Tíminn - 17.03.1960, Qupperneq 10

I
T f M IN N, fimmtudaginn 17. marz 1960.
Árdegisflæði er kl. 7.12.
Síðdegisflæði er kl 19.33.
Morgun-
spjall
17. marz nefnist GEIR-
ÞRÚÐARDAGUR og honum
fylgja margvisleg tákn að
fomu og nýju. Geirþrúður er
fornt valkyrjunafn, en Þjóð-
verjar telja það til stórmerkja,
hve margar helgar konur í
sögu þeirra hafa borið það
nafn. Geirþrúður hin mikla,
fædd 1256 lifði í nunnuklausar
inu í Helfta. Um hana er sú
\sögn, að er hún var fimm ára
gömul, vitraðist frelsarinn
henni og með þau boð, að hann
væri brúðgumi hennar. Síðar
var hún tekin í tölu dýrlinga.
En frægust Geirþrúður er
að vonum Sankti Geirþrúður
abbadís í Nevilles, og er sögð
fædd 626 en dáin 659. Sögnin
um hana gerir hana að dauða
gyðju í Rínarlöndum og kenn-
ir þar heiðins uppruna. Fljót-
ið er dauðavegur til hafsins
og yfir það siglir fefjan til
skuggaríkisins við sólarlag.
Sankti Geirþrúður varð síð-
ar ferðagyðja, og sjóferðaskál
var henni drukkin. Á myndum
ber hún oft skiplaga bikar.
Hún var gyðja dauðadæmdra
og spinnur sem nom lífsþráð-
inn og við fætur hennar sést
oft skríðandi mús, sem nagar
þráðinn sundur, þegar efsta
stund rennur upp.
Pagur sankti Geirþrúðar er
17. marz, á mótum vors og
vetrar, eða um vorjafndægur.
Hún stendur á mörkum vetrar
dauðans og vorlífsins, því að
lífið rís af dauða, og þess
vegna var hún einnig hjá
sumum akuryrkjugyðja.
Lárétt: 1. bær. 5. sæði. 7. hljóta. 9.
minnast. 11. í tunnu. 13. sjór. 14.
elska. 16. egypzkur guð. 17. manns-
nafn. 19. fugl.
Lóðrétt: 1. vitlaus: 2. hávaði. 3.
óhreinindi. 4. keppur. 6. æfðari. 8.
fljótið. 10. líkamshlutar. 12. kona.
15. óhreinka. 18. fangamark.
Lausn á krossgátu nr. 122:
Lárétt: 1. Ásakot. 5. tak. 7. Pá. 9.
luri 11. Ari. 13 rán. 14. sina. 16. NN.
17. Gráni. 19. gagnar.
Lóðrétt: 1. álpast. 2. at. 3. kal. 4.
okur. 6. ginnir. 8. ári. 10. ránna. 12.
Xnga. 15. arg. 18. án.
Þetta var fyrsta sjóferðin hans
Jóns. Skipslæknirinn kom að hon
um þar.sem hann lá ósjálfbjarga
af sjóveiki. Hann vildi reyna að
hressa Jón við og sagði:
— Eg veit að yður líður mjög
illa, en reynið samt að harka af
yður eins og karlmanni sæmir.
Þetta líður bráðum hjá og það
er engin hætta á að þér deyið.
— Jæja, get ég nú ekki einu
sinni dáið? sagði Jón. — Þetta
er allt á eina bók, læknir. Mér
liður svo hræðilega, að ég óskaði
þess eins að deyja, og sú von
var hið eina sem hélt í mér líf-
inu. Og nú er hún úti — hvernig
fer þá, læknir?
— Hvaða líkur teljið þér til
þess að ég lifi þetta af, læknir?
spurði sjúkur maður.
— Hundraa prósent líkur, svar
aði læknirinn. — Skýrslur sýna
og segja, að níu af hverjum tíu
deyi úr sjúkdómi þeim, sem yður
þjáir. Þér eruð einmitt tíundi
sjúklingurinn, sem ég annast með
þennan sjúkdóm, og hinir dóu all-
ir .Þér eruð því alveg öruggur.
— Jæja, sagði læknirinn glað
lega. — Hvernig líður yður í dag.
Hafið þér nokkrar þrautir?
— Sæmilega, læknir, svaraði
sjúklingurinn. — Eg er miklu
betri, en ég hef samt þraut þegar
ég anda. Öndunin er hið eina sem
þjáir mig.
— Jæja, sagði læknirinn, —
hafið ekki áhyggjur af því. Eg
skal gefa yður eitthvað inn sem
bindur enda á hana.
Geiri: — Læknirinn lofaði
að koma mér á fætur innan
mánaðar.
Jón: — Og tókst honum
það?
Geiri: — Já, en ekki fyrr
en ég var búinn að selja bíl
inn til þess að borga læknis
'hjá^pina. Eftir það varð ég
'auðvitað að nota fæturna.
Faðirinn fór með son sinn tíu
ára til tannlæknis og lét draga
j úr honum tönn. Að því loknu
sagði tannlæknirinn:
t —Eg verð víst því miður að
taka fimm dali fyrir þetta.
j Faðirinn: — Hvað segið þér,
— Hvar viljið þér láta lyftuna læknir- Þér sögðuð áðan, að
stanza, herra minn? í þetta kostaði ekki nema einn dal.
— Ja, hvað eigum við að segja? Læknirinn: — Já, en strákur-
Til dæmis mitt á milli fjórðu og Jinn hljóðaði svo hátt og lengi að
fímmtu hæðar? Ifjórir sjúkUngar flúðu úr biðstof j
unni.
Nel, nel maður sjáðu spútniklnn ha
væ, það borgar slg að vakna til að
sjá þetta maður.
DENNI
DÆMALAUSI
Ur útvarpsdagskránni
LJÓSIR BLETTIR í LIÐINNI ÆVl
nefnist frásöguþáttur, sem Sigurður
Jónsson, bóndi á v
Stafafelii í Lóni, '“j£'^ v
flytur i kvöld kl
ým,o lenl om ^
dagana við torsóttar leiðir stórs hér-
aðs með foráttuvötn og mikil fjöll.
Helztu atriði önur eru þessi:
Kl. 12,50 Á firívaktinni
— 18.30 Fyrir yngsctu hlustendurna
— Margrét Gunnarsdóttir
— 19.00 Þingfréttir
— 20.30 Landhelgisráðstefnan
í Genf — Benedikt Gröndal
— 20.55 Einsöngur — Renata Teb-
aldi
— 21.15 Andrés Björnsson les Ijóð
eftir Þorstein Valdimars-
son
— 21.25 Erling Blöndal Bengtsson
leikur
— 22.20 Smásaga vikunnar
— 22.35 Sinfóníuhljómleikar
Krossgáta nr. 123
f 2 3 ■
■ ■ b |
7 ■ IO
11 ■ 0
H | ' "i
. m 18 .
■ L •
Jose L.
Salinas
30
Pankó: Hvernig getur þú hjálpað
stúlku eins og Birnu, þegar hún vUI ekki
þiggja hjálp þína?
Kiddi: Það gerir verkið aðeins erfiðara
og meira spennandi.
Kiddi: Þess þrjózka, unga stúlka held-
ur að hún þekki mennina, sem rændu
hana og hún ætlar á eftir þeim alein.
Pankó: En hvers vegna skyldum við
hafa áhyggjur af því?
Kiddi: Vegna þess að stúlkan er svo
ung og fögur, væri það synd að leyfa
henni að láta drepa sig.
D
R
E
K
I
Lee
Falk
30
Töframennirnir halda fund.
Foringi töframannanna: Bragð okkar
heppnazt, völd okkar aukast stöðugt.
Einn töframannanna: Samt formæla
Axel læknir og ungu mennirnir okkur.
Annar: Þeir segja að Dreki verndi þá
frá úgúrú og okkur.
Foringinn: Þetta er alll satt, nú er
tími til kominn að ganga milli bols og
höfuðs á Dreka, og við munum verða ein-
valdir í frumskóginnm.
Dreki hlustar á ræðuhöld þeirra töfra-
mannanna.

í dag er fimmtudagurinn
17. marz.
Tungl er í suðri kl. 3.47.
GLETTUR

cCti