Tíminn - 14.08.1960, Blaðsíða 8

8
T í MIN N, sunnxidagmn 14. ágúst 1960.

8jK(E

fgpr
.i', JX.V.-.".
Ekki veit ég hvernig öðrum
er innanbrjósts, þegar þeir
eru komnir úr langri skemmti
ferð en Maríu og mér finnst
gaman að bjóða fólki heim og
segja frá því, sem við höfum
séð og heyrt á leiðinni og
veita því svolítinn ferskan
andblæ að utan. í fyrradag:
komum við heim úr hálfs j
mánaðar ferðalagi og þá gerð
um við Tómasi og frú heim- j
boö. Við minntumst ekki á
ferðalagið meðan María var
að leggja á borðið, en töluð-
um um daginn og veginn. Ég
gekk fram í eldhús og spurði
um myndirnar, því að ég var
áhugamaður um ljósmyndun
og hafði tekið margar frábær
ar myndir á leiðinni.
— Þær eru I línskápnum í
efstu skúffunni, sagði María.
— Líka þessar fínu af þér
á klettinum?
— Allar.
Ég fór inn og vísaði hjónun-
um að kaffiborðinu. Þegar þau
höfðu látið sykur og rjóma
út í kaffið, þá lét ég það
koma:
— Við erum reyndar búin
að vera hálfan mánuð á Borg-
undarhólmi, sagði ég og leit
til skiptis á gestina til að sjá
hvaða áhrif þetta hefði. Frúin
tók viðbragð.
— Jæja, sagði hún; já, við
Alfreð komum heim frá Ítalíu
á sunnudaginn. Það er dásam
legt land. Við bjuggum við
Gardavatnið, ef þið vitið hvar
það er?
— Já, á fyrsta flokks hóteli
reyndar, hélt Tómas áfram,
Lago di Garda heitir það. Já,
eins og verðlagið er á Ítalíu,
þá var kostnaðurinn ákaf-
lega....
— Þið getið ímyndað ykkur
útsýnið, greip konan fram í,
af svölunum hafði maður út-
sýni yfir Gardavatnið, alla leið
til Riva og fjallanna, já allt
til....
*— Nú, til dæmis á Paradís
arhæðunum milli Svaneke og
Nexö... .skaut ég inn í.
— Nei, það sem ég vildi
segja, greip Tómas fram í,
verðlagið þarna var mjög sann
gjarnt. Við fengum ágætis
chianti fyrir 3—400 lírur og
stóran skammt af cropini eða
corstina, hvað það er kallað
— það eru brauðsneiðar steikt
ar í olíu með anjósum og
bræddum osti og fleira dóti
... .jú, þetta fékk maður fyr-
ir 200 lírur eða hvort það
voru 250 eða 300, það var að
minnsta kosti ódýrt, það var
það.
— Við keyptum tólf reykt-
ar síldar í Rönne á....
— Síld, segirðu? Nei, þá
ættirðu að smakka kolkrabb-
ann þar suöurfrá! Eða soðin
frosklæri eða snígla, maður,
snigla. Chocolato heita þeir..
— Chicciole! leiðrétti kon-j — Já, við vorum komin — Á torginu í Svaneke sá-
an. | þangað, og þá hallar farar- J um við....
— Við komum á Höyers stjórinn... .það var einn af Tómas sneri sér að Irmu.
hótel í Allinge og fengum þessum frá ferðaskrifstofunni — Ertu ekki með myndirn
vinersnitsel með.... .... já, hallar sér út yfir ar frá Feneyjum? Þessar fínu
— En málið! Það lærir grindverkið og horfir niður, af dúfunum?
maður sko aldrei. Guð má vita og svo rennur veskið út úr; Konan tók myndirnar upp
hvort þeir botna nokkuö í því vasa hans og hverfur í djúpið úr handtösku sinni. Ég flýtti
sjálfir, ítalamir. En ég lærði með gjaldeyri og öllu saman, mér yfir að línskápnum og
þó að segja uno caffé espresso og þá hló Pedersen .... Es- dró efstu skúffuna út. Þar
og grazie og ciao, ciao, gamli presso-Pedersen kölluðum við voru engar myndir. Ég fann
Skemmtiferðin
Smásaga eftir
minn. Þjónn, ég get líka sagt
þjónn, camerato, pst camer-
ato!
— Cameriere! leiðrétti kon
an.
— Hann kom þó hlaupandi,
þegar ég sagði camerato!
— Úr því við minnumst á
þjóna, greip ég fram í, þá átt-
um við í brösum í skógarvill-
unni í Ekkodal....
— í Ekkodal? Nei, þú hefð
ir átt að sjá fossinn í Varone.
Hvað var hann kallaður,
Irma?
— Cascata di Verone!
— Einmitt! Þar stendur
maður niður í gjánni og sér
vatnið fossa niður úr fleiri
hundruð líra hæð.
— Metra! leiðrétti konan.
— Þetta með gjá, sagði ég
og lét fatið með rúllutertunni
ganga hringinn, þá kom nokk
uð skringilegt fyrir þegar við
vorum við Hammeren....
— Skringilegt, sagðirðu? Ja,
þú hefðir átt að vera með þeg
ar við fórum til Dolomitto.
Við vorum komin til Madonna
de Champagne þegar.........
— Madonna di Campiglie,
leiðrétti konan alvarlega.
ílly Breinholst
hann... .það var einn af hin-
um... .já, þá hló Espresso-
Pedersen og sagði, hvernig
sagði hann aftur, Irma?
— Það veit ég ækki. Þetta
var daginn sem ég lá með nið
urgang eftir sníglaátið.
— Jæja, það er sama, en
þetta var skemmtileg ferð, af-
ar skemmtileg. Við sáum alla
leið til Valencia... .eða Ver-
ona? Við höfðum andskoti gott
útsýni.
— Ef maður fer upp í út-
sýnisturninn á Almindingen
... .ó, afsakið, ég hélt þér
hefðuð náð í sykur, frú!
Ég rétti henni sykurkarið og
náði í vindil handa Tómasi.
— Við skutumst líka til
Feneyja, sagði hann og beit
endann af vindlinum, það er
merkileg borg... .Markúsar-
torgið og Brú andvarpanna og
það allt. Við tókum ekki eft-
ir brúnni, því að við héldum
hún væri eins og allar hinar
en við sáum Markúsarkirkj -
una... .utanfrá, ég er svo lít
ið fyrir bænalestur og presta-
vesen eins og þú veizt. En það
var stórkostlegt að sjá allar
dúf urnar....
fimm eða sex myndir úr ferm
ingarveizlu, sem við höfðum
verið boðin í fyrir langalöngu,
það var allt og sumt. Ég gáði
í hinar skúffúrnar en mynd-
irnar voru ekki þar.
— Ég hélt þú hefðir sagt
að myndirnar væru í efstu....
Tómas sneri sér að mér með
glampa í augunum.
— Hér geturðu séð myndir,
gamli. Dúfurnar á Markúsar-
torginu! Dolomitto! Og Garda
vatnið! Og fararstjórinn og
allir hinir! rfvað er orðið af
myndunum frá Dolomitto,
Irma, mér sýndist þú vera
með þær. Láttu mig hafa far-
arstjórann, ég skal sýna ykk
ur hvernig hann leit út. Þið
getið bölvað ykkur upp á hann
var klár náungi. Hann kunni
að viðhalda gleðskapnum!
— Við hittum mann á
Dams hóteli í Rönne....
— Það er óskilj an,legt hvað
varð af þessum frá Dolo-
mitto. Ég tók þó ágætar mynd
ir af útsýninu frá Madonne
de Champagne, eða var ég
ekki með myndavélina með
mér? Nú, það er sama. Hér er
að minnsta kosti gömul skóla
mynd. Hvernig hefur hún
slæðzt með, Irma? Það er ég,
...ogsvorennurveskiSór vasa hans og hverfur í
djúpiS með gjaldeyri og öllu saman.
sem er þarna, annar frá
hægri.
Ég veitti koníak, og greip
orðið meðan 'Tómas lyfti glas
inu og drakk.
— Hvað ég vildi segja; á
Dams hóteli í Rönne hittum
við Svla sem....
Tómas setti glasið niður.
— Svía!! sagði hann, nei,
gamli. Þú ættir að komast !
kast við ræðarana í Feneyjum,
þessa með gondólana. Það eru
varasamir náungar. Hvað
settu þeir upp fyrir að róa til
Lido, Irma?
Hjónin stöldruðu í fulla
þrjá tíma. Það leið að mið-
nætti og konan sagði þau
þyrftu að fara að_ komast
heim til barnanna. Ég reyndi
ekki að halda í þau. Svo risu
þau á fætur og sögðu að
kvöldið hefði verið ánægju-
legt. Þegar ég hjálpaði Tómasi
í frakkann, spurði hann,
hvort við ætluðum ekki að
ferðast í ár?
— Við erum nýkomin frá
Borgundarhólmi, sagði ég
stuttlega og rétti honum hatt
inn.
— Já, virkilega? Hvernig
er eiginlega að koma þar?
Þar hef ég aldrei verið.
Ég leit festulega á hann.
— Það er klettótt eyja,
sagði ég kuldalega og opnaði
útidyrnar. Nú gat hann farið
heim og lesið um Borgundar-
hólm, ef hann vildi vita meira
um staðinn.
Þing ung-
templara
Annað þing íslenzkra ung-
templara hófst að Jaðri í
fyrrakvöld, og þriðja ung-
templaramótið verður haldið
þar um næstu heígi.
Þingi samtakanna mun
liúka seinni hluta laugardags.
Á þinginu mun m. a. verða
flutt fræðsluerindi, sem próf.
Niels Dungal flytur. Fjallar
erindið um skaðsemi tóbaks
nautnar.
Þetta annað mót íslenzkra
ungtemplara er eins f jölbreytt
og kostur er. Tjaldbúðir verða
báða dagana sem mótið stena
ur. Reynt verður að hafa eitt
hvað fyrir alla, og staðinn
mun ekki þurfa að kynna. Þátt
taka í mótinu er öllum heim
il, sem hlíta reglum ungtempl
ara um prúðmennsku og hátt
vísi. Mótið var sett síðdegis í
fyrrakv. af Indriða Indriðas.
rithöfundi, sem sæti á í stjórn
amefnd Jaðars. Um kvöldið
var svo skemtikvöld inni að
Jaðri og fim manna hljóm-
sveit ungra manna lék fyrir
dansinum.
í gær hófst guðsþjónusta
kl. 2.30 og kl. 4 hófst fjftl-
breytt dagskrá með skemmci
atriðum. Þá va- einnig u . -
þróttaleikvangi Jaðars frjáLs-
íþróttakeppni með þátfcr.öku
margra ungra og efniiegra i-
þróttamanna úr Reykavík.
Um kvdldið var kvöldvaka og
dans í hinum vistlegu húsa
kynnum að Jaðri ag þar var
motinu slitiS i kvöia