Tíminn - 08.11.1959, Side 1

•rð á-
Fangarnir i Altona, bls. 3
Skrifað og skrafað, bls. 7
íþróttir, bls. 10
43. árgangur.
Reykjavík, sunnudaginn 8. nóvember 1959.
242. blaík
Flugvélin missti
eitt benzínlokið
Var á flugi til Akureyrar begar betta skeíi
og látin bí^a þar eftir nýju loki
í gærmorgun drundi í
einni Douglasvéla Flugfélags
íslands yfir Akureyri, eins og
raunar ílesta morgna. Enda
I iétu íbúar staðarins suð henn
ar sem vind um eyru þjóta,
: og veittu henni enga eða litla
ithygli. En þegar það dróst,
ð hún tækist á loft aftur og
hyrfi sína leið, fóru menn að
tinga saman nefjum og
spyrja hvern anrian, hver'ju
þetta sætti.
Áður en mjög langt um leið
barst svarið: Það vantar á hana
bensínlok. Fréttin olli nokkurri
furðu manna á meðal, því það
virtist við fyrstu sýn ekki vera
svo stórvægilegur hlutur, þótt
eitt bensínlok vantaði. Nokkrir
-rifjuðu það upp fyrir sér, að ein-
hvern tíma, er þeir tóku bensín
á bílinn sinn, gleymdist að láta
bensínlokiö á aftur, og var þanh-
ig ekið langa leið, án þess að til
meins yrði,
Eitt af mörgum
Svo mun vera með flugvélar,
a, m. k. stærri gerðir, að á þeim
eru fleiri en einn bensíngeymir,
og sömuleiðis fleiri en eitt lok.
Þetta umraedda lok mun hafa
farið af í lofti eftir flugtak í
Reykjavík. Nokkur hætta getur
verið samfara því að hafa ekki
alla geyma vendilega lokaða,
ekki hvað sízt ef flugveður er
Framhald á 2 síðu
Gætið ykkar
í háSkunni
Okkur hefiu- nú þótt nóg um
slysin að undanförnu, þegar göt-
ur og vegir voru alauðir, og hugs
að með nokkrum ugg til þess,
sem verða myndi þegar snjóa tæki
og götur gerðust hálar. Enda hef-
ur það sýnt sig, að strax í fyrsta
snjó, þótt ekki væri djúpur, var
óvenjumikis um árekstra. Lög-
reglan hafði nóg að gera í gær
við það eitt, að ferðast cnjlli
árekstrarstaða og kynna sér at-
burðina. Verður það aldrei nægi-
lega brýnt fyrir bifreiðarstjórum,
ag ekki er nóg að hafa keðjur eða
snjódekk í hálku, heldur verður
og að hafa meiri gætni en ella.
Eins verður aldrei nægilega oft
og mikiö brýnt fyrir foreldrum
að gæta barna sinna ,sem leika
sér á sleðum á umferðagötum. Það
er ósiður, sem getur haft og hefur
haft mjög alvarlegar afleiðingar,
og þótt sárt sé til þess að vita, a5
börn séu svift þeirri eðlilegu á-
nægju að renna sér á sleðum í
snjó, er þó ennþá sárara, þegar
þau fara sér að voða og hljóta
ýmist líkamsmeiðsli eða bana. —
í gær var nærri farið illa, þegar
ungur drengur, Sófus A. Alexand
ersson renndi sér á bíl. Sem betur
fór urðu meiðsli hans lítil, en það
er ekki að vita að öll börn verði
svo heppin.
Kórsöngur og ræðuhöld
í fyrstu ferö Drangs
Drangur, hinn nýi flóabát-
ur við Eyjafjörð, fór sína
fyrstu áætlunarferð í gær, og
var hvarvetna vel fagnað, þar
sem hann kom við. Blaðið
hafði spurnir af móttökunum
í Ólafsfirði og Siglufirði, en
auk þess mun báturinn hafa
komið við í Hrísey, og kem-
ur við á Dalvík í bakaleið.
A <5lafsfirði var honum fagn-
að með söng kórsins þar, og for
maður bæjarstjórnar, Ásgrímur
Hartmannsson, bauð hið nýj.a skip
og áhöfn þess hjartanlega velkom-
ið, og færði skipstjóra að gjöf
litaða ljósmynd, forkunnarfagra,
af Ólafsfirði. Þá þakkaði skips'tjóri
og bauð síðan öllum um borð til
þess að skoða hinn nýja farkost.
Varð þá uppi fótur og fit, og er
talið, að svo sem hátt á 3. hundr
ag manns muni hafa verið um
borð í senn, auk farþega og flutn
ings, sem fyrir var í skipinu. Lét
einn Ólafsfirðinga svo um mælt,
sennilega í gríni. að þá hefði hann
Framhald á 2. síðu.
Haust - Æska - Ast
ÞaS er gamall siður, aS elsk-
endur geri sér merki um ást sína.
Erlendis skera elskendur í trjá-
stofna hjartalaga mynd meS upp-
hafsstöfum sinum. Á fjölförnum
stöðum eru trjástofnar oft þaktir
slíkum merkjum, hjarta viS
hjarta, svo mikil er ástln. Þessi
siSur styrkir kannski ástina, en
hann stendur trjánum fyrir þrif-
um. Hjónaleysin hérna á mynd-
inni hafa gert sér ástarmerki úr
haustlaufi, og þessi háttur ástar-
merkjagerSar hefur þaS fram
yfir hinn, aS hann skaSar ekki
gróSurinn. HaustiS er góSur árs-
trmi til ástarmerkjagerSar. Haust
húmiS er verndarhjúpur róman-
tíkurinnar og í angurværS þess
og kyrrS vaknar ástin auSveld-
lega og gjarna í viSkvæmum
hjörtum æskunnar.
„Tennurnar fundnar - Sundhallarvörður"
TILKYNNING ein, sem Iesin var
í hádegisútvarpinu í gær vakti
sérstaka athyigli hlustenda. Þulur
inn gerði stundarhlé á lestri sín-
um og sagði síffan hikandi: TENN
URNAR FUNDNAR — SUND-
HALL ARVÖRÐUR. Sícían þagn-
aði hann aftur til að jafna sig.
TÍM/NN snurðist fyrir um það
hjá umsijónarmanni Sundhallar-
inmr Iivemig í þessu lægi. Um-
sjónarmað'urinn gaf igreið svör.
FYRIR í-úmri viku var ungur pilt-
ur ag synda í lauginni og varS
fyrir þvi óhappi að missa út
úr sér gerfigóm. Ilonum þótti
sín missa þungbær eins og von
var og gerðu starfsmenn laugar
innar nákvæma leit að gómnum
en án árangurs. Enda óhægt um
vik því gómurinn er svo til sam
litur botni laugarinnar.
PILTURINN hringdi tvisvar í Sund
höllina til að spyrjast fyrir um
afdrif tanna sinna, en það varð
að hryggja liann með því að þær
hefðu ekki fundist. Var hann orr5
inn svo vonlaus u migóminn sinn
ag hann hh-ti ekki um að skilja
eftir símanúmer sitt, og geta
menn gert sér í hugarlund raun-
ir piltsins. En viti menn, í gær-
morgun var ungur maður - að
synda í lauginni, stakk sér til
hotns cg rakst þar á tennumar
af hendsngu. Lágu þær þar liarla
umkomulausar. Var nú auglýst
í útvarpinu og var eigandinn bú-
inn að sækja tennurnar sínar ácí-
ur en hálftími var liðinn og ætti
nú að geta neytt matar síns af
meira krafti en áður.
Fyrirlestur
Prófessor Armann Snævarr flyt-
ur fyrirlestur um ættleiðingu og
ættleiðingarlöggjöf n. k. sunnu-
dag 8. nóv. kl. 2 e. h. í hátíðasal
háskólans. Fyrirlestur þes'si er í
fyrirlestraflokki lagadeildar til
minningar um hálfrar aldar af-
mæli inniendrar lagakennslu og
er hinn síðasti í þeim ílokki.
SiglufjarðarskarS er enn fært öllum bílum, eins og á sumardegi væri, og
skýtur þar skökku við, því vanalega héfur skarðið verið með öllu ófært
um það leyti sem snjó hefur fest að ráði í byggð. Nú verður varla komizt
leiðar sinnar hér í Reykjavík, svo dæmi sé nefnt, öðruvísi en á keðjum.
Gott er fyrir Siglfirðinga, að skarðið haldist opið sem lengst, þar sem
aðrar leiðir eru ekki færar þangað landveg. Óefað mun minna spurt um
snjó á Siglufjarðarskarði, þegar vegurinn er kominn í gegnum Stráka, en
’nyrjað er á jarðgöngunum þar og hinum nýja vegi, sem á að verða snjó-
léltari. :—