og oddvitastarfi í isinni
svejt inn skeið, auk annarra félags
májastarfa.
SíSar á lífsleiðinni varð það
öð vJssu, sem menn héldu í upp.
hafi, að hann var þeim vanda vax
inn, sem honum var falinn.
Ara fannst starfsviðið of Jítið í
hinum þrönga en undurfagra dal,
ihaiui vildi verða sveit sinni og
Ihéraði meira en venjulegur íbúi.
Hann var uppalinn í héraði, sem
var vegalaust með óbrúaða far-
artáJma og langa aðdrætti, þar
sem hesturinn leysti flutningaþörf
fólksiris.
Það var því engin tilvijjun þótt
Fyrirhuguð Ijósprent
un Nýja testamentis
Aðalfundur hins íslenzka biblíu
féJags var haldinn í kapellu há-
Ékólans 30. apríl. Herra Ásmund-
ur Guðmundsson las kafla úr
MarkúsarguðspjaBi, flutti bæn, en
eetti .'þvi næst fundinn. .Yfirlits-
skrýsia bar vott um batnandi hag
og vaxandi sfarf. Meðal verkefna
félagsins í náinni framtíð, auk
jþeirrar endurskoöunar á þýðingu
Nýja testamentisins, sem hafin
er, er að gefa út ljósprentaffa út-
gáfu ;af Nýja testamentinu með
Btórudetri, en auk þess smækkaða
Ijósprentaða útgáfu, sem hentug
yrði til að bera í vasa. Kjósa
þurfti mann í stjórn, þar eð
fciskup er sjálfkjörinn forseti fé-
iagsins, og mun nýkjörinn biskup
iþví taka vtö forsetastörfum í sum
ar. Herra Ásmundur GuSmunds-
ison biskup, var kjörinn í stjóm-
ána með samhijóða atkvæðum. —
Fundinum lauk með því, að biskup
las ritningargrein, flutti bæn, en
fundgrmenn báðu sameiginlega.
Ari gerðist vegavinnuverkstjóri.
Það var hans hugsjón að greiða
götu annarra.
Eg sem þessar línur rita, kynnt-
ist Ara fyrir um 30 árum, er ég
kom í vegavinnu til hans 10 ára
að aldri. og var mörg ár hjá hon.
um og undrast það æ síðan hve
óvenjulegum hæfileikum hann var
búinn sem verkstjóri.
Fór þar saman frábær verjc
hyggni og gætni og hæfileiki til
þess að fá menn til að skila góðum
afköstum án þess að á eftir væri
rekið. — Þeir menn skipta
hundruðum og jafnvel tugum
hundraða, sem hafa unnið undir
verkstjórn Ara. Það segir gleggri
sögu en mörg orð að flestir þess.
ara manna bundust honum ævar-
andi vináttúböndum.
Enda er það ekki út í toláinn
sagt @ð Ari hafi greitt götp ann-
arra með fleiru en lagningu og
viðhaldi vega. Eg hitti Ara oft og
það var ekki ósjaldan að hann var
að leysa vandamál rnanna, sem
höfðu unnið hjá honum fyrir ára.
tugum. Það fannst honum sór bera
skylda til.
Hann gleymdi ekki að hestur-
inn var íslenzku þjóðinni þarfasti
þjónninn og var það ekki í isam.
a-æmi við skoðanir Ara að hestur.
inn hyrfi úr lífi þjóðarinnar þótt
akvegir væru lagðir um landið.
Ari hóf hrossaræktarstarf í Borg
arfirði sem áhuga og hugsjóna.
starf og lyfti þar miklu grettis-
taki. Það er sjálfsagt engin til-
viljun af forsjónarinnar hálfu, þó
að Ari eyddi stíðustu augnablik.
um ævi sinnar á hestbaki.
Ari Guðmundsson var gæfumað
ur í lífinu. Þau istörf sem hann
tók að sér, leysti hann svo vel af
hendi að af bar.
Hann átti fyrirmyndar konu,
Ólöfu Sigvaldadóttur, sem studdi
hann í öllum hans störfum og tók
á móti þeim mörgu gestum, sem
að garði toar. Þau áttu sjö mann-
vænleg og myndarleg börn. Ilann
átti vini og samstarfsmenn víða
um land.
Ari hefir óafvitandi reyst sér
minnisvarða með verkum sínum
og framkomu, og greypzt heí'ir í
vitund isamferðamanna hans og
seint mun fyrnast.
Það er mikill missir fyrir Borg.
arfjarðarhérað að sjá á bak einum
sinna beztu sona aðcins 63 ára
gömlum, með fullu starfsþreki.
Þó er sárastur harmur kveðinn að
ástvinum hans, eiginkonu Ólöfu
Sigvaldadóttur og börnum þeirra,
en það er huggun nakkur að eiga
aðeins bjartar og fagrar endur.
minningar um lífsförunaut sinn og
föður.
Eg vil færa Ólöfu Sigvaldadótt
ir og börnum þeirra svo og öllum
aðstandendum Ara Guðmundsson.
ar mxnar innilegustu samúðnar-
kveðjur og fjölskyldu minnar.
Kristján Finnbogason.
(Framhald af 7. síðu)
allar aðrar bóklegar greinir, sem
að tónmenintum lúta.
Fimm ára nám
Gkkuir voru sýndir tveir hljóm-
loikasalir sem iniemendur haifa itil
hijómlleikahalds. Sá sltærri er með
fuHikomnum leiiksviðsútbún'aiði og
rúmlar tvö þúsund áheyrendur. Til
þess að inemendur fái alMiða æf-
jngu í flutniingi tónverik'a, hefir
skólinn hljómsveiit og kór iærðina
li&’tia'm'a'ninia, sem nem'eindur sitarfa
naeð eaii þar að auiki mynda inem-
■endur eigin kór og tvær sinfóníu-
hljómsveiitir. Á hverju ári flytja
nemendur um tíu stór tónverk. í
ár bafa þeir t.d. æft ópe'rumar
Eugein Onegi'n Spaffadrabtni'n@u,nia,
Eaust Figaro, Carmen og nýja
óperu eftir Sjakalin (ég vona að
nafnið hanis sé rétt skrifa'ð en ég
er gróflegia óvisis um stafina í
fólkinu kost á að njóta lista og 3. síðan
mennta, svo að allir geta valið ur
fleiri en einni stöðu við sitt hæfi.
Hór í skól'anum útlniinn við
námsbækur og námsefnii fyrir aðra
: itówliisltia'nskól'a og við erum iað
koma á framhail'dsnámsíkeiðuimi
fyrdr efn'iilega iisí.amcnn frá öðrH
um úkólum. Einin'ig eru'ip við að
stofnsatja framihaldsdeildir fyrir
tæknihiið tónlistarnáms.
menjn >ef til vill að íæyna að finna
draiumaheim sinn í verueikainumi?
Sameignarfélag ann- LífeyrissjóSur
ast vöruflutninga til
Keflavikurvalíar
Vörubílstjórafélagið Þróítur,
Reykjavík, Vörubílastöð Keflavík-
ur og Bílstjórafélagið Faxi, Sand-
geröi, hafa stofnað með sér sam-
eignaxfélag undir nafninu^Flutn-
angaféJagið Suðurleið“. Ástæðan
itil þesearar félagsstöfnunar er
ióánaeígja, sem fram að þessu hef-
lur verið meðal vöruhílstjóra með
fyrirjcomulag á vöruflutningum
tfyrir varnarliðið á Keflavíkurflug
velli og fyrir aðra aðila milli Rvík,
lur og Keflaví'kurflugvallar og nær
liggjandi staða. Áður annaðist
Eimskipafélag fslands þessa flutn
ánga, og notaði til þess bifreiðar
frá Þrótti, en félögln á Suðurnesj
um voru óánægð með þá skipan
mála. Nú hefux vörutoí'Istj órafúlög
unujp tekizt að samræma sjónar-
aniff sín í þessu máli.
(Framhald af 6. síðu)
gjialdkeri og Gissur Sigurðsson
; vararitari. Á s. i. ári var stofnaðu'r
j lífeyrissjóður fyrir húsasmíðaj
meistara. Ásamt öörum fólögum,
sem standa öð Meisitairasamband'i
byggingamanna hefir félagið opna
skrifsitofu við Templara'sund, þar
sem féiagsmeim fá ýmsa ai'me'nna
þjónustu, svo som a’ðsitoð við eaimn
jngiagorðir. _______ ____________
MinningarorS
(Framhald af 5. síðuj
ekki lengri. Eg óska aðeins
fyrir hennar hönd og þeirra,
sem voru henni nánastir, að
votta hjartanlegar þakkir öll
um þeim óvandabundnum
mannvinum, sem léttu henni
baráttuna og gæddu leið henn
ar geislum hjálpfýsi, góðvild
ar og tryggðar.
Jónas Þorbergsson.
U. BRU5HKOV,
skólastjóri tónlistarháskólans
rússnesika ■sibaÆrófiniti!) Fyrir al'd-
arafmæli Hándels eru nam'eindúr
að æfa ora'toríið Samson. Þetta
epp laðeins sýniahorn af handahófá
um þau viðfangsefni, sem nem-
onduiiniiir spreyta sig á.
Nám'stíminjn í Tónlistai'hás'kói-
lanum er fimm á.r en flestir nem-
föndur hafia a.m.k. sjö ápa undh>
búniiinigsnám iað ba'ki áður en þeir
komast þar inin. Af söngvurum er
þó ekki krafizt niema tveggja ára
undiribúniingsnámis og í aithugun er
að styitte námisltímia þeinra sem
ieika á ásláttarhljóðfæri og túbu
nið.ur í fjögur ár.
Skólimn á ágætt safn af hljóni-
plötum og 'tóniist á siegiiilböndum
og or það noteið við kennsiuna.
„Þó að bygging skólans sé um
aldar gömul, þá getum við hag-
nýitt okkur nútírna tækni“, sagði
prófessor Brus’hkov. ,Frá hljóm-
plötiisafninu má sendla tönlist inn
í hverjá' kennslustofu og notum
vði það mikið, t.d. við ken'n'slu í
tónlisitarsögu. Er þ'að nemendum
til nniikils léttis og sikilnings'auka
að geita Mustað á og taorio siam'an
þá tóniist sem um er rætt hverju
siiuni."
— Hve miargir keninaria'r og nem
endur eru við skóliann?
— Kennarar eru röskiega 200
og nemendur um 600. Aðsókn er
aiiíaf svo mikil, að af hverjum
400 um.sækjendum komiast um
25 inni í skóiann. Mest aðsiókn er
að þeim deildum, sem kenna söng,
píanóieiik og kónstjóm.
— Hverj'ay eiriu atvinnuhorfur
‘tónli'ste'rim'a'nina að námi loknu?
— Ölium er tryggð aitviinin'a en
■Wmm verða að ráða s'ig t!il þriggja
ára í senin eftir að námi lýkuir.
Það fer mjög eftir hæfiieikum ein-
staíkliingsins hve glæsilegair sitöður
standa opnar að námi loknu. Ó-
perur og stórar Mjómsveitiir velja
úr þá efn'ilegustu en ríkið er víð-
lent og alls staðar þarf að gcfa
íslenzkur nemandi
i —Ég geri ráð fyriir, að yk'kur
leiiiki hugur á að heyra hvernig
ianda ykkar, Snorra Þorvaldssyn'i,
sækiist námið. Þegar hann 'kom
hingað var haran venr undirbúinn
en venjulegt er um nem'endur okk
.ar, en hann sýindi1 góða hæfiie'iika
og ihonum hefir farið vel fraim.
Okkur þykir miður, að hann skuli
eíbbi leggja fyrir sig fleiri nám's*-
greiiniar en l'iðluleik, teijum það
helzt til einhæft. Hann hefiir
leikpjð einleik á nemendah'ljóm-
‘leiknum, lék tónverk eftir Mozast.
Nú æíir hann einkum verk eftir
iseothovca og „virtuo.sa“ æfingiar.
Við skulum fara og hitta kennara
hans og þá getið þið hoyrt hvað
hann segir.
Prófessor Brushkov fer með
okkur iiwi í kennsJustofu þar sem
Snorri Þorvaldsson er eiramitt að
leggjá fiðlu sina í kassann og rúss
nesik stúlka ætiair að íara að byrj'a
að ieika. Kennari Snorr-a er lág-
vaximn inaður, gráhærður og fjör-
leg'iir. Stiaðfesti hanra öll ummæ'li'
sikólastjáriaras ym Snorra pg sagðii
iiainn hafa teikið mikluin framför-
um og hann teldi haran vel hæfan
tffl iað hefja raám í næstu deild.
Kvaðst hann fastlega vona, að
það brygðisit ekki að Snorri yrði
njá þeim næsta ár og þófti mér
gaman' að heyra hve áhugasainir
þeiir virtust báöir, skólasitjórinin o,g
Keraraarinn, um að Snorri færi
ekki úr sikóliainum fyrr en ha,nin
hefði haft sem allramest gagra af
dvölirarai þar. Síðar S'agði Sraotrri
mór, að þegar harara iék á inratöku-
prófi, hefðu prófdómeindur lagt
allfasit að sór á'ð ráðas't til fimim
ára raánis en honum hefði þót't ó-
ráðlegt að binda sig svo langan
tima áöur en harara kynratist lara'd-
inu og máKnu. Lét hanin mjög
vel af kennsJu og öllum a'ðbúnaði
í skólaraum. Gat þess t. d., að
læknir væri í skólanum alla daga
og fylgdist mieð' heUIsufari nem-
erada'.
í bókasafni 'skólans sýndi for-
stjóriim otokur skemmíilegt liand-
raita'S'aif n tóns'nillinga', era ha'gnýtana
mun vera Mð mikla safn tónbóik-
mieininita sem n'em'endur hafa þair
aðgamg að.
Æft undir iokapróf
Að lakum komum við 'imn í
hiinn stóra hljómleik'asial. Þar voru
söngvarar iað æfa sig undir lotoa-
próf, en hijóms'veit atv'imniumaama
'anniaiðist und'iirlieik. Stjómandi
hljómsveitarÍDn'a'r vai* nem'andi. Á
leiksviðiinu sat stúika á kassia, leik-
tjöld lágu í hrúgu úti í hormi.
Hjómsvéit'in fór að leitoa þátt úr
óperurani „Brúffur keisarian's" eftir
Rimsky-Korsaikow og stúlkian á
'toasiSamum hóf söragiimn með silfur-
hreinni og mjútori sóprararödd. Alt
rödd heyrðist að tjaldabaki og
öranur uing stúika í svartri peysu
og pilsi kom gamg'andi imn á svið-
ið. Brýtt kamlu iran tveir piltar,
annar sótti sér kassa og seftist við
hliðina á, s'óprarasöngtoonitnmi,
horfði aðdáum'araugum á haima og
söng með fullri og fagmrri bassa-
rödd, sem ínanni fararast iraeiri og
sterkari era við mætti toúast úr
þessuni granna iikama. Ilinii pilt-
urinra náði sér í spýtu, hallaðist
frarai á haima áteragdar og riadd-
irraar fjórar sameirauðus't í full-
konmu sairaræmi.
Túikurinn hnippti í mig og sagði
að iraál væri að fara — ég þrá-
aðis't við, era varð að hlýða. Þetta
uraga söngfólk var að ljúka stoóla-
raámi, e.n það var sararaa,rlega erag-
iran viðvainiin'g'sbragur á söng þess.
Ómiur ,af tregatóni rússinestora þjóð
laga virlisit hljóma gegraum tóraa-
flóðið sem fylgdi ototour. Lífsglað-
ir fiðlu'tómar ástriðuþruinginn
píaraóleitour, gl'itrandi, sftíg'andi
flaiututónra —. og dyrnar lotoast að
batoi okto'ar.
Sigríður Thorlacius
Hættuleg stefna
Tilhneigingin til að gena h'lut-
inia flókraa og torskilda virðist
vera siraair þáttur í bókmemintu'm
nútíni'ains. Sá gamli máishátitur, að
bók eigi jöfnum höndum að vera
til gagns og ánægju er í þann
veginn að verða útfærður í hætliu-
lega áft. af riithöfumdum raú fil
dags. Segið maramimum, etö ■ hamra
isé svíra, og mað'uirinn muin lesa
það með áfei-gju. Það er efldtoi rétt
stefna, að rithöfuradurinn eigi að
byggj'a húsið fyrir les'aradarain, ef
svo imætti segja. Hanra á aðeins
að velja lóðina og rétta honum
elraið. Eins og áður er það sem
ósagt er iátið vera, oft og tjðum
stertoasta áhrifaafiið.
(Úr Extrabladet.)
Ýtubúnaöur
á T—6 beltjsdráttarvél ósk-
ast. Uppl. í síma 17548.
Dráttarvél
Farmal A. 1946 til sölq. Er
í góðu lagi. Ennfremur
sláttuvél og plógur. Upp-
lýsingar í síma 32244, Rvík,
og hjá Gu’ðjóni Sigurássyni,
Gaulverjabæ.
Herðubrei
austur um Ian.d í hringfearð hinn
2. júraí. — Tebið á móti flijitmngi
■tiil Horraafjarðar, Djúpavogs, Breið
dalsvíkur, Stöðvarfjarðar, Mjóa-
fjarSap, Borgarfjar'ðar, Vopraiafjarð
ar Ba'ktoafjarðar og Þórshafnar í
dag.
Farseðia'r seldir árdegis á
ínorgun.
M.s. Helgi Helgason
fer-11 Vestm'annaeyja í kvöld.
Vörumót'taka í ciag,
Feröatrygging ©r
nauðsynleg trygging
Átvinna
Getum bætt við nokkrum
ábyggilegum mönnum til
þess að selja og safna
áskriftum að mánaðarriti
fyrir húsmæöur.
Heimilisbókaútgáfan h.f,
Austurstræti 1, uppi.