Tíminn - 25.08.1959, Qupperneq 8

3
TÍMINN, þriðjudaginn 25. ágúst 1959.
BWW.W/AV.VAVAV.V.VAVAW.W.V.W.V.V.VWA
KSÍ — Laugardalsvöllur — KRR
f; ÍSLANDSMÓTIÐ — MEISTARAFLOKKUR
|j í dag kl. 8 leika
FRAM — KR
p Dómari: Magnús V. Pétursson.
Línuverðir: Björn Árnason, Haraldur Baldvinsson.
Mótanefndin
fi^V.VA’.V.VV.V.V.V.V.V.V.V.V.'.V.V.V.V.V.V.’.V.V
Bókarastaöa
£ við bæjarfógetaembættið í Hafnarfirði er laus til
fj umsóknar. Laun samkvæmt launalögum.
f Bæjarfógetinn í Hafnarfirði
VWV.V^V.V.V.VV.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.'
Orðsending
Hl útsvars- og skattgreiðenda í Kópavogskaupstað
Dagana 22. ágúst til 4. september liggja eftir-
taldar gjaldskrár frammi, almenningi til sýnis í
skrifstofu bæjarstjóra og Skattstofu Kópavogs:
Skrá um útsvör til bæjarsjóðs Kópavogskaup-
staðar, skrá um tekjuskatt og eignaskatt, kirkju-
gjald, kirkjugarðsgjald, og almannatrygginga-
gjald. Enn fremur skrá um trvggingaiðgjöld sbr.
1. nr. 24/156 og gjöld til atvinnuleysistrygginga-
sjóðs sbr. 1. nr. 29/1956 og gjaldskrá sbr. 18. gr.
reglugerðar nr. 184/1957 um skyldusparnað Kær-
ur vegna framangreindra gjalda þurfa að hafa
borizt í síðasta lagi, fyrir kl. 12 að kvöldi þess 4.
september n. k.
Kópavogi 21 ágúst 1959.
Bæjarstjórinn í Kópavogi
Skattstjórinn í Kópavogi
RV.VA’.W.V.VA'AV.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.VA
nzuM*

|[ Það freyðir nægilega
H þó lítið sé tekið. Það er
1 I gæðaflokki með Bláu
1 GiIIette Blöðunura og Gillette
1 rakvélunum. Það er framleitt
til að fullkomna raksturinn. Það
Reynið eina túpu í dag.
freyðir fljóít og vel. og inniheldur
hið nýja K34 bakteríueyðandí efni,
sera einnig varðveitir mýkt
húðarinnar.
Gillette „Brushíess“ krem, einnig fáanlegt
f Heildsöiubirgðir: Globus h.f., Hverfisgötu 50, sími 17146
ÍWVMWWVWJWyy^.V^VW^W.VAV.V.WAWMI
Sextugur: Guðbjartur M. Ásgeirsson
frá Hnífsdal
Þann 14. npríl s.l. varð sextugur
einn af hinum hljóðu og hlé-
drægu kjarnamönnum þjóðíélags-
ins, en þeir hafa löngum verið
kjölfestan á siglingu landsmanna
til hagsældar og batnandi tíma.
Ef vanheilsa hefði ekki bagað
rorglega snemma ævihnar, má þó
ætla, að fótspor þess afmælis-
barns, sem hér um ræðir, hefðu
vart dulizt samborgurunum. Svo
glæsilegur og að sumu leyti ó-
venjulegur var upphafsferill
mannsins, sem ungur tók við for-
mennsku og am flest þótti afbragð
annarra.
Guðbjartur Ásgeirsson er Vest-
firðingur, fæddur 14. apríl 1899
að Þernuvík í Ögursveit, sonur
dugnaðar- og merkishjónanna Guð-
hjargar Pálsdóttur frá Botni í Súg-
andafirðii og Ásgeirs Guðbjarts-
sonar, Dýrfirðings að ætt. Öll bú-
skaparár sín bjuggu þau víðs veg
ar við Djúp, lengst af í Hhífsdal,
en seinustu æviárin á ísafirði.
Guðbjartur var yngsti sonur for-
eldra sinna. Hinir synirnir, sem
lifðu, urðu báðir rómaðir sæ-
garpar og aflamenn — þeir Guð-
mundur Júní, sem látinn er fyrir
allmörgum árum, og Sölvi, bú-
settur á Flateyri.
Barn að aldri byrjaði Guðbjart-
ur sjómennsku og varð formaður
á árabáti1 — „Hafrenningi'“ —
18 ára gamall, litlu síðar á öðrum
stærri bát íöður síns — „Rönku“
— fáum vertíðum eftir það á enn
stærri bát — „Guðmundi" — sem
þeir feðgar keyptu og gerðu út
saman. Seinast var Guðbjartur
skipstjóri frá ísafirði á stærsta
bátnum,— „Venusi“ — er hann
átti einn.
Þegar í upphafi vakti Guðbjart-
ur athygli sem fyrirmyndar for-
rnaður; harðduglegur, aflasæll og
sjómaður góður. Á uppvaxtarárum
l’.ans þótti það fara dugmiklum
sjómönnum allvel — ekki sízt
skipstjórum — að reykja, tyggja
„skro“ og drekka brennivín —
helzt allt þetta í senn — og það
jafnvel vera brot af sönnum mæli-
kvarða á manngildið. Enginn þess
ara ósiða freistuðu Guðbjarts.
Hann var að mestu leyti næsturn
eins og engill í mislitri hjörð —-
var meira að segja svo grandvar
til orðs, að hann bölvaði ekki,
nema honum rynni mjög í skap.
Það vakti því nokkra furðu sumra,
að þessi óvenju prúði piltur skyldi
strax í byrjun formannsferils
síns reynast einn hinn vaskasti
og fengsælasti formaður Hnífsdæl-
inga, — því þar var vissulega ekki
við lömb að leika sér — og í
fremstu röð alla tíð meðan heils-
an leyfði.
Eins og þegar hefur mátt skilja,
hefur Guðbjartur verið einn hinn
vandaðasti maður, sem hægt er
að hugsa sór, og er sannarlega
ekki ofmælt, þótt sagt sé, að hann
hafi aldrei i neinu mátt vamm
sitt vita. Heiðarlegri og sam-
vizkusamari mann í einu og öilu
hef óg ekki þekkt.
Það var ekki að furða, þótt
Guðbjartur yrði einstaklega vin-
sæll meðal háseta sinna. Að hon-
um flykktust gjarna traustir úr-
valsmenn, flestir miklu eldri en
I v
m-.
J ■ :ií
hann sjálfur — og voru hjá hon-
um vertíð eftir vertíð, ár eftir ár.
Man ég ekki eftir, að nokkur
maður gengi úr skiprúmi frá hon-
um til annarra ,af „hans körlum“
— enda ávann Guðbjartur sér
fljótt óskorað traust og virðingu
manna sinna. Þótt manngæzkan
væri mikil, þýddi það engan veg-
inn, að nokkuð skorti á um mynd-
ugleík og jafnvel fulla hörku, ef
því var að skinta. Það var ekki
skapleysi roAimnar, sem hór var
á ferð. Guðbjartur var bæði geð-
ríkur og skspstór, cn stjórnaði
þessum eiginleikum sínum af list,
rétt eins og skipi í stormi, svo
gæfa fylgdi
Þótt Guöbjartur Ásgeirsson
missti fulla heilsu mjög fyrir ald-
ur fram, og hafi þess vegna eng-
an veginn getað notið sín eins
og efni stóðu til, hefur hann orð-
ið gæfumaður í einkalífi sínu. Ár-
ið 1925 — 16. des. •— kvæntist
hann Jónínu Guðbjartsdóttur frá
Höfðaströnd í Jökulfjörðum, en
móðir hennar er kvenhetjan
kunna, Ragnheiður Jónsdóttijr
íjósmóðir, scm enn lifir, háöldr-
uð, og býr norður í Jökulfjörð-
um. Hún á um margt svo merka
og lærdómsríka sögu, að mikill
skaði væri, ef hún bjargaðist ekki
lil varðveizlu. Jónínu hefur kippt
í kynið. Húi hefur reynzt manni
sínum, venzlafólki og samfcrða-
mönnuni hin sterkasta stoð og því
betur, sem meira reyndi á. Jónína
er myndarleg rausnarkona, höfð-
ingi í lund, hjálpsöm og hjarta-
hlý — dugnaðarforkur. Þeim Guð-
bjarti hefur orðið 5 barna auðið.
Þau eru öll á lífi — þessi, talin
eftir aldri: Margrét Elísabet, gift
Kristni Arnbjörnssyn: vélstjóra —
Ásgeir, skipstjóri, kvæntur Sig-
r-ði Brynjólfsdóttur — Guðhjart-
ur, verkstjóri, kvæntur Svandísi
Jónsdóttur — Hörður, skipstjóri,
heitbundinn Sigríði Jónsdóttur —
og Ragnheiður, ógefin. Öll eru
börnin búsett á ísafirði, hið mesta
myndarfólk, með afbrigðum dug-
!egt, enda fer frægðarorð af.
Barnabörnin eru þegar orðin 10
að tölu, öll efnileg og mikil lífs-
fylling afa og ömmu, sem bæði
eru öllum börnum góð, þótt sjálf-
^sagt sé dálætið ekki minnst á
■'lnöfnunum, harnabörnunum;
Guðbjarti iitla Ásgeirssyni og
Jónínu litlu Guðbjartsdóttur.
Þau hjón, Jónína og Guðbjarturt
eru einstaklega samvalin um gest
risni og greiðvikni. Þætti mér <>
trúleg saga ag nokkur færi bón-
leiður af þeirra fundi, lægi nokk-
uð við og þau mættu úr greiða.
Á þessum tímamótum í lífi
Guðbjarts, óska ég fjölskyldu hans
allra heilla og þakka órofa vin-
áttu og tryggð. Sjálfum honum
sórstaklega votta ég virðingu og
aðdáun — ekki sízt frá æskuár-
i,m mínum, þegar við áttum sam-
an súrt og sætt á sjó og Iandi —
sem fóstbræður og félagar í marg-
ar vertíðir, þótt hann væri yfir-
maður minn. Hans stjórn var létt
að sætta sig við, jafnvel fyrir
óstýrilátan airslabelg Hún var í
senn „mjúk sem blómstur og slerk
sem stál“. En einhvern veginn
fannst mér að svona góðs yrði
varla hægt að njóta heila manns-
ævi. Sú hefur og orðið raunin á
— og er eina harmsefnið. Og
þó ? Stundum — kannske
alltaf — „stenzt á, hvað vinnst og
hvað tapast“ .. Ég vil a. m. k.
hugga mig vlð það — og alla þá,,
sem hér eiga hlut að máli.
Baldvin Þ. Kristjánsson
Bændurnir og
niðurgreiíslurnar
Erarohald af 7 aiðui
það kann að hafa á sölu og fram-,
leiðslu þeirra í framtíðinni.
Ég hef í stuttu máli gert grein
fyrir því, sem gerzt hefur í verð-
lagsmálum Jandbúnaðarins og
þeim áhrifum, sem hiuar auknu
niðurgreiðslur hafa í för mieð
tér, ásamt beim vanda sem þær
leiða til þegar verðlagið til frarri-
leiðanda er hærra en útsöluverð
vörunnar er til neytandans.
Það hlýtur því að vera mikijl
styrkur hverri ríkisstjórn, sem
með völdin fer í iandinu, að hafa
£ð baki sér traust og fylgi þeirra
þegna, sem hlut eiga að máli
hverju sinni og með það sjónar-
mið fyrir augum vænti ég þess,
að tillaga þessi verði samþykkt
cins og hún liggur fyrir.
Þar sem þinghald onin að þessu
sinni stutt og mál þetta ekki marg
brotið, er ástæðulaust að fresta
umræðunum og vísa tillögunni til
nefndar.
Byggíasafnií á Akranesi
(Eramhald af 6. síðu;
er, tekur undirritaður þakfcsamlega
á móti þeim f. h. safnsins.
í safninu er hver mynd skráð á.
nafn gefanda, eins og aðrir hlutir
þar. Mjög æskilegt er, að safnið
eignist þessar myndir, sem allra.
fyrst. .
Eg treysti á aðstoð góðs fólks,.
sem skilur tilganginn og sendi því
góða kveðju. :
F. h. Byggðasafns Akraness og
nærsveita.
Akranesi 8. ágúst 1959.
Jón M. Guðjónssoji
sóknarprestur.
Blátt OMO
skilar yður
hvítasta þvottl
i heimi!
Einnig bezt fyrir mislitan
X-fiMO 34/EN-a44B