Tíminn - 26.01.1960, Blaðsíða 8

T í M I N N, þriðjudaginn 26. janúar 1960.
A síðastliðnu sumri og hausti
SéuCst á Hólmavík í Strandasýslu
[með stuttu millibili hjónin Guð-
fejörg Ásgeirsdóttir og Sigurður
Gnnnlaugsson frá Geinmundarstöð-
«m. Guðbjörg lézt 25. ágúst á ní-
tugasta og öðru aldursári, fœdd
23. apríl 1868, dóttir Ásgeirs Snæ-,
björnssonar bónda á Ósi og Elínar
PáJsdótlúr frá Reykjavík., |
Sigurður lézt 5. október á átt-;
ugasta og áttunda aldursári, fædd-!
, ur-7. nóvember 1872, sonur hjón-
•anna Gunnlaugs Gunnlaugssonar
og Helgu Magnúsdóttur frá Magn-
ússkógum í Dölum, þá búandi á
G eirmu n d ar st öðom.
Þau hjón Guðbjörg og Sigurður
byrjuðu búskap á Geirmundarstöð-
um árið 1900, hafa þau þá verið
búin að vera í hjónabandi a. m. k.
fimm ár frá því fyrsta barn þeirra
Kalldór er fæddur 1895. Þau hafa
jþví verið í húsmennsku fyrstu ár
ihjú skapar síns, enda var slíkt
■ekki óalgengt á þeim árum. JarÖ-
næði lá þá ekki á lausu fyrir nærri
jþví alia sem þess þurftu meó. cg
oít réði bending ein hvenær b?-si
eðá hinn, sem á jarcuæoi riti
að halda, fékk jörð eða jarðarpart
tii ábúðar.
Ekki anunu þau. hjón hafj haft
cnikil efni er þau hófu bú-kap,
l'remur en sv'o margir á þei.m ár-
am. En þau hjón áttu bjartsýni og
trú á gróðurmátt moldar, og ekki
isizt mikið vinnuþrek og vinnu-
gkði ásamt áhuga til sjálfbjargar.
Börn fæddust þeim hjónum
&vert af öðru og voru þau orðin
þrjú árið sem þau hófu búrkap,!
ec alls 'eignuðust þau níu börn,
sesn 'komust til fullorðinsára. Það
tetur því að líkum, að mikið hafi
verið unnið og ekki ætíð stuttur
’vmnudag'ur, enda blómgaðst bú-
skapur þeirra og efnin jukust
smátt og smátt.
í>á var hafizt banda um fram-
fevæmdir. Jörðin var keypt, jarða-
foæíur 'hafnar og hús öll byggð
<a?þ. Að þeim búsakosti var búið
Minningarorð:
Guðbjörg Ásgeirsdóttir og
Sigurður Gunnlaugsson
frá Geirmundarstöðum
um þrjátíu ára skeið, en þá var
byggt allt upp að nýju og bús öll
flutt verulega úr stað, þar sem
það var miklum mun ihagkvæm-
ara vegna nýræictarframkvæmda
og annarra staðhátta. Nú var byggt
að mestu úr steinsteypu, en þá var
hún að byrja að ryðja sér-til rúms
út 'um sveitir landsins. ,
Sigurður var jarðabótamaður
mikill eftir því sem þá gerðist
norður bar. Hann mun bafa sléttað
ailt f... cú.i'.ð á tveimur fyrstu
ára’uwum f.ldarinnar og það að
. a.úu •u.eö iiandver'kfærum. Hannj
•hóf nýrækt og sáðsléttun með
fyrs ; óc. ndccii í Strandasýslu,
■enda c.ii.ií ó.i-uSur að reyna og
kanna nýjar leiðir. Hann igerði
miklar nýræktarframkvæmdir og
var þar manna stórtækastur síð-
ust'U búskaparár sín á Geirmundar-
stöðum, einkum eftir að dráttar-
vélanotkun kom til sögunnar við
jarðræktarfra'mkvæmdir, en Bún-
aðarfélag Hrófbergshrepps var eitt
af fyrstu ibúnað'arfélö'gum, sem, i
keypti Fordson-dráttarvél til jarð-
ræktar, og onun Sigurður ba.fa átt
ekki minnstan blut að því, að ráð-
izt var til þeirra kaupa.
Sigurður hlaut verðlaun úr
styrktarsjóði Kristján'S konungs _
níunda fyrir búnaðarframkvæmdir.'
Árið 1935 hætta þau hjón bú-(
skap á Geirmundarstöðum, og létu
þá jörðina í hendur tveggja sona
sinna. Hugðust þau nú hafa það
rólegra enda aldur að færast yfir
þau, hann orðinn 63 ára og hún 67
ára. Bæði voru þreytt eftir þrot-.
laust starf og erfiði allt írá barns-
aldri, 'en þau höfðu sigrað í sínu
erí'iði og sinni baráttu. Bæði
voru þau ennþá ung i anda og
fylgdust af áhuga með öllum fram-
'förum og nýjungum. Þau hrifust
af hinni öru tækniþróun og fram-
kvæmdum á þeim grundvelli.
Þreytan leið fljótt frá og það var
okki hægt að sitja hjá án aðgerða
og aftur var hafizt handa. j
Árið 1937 ’kaupa þau hjón hluta
af jörðinni Grænanes cg stofna
þar nýbýlið Stakkanes. Nú var
ræklað og byggt, enda engar bygg
ingar og engin ræktun á þeim
landshluta, sem keyptur var til ný-.
'býlisins. Þarna byggðu þau bjón!
í-búðar- og peningshús nægjanleg
'fyrir fólk og ifénað á meðalbúi.'
Raflýst var .með vatnsorku. Til
þessarar uppbyggingar nutu þau
hjón aðstoðar yngsta sonar síns
Ásgeirs, hin fyrstu ár. En vinnu-
þrek þeirra, einkum Sigurðar, var
furðulegt á þessum árum af svo
öldruðum manni. Árið 1950 flytur
Gunnlaugur sonur þeirra til þeirra
'þeim til aðstoðar og forsjár á elli-
árum. En hans naut við skamma
stund, því 'hann andaðist að tæpu
liðnu ári á bezta aldri, aðeins 43
ára 'gamall. Og nú var farið að líða
að lokum i atvinnulífinu bjá þeim
hjónum. Enn var þó spyrnt við fót-
um cg búið til vorsins 1952. Létu
þau nú af búskap eftir 15 ára bú-
setu á Stakkanesi. Sá kafli þeirra
í starfs- cg lífsjögunni var þeim
hugljúfur á flestan máta, og þess
er ég fullviss, að þau hefðu engan
veginn viljað missa hann úr starfs
■sögu sinni.
Árið 1952 flytja þau hjón til
Hólmavíkur og búa þar upp frá
því til æviloka. Fyrst bjuggu þau
ein sér og út af fyrir sig, en hin
'SÍðuii‘1 ár 'bjuggu þau hjá dóttur
sinni Helgu og manni hennar
Kristni Sveinssyni. Voru þau þá
farin að beilsu og 'kröptum. eink-
um 'hin síðustu misseri, og þurftu
þau þá sérstakrar umönnunar, sem
dóttir þeirra lét í té svo sem bezt
varð á kosið.
Mér fannst þau hjón allólík,
bæði að ytri og innri gerð. Eigi
að síður áttu þau vel saman, og
ég varð aldrei annars var en að
það félli mjög vel á með þeim, jafn
vel svo til fyrixmyndar væii. Þar
fór saman gagnkvæm ást og virð-
ing og annars vilji var beggja
vilji. Bæði voru vel greind og
mikið lesin. Þau voru gestri’sin og
ske.mrntileg heim að sækja, svo
ekki sé meira sagt, því hvorugt
var fyrir skjall né lof, og þvi síður!
að láta á sér bera. Gestrisni þeirra
og igreiða’semi, jafnvel nxeiri hátt-
ar hjálp, var þeim sjálfsögð skylda.
Væri þeim gerður greiði, þá varð
að mai-gborga það, og helzt fannst
þeim það áldrei fullborgað. Á allt
slíkt voru þau minnug.
S’igurður var tæpur meðalmaðui’
á vöxt, grannur og holdskarpur
alla ævi. Hann var kvikur í hreyf-
ingum, ákafamaður og vinnuvík-
ingur, jenda gefið mikið vinnu-
þrek og góð heilsa, allt þar til
'ellihrcrnun fór að segja til sín.
Lundin var ör og heit, a. m. k. á
yngri árum, en hreinskilni og
drengskapur einkenndu alla máls-
meðferð hans. Hann gekk tein-
réttur svo að segja til síðustu
stundar, og iðaði af lífi og áhuga,.
Kapp, áhu'gi og bjartsýni má segja
að hafi verið hans aðalsmerki.
Hann trúði á landið og hann trúði
á fólkið, sam byggir það- Svart-
sýni átti bann ekki til. Hann lifði
langa cg tlbreytingamikla ævi,
'hváð fram- og tækniþróun snertir
í -atvinnu- og 'menningarlegu til-
liti. Hann fylgdist með öllu af lífi
og áhuga. Hann skilaði miklu ævi-
starfi. cg er þá ekki hvíldin hæg í
þeirri mo!d, se.m svo vel var unnið
fyrir cg trúað á.
Guðbjörg var kona myndarle.g,
vel í meðallagi að hæð og frenvur
þrekin, enda nokkuð .holdug hin
síðári ár. Hún var á ýmsan hátt
andstæða við bónda sinn, hæg og
stillt, og virtist ekki fara að neinu
m.'eð fljót'heitum. Ég heíd áð hún
'hafi verið skaprík, en fór þannig
nxeð að e;gi sá. A.'m. k. sá ég
hana aldrei bregða skapi og þann-
ig hygg ég líka að' það hafi verið
bvað sem á gekk. Hún var akker-
ið, sem öllu 'hélt í skorðum með
ró sinni og festu. Hún vann sín
störf cg var þar enginn eftirbátur
bónda síns um afköst, þó oft væri
bljóðlegar að verið. Svo sem hátt-
ur er fólks með s'lí'kt lundarfar,
þá er það seintekið, og því oft
m’eira og minna misskilið af þeim,
sem lítt þekkja það.
Guðbjörg var njartahlý og
traustur vinur vina sinna, enda
metin og virt af öllum, sem þekktu
(Framhald á 11. síðu).
Þér sem ekki
tryggið
bifreið yðar
h]á okkur nú þegar
* að þegar bifreiðadeild okkar tók til starfa í janúar 1947 var
enginn afsláttur veittur af iðgjöldum, þó að bifreiðir hefðu
ekki orsakað tión í mörg ár.
að Samvinnutryggingar hófu þegar að veita slíkan afslátt og er
hann nú 30% af iðgjaldi.
að Samvinnutryggingar hafa endurgreitt hluta af iðgjöldum til
bifreiðaeigenda, ef tekjuafgangur hefur orðið af bifreiða-
tryggingum.
ifcr að Samvinnutryggingar hafa stuðlað að aukinni umferðar-
menningu og efnt til ritgerðarsamkeppni um um-
ferðarmál; gefið út bókina Öruggur
akstur og fræðsluritið Samvinnutrygg-
ing, til að draga úr hinum geigvæn-
legu bifreiðaslysum.
ik að Samvinnutryggingar hafa lagt höfuðáherzlu á hagkvæmar og
öruggar bifreiðatryggingar og góða þjónustu.
að að tryggingamaður Samvinnutrygginga hefði sérstaka ánægju
að leiðbeina yður um hagkvæma tryggingu á bifreið yðar.
VII MMHJTTimYdS © lí MdSiVim
Sambandshúsinu. — Sími 1-70-80