Tíminn - 21.07.1960, Qupperneq 9

9
sem
■:

í ríkjum Afríku sitja ekki einungis börn og unglingar á skólabekk. Hinar þel-
dökku þjóSir þessa víðáttumikla heimshluta eru sem óðast að heimta úr hönd-
um stórveldanna frelsi sitt og mannréttindi og mikil áherzla er lögð á fræðslu-
starfsemi meðal yngri sem eldri, þótt skilyrðin séu erfið á flesta lund. Menning-
armálastofnun Sameinuðu þjóðanna veitir þjóðum þessum ómetanlega hjálp.
Suður-Afríka varð að víkja úr þeim samtökum vegna ofsókna hinna hvítu
stjórnenda landsins gegn þeldökku fólki. Fyrst er hinum þeldökku neitað um
aðgang að menntastofnunum landsins og síðan kallaðir „villilýður" sem ekki
eigi að njóta mannréttinda. — Þessi mynd er úr skólastofu í Súdan.
(Ljósm.: UNESCO)
irwiir nnerMlEgt starf af höndmn
œeð sfcaÉmin og re&stri gestaihekn-
íMs efns aS Bjarfcaiúndi. Stofnuin
tþess var miikig þarfaverk og nekst-
ur 'þess er mjög lofsverður undir
stjdro hinnær ágætu myndaiikoniu
Iugigerfteir GuSjóoisdóttur frá
Skj aldabjarnarvfk á Strðndum.
G-esta<koman a3 Bjarkalumdi fer
sívasrandi og er þar að verða til-
fimtanlegur sikortur á húsrými tH
þess að fuHnægja alM þörf. G-esta-
rúm ern aðeins 25, en nú hefur
sbólaihúsið á Beybhólum, sem Jens
■skólastjóri gekkst fyrir að vseri
byggt þar með myndarbrag, verið
tekið á leigu og eru nú 25 rúm
þar uppbúin í viðbót við Bjarka-
lund. Svo að hann hefur því ráð
á 50 gestarúmum. Samt er þetta
stumdum of lítið. En veitimgasalur
er stór og myndarlegur rneð sam-
li-ggjandi góðri setustofu.
Á báðum þessum gestaheimilum
er 'hinn mesti myindarbragur, en
13—14 bm. eru á milli þeirra.
þar oft miblir örðogteikar að búa.
Én „á másjöfmi þrífast bömin
ibœt“. Og hafa þarna á þessum
örfáu bæjum fæðzt og alizit upp
ýmsir ágætir og þjóðkunnir merkis
meom, t. d. eisns og séna Mntthías,
Bjiörn Jónissom ritstjóri og ráð-
herra, Hanaldur sendihenra, Stein-
grímur prentsmiðjustjióri, séra
Ánelíus Níelsson o. fl. Mum það
sjaldgæft að á svona fáum bæjum
eins og eru í Þverfjörðum, hafi
alizt upp eins margir þjóðikunmir
ágætismemm og þarna.
Barðstrendingafélagið hefur nú
þegar unnið mihið og þanft venk
að koma upp og reka Bjankalund,
en önnur bíða þess framundan,
eims og nýtt gestaheimili við
Vatnsfjörð o. fl. Stjórm félagsims
skipa nú: Guðbjartur Egilsson,
formaður, Guðmundur Jóhanmes-
son, varafonmað'Ur, Vikar Ðavíðis-
'son gjaldikeri, og Guðmundur
B'enjamíns'son, ritari. En með-
•stjórnendur Ólafur Jónsson, Alex-
ander Guðjónsson og Sigurður
Barðstrendingafélagið
hyggst reisa gistihús
í Vatnsfirði
Það var leyst úr miikilli aðknýj-
andi þörf, þegar Barðstrendimga-
félagið neisti Bjarkalund og koma
þar nú nær allir Vestfirðingan og
aðrir, sem fara landvegimm milli
Vestfj’arða og annarra lamdshluta.
Oftast eru áfamgiarnir: Reykja-
vík — Hreðavatnsskáli — Bjarka-
lundur — Vestfirðir. Frá Reykja-
vík tU Hreðavatns er rúmlega 3ja
tíma akstur og sama tíma verið
frá Hreðavatni tH Bjarkalundar.
En þaðan er nú verið a. m. k. 6—
8 tíma tU Vestfjarða yfMeitt. Á
þeirri leið vamtar tilfinmanlega
hressingastað fyrir ferðamenn. Og
mú er ráðgert að Barðstrendinga-
félagið komi honum upp sem allra
fyrst. Það er við Vatnsfjörð,
s'kaimimt frá vetursetustað Hrafna-
Plóka forðum, þegar hann gaf
landi okikar nafn það, sem það
hefur borið síðan. Við Vatnsfjörð
er fagur og indæll staður, tUval-
inn til áningar ferðamönnum.
Leiðin mffli Bja.kalundar og
Vatnsfjarðar er þreytandi fyrir
hina þröngu þverfirði, þar sem
oftast er ekki nema einn bóndabær
í hverjuim firði og mær ebkert
undirlendi. Og hafa Motið að vera
Jónasson. Allir áhugaimenn fyrir
að reynast átthagahéraði sínu vel.
Félagsmönnum er að fjölga og
eru nú orðnir um 500. En cins og
venjulega vHl veirða í félögum
mun þó favUa á hirnni ötulu stjórn
félagsims megin þungi félagsstarf-
anná.
Það munu fáir ferðamenn vera,
sem fara á mHIi Vestf jarða og ann
arra landshluta, landveg, sem ekki
eru þakklátir Barðstrendingafélag
inu fyrir Bjarkalumd og það góða
gestaheimUi, sem Ingigerður
stjórmar þar fyrir félagið með
rausm og sóma. Þeir munu flestir
ósfea fast eftir að fólaginu auðm-
ist að koma upp sem allra fyrst
öðru myndar gestaheimili við hinm
fagra Vatnsfjörð, því að þar er
þörfin nær því eims mikU og hún
var að reisa hinn vimsæla Bjarka-
lumd. En þá var félagið nær helm-
imgi fámennara en nú og saman-
stóð mest af fátæku alþýðufólki,
— fátæku af flestu nema stórhuga
og góðum vUja.
Báðir þessir umræddu staðir,
fyrir utan vegalengdina að þeim og
frá, eru fagrir og aðlaðandi frá
náttúrunmar hendi.
Þótti þeiim, er þetta ritar, sér-' hans og Guðmund Einarsson bónda
staklega skemmtilegt að fara ný- á Brjánslæk og hans skemmtUegu
lega um Barðasröndina, er hanm1 fjölskyMu. En ég frétti að þriðji
í fyrsta sinn á ævinni steig fæti: leiðandi maðurinn á Barðaströnd,
sínum vestur fyrir Gilsfjörð (fyrir Karl í Hvammi, væri ekki heima
utam Vestfirði af skútu í gamla1 pj-á Haga og Brjánslæk að sjá
daga og Esju nú í sumar). Þar var 0g varð því efcki úr beimsókn þar.
Frá Haga og Brjánslæk að sjá
m. a. skemmtUegt
Hákon í Haga og
að heimsæfeja
Björgu konu
þótti mér allra fegurst og björgu-
legast á Barðaströnd, en víða á
henni er að sjá faúsakostur góður
og mikU ræktun. Mér fannst hún
með fegurstu sveitum, sem ég hef
farið um hér á landi.
En ferðasaga átti þetta alls ekíki
að verða, þétt Ijúft hefði verið að
minmast hinma ágætu bílstjóna
Vesturleiða, Eggerts og Einars,
fegurðarinnar á Reybhólum, bú-
'sældar, útgrunnsins þar og hinna
áigætu sbólastjóra- og prestsihjóna
og margs fleira.
Vil samt aðeins segja að lokum,
að ég held að flestum landsmönn- þeirrar
um, er þebkja til þarna vestra,
væri Ijúft að styrkja hið merka
starf hins fátæka átthag’félags,
ættu þeir þess kost, t. d. með
kaupum á happdrættismiðum, sem
ég hef þó ekki hugmynd um að
nobkrum Barðstrendingi hafi svo
mikið sem dottið í hug að bjóða
m-önnum. Sem betur fer er mörg-
um n..utn og gleði í að styðja góð
Samtök fiski-
mjölsframleið-
enda stofnuð
Annan dag júnímánaðar
var stofnað í Reykjavík Félag
íslenzkra fiskimjölsframleið-
enda. Til þessa félags var
einkum stofnað til þess að
íslendingar geti orðið gildir
þátttakendur í Alþj óðasam-
bandi fiskimjölsframleið-
enda, sótt fundi þess og notið
upplýsingastarfsemi,
sem sambandið hyggst reka
fyrir félagsmenn slna um
markaðsmál, framleiðslu-
vandamál, gæðastuðlun o. s.
frv. í stjórn félagsins voru
kosnir Sveinn Benediktsson,
form.; Jónas Jónsson, vara-
form,; og meðstjórnendur
þeir Valgarð J. Ólafsson, Thor
Við Penná í Vatnsfirði. Styttuna hafa vegavinnumenn gerf við vegamótin, þar sem hinn nýi vegur liggur upp
á Þingmannaheiði. Einhvers staðar á þessum slóðum hyggst Barðstrendingafélagið reisa gistiheimili.
málefni og þó ennþá meira, þegar r Thors og Guðmundur Guð
þeir sem að þeim standa, hafa mundsson. Dr. Þórður Þor.
SSÆBS&ÍSW2 i hefur te„i* « eér
Við, sem til þess félags þekkjum,' a^„ S6gna framkvæmdas uj óra
munum óska því allra beilla störfum fyrir félagið, en það
áfram í þess þjóðnýta umbóta-. er emmitt hann, sem staðið
starfi. — V. G. Ihefur fyrir stofnur þesf>