Tíminn - 23.09.1959, Qupperneq 9

T í M1N N, miðvikudaginn 23. sept 1959.
9
'/S,E LITTKENS
i >
1
Syndafall
\
O
O
o
o
O
o
O
o
o
21
Stóru skáldsöguna sína hef
ur hún ekki losnaö við. Hún
hefur fengið handritið end
ursent jafnoft og hún hefur
reynt að koma því út. Það
hefur aö sjálfsögðu farið af
skaplega í taugarnar á
henni.
Enginn vafi leiKur á því,
að Mafalda er vel gefin. En
það er ekki eitt og liið sama
að vera vel gefin og vel
menntaður og vera fæddur
skáld. Og ef skáldsaga Maf
öldu var jafn gegnþrungin
beiskju og reiði yfir fáfeng
leik mannanna og skáldkon
an, var hún áreiöanlega ekki
aðgengilegt lesefni.
Mafalda átti mann fyrstu
árin, sem hún dvaldi í París.
Um þjóðerni hans vissi ekki
nokkur maöur. Hann dó eftir
fárra ára hjónáband og lét
eftir sig lífeyri, sem hún lifði
góðu lífl'áíi
Mafalda er svo ólík systur
sinhi, að Karin hefur oft”velt
því fyrir sér, hvernig þær
geti verið skyldar. Anna Mor
enius leitar hins góða í mann
inum og reynir að laða það
fram. Mafalda er bitur við
allt og alla. Hún er nöldur-
skjóða. Hún hatar karlmenn.
Hún hatar konurnar líka,
einkum þær, sem leitast við
að bæta kjör kvennanna.
Með öðrum orðum, hún er
gbrsa{m(lega andlspænis öll'U
mannlegu.
Jafnvel í útliti eru systurn
ar andstæöur. Mafalda er há
vekti. Andlit hennar er bráð
þokkalegt, húðin filabeinslit.
í augum hennar leiftrar
glampi, sem Karin á erfitt
með að þola. Hendur hennar
eru mjög vel lagaðar, og hún
patar mikið með þeim. Og
til þess héfur hún ríka á
stæðu, því hún er alltaf með
logandi sigarettu milli fingra
sinna.
Mafalda er furöulegt nafn.
Einkennilegt af foreldrunum
að skíra annað tveggja barna
sin'na Önnu, á gamlan og góð
an algengan hátt, og hitt
Maföldu. En í raun réttri heit
ir Mafalda því algenga nafni
María. En þegar hún stund
aði nám við listaháskóla í
París, fann hún upp á því að
nota nafnið sjálf. Fjölskyld
an fór einnig að kalla hana
Maföldú Mest til gamans,
en nafnið festist við hana.
Og henni til mikils ama var
Bengt svo ruddalegur að
kalla hana Maríu móðursyst
ur.
Karin á oft í útistöðum við
Máföldu. sem gagnrýiiir Fall
anderfólkið eins og henni
býður viö að horfa. Hún þol
ir ekki tengdafólk Karinar.
Það er varla að hún sé al-
mennileg við Curt.
-y- Jæja, svo þú ert orðin for
frömuð! Þá eru lika dómara
hjónin ánægð, segir Mafalda
mejnfvsin. — Það getur orö
ið ‘þéim til góðs, að komast
að raun um, að nú til dags
getiir gíeymzt, að sumir eiéa
„nafn'* og „stöðu" í þjóðfélag
inu. Og hvað segir nú Curt
vinur okkar? Nú er hin.fin
gerða hégómagirnd hans
sennilega særð djúpu sári?
— Þú ert asni! Röðin var
ekki komin að honum. Auð
vitað varð hann ekki særður.
— Ætlar þú að reyna að
telja mér trú um það? segir
Mafalda hvasst og lítur
snöggt til Karinar. — Curt
' getur talið þér trú um hvað
sem er. En láttu þér ekki
detta í hug að þú getir gert
hið sama við mig. Auðvitað
lætur hann sem hann sé sæll
og glaður það lítur bezt út.
Ekki getur hann gengið um
og sagt hverjum sem hlusta
vill, að hin ættlausa Karin
Morenius hafi verið tekin
| fram yfir hann. Þá liöi hé
gómagirnd hans fuBkomið
skipbrot. Eg hefði viljað gefa
mikið til þess að sjá þína
virðulegu tengdaforeldra þeg
,ar þau fengu fréttina um að
þessi litla, ómerkilega tengda
dóttir hefði verið tekin fram
yfir hinn stórá, göfuga son
þeirra.
| — Hve oft þarf ég að segja
. þér að ég vil ekki heyra
‘ þessa stöðugu gagnrýni á
Curt, grípur Karin ákveðin
fram í.
— Þú ert jafn blind og
þrælslega undirgefin og aðr
ar konur. Þú lætur allt yfir
þig ganga, heldúr Malfalda
ótrauð áfram.
— Hingað til hef ég ekki
þurft að láta neitt yfir mig
ganga, svarar Karin eins
stillilega og henni er kostur.
— Curt er góður og hugulsam
ur eiginmaður. Og það veizt
þú mætavel . . .
— Hugulsamur . . . Já, þvl
ekki það? . . . Og penpíuleg
,ur og leiðinlegur . . .
— Hann er mér nægur. Og
hann er minn maður, ekki
þinn ...
— Eruö þið strax byrjaðar
að rífast, segir frú Morenius
góðlátlega. Hún kemur með
kaffið. — Karin stendur meö
sínum manni, og það er rétt.
Hann á það fyllilega skilið.
Curt er bezti strákur.
Karin sendir móður sinni
þakklátt augnaráð. Mafalda
heldur áfram að reykja og
lætur mæðgurnar færa sér
kaffi og kökur. Samtalið fjall
ar uin alipenn efni um hríð.
Að kaffinu loknu tekur
Mafalda þráðinn upn aftur:
— Þetta von Stierman
fífl sagði einni kerlingu, sem
bió hér, að orðrömur væri á
kreiki þess efnis, að hækkun
þín' 'stæði í nánu samhengi
við það, að Ellinger er vit-
laus í þér.
Kar’in eldroðnar. En þótt
undarlegt kunni að virðast,
er Mafalda nægilega kurteis
til þess aö bæta ekki neinu
við frá eigin brjósti.
— Ja, þær sögur sem á
kreik komast, segir frú Mor
enius upprifin. — Þú ættir
nú að vera nógu gömul, Maf
alda, til þess að vita að ekki
er mark takandi á nema litl
um hluta þess, sem fóllc
þvaðrar. Fallanderfólkið er
alltof vandað til þess að fara
með slúður.
! — Ekki frú von Stiernman,
segir Mafalda kotroskin. —
Hún bæði slúðrar og hamstr
ar eins og hún getur. Eg hef
aldrei sagt, að ég tryði öllu
sem mér er sagt. Eg lýg bara
eins og logið er að mér. Og
sama dag og Karin var hækk
uð á frú von Stiernman að
hafa sagt sem svo, að fögur
kona gæti alltaf komizt á-
fram. Það hafði Curt sagt for
eldrum sínum.
Karin finnur roðan breið
ast yfir andlit sitt.
— Finnst þér það fallega
gert af frú von Stierman að
fara með slúðursögur um
mágkonu sína? heldur Maf
alda miskunarlaust enn
áfram. — Og finnst þér
Curt koma vel fram, þegar
hann reynir að draga úr
dugnaði konu sinnar?
| — Ef þú heldur að Curt
hafi gert það, ferðu alger
lega villur vegar, svarar Kar
in og reynir að stilla sig.
|— Þú veizt hvað foreldrar
hans eru íhaldssamir, það er
langsennilegast að með
þessu hafi hann verið að
gera þeim málið skiljanlegt.
Mafalda hlær. Hlátur
hennar getur verið alveg ó-
þolandi.
j — Vel gert, eða hvaö?
i Karin bítur á jaxlinn og
kreppir hnefana.
i — Á ekki Lassi greyið að fá
kaffi? spyr Mafalda. — Hon
um veitir ekki af því, eins
: og hann hamast við að lesa.
En Lassi gleymist gjarnan.
' Hún er einkennilega veik
fyrir Lassa, gefur honum
meira að segja af sínum dýru
j sígarettum. Þó hefur hann
tvöfaldan skammt á við
hana. En hann er að lesa und
ir próf, og lestur hans hefur
verið tafinn með herþjón-
justu, svo henni finnst hann
þurfa þess með, að einhver
taki tillit til hans.
1 Frú Morenius fer og sækir
i hann. Lars er þrekváxinn,
herðabreiður, ljós yflirlitum
með ljósblá, lesþreytt augu.
| Andlitið sýnir greinilega að
hann leggur hart að sér við
lesturinn. Hann er hæglátur
jog kýs sér helzt samastað úti
' í horni. Eins og hann sé sí
fellt hræddur um aö vera fyr
ir.
— Curt ætlar að tala við
Till lögfræðing nú á næst
unni, segir Karin og snýr
sér að bróöur sínum. — Þeir
eru prýðisgóðir vinir. í
kvöld eru þeir að spila
bridge.
— Fallega gert af honum,
svarar Lars þakklátur. —
Ef til vill kemst ég þá á skrif
stofuna hjá honum í sumar.
Eg verð víst að fara í herinn
aftur i haust. En þá getur
mamma líka leigt herbergið
mitt . . .
Samsýning
Félags íslenzkra myndlistarmanna verður haldin
í októbermánuði n k. Utanfélagsmönnum er heim-
ilt að senda myndir til dómnefndar mánudaginn
5. okt. kl. 16—19 síðdegis.
Sýningarnefndin.
Skattstofa Reykjavíkur
verður lokuð vegna jarðarfarar frá kl. 1 e. h. \
miðvikudaginn 23 þ. m.
Skattstjórinn. !
Vegna jarðarfarar
verða skrifstofur vorar lokaðar eftir hádegi
miðvikudaginn 23. sept.
Áfengisverziun ríkisins. ]
Lyfjaverzlun ríkisins.
Ljósmóður
vantar í Patreksfjarðar- og Ráuðasandsumdæmi,'
Aðstoða r h j ú kr u na r kon u
vantar í Sjúkrahús Patreksfjarðar. Upplýsingar
í sýsluskrifstofunni.
Sýslumaður Barðastrandarsýslu
.... gpaiiA yður ilaup
á xuilli znargra verzlæúa!
MUJMl
í WIDM
flfíUH!
%}} -Austurgtacsstá.
ttmmmmmmmmnmnmmmmn
\nk »*tKíirsimi
XÍMA'vv 143®
ASBESTSEMENT-
plötur
fyrir
utanhúss-klæðningu
innanhúss-klæðnmgu
og bárupiötur á þök
ELDTRAUSTA R
LÉTTAR
STERKAR
ÓDÝRAR
Birgðir fyrirliggjandi:
MARS Trading Co h.f.
Klapparstíg 20. — Sími 1-7373
Útför eiginmanns míns
m
Guðna Jónssonar,
Höfn í Hornafirði,
fer fram fimmtudaginn 24. sept. og hefst me3 húskveSju aS heimlll
hins iatna kl. 1 e. h.
JarSsett verSur í nýjum grafreit á Höfn.
Ólöf Þórðardóttrr. 1
—■'---------—'■.............. "• • ':á '----...........