Tíminn - 16.02.1960, Blaðsíða 16

37. blaff.
Þriffjudaginn 16. febrúar 1960.
Áskriftarverff kr. 35.00.
Verður síld vigt-
uð en ekki mæld?
Allar breytingartillögur Framsóknarmanna
felldar
tekin upp vigtim, myndi verffa að
áætla að minna magn fengist af
afurðum úr hverju máli og verðið
á málinu myndi lækka, sem því
svaraði.
Mörg mál hafa verið tekin
fvrir á Fiskiþingi, sem hefur
staðið yfir að undanförnu hér
í Reykjavík Þinginu er nú að
ljúka, en það hefur afgreitt
tuttugu og sjö mál Helztu
mál, sem það hefur tekið til
meðferðar eru vélvæðing út-
vegsins, skipun síldarútvegs-
nefndar, vitamál, vigtun síldar
og verknám atvinnuveganna
og fræðsla
Þingið hefur skorað á stjórn
Fiskifélags íslands að fylgjast vel
með öllum nýjungum er snerta
fiskveiðar og fiskiðnað.
Þá hefur þingið lýst yfir þeim
vilja sínum, að síldarsaltendur
tilnefni tvo fulltrúa í síldarútvegs-
nefnd til viðbótar þeim fimm full-
trúum, sem nú eiga þar sæti.
Þingið óskar eftir rífl&gum fjár-
framlögum til endurbóta og upp-
byggingar á vitakerfi landsins og
leggur til að reistir verði sex nýir
vitar.
Vigtun síldar
Nú fer fram athugun á því, hvort
framkvæmanlegt sé kostnaður
vegna og af tæknilegum ástæðum
að taka upp vigtun á bræðslusild
í stað mælingar. Þingið telur því
ekki tímabært að taka afstöðu í
því máli fyrr en niðurstöður eru
fyrir hendi. Verulegur munur er
talinn á magni síldar, sem fer í
hvert mál, eftir því hvort síldin
er vegin eða mæld, einkum ef
síldin er gömul. Ljóst er, að yrði
ENGIN BEINAGRIND
í HITAVEITUGEYMI
Þorkell Sigurðsson
— það er alVeg óhugsandi
að nokkur skepna komist
þarna ofan í, sagði hann
við fréttamanninn.
Sá orðrómur virðist ætla að verða furðu lífseigur, að fund-
izt hafi lík af manni í einum hitaveitugeyminum í Öskju-
hlíð. Virðist ekkert slá á þennan orðróm, þótt blöð birti
ákveðna neitun þeirra aðila er gerst mega til þekkja á sann-
leiksgildi þessa.
Blaðið hirtir hér að ofan og á hægri hönd myndir, sem sýna glöggt
hversu óhugsandi það er, að nokksjr fyrirfari sér í hitaveitageymi.
Það er nær ógjörningur að komast ryp á gsyrni, negsa bpýa þar til
gerð tæki, enda bendir útbúnaðiir á m^nd til hægri giaggt til þess.
Þegar upp er komið liggur nærri að þurfi heilt járnsmíðaverkstæði til
að opna geymi, og menn ganga varla þannig útbúnir á fund dauða síns.
Blaðið hitti snöggvast Þorkel Sigurðsson, vélstjóra, að máli í gær í
stöðvarhúsi Hitaveitunnar í Öskjuhlíð. Hann hafði heyrt þessa fjar-
I
j stæðu um líkið. Það er óhugsandi, sagði hann, að slíkt gæti komið
1 fyrir — það er með öllu óhugsandi.
Ein sagan segir að ekkert nema beinagrindin hafi verið eftir, þegar
líkið fannst, og það hafi þekkst á gullhring, sem maðurinn átti að
hafa borið. Þessarar útgáfu er getið hér til að nenda á, hvað svona til-
hæfulaus orðrómur getur orðið eðlilegur í smáatriðum til þess að hon-
um verði frekar trúað. Það er ljótur leikur, sem verið er að leika með
svona söguburði og fólk ætti að hjálpast við að kveða hann niður.
Fulltrúar á Fiskiþlngi á fundi í Oddfellowhúsinu í gær.
Efri mynd er iekin af loki á hita-
veitugeymi, en neSri myndin er af
uppgöngu á geymi. Hlífin yfir stig-
anum er í seilingarhæð frá jörð og
því ekki greitt uppgöngu. Auk þess
er geymirinn svo rammlega lokaður
að heila járnsmiðju þarf til að rjúfa
gat á hann, svo að maður gæti
þá leið safnazt til feðra sinna.