Tíminn - 17.11.1960, Blaðsíða 16

260. biað.
Fimmtudagur 17. nóvember 1960.
Hvers vegna þegir Morgun-
blaðið um morðbréfamálið?
Ber hlutdrægni á aíra fyrir aí birta bókanir
svo til orírétt — en auglýsir sjálft hlutdrægni
sína me'ð grafarjiögn um mál sem hlýtur aÖ
teljast fréttnæmt
Morgunblaðið birtir í gær
hugleiðingu um „hótunarbréfa
málið", svonefnda, ákæru-
valdið gegn Magnúsi Guð-
mundssyni lögregluþjóni End
ar þessi „hugvekja", — sem
raunar er hlutdræg frá upp-
hafi til enda —, á eftirfar-
andi orðum:
,,....en hjá því verður ekki
komizt að geta aðeins um þetta
raál vegna hins ósæmilega frétta-
flutnings ákveðinna dagblaða í
þessu máli, sem m.a, birtist í því
í gær að tvö Reykjavíkurblaðanna
rangtúlkuðu vitnaleiðslur þær,
sem fram fóru og vita allir að sú
rangtúlkun er af pólitískum toga
s-punnin."
Beint úr bókunum
í fyrradag birtist hér á síðunni
aillöng grein, þar sem vitnaleiðsl-
ur í málinu voru ýtarlega raktar.
Víðast var orðrétt vitnað í bók-
anir rannsóknardómarans, Hall-
dórs Þorbjörnssonar og þá innan
tilvitnunarmerkja. Ritstjórum
Mbl., sem margir eru lögfræðing-
ar að menntun, ætti að vera kunn-
ugt um að orðalag réttarbókanna
er þurrt og torlesið öllum almenn-
ingi, og að dagblöð eru ekki lög-
fræðitímarit. Því aðeins var orða-
légi bókana breytt víða og í stað
þess að segja „Vitnið kveðst hafa |
fiétt um kæru“ var orðalagiðl
haft svo: „Erlingur kvaðst hafa
frétt um kæru.... “ o. s. frv. I
Hvaðan fékk Mbl.
upplýsingar?
Undirritaður átti i gær tal við
sækjanda málsins, Pál S. Pálsson,
og rannsóknardómarann, Halldór
Þorbjörnsson. Kvaðst Halldór eng-
ar upplýsingar hafa gefið einum
eða öðrum um málið. Páll S. Páls-
son sagði að Mbl. hefði hringt til
sín, og hafi hann tjáð því, að
hann teldi að ekkert hefði komið
fram, sem breytti málinu. Kvað
Páll það fráleitt að hafa lagt
nokkurn dóm á hvort blaðafrá-
sagnir hölluðu réttu máli eða ekki.
Við framhaldsrannsókn málsins
hefur aldrei sézt blaðamaður frá
Morgunblaðinu og þeir sem um
málið fjalla segjast ekki hafa lagt
neinn dóm á hvort frásögn Tím-
(Framhald n 2. síðu )
Bókaforiagið Leiftur
gefur út 40 bækur
Þetta er fyrsta opinbera myndin af Astrid prinsessu og unnusta hennar. Myndin er tekin af þeim í höllinni
ásamt Ólafi konungi.
Astrid Noregsprinsessa gengur
að eiga fráskilinn kaupsýslumann
Hittust á kappsig’Iingu — heilagt hjónaband
Bókdforlagið Leiftur í
Reykjavík mun í ár gefa út
alls um 10 bækur fyrir jólin.
Um þrjátiu bóka þessara eru
þegar komnar út en 10 koma
út til jóla. Hér er um að ræða
fiölbreytt úrval bóka og verð-
ur þeirra að nokkru getið hér
að neðan.
Vængjaður Faraó eftir Joan
Grant. Bókina þýddi Steinunn S.
Briem. Þetta er heimsfræg bók og
hefur hlotið lof gagmýnenda, og
S'gyptalanás-fræðinga jafnt sem al-
mennings. Bókin kom fyrst út í
Englandi 1937 og vakti þá mikla
hrifningu. Bókin er ævisaga eg-
ypzku drottningarinnar Sekhet-a-ra
som uppi var á dögum fyrstu kon-
ungaættarinnar. Hið heimsfræga
biað New York Times, sagði með-
al annars um þessa bók: „Bók
fagurra hugsjóna, djúprar samúð-j
ar og andlegrar speki, tær og
sindrandi af andríki, þrungin kær
leika, vizku og tiifinninganæmi.
Slíkar bækur eru því miður alltof
sjaldgæfar á vorum dögum.“ Blað-
ið „Sphinx“ í Kairó sagði: „Ein-
stakt listaverk. Aðdáanlega fögur
og sönn bók.“ Draumur Pygmali
ons, eftir B. Mercator, í þýð. sr.
Magnúsar Guðmundssonar Sagan
gerist á dögum Krists á hinni und-
urfögru eyju Týrus við botn Mið-
jarðarhafs og fjallai um unga,
auðuga kaupmannsdóttur og grísk-
an þræl á sama aldri. Viðburða-
rásin er rik af ævintýrum og frá-
sögn höfundar öll vel gerð.
í heimahögum, er nýjasta bók
hinnar vinsælu og þjóðkunnu
skáldkonu Guðrúnu frá Lundi og
cr óþarft að kynna þá bók nánar.
Endurminningar Sævíkings, er
merkileg bók. Fræðimenn telja að
hér sé um að ræða ófalsaða ævi-
sögu sjóræningja, ritaða í byrjun
lí’. aldar. Við brunninn, er ný
ljóðabók eftír Kristján frá Djúpa-
kek. Sjóferð suðnr um Eldlands-
eyjar, er ferðabók skreytt fjölda
teikninga eftir höfundinn, Rock-
well Kent. Þar sem háir hólar,
bernskuminningar Helgu Jónas-
dóttur frá Hólabaki. Pílagrímsför
til lækningalindarinnar í Lourdes.
Ilann bar nana inn í ijæinn, ástar-
sögur eftir Guðmund Jónsson, rit-
höfund úr Skagafirð;
Rómverjinn, eftir Sholem Asch,
(Framhald á 15. síðu).
i januar
Astrid Noregsprinsessa hef-
ur nú fetað í fófspor Margrét-
ar Englandsprinsessu og heit-
bundizt venjulegum manni,
sem ekkert konungsblóð hef-
ur í æðum. Tilkynning um trú
lofunina var send frá konungs
f jölskyldunni nú í vikunni, en
hinn hamingjusami er 34 ára
gamall kaupsýslumaður, Jo-
han Martin Ferner — og er
fráskilinn.
Tilkynnt hefur verið, að brúð-
kaupið fari fram 12. janúar n.k.
í lítilli sveitakirkju í Asker í ná-
gvenni við sumarhýsi Ólafs kon-
ungs að Skaugum, en þar eru
allar prinsessurnar skírðar.
Ólafur Noregskonungur hefur
tilkynnt, að Astrid muni eftir sem
áður halda prinsessutitli sínum og
að hún muni áfram gegna ýmsum
cpinberum störfum sem prinessa.
Kaupsýslumaðurinn Johan Martin
I-'erner hefur numið verzlunar- og
viðskiptafræði í Englandi og
I'Vakklandi.
Vinsæl prinsessa
I Astrid prir.sessa veiður 29 ára
gömul í febrúar n.k., en síðan að
móðir hennar marta krónprinsessa
lézt árið 1954 hefur hún gegnt
inargvíslegum opinberum störfum
og komið víða fram fyrir hönd
konungsfjölskyldunnar. Astrid er
ástsæl prinsessa í Noregi og hefur
hvarvetna áunnið sér miklar vin-
sældir. Prinsessan og Johan Fern-
cr hafa þekkzt í nokkur ár, en
kunningssxapur þeirra hófst er
Astrid bað Johan að vera einn
af gestum sínum í sambandi við
Noregsmeistarakeppnina í kapp-
siglingum, en bæði hafa bau mik-
inn áhuga á þeirri íþrótt.
Mikið frelsi
Eins og fyrr er sagt er Johan
Ferner fráskilinn. Börn átti hann
engin í fyrra hjónabandi, cn fyrri
kona hans hefur gifzt á nýjan
leik og hefur eignazt börn. Trú-
lofun norsku prinsessunnar hefur
verið á hvers manns vörum í Nor-
egi síðustu dagana — og eru menn
sammála um að það sé gott að
hfa í slíku frelsislandi — þar
scm jafnvel konungafólkið fái að
Mýða kalli hjartans.
9*
Skýjað
Austan kaldi, skýað, hiti
6—8 stig, var spáin í gær- ^
kvöldi. Einhvern tima
hefði íslendingum ekki
þótt það mikið, þótt um
þetta leyti væri kafalds-
bylur og allt orðið ófært
Haröur
árekstur
Laust eftir kl. 12 í gærdag varð
harður árekstur á gatnamótum
Eiríksgötu og Barónsstígs. Þar
skullu saman tveir litlir fólksbíl-
ar, annar á leið norður Baróns-
stíg en hinn austur Eiríksgötu.
Báðir bílarnir stórskemmdust og
varð að flytja þá með kranabíl af
árekstursstað, en ekki urðu slys
á mönnum.
Þreyta
kappsund
Pétur H. Salómonsson kom hing-
að á ritstjórnan-skxifstofur TÍM-
ANS í gær og flutti merka frétt: •
„Hér hef ég æsifregn að færa
ykkur af þróun sundmála minna.
Sundgarpurinn Eyjólfur Jónsson
hefur þegar skorað mig á hólm í
Sundlaugunum, og eru þegar til-
nefndir einvigisvottar, tímamælar
og Ijósmyndarar, en ég tilgreini
ckki daginn nánar, svo ekki þuifi
að auka við lögregluliðið.
Þótt ég sé lítt undirbúinn slíka
kappraun og langur tími þar til
ég næ þeirri þjálfun sem ég hafði,
tek ég áskoruninni, eins og Úlfar
kappi, sem frá segir í Eyrbyggju,
þegar Þórólfur skoraði hann á
hólm, en hann var þá orðinn aldr
aður en Þórólfur ungur og hinn
mesti garpur, eins og Eyjólfur,
sem er sundgarpur hinn mesti,
eins og alþjóð veit, því Úlfar vildi
erki lifa við skömm. Úlfar féll í
hoimgöngunni, en áður kom hann
lagi á hinn unga garp Þórólf og
særði hann illa á fæti, svo hann
fékk meinsemd af og haltraði síð-
an og var því kallaður Þórólfur
bægifótur. En það vona ég að
ekki hendi Lyjólf, þótt hann sigri
ra'g, að hann hl’óti af því nokkra
meinsemd eða verði af því kall-
aður bægifótur.
Annar sundkappi ■ lögreglunni,
Axel Kvann, hefur ekki enn skor-
að á mig, enda þóti hann hygg-
ist þreyta við Ermarsrund að
sumri.“