Tíminn - 13.09.1959, Blaðsíða 3

3
1' í M I N N, sunnudaginn 13. september 1959.
UNGFRÚ REYKJAVÍK:
Amma kenndi mér að kveða rímur
I
Fegurðardrottningar eru nú
orðnar nokkuð margar á fs-
landi, þó ekki sé langt síðan
stofnað var ti! fyrstu keppni
um þann titil hér á landi.
Sumt fóík segist meira að
segja vera hætt að kippa sér
upp vsð það. þótt ný feourð-
ardrottning hafi verið kjörin.
Nú nýlega fór fram í Tívolí
samkeppni um titilinn ungfrú
Reykjavík og þar komu fram
margar Ijómandi snotrar og
fallegar stúlkur. Ein þeirra
bar þó af eirts og við var búizt.
En það er ekki eingöngu þess
vegna, sem við gerum Ester
Garðarsdóttur að umtalsefni
hér á síðunni í dag, heldur
sakir þess að hún er frábrugð
in öllum þeim fegurðardrottn-
ingum, sem hér hafa komið
fram frá upphafi.
Hún er tvímælalausí ein hin fríg
asta og gervilegasta stúlka, sem
hlotið hefur þetta hnoss en þar
að auki sker hún sig úr drottningar
hópnum á ýmsan annan hátt, þó
ekki væri nema fvrir það að hún
kann að kveða rímur og ætlar að
verða ljósmóðir en ekki flugfreyja.
Ester er 24 ára að aldri, fædd
á Fáskrúðsfirði austur og kveðst
vera komin af prestum í 16 ætt-
liðu en frönskum sjóræningjum
og dönskum selstöðukaupmönnum
í bland. Og Rúna 'Brynjólfsdóttir
hefur sagt okkur að Ester geti
orðið óírúlega lík Birgitte Bardot,
þegar hún notar vissa tegund af
„make-up“. Þær skyldu þó aldrei
vera skyldar, stöliurnar. Annað
eins gæti nú gerst.
Við hittum Ester um daginn á
Röðli 'þar sem 'hún var að söng-
æfingum undir leiðsögn Árna
Elfar. Hún hefur fallega og við-
felldna söngrödd en sagðist vera
óskaplega feimin við míkrafón-
inn. Og hún var staðráðin í því
að koma ekki frani opinberlega
fyrr en hún hefði öðlast fullan
styrk og öryggi í framkomu.
—, Það sem ég á annað horð
geri, það vil ég gera vel.
Við þykjumst geta trúað lesend
um fyrir því, að ekki verði þess
langt að bíða að fólki þyki jafn
mikil unun að því að hlýða á rödd
Esterar og að horfa á andlit henn
ar, vaxtarlag og limaburð uppi á
palli.
Milli þátta spurðum við Ester
um ævi hennar, áhugamál og
framtíðardrauma.
— Ég er alin upp fyrir austan
IlllllllllllllIltlllllllllllllllllllllllltlllllllllKllllllllllllllllll
i 33rjóit i
I 93 I
mitti 1
| 60 |
nijaSniir j
I 93 I
imiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiimimiiiiimiiiiiiimiuiimiiiim
til 16 ára aldurs, segir Ester, for-
eldrar mínir eru Guðbjörg Guð-
mundsdóttir og Garðar Kristjáns-
son útgerðarmaður.
— Svo fórstu suður eins og
allar stúlkur?
— Já, ég var ráðin stofustúlka á
Bessastöðum hjá Sveini heitnum
Björnssyni forseta. Það var góður
maður. Þar gekk ég um beina þeg
ar Eisenhower var gestur forset
ans. Eg var ákaflega upp með mér
af því. Eisenhower var hinn
ljúfasti, hann klappaði mér á koll
inn og brosti til mín breiðu brosi.
— Helztu áhugamál?
— Söngur. Aftur söngur. Eg hef
afskaplega gaman af að syngja.
Eg hef þó aldrei sungið opinberlega
en er í tímum hjá Árna Elfar.
— Jlyggstu kannski verða dæg
úrlagasöngkoaa?
— Nei, langt í Jrá^ ég ætla að
til Mallorca. Hvenær ætlarðu að
notfæra þér þau?
— Eg fer ekki til Mallorca. Eg
ætla frekar að taka út peningana,
borga með þeim námið.
— Langar þig ekki út?
— Jú, ég hef aldrei komið út.
En það verður að bíða betri tíma
eins og svo margt annað. Námið
gengúr fyrir öllu öðru,
— En áhugamálin, hvað með
þau?
— Þar er söngurinn efstur á
blaði.
— Eftirlætis söngvararnir?
— Doris Day, Ella Fitzgerald
Guðmundur Jónsson, Jón Sigur-
björnsson og Elly Vilhjálms. Og
gleymdu ekki elskunni, honum
Hauki Morthens.
— Ifvaða lög viltu helzt syngja?
— Öll. Einkum þó Danny Boy.
Það finnst mér dásamlegast.
— Og fleiri áhugamál?
— Fjallgöngur. Eg kann hvergi
betm’ við mig en á Þórsmörk. Þar
hef ég gengið á hvern tind. Þar
að auki þykir mér gaman á skíð
um og líka hef ég fjarska gaman
af að synda. Eg hef líka gaman af
að fara í leikhús, en nótabene á-
horfendamegin. Eg hef aldrei geng
ið með leikkonu í maganum. Það
er af og frá. Eg man ekki fleira
upp að telja. Eg hef tvisvar kom
ið á hestbak og datt af baki í
bæði skiptin. Það er ekki vert að
minnast á það.
★ *
— En segðu okkur? Þeir eru
áreiðanlega marg'ir piltarnir sem
langar að vita hvort þú ert ólofuð.
— Eg er laus og liðug, svarar
Ester, — engum lofuð.
— En hvernig viltu hafa eigin-
manninn?
— Ilann á að vera hár og grann
ur, bláeygur.
j — Með skegg?
■ — Skegglaus, svarar Ester á-
kveðin, hins vegar gerir ekkert til
þó hann hafi gleraugu. Það er að
Isegja, ef hann þarf þess með.
Að öðru leyti vill Ester ekki
segja okkur hvernig hún vOl hafa
■ eiginmanninn.
| — Og segðu okkur svo a‘ð lok-
um eitthvað um fegurðarsamkeppn
ina. Varstu ekkert óstyrk?
— Eg á bágt með að svara því,
Ester afgreiðir í snyrtivöruverzluninni Hygea. ViSskiptin jukust að mun
eftir keppnina. Þarna er einn sem hafði ætlað að safna skeggi en skipti
um skoðun eftir fegurðarkeppnina og fór niður í Hygea að kaupa rakblöð.
Ester æfir söng undir leiðsögn Árna Elvar. En það þarf enginn að kenna
henni að kveða rímur. Hún ætiar sér að stunda dægurlagasöng til að
standast kostnað við Ijósmóðurnámið.
Hins vegar get ég sagt þér að ég
var ekki með lakkaðar neglur nema
á annarri hendinni. Hin hafði
gleymzt. Skyldi nokkur hafa tekið
eftir því? Eg var alla tíð sannfærð
um að ég myndi ekki vinna. Hinar
stúlkurnar voru svo ægilega sæt-
ar. Ég hef aldrei orðið eins hissa
eins og þegar ég heyrði úrslitin.
Eg ætlaði varla áö trúa því.
— Hvað sagði fjölskyldan?
— Eg fékk heillaskeyti að aust-
an.
,— Og vinnuveitandinn? Hvað
sagði hann?
Ester vinnur um þessar mundir
í snyrtivöruverzluninni Hygea í
húsi Reykjavíkur Apoteks.
— Hún var líka fjarska ánægð.
Salan tvöfaldaðist daginn eftir
keppnina. FólkiÖ kom að horfa á
þennan grip sem hafði fengið titil-
inn ungfrú Reykjavík 1959.
Og það hefur sannarlega eng-
inn verið svikinn á viðskiptunum
í Hygea þann daginn. Vift vitum
um einn sem hafði ætlað sér aö
safna skeggi. En daginn eftir
keppnina fór hann niður í Hygea
til að kaupa rakblöð. Við náðum
raunar mynd af honum meðan á
athöfninni stóð.
(Ljósm.: STUDIO).
— Já, það er satt, svarar Ester,
amma min kenndi mér að kveða.
Eg hef alltaf haft gaman af að
kveða.
Hvað skyldu þær annars vera
margar stúlkurnar á hennar aldri
sem kunna að kveða rímur.
__Hver er uppáhaldsríman þín? Ester er dýravinur mikill. Þó er henni ekkert um köngulær gefið. Hér
__ Hún er svo agaleg að ég vil sést hún meS hvutta í fanginu. Hann heitir Surtur og þa3 vildu víst
ekki segja það, svarar Ester Og margir vera í sporunum hans þarna á myndinni. — (Ljósm. G. Einarsson).
hlær mikinn. Hún hefur einstak
leg'a fallegar tennur.
— Hvað um ljósmóðurnámið? Er
það langt og erfitt?
— Námið sjálft tekur eitt ár.
Eg hef nokkurn undirbúning, því
ég hef starfað á fæðingarstofu Guð
rúnar Halldórs í tæp tvö ár. Þar
fannst mér reglulega skemmtilegt
að vinna. Eg get ekki hugsað mér
neitt unaðslegra en nýfædd börn,
organdi af angist nýkomin í heim
inn, þessi litlu grey sem ekkert
geta, ekkert vita . . .
— Segðu mér, verðlaunin, ferð
verða Ijósmóðir. En ég vonast til
að hafa einhverjar tekjur af söngn
um svo ég geti staðið undir náms
kostnaðinum.
— Ljósmóðir? Ekki flugfreyja?
— Nei, ég er frábitin allri flug
freyjurómantík. Mig hefur langað
til að verða ljósmóðir allt frá því
ég fór að gera mér grein fyrir
.sjálfri mér.
— Það er óvenjulegt.
Ester brosir. Það var óvenjulegt
bros. Hún brosir öðruvísi en aðrar
stúlkur. Og hún er líka öðruvísi
en flestar stúlkur. Það er ekki
bara yndisþokkinn sem sker hana
úr hópnum.
— Mér er sa.gt að þú kunnir að
kveða rímur?
★ ★