Tíminn - 11.10.1959, Qupperneq 9

T í M IN N , sunnudaginn 11. október 1959.
ALYSE LITTKENS
SyndafalE
36
aö „hressa“ ... þig upp með
þvi ...
— Nei, svaraöi hún hvass-
mælt. — En mér finnst að þú
ættir að gera það nú. Ég fæ
sjálfsagt að heyra það fyrr
eða síðar, og það væri sann-
arlega vingjarnlegra að heyra
það frá þér heldur en Pétri
eða Páli ...
— Það er að minnsta kosti
ekkert vingjarnlegt af mér að
segjá það.
— Sjáum til. Út með það,
sagið. hún hranalega.
— Þaö var ekki réttlátt af
mér að vera afbrýðisamur út
í Ellinger ...
Karin hlö. hörðum, stutt-
um hlátri.
— Nú, var það allt og sumt!
Þeirrar vísu hafði ég vænzt.
Hún var eölileg afleiðing af
þessum prýðis móttökum,
sem stöðuhækkun mín fékk.
Curt svaraöi ekki. Hann sat
lengi þögull og áhyggjufullur.
Að lokum reis hann á fætur
og sagði:
— Nú ... svo var það eigin-
lega ekki meira ... Hvernig
líður þér annars? Þú ert
þreytuleg að sjá.
— Ég hef haft mikið að
gera, svaraði hún stutt. Hann
skyldi ekki ganga meö þá
grillu, að hún lægi í sorg! Svo
hef ég verið mikið úti að
skemmat mér, laug hún ó-
skammfeilin. — Slíkt getur
dregist fram eftir kvöldum
eins og þú veizt . ..
— Þú ert sem sagt ánægð
og líður vel? spurði hann aft-
ur .eins og hikandi.
— Ég er nú hrædd um það.
Og þú? Hvernig líður foreldr-
nm þínum?
— Þakka þér fyrir, þeim
líður prýðilega ... Jæja, þá
var það vúst ekki meira í bili,
sagði hann og gekk til dyra.
— Ef eitthvað skyldi ....
koma upp á .... erum við þó
hér í sama húsi ... vinnufé-
lagar ... sagði hann lágt um
leið og hann fór.
Karin reist á fætur, safnaði
saman pappírum sínum, sagð-
ist vera veik og fór heim. Hún
tók sér leigubil, og þegar heim
kom læsti hún dyrum sínum
og slengdi sér á rúmið.
N[ú vissi hún fyrir víst, að
það var rétt, sem hún hafði
neitað að trúa: Hann kom
ekki aftur. Hann hafði ekki
séð eftir skilnaðinum, og ósk-
aði stöðugt eftir því, að þau
færu hvort sína götu.
— Nei, ég bý hjá mömmu.
— Vilt þú þá ekki halda
henni?
— Nei þakk. ÞaÖ er senni-
lega heppilegast að leigja
hana, ef þú hefur ekki not
fyrir hana.
— Ef þú ætlar ekki að hag-
nýta hana get ég notað hana.
Seinna getum við skipt henni
fyrir einhverja aðra, ef þú
óskar þess. Þú vilt-sjálfsagt
liafa eitthvað út af fyrir þig.
— Til að byrja með verð ég
hjá mömmu.
Hann sat kyrr -og starði í
gaupnir sér. Hún skynjaði, að
nú kom eitthvað, sem hann
átti erfitt með aö segja.
— PÞað var hræðilega leið-
inlegt með allt þetta slaður
... sem komst á kreik ...
— Slaður? spurði hún undr-
í fyrsta sinn sá hún ástand-
ið í sínu rétta og draugalega
ljósi. Curt hafði fægt og fágað
samvizku sína þangað til hún
var laus við flekki og lýti. Nú
fannst honum framkoma
hans hafa verið réttlát og
heiðarleg. Ellinger var hans
trompás.
Ef hamr þess í stað hefði
sagt henni, að tilfinningar
hans til hennar heföu slökkn-
að daginn sem hún var tekin
fram yfir hann og Birgitta
von Stierman væri farin að
leika veigamikið hlutverk í
lífi hans, þá hefði hann verið
lieiðarlegur. Og ef hann hefði
játað, að hann væri þræll hé-
gómagirndarinnar- og þyldi
ekki að aðrir væru metnir
honum meiri, þá hefði hann
verið á réttri línu. Hefði hann
viöurkennt, að ósk hans um
að vera barnlaus stæði i nánu
sambandi við ósk hans um að
leysa þau bönd, sem bundu
hann og Karinu, þá hefði
hann verið sannur og hrein-
skilinn. En hann sagði ósatt
þegar þau lágu í sandinum-í
Sandgarn. Hann hafði fyrir-
fram sett upp lista með öllum
þeim ástæðum, sem hindruðu
hann sem mann með ábyrgð-
artilfinningu í aö eignast
barn, nema þeirri einu réttu.
Hann hélt því fram, að hún
væri lýgin. Það var einnig ein
af hans afsökunum. Hefði
hann aðeins rannsakað sínar
eigin gerðir á heiðarlegan
hátt, hefði hann uppgötvað að
það var hann en ekki hún,
sem ekki kpm rétt fram. Hann
færði sjálfan sig bak við Ijós-
ið, skreytti sig með ímynduð-
um fjöðrum: Laug ... laug . •.
laug sig fullan! Og dró sig svo
ánægður út úr spilinu.
Um sjöleytið knúði móðir
hennar dyra:
— Ætlarðu ekki að borða?
— Nei þakk. Ég er ekki
svöng.
Litlu síðar heyrðist hvisl
utan dyra. Það voru raddir
Maföldu og frú Morenius.
— Við verðum að komast
inn og sjá hvernig henni líö-
ur.
— Við skulum lofa henni að
vera í friði, svaraði Mafalda
ákveðin.
— Hvað getur hafa komið
fyrir?
— Hún er eitthvað leið.
— Þá verðum við að hugga
hana. -*•-
— Láttu hana eiga sig,“
.... iíparið yöur Uaup
6 raiili margra. veralanaí
OÓHUOöL
ÁttlUM
OtWM!
-Austfurstrseti
Bgmatía
mmauga
Skólaföt
Mikið úrval af drengja-
jakkafötum frá 6—15 ára.
Matrósaföt, matrósakjólar
frá 2—8 ára rauðir og bláir.
Drengjabuxur allar stræðir.
Æðardúnssængur — Æð-
ardúnn. — Dúnhelt og fið-
urhelt léreft.
Sendum í póstkröfu.

Vesturgötu 12. Sími 13570
mmmmmmmmmmmmmmma
, /1
! ÆM.
i ..
cc-rOatrygging er
nauðsynleg trygging
. . . Ilmurinn er
indæll —
og bragðið
eftir því
. Jqhnson & Kaaber h/f
»......«....mmmmmmm»mmmmtmmtmmmm:mm:
óskast nú þegar.
PRENTSMIÐJAN EDDA.
►♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦*•♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦*«♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦<
mmmmmmmmnmmmmmmmnmm.
IBM
ÍBM
FRAMTÍBARSTARF
SÉRNÁM
Vaxandi vélakostur IBM á íslandi þarfnast aukinnar þjónustu. Við viljum
því ráða u,ngan mann, sem hefur þekkingu og áhuga á „electronic".
Æskileg menntun væri rafmagnsdeild Véiskólans eða hliðstæð þekking.
Nokkur kunnátta í ensku og einu Norðurladamáli nauðsynleg. Skrifleg um-
sókn með sem fyllstum uppiýsingum sendist til
Ottó A. Michelsen,
Laugavegi 11, Reykjavík.
SBM
ATVINNA
IBM
FAST STARF
Skýrsluvéiar ríkisins og
ykjavíkurbæjar
barfnast starfsfólks, sem vill læra meðferð á rafskýrsluvélum og starfa að
stjórn þeirra.
Starfið er mjög fjölþætt og krefst nákvæmni og raunsæis auk viljans til
að nema.
Nokkur enskukunnátta og reikningsgeta er nauðsynleg. Lágmarksmenntun
er gagnfræðapróf eða tilsvarandi, en meiri menntun æskileg. Vel menntuð-
um manni er opnuð géð framtíðarbraut með þessu starfi.
Laun verða samkvæmt launaflokkum Reykjavíkurbæjar í samræmi við
menntun, hæfni og aldur.
Umsóknir með upplýsingum um menntun og fyrri störf sendist SKÝRSLU-
VÉLUM, Skúlagötu 59. Sími 1 98 20.