Tíminn - 06.07.1960, Blaðsíða 12

JfiH 19601
RITSTJORI: HALLUR SIMONARSON
Þrjú heimsmet sett á úrtöku-
móti USA fyrir Rómar-leikina
Thomas stökk 2,23 metra í hástökki, og Dotn
Bragg 4,81 metra í stangarstökki. —* Árangur
í ílestum greinum var mjög góÖur
Á bandaríska úrtökumótinu
í frjálsíþróttum fyrir Ólympíu
leikana í Róm, sem fram fór
í Stanford um helgina, náð-
ist stórkostlegur árangur í
flestum greinum, og ekki
færri en þrjú heimsmet voru
sett. John Thomas stökk
2.22.8 m í hástökki, Don
Eragg 4.81 m í stangarstökki
PARRY O' BRIEN
— ver titil sinn í þriSja sinn.
og tveir menn hlupu 200 m á
20.5 sek., sem er jafnt heims-
metinu.
Á mótinu skiptust á skin og
skúrir. Aðeins þrír fyrstu í hverri
grein komust á leikana — nema
einhverjir af þremur fyrstu meið-
ist síðar í sumar, og geti ekki
keppt í Róm. Þrefaldur Ólympíu-
meistari eins og Bobby Morrow
tókst ekki að komast til Rómar,
en hann varð fjórði í 200 m.
hlaupi. Ray Norton sigraði á 20,5
sek. og hélt Morrow lengi vel í
hann, en skorti alveg úthald síð-
ustu 50 m. Langstökkvarinn Bell,
sem sigraði í Melbourne, tókst
ekki að vinna sér rétt að þessu
sinni, og sömu örlög biðu heims-
methafans i stangarstökki, Gut-
owski, silfurmannsins frá Mel-
bourne í 400 m. grindahlaupi,
Eddie Southren, sem varð fjórði
á 49,9 sek.
Fjórir fyrstu menn í 100 m.
hlaupi fengu allir tímann 10,4
sek. Norton var dæmdur fyrstur,
síðan Frank Budd, en jafnir
dæmdir Dáve Sime og Poul
Winder. Sime kemst því í Ólym-
píuliðið að þessu sinni, en hann
var bezti spretthlauparinn 1956,
en vegna meiðsla komst hann
ekki til Melbourne.
Þeir, sem koma til með að verja
titla sina frá Melbourne, éru
sleggjukastarinn Harald Conolly,
grindahlauparinn Glenn Davis, há-
stckkvarinn Charles Dumas,
kringlukastarinn A1 Oarter og
kúluvarparinn Parry O’Brien. —
Keppni í kúluvarpinu var mjög
hörð. Dallas Long sigraði, en
Nieder, sem varpað 'hefur lengst
í heimi, 19,99 m. varð aðeins fjórði
og háðu honum meiðsli að þessu
sinni.
Úrslit í einstökum greinum á
mótinu urðu þessi: Þrír fyrstu
í hverri grein komast til Rómar,
nema annað sé tekið fram.
100 metrar: Ray Norton 10,4.
2. Frank Budd 10,4. 3. Dave ^im-e
og Poul Wider 10,4. Þessir fjórir
eru valdir vegna boðhlaupsins.
200 metrar: Ray Norton 20,5. 2.
Stone Johnson 20,8. 3. Les Carney
20.9. 4. Bobby Marrow 21,1. 5.
Poul Windex 21,2. 6. Dee Givens
21.2. (Stone Johnson hljóp á 20,5
í undanrás, og verður því settur
á undan Norton í heimsmeta-
skrána).
400 metrar: Jack Yerman 46,3.
2. Earl Young 46,5. 3. Otis Davis
46,6. 4. Tek Woods 46,7. 5. Vic
Hall og Dave Robertsson, báðir
46.9.
800 metrar: 1. Tom Murphy
1:46,7. 2. Jerry Siebert 1:46,8. 3.
Erni Cuncliffe 1:47,5. 4. James
Dupree 1:47,5 (mynd réði úrslit-
um). 5. Lew Merriman 1:47,9. 6.
Bob Tague 1:50,6.
1500 metrar: Dyrol Burleson
3:46,9. 2. Jim Grelle 3:47,4. 3. Pet
er Close 3:49,0. 4. Ed Moran 3:49,0.
5 Gary Weisiger 3:48,2. 6. Archi
San Romani 3:50,2.
5000 metrar: 1. Jim Beatty
14:13,6. 2. Bill Dellinger 14:13,8.
3. Bob Soth 14:18,6.
10000 metrar: Úrtökukeppni í
þessari grein var ekki á mótinu.
110 metra grindahlaup: Lee Cal
houn 13,4. 2. Willy May 13,5. 3.
Hayes Jones 13,5. 4. Chuck Cobb
14.2.
400 metra grindahlaup: 1. Glenn
Davis 49,5. 2. Dick Howard 49,8.
3. Oliff Cushmann 49,8. 4. Eddie
Southren 49,9.
Hástökk: 1. John Thomas 2,228.
2. Joe Faust 2,133. 3. Oharles
Dumas 2,103.
Stangarstökk: 1. Don Bragg
4.806. 2. Ron Morris 4,705. 3. Dave
Clarke 4.648. 4. Henry Wadsworth
4.648. 5. Jim Graham 4.572. 6. A.
Dooley 4.572.
Þrístökk: 1. Ira Davis 16,18. 2.
Hermann Stokes 15,82. 3. Bill
Sharpe 15,79.
Kringlukast: 1. Rink Babka
58,61. 2. A1 Oerter 57,37. 3. Dick
Coohran 55,48. 4. Jay Silvester
55,21. 5. Bob Humphrey 54,54.
Kúluvarp: 1. Dallas Long 19,27.
2. Parry O’Brien 18,99. 3. Dave
Davis 18,98. 4. Bill Nieder 18,84.
5 Jerry Winters 18,28.
Langstökk: 1. Ralph Boston 8,09.
2. A. Watson 7,85. 3. I. Robertson
’7,75. 4. Gregg Bell 7,72. 5. D. Hom
7,69.
Sleggjukast: 1. A1 Hall 65,40. 2.
Harold Conolly 64,70. 3. Ed Bog-
donas 62,76.
Spjótkast: 1. A1 Cantello 84,60.
2. Bill Alley 82,18. 3. Terry Beuc-
her 79,00.
3000 m. hindrunarhlaup: 1
George Young 8:50,6. 2. P. Cole-
man 8:51,0. 3. D. Jones 8:52,5.
Kristinn Jónsson og Eyjólfur Jónsson
Eyjólfur á leið til Dalvíkur — fjöldi áhorfenda er í bát Hilmars.
Andvökunótt hjá Dalvíkingum, er
Eyjðlfur synti úr Hrísey í land
— Synti sjö kílómetra vegalengd á fimm
klukkutímum. — ErfiÖur straumur á móti
DO ’AGG
heimsmef í stangarstökki.
Eins og skýrt var frá hér á
síðunni nýlega synti Eyjólfur
Jónsson, sundkappi, frá Hrís-
ey til Dalvíkur miðvikudaginn
29. júní. Hann synti vega-
lengdina, sem er um sjö km
í beinni línu á fimm klukku-
tímum, en vegna strauma á
móti varð sundleið sú, sem
Evjólfur varð að velja miklu
lengri.
f tilefni þessa sunds, sem þreytt
er í fyrsta skipti, náði TÍMINN
tali af Eyjólfi og spurði frétta af
því.
— Við fórum norður miðviku-
daginn 29. júní og voru með í
förinni Kristín Einarsdóttir, kona
mín, en það er í fyrsta skipti, sem
hún fer með mér í slíkt feðralag,
og Pétur Eiríksson, þjálfari minn.
Við fórum með langferðabílnum
frá Akureyri til Dalvíkur og vildi
bifreiðarstjórinn Halldór Gunn-
laugsson, ekki taka við^ neinum
fargjöldum hjá okkur. Á Dalvík
bjuggum við hjá þeim hjónum
Árna Arngrímssyni og Báru Elías-
dóttur — en sá, sem skipulagði
sundið, var Kristinn Jónsson,
framkvæmdastjór: Netjamanna, en
hann hefur verið forystumaður í
sambandi við sundíþróttina á Dal-
vík.
f því sambandi má geta þess,
að Dalví’k og Svarfaðardalshrepp-
ur eru merkisstaðir í sögu sunds-
ins á íslandi. Þar var reistur fyrsti
yfirbyggði sundskálinn hér á
landi, og þar var fyrst tekin upp
skólasundskylda. Af þessum ástæð
um vildi ég heldur synda frá Hrís-
ey til Dalvíkur, þótt Kristinn benti
mér á, að léttara væri áð synda
frá Dalvík til Hríseyjar vegna
strauima.
Eins og áður segir, sá Kristinn
um undirbúning sundsins og hann
símaði Hilmari Símonarsyni 1
Hrísey, en hann á ferju, sem hann
lánaði endurgjaldslaust í sam-
bandi við sundið.
— Fylgdust margír með sund-
inu frá Hrísey?
— Já. Þegar ég lagði af stað
þaðan, voru allflestir íbúar þorps-
ins á bryggjunni, og margir smá-
bátar fylgdu mér lengi vel eftir,
og sumir alveg yfir til Dalvíkur.
Pétur Eiríksson var í litlum báti
rétt hjá mér, ásamt tveimur ræð-
ur-um frá Dalvík og svo fylgdi
Hil-mar eftir á ferjunni, ásamt
Kristni.
Ég synti fyrst í stefnu á Háls-
höfða, þar sem stra-umar voru á
móti, og sóttist sundið vel, en þeg
ar ég breytti um stefnu á Dalvík,
varð sundið erfiðara. Þegar við
fórum að nálgast Dalvík, komu
bátar þaðan á móti okkur.
— Ilvenær komuð þið til Dal-
víkur?
— Það var rúmlega tvö u-m -nótt
ina, eftir fimm klukkutíma sund,
og þá voru allflestir Dalvíkin-gar
samankomnir á bryggjunni, svo að
þetta var hálfgerð andvökunótt
þama, og mátti sjá jafnt börn sem
gamalmenni. Fólkið fagna-ði mér
mjög innilega, þegar ég steig p
land. Eftir að ég hafði þvegið af
mér smurninginn — va-r efnt til
smá kaffisaims-ætis hjá Elíasi Jóns-
syni, gullsmið, og konu hans —
en þess má -g-eta, að það var sonúr
Elíasar, Bjarki, félagi minn í lög-
regl-un-ni, sem átti hugmyndina að
þessu sundi.
— Þú varst búinn að reyna
fyrr?
— Já, 10 dögum áður hafði ég
reynt þessa vegalengd, en varð að.
hætta vegna óveðurs. f sambandi
við það má geta þess, að Kristinn
Jónsson færði mér þá f imm þúsund
krónur að gjöf frá nokkrum sund-
áh-ugamön-num vegna fyrirhugaðrar
tilraunar minnar við að reyna að
synda yfir Ermarsund síðar í -sum-
ar. Einnig afhenti séra Ste-fán
St.ævarr, formaður hin- nýstofn-
aða Lionsklúbbs á Dalvík, mér
1700 kr. í sama tilgan-gi. Þá gaf
bóksalinn á Dalvík, Jóhann Si-g-
urðsson, mér ferðaminningar Sóff-
aníasar Thorkelssonar. Ég er Dal-
víkingum og Hríseyingum mjög
þakklátur fyrir móttökur þeirra
og þeir gerðu f-erð þessa ógleyman
lega, ekki sízt Kristinn Jónsson,
hinn mikli sundáhugamaður.