Tíminn - 20.06.1959, Page 8

T Í MI N N, laugardagiim 20. júní 1959.
öxlar
með vörubíla- og fólksbíla-
hjólum, vagnbeizli og»beizl-
isgriudur. Minni og stærri
kerrur án kassa en eftir
pöntun, fæst hjá okkur.
Póstkröfusendi. -- Kristján,
Vesturgötu 22, Reykjavík.
Sími 22724 milli 12—1.
3. síðan
irnii sér vi3 til -þess a3 komast fyrir
uot hváS viðikomanidi söngmaður
Iiafi eti'ð/drukfcið og mæjiir á
hama í þöguílii foauaiKÍraii.
2 kr. + 2 kr. = 4 kr.
'Itroðningur og hrimdingar eru
\ enguiiogia fyigifdskar mamnþvög-
luninar á Amarhóli, em tíkíki ©r
sama hverjum trnimda sfcal. Það er
að vísu heldur seiiiiit að gefa fólfci
leíðbeimiingar um það mú, hverjum
hriimla sfcul'i og hverjum efcki. En
mieð tmti til þess, að 17. júiní
kemur æ oían í æ, ár eftir ár, svo
langil sem lýðir byggja heimiinn,
ekail fólfci benit á, að ailla jafna þýð
ir eíkfcert að ærtia að hrinda ýtur-
vöxmim imgm-eyjum á Arnarhóli,
því að aliliur meiriihliutd þeiirra gemg-
ur á eimts boniar tjaiidhaalum, sem
þrýstast djúpt í gijúpain svwrð hól-s
ims og veita eigendum sínum el'l-
trauisrta fótfesitu. Siun-ar e<ru að vísiu
svo huigulsamar v-ið hrindendiur alð
bregSa tveggjaikrómipeningum
uindir 'hæla sína, em efcká er vert
að neiifama með því hjá öEtam þoira
þeátra.
Frost og funi
Að liökimni fcvöl'dvöku á Arnar-
hóli InSaðiiist mamnfjöldiinn náður á
torg með suindiurleitum bárum
haitte, húfna og hárs; -nú sfcyldi
diairusaíð á m-aibifci með f ersfcan norð
alnviind í vitanium. Eftir mikita
byrjumarörðugleifca itókst Norðra
gamia að 'fcnýja all'marg-a til dams-
íþróttairiffHiiar, það vax eina leiðin
til að fá yl í fcroppinn á ódýram.
hátit. Sumir voru örlátari við sjálía
Big og gáfu sér yl úr ílátum. Gerð
ist af því ylur svo mifcill inmna
með þeúm, aið þeir tóku að gljá í
a-ndliitum og virtust lítt ráða sér
fyrir hifca saikir.
UmgJiitogar, sem höfðu farið
heum og sófct sér gæruskinnsúlpur,
freöia og veittíliin-ga, stóðu um-
hwerfis dainsandi hópa-na og átu
rjómaís. Þnejigsliin voru gífiurleg,
og urðu af þeim mörg vinsliit —
þó vonamdi etoki nem-a um skamm-
ein lima. Da'nS'eindur rákust hverj-
ir á aðra, en það g-erði ekkert til,
Ungöngar, sem varia voru fcomm
ir á 'kxástifli-n aMur, Skutust mffli
manma í troðffvimignum og höfðu
þaom 'háfct á, að máta fyr-ir sér
með höfðinu, kæraist það gegnum
smugu, hvarf aJLiur búkurinn á efit-
ár. Öriátu meuinarnir, sem tæmt
höfðu hlýjuiliiatdir sínlar, kiöstuðu
þeim íirá sér með brothljóði. Hinir
spansamari horfðu á með skelfingu
3ti;bu svo hver á ainn'an mieð fcginis-
svip og sögðta: — Guði sé Tof —
húm var tóm.
When the saint's . . .
KHsukíkain sló fcvö um síðiir. VerzT-
uinarmeain og aðrir, sem höfðu uinn
ið hörðium höndum, néru s-amain
kölnm Jqjúkum og tókiu saman fögg
ur símar. Löigregluþjónar á nætur-
vaikÉ smöiuðu siamian sau.ðum sí'n-
um og ráfcu í rótt. Á dyraþrepi
Hresstog-airskála-n.s stóð músífca-lisk-
ur maður og spiOiaðii fjörlega á
munnhörpu fyrir hrifna áheyrend
ur. Og aMiur almennin-gur tíndi'st
til heimferðar með hrífaffidi mnnin
hörputóna klingjaiuli í eyrum sér:
— Whem the sia'int’s go nnarchiing
in.... ,
Esshá.
Lannamál kvenna
Kramhald al 7 siðu)
þeim formanni B.S.R.B., Si-gurði
Ingimundarsyni og Kristjáni
Thorlacius, deildarstjóra í fjár-
málaráðuneytinu fyrir mikið
starf og gott.
Og að lofcum þetta: Ég vil endur
taka það, sem á var drepið fyrr:
Baráttan fyrir fullu launapafn-
rétt'i fcarla og kvenna er hvmý.i
hugsjónaþrugl kvenréttinda-
kvenna né sérhagsmunamál illa
launaðra skrifstofustúlkna, það er
mál allra launþeganna. Ef störf,
sem miklar kröfur gera hvað snert
ir menntun og hæfni, eru vanmet
in til launa, standa þau í vegi
fyrir öðrum sanngjörnum launa-
kröfum þegar til samanburðar
kemur.
Ef stúlkur vanmeta svo starfs-
orku sína, að þær láta hana fala
til vandasamra -starfa fyrir minni
laun en sannvirði, eru þær í ó-
heiðarlegri samkeppni við heim-
ilisfeður, sem ekki geta látið -sér
þær tekjur nægja.
Þegar það er gömul þjóðsaga frá
fortíðinni, að laun séu miðuð við
það, hvort karl eða kona er að
verki, kemur til kasta kvennanna
að standast samkeppni um störf-
in. — Þá fá konur ekki lengur
vinnu, -segja þeir, sem vilja hreila
okkur. m
En við erum hvergi hræddar.
Vinarbréf þakkað
Leiðrétting
Þau mistök urðu hér í blaðinu s.l.
þriðjudag, að röng mynd birtist með
minningarorðum um Gunnar Back-
mann Guðmundsson. Myndin, sem
birtist, var af bróður hans, og stöf-
uðu mistökin af því, að myndina af
Gunnari átfi að taka út af fjöl-
skyldumynd, en myndamótið var
óvart gert af bróður hans, sem stóð
við hlið hans. Um leið og blaðið
biður afsökunar á þessum mistökum,
blrtir það hina réttu mynd af Gunn-
ari, hér að ofan.
♦♦♦♦♦♦<
'♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•*♦♦♦<
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•

Búfræðingur
Fyrirtæki úti á landi óskar eftir að ráSa búfræð-
ing nú þagar til rannsókna- og eftb'Iitsstarfa.
Umsóknir merktar ,,Búfræðingur“ sendist blað-
inu.
Taxtsr
vörubifreiðastjórafélaganna verða vegna hækkunar
benzínverðs í vor sem hér segir frá og með deginum
Fyrir 25 árum — -og fyrr —
gengdi ég fulltrúa og gjaldkera-
starfi hjá Kaupfélagi Þingeyinga í
Húsavík. Viðhorf mitt þá, og óg
held allra samstarfsmanna minna
við KÞ var alveg ótvírætt og hreint
-gagnvart hinum ráðandi kjarna
Sjálfstæði-sflokksins, þ. e. sterk-
ustu heildsölum landsins og auð
j-öfrum þeirra tíma, að hreina goð
gá hefðum við talið að fela honum
— eða þeim — leiosögu um verfca
lýðs- og sainvinnuniál þessa laiuLs.
Viðhorf mitt er ekki breytt í
þessum efnum, jafnvel 'þó ég hafi
dvalizt á erlendri grund um skeið.
Meira að segja styrkzt nokkuð við
kynningu slíkra jnála hér vestra.
Nú í dag heitir fulltrúi kaupfé-
la-gsstjóra K.Þ. í Húsavík — að
mér er sagt — Jón Ármann Héð
in-sson, ungur Húsvíkingur, við-
skiptafræðingur að menntun og á-
hugamaður um stjórnmál, — vera
má kannske öllu heldur um flokk-s
mál! — Hann virðist fy,lgja jafn
aðarmönnum að málum og er
viðkvæmur fyrir þeirra hönd, ef
dænia má eftir samanburði hans
á Seyðisfirði og Húsavík um öflun
fjár 'til atvinnurekstrar. — Þessi
ungi maðu,- skrifar „Opið brcf til
Péturs Si-gfússonar“ — og „hans
líka,“ eins og hann orðar það, í
Alþýðublað'nu í marz s. 1.
Sá leiðinlegi gaUi var á þessari
þörfu framkvæmd, að bréfritara
láðist að sýna mér þá luirteisi að
senda mér bréfið. Eg -sá það fyrst
núna þ. 7. júní — og ekki íyrir
hans tilverknað. — Vitanle-ga -kost
ar ofurlítið að senda blað eða bréf
frá íslandi til Ameríku. Og ekki
þekki ég fjárhagsástæður þessa
unga manns, og er — að því er
hann segir „búinn að gleyma því
að sjó- og verkamaðurinn í Hú-sa-
Veiðistengur
í dag: 0
Fyrir 2Vs tonns bifre.'ðar 73.51 84.62 95.73
— 21/2 til 3 tn. hlassþ. 82.35 93.46 104.57
— 3 — 31/2 — — 91.14 102.25 113.36
— 31/2 _4 — — 99.94 111.05 122.16
— 4 — 41/2 — — 108.73 119.84 130.95
— 41/2 — 5 — — 117.53 128.64 139.75
Veiíihjól
Línur
Spoon
Flugur
MikiS úrval.
Póstsendum.
Reykjavík, 20. júní 1959.
Landssamband vörubifreiðastjóra.
Goðaborg

vík gat ekki greitt úttekt' sína í
KÞ nema að fara á sjóinn og fá
greitt fyrir innlagðan fisk.“ — Þá
er ég farinn að þek-kja þá illa,
forna c-g nýja vini vora og vernd
ara, stórgróðamennina í Sjálf
stæðisflokknum og leiðfcogana í
þéttbýlinu, ef þeir -hefðu horft
í slíkt smáræði sem það, að Jána
honum eða jafnvel gefa — burðar
gjaidið, m. a. til þess að try-ggja
sér enn betur -svo lipurt og þægi
Tegt hjálpartæki úr herbúðum
Kaupfél. Þjngeyinga í „réttlætis-
■baráttunni'" fyrir breinum meiri-
hluta þeirra, — og eilífri stjóamar
aðstöðu. Eftir það gætu þeir þá
unnið á viðeigandi hátt að verka-
lýðs og samvinnumálum, sem
þjóðfélaginu væri fyrir beztu, —-
burðargjaldið komið margfalt til
baka!
Hið „uggvænlega” sem ég benti
á í mínu varnaraðarákalli, , var
ekki fall ríkisstjórnar Hermanns
Jóna-ssonar, heldur hinn örlagaríki
aðdragandi þess. Kauphækkunar-
brjálæðið, sem þeir unnu að í fé-
lagi hinir slysaríku þrífl-okkar, og
síðan upptaka kjördæmamálsins
með fulikomnu flokfcsveldis-of-
beldi. Þessu mun JÁH geta áttað
sig á, ef hann er greindur maður
og gætinn, sem ég veit ekkert iim,
og sé raunar ekki á bréfinu, —
en alltítt er það, að menn þrosk
ast og vitkast með aldri og að
gætni.------
Ofsjónir þær, er jafnaðarmaður
inn JÁH sér yfir uppgangi Seyðis
f jarðar, — á kostnað Húsavíkur, að
því er vtrðist, ‘Skil ég ekki vel.
„í Húsavík er blómleg bátaútr
gerð“ o. s. frv. en slíkt hefir ekki
verið fyrir hendi á Seyðisfirði. í
fljótu -bragði virðst mér niokkur
„jafnaðarmennska i því, að láta
þann staðinn, sem lakar er settur,
njóta aöstööarinnar fyrr, og leit-
ast þannig við að stuðla að jafrtvæg
inu. —
Vonandi bregzt svo ekki hann
Emil — með Ólaf, Einar — og
Bjarna að baki sér, hinum ungu
og g-læstu vonum um framtíð Húsa
víkur, sem Jón Ármann Héðins-
son — fulltrúi KÞ — ber í -sak-
lausu torjósti sínu. —
Og það, að flest allt sem aflaga
fcr með þjóð okkar, eins og hamr-
að er á látlaust á síðus-tu tfeffiu-m,
sé ran-glát'ri kjördæmaskipun að
kenna vitum við báðir að er blekk
img e'n. Um það mál hefi ég leyft
mér „landflótta“ íslendingur yest-
ur i Klettafjöllum o-g sem að þín
um dómi JÁH hefi „lyppast niður
undan erfiðleikunum“ að segja álit
mitt áður og tel ekki þörf endur
tekninga á því. — Þó vil ég gjarna
undirstrika, að ég og margir fleiri,
teljum það eitt ,,réttlæti“ að hin
núverandi og fornu kjördæmi fái
að halda sér, að svo iniklu leyti
sem auðiö er, landfræðilega, þjóð-
hsigslega og menningarlega ' séð,
cn „réttlætiskröfunum" verði full
nægt í fjölbýlinu, „að beztu manna
yfirsýn“ — en ekki foringja flokk
ana.
Þú segir í lok bréf-s þíns um
einmenningskjördæma fyrirkomu
lagið, að mér skilst: „Hvaða menn
vilja viðhalda svona kerfi áfram?
AIl's ekki samviiinumenn, sem Tiófu
sína lireyfingu móti órétti og
gróðaaðstöðu í þjóðfélaginiu“.
Þes-sari spurningu held ég' að
þú hefðir getað fengið svarað á
skrifstofum þcss fyrii-tækls 'sem
þú vinnur hjá eða svo hefði það
verið áður fyrr —, og þannig 'spar
að þór þau leiðindi, — og þann
vanza — að hafa birt han-a I opin
toeru tolaði, og á þann hátt opintoer
að þann vesaldóm jafnframt '• því
að vera „fulltrúi fýrsta samvinnu
iélctgs á íslai>di“ — að vinna að
þvf, í fullkomnum bama'sknp, að
stórgróðavaidið í höfuðstaðnuin og
him'r raunverulegu höfu'ðfjandur
vcrkalýðs og samvinnuhrcyfing-
anna á íslandi, nái Iircinum yfir-
tökum með þjóðinni!
Svo nenni ég ekki að hafa þessi
orð fleiri. Eg þakka bréfið og
kveð þig mcð ósk um vaxandi
þro-ska og víðsýni eftir þvi/ sem
efni standa til.
Pétur SigfÚsson
— frá Halldórsstöðum —