Tíminn - 01.02.1961, Blaðsíða 7

TÍMINN, miðvíkudagiim 1. febrúar 1961.
7
RETTIRfl
Þingræðishugsjónir Bjarna Benediktssonar, dómsmálaráðherra:
Stjórnarfrumvörp skuiu rædd í smáatriðum á fundum
í Varðarfélaginu áður en þau eru lögð fram á Alþingi
ÓLAFUR JÓHANNESSON
kvaddi sér hljóðs utan dag-
skrár í efri deild í gær. Deildi
hann á þá framkomu og þau
vinnubrögð, sem fælust í því,
að stjórnarfrumvarp að nýrri
bankalöggjöf hefði verið rætt
f smáatriðum á fundz í Varð-
arfélaginu í fyrrakvöld og Jó-
hann Hafstein haft þar fram
sögu fyrir frumvarpinu líkt
og á þingfundi, eftir því sem
marka má af frásögn Morguu
blaðsins af fundinum.
Ólafur sagði að með þessu
væri höggvið nærri virðingu
Alþingis og því misboðið með
slíkri framkomu. Slíkt mundi
ekki þykja viðunandi í öðrum
þingstjórnarlöndum.
Minnti Ólafur á það, er brezk
ur fjármálaráðherra hefði
neyðzt til að segja af sér
vegna þess að hann hafði gef
ið upplýsingar um fjárJaga-
frumvarp stjórnarinnar nokkr
um stundum áður en hann
flutti fjárlagaræðuna. — Það
væri óheppileg vinnubrögð, að
skýra frá efni stjórnarfrum-
varps í smáatriðum á fundi
stjórnmálafélags áður en það
er lagt fram á Alþingi og þing
menn kynnt sér efni þess.
Sagði Ólafur að stjórn
Seðlabankans hefði ekki haft
hugmynd um efni frumvarps
ins og liklega ekki framkv,-
stjórn bankans heldur. Engin
laffafyrirmæli væru revndar
um slíkt, en það yrði að telj-
ast sjálfsögð kurteisi og skv.
beim venjum, sem ríkja eiga

Ólafur Jóhannesson átelur framkomu ríkisstjórnarinn-
ar við Alþingi - Umræður utandagskráríefrideildí gær
í lýðræðisþjóðfélagi. Sagðist
Ólafur ekki vilja vekja upp
illdeilur um þetta, en hann
teldi sig ekki geta látið hjá
líða að mótmæla slíkum vinnu
brögðum og lýsa yfir andstöðu
sinni við þau. Ólafur beindi
því næst þeim spurnineum til
viðskipta- og bankamálaráð-
herra hvort þetta hefði verið
gert með vitund ráðherrans
og vilja og hvort hann vildi
láta því ómótmælt, ef svo
væri ekki, hvort hann teldi
ekki slík vinnubrögð óæski-
leg og harmaði þau, hvort hér
væri ekki um trúnaðarbrot
þess þingmanns að ræða, sem
frá frumvarpinu hefði skýrt.
Gylfi Þ. Gíslason, viðskipta
málaráðh. var ekki viðstaddur
umræðurnar í deildinni.
Bjarnz Benedzktsson kvaddi
sér hljóðs og sagði að hér
hefði ekki verið um nokkur
mistök að ræða hvað þá trún
aðarbrot. Hvorki hefði verið
brotið gegn lagaboðum eða
venju. Fyrir slíku væru mörg
fordæmi og ádeila Ól. Jóhann
essonar því algerlega byggð á
rön<jum forsendum.
Enn var rætt um
Sölumiðstöðina

Nýja
Vasa-
samlagningavélin
1
í,;
!
1

Kr 267 00
^Skólafólk og aðrif, látið§
fsamlagmngarvélina léttal|
|yður störfin. |
| Vélin er ódýr örugg ||
A og handhæg A
’ i
: Sendið pantanh í Póstbox
| 287 Reykiavík |
Enn urðu nokkrar umræður
í neðrideild í gær um tillögu
Einars Olgeirssonar um skip
un rannsóknarnefndar til að
rannsaka fjárreiður Sölumið-
stöðvar Hraðfrystihúsanna.
Gísli Jónsson sagði að það
ætti engu síður að rannsaka
fjárreiður SÍS. Átaldi Gísli
það, að Einar léti eins og
,hann væri verkalýðshreyfing
in á íslandi og spurði hvers
■ vegna verkalýðshreyf ingin
I hefði þá svikið vinstri stjórn
| ina.
Einar Sigurðsson sagði að
| Sölumiðstöðin ætti ein Cold-
jwater Seafood Corporation í
; Bandaríkjunum og þar með
öll frystihúsin, sem standa að
Sölumiðstöðinni, sameigin-
lega. Sagði Einar að ekki
hefði verið talið heppilegt að
dreifa ársreikningum hinna
erlendu fyrirtækja milli frysti
húsanna vegna samkeppnis-
aðstöðunnar á erlendum mörk
uðum. Sagði Einar Sig. að í
S.H. væru menn frjálslyndir
og þar réði hlnn litli jafn
miklu og hinn stóri. Sagði
Einar að hjnir vestrænu mark
aðir væru tryggari, þegar tek
izt hefði að skapa örugga
r.eytendaeftirspurn, en Rúss-
ar gætu hvenær sem er skrúf
að fyrir. Verðið fyrir fiskinn
í Rússlandi væri nú að auki
lægra en á heimsmarkaðs-
verði. Þá skvrði Einar frð því
varðandi lántökur S.H.^ að
einn stjórnendanna, og ekki
þyrfti að fara í grafgötur með
hveb það hefði verið, hefði
fengið tveggja milljón króna
lán frá Tryggingarmiðstöð-
inni til togarakaupa. Kvað
Einar starf Sölumiðstöðvarinn
ar í Bandaríkj unum og í Bret
landi og Hollandi hið mikil-
vægasta og taldi ekki fráleitt
(Framhald á 2. síðu.)
Hestamenn! Hestamenn!
Reiðbuxur
Stærðir 46, 48, 50, 52. 54,
56, 58.
58. Verð kr 585,00.
Sendum í póstkröfu um
land allt.
Vinnufatabúðin
Laugaveg] 76. — Sími 15425.
Ólafur Jóhannesson kvaðst
hefðu kosið að bankamálaráð-
herra hefði verið viðstaddur,
því hann hefði trú á því að
viðbrögð hans myndu hafa
orðið önnur, en dómsmálaráð
herrans, sem teldi slík vinnu
brögð ekkert athugaverð. Ól-
afur kvaðst reyndar skilja
að dómsmálaráðh. rynni blóð
ið til skyldunnar og reyndi að
verja flokksbróður sinn. Sagði
hann að réttsýnir og sann-
gjarnir menn hlytu að viður-
kenna að við slíkum vinnu-
brögðum — sem að leggja
stjórnarfrv. fyrir fund í stjórn
málafélagi út í bæ og hafa
þar fyrir því framsögu í smá
atriðum og hefja um bað um
ræður og birta í blöðum, —
yrði að sporna.
Bjarni Benediktsson sagði
að það væri daglegur viðburð
ur að þingmenn gerðu al-
menna grein fyrir málum áð
ur en þau væru flutt á Al-
þingi. Sagði Bjarni að dæmið
um brezka ráðherrann væri
alls ósambærilegt. Engin slík
regla hefði gilt hér. Hann
myndi ekki neitt einstakt for
dæmi, sem hann gæti bent á
í fljótu bragði, nema ef vera
skyldi nart stjórnarandstæð-
inga í forsætisráðherra fyrir
að skýra frá vissum liðum í
viðreisnarlöeeiöfinni á fundi
í Varðarfélaginu.
Ai'.fur Jót>annesson saeðist
Dagskrá
s^neinaðs Alþingis miðvikudaginn
I. febrúar 1961 kl. 1,30 miðdegis:
1. Læknaskortur, þáltill. — Hvern-
ig ræSa skuli.
3. Iðnrekstur, þáltill. — Frh. einnar
umræðu (Atkvgr. um nefnd).
4. Bygglngarsjóðir, þáltill. — Ein
umræða.
5. Rannsókn fiskverðs, þáltill. —
Frh. fyrrl umr.
6. Vftar og leiðarmerki, þáltill. —
Eln umræða.
7. Niðursuða síldar á Siglufirði,
þáltili. — Ein umræða.
8. Rannsókn á magni smásíldar,
þáltill. — Ein umr.
9. Reiðvegir, þáltill. — Eln umr.
10. Sjálfvirk simstöð á Siglufirði,
Þáltlll. — Ein umræða.
II. Radíóviti á Sauðanesi, þáltill. —
Ein umræða.
12. Skattar námsmanna og bætur
samkvæmt almannatryggingalög-
um, þáltill. — Ein umræða.
13. Sjálfvirk símstöð i Borgarnesi,
þáltill. — Ein umræða.
14. Rafvæðing Norðausturlands,
þáltill. — Éin umræða.
15. Vaxtakjör atvtnnuveganna,
þáltlil. — Ein umræða.
16. Ákvæðisvinna, þáltlll. — Ein
umr.
ekki ætla að draga þá fram-
komu forsætisrh. inn í um-
ræðurnar, enda væri það
dæmi ekki sambærilegt við
það, sem hér hefði átt sér
stað, er stjórnarfrv. væri lagt
i smáatriðum fyrir fund í
stjómmálafélagi og fyrir því
höfð framsaga svipað og ver
ið væri að fylgja því úr hlaði
á Alþingi —— áður en þing-
menn hefðu nokkra vitneskju
fengið um málið. Með slíku
væri verið að draga vald úr
höndum Alþingis og mikið
mætti vera, ef ekki væri unnt
að leita uppi orð, þessu til
staðfestingar, sem dómsm.rh.
hefði látið falla um þetta eða
í svipaða átt.
Bjarni Benediktsson sagði
að það væri algjörlega undir
mati ríkisstjórnar hverju
sinni, hverju hún skýrði al-
menningi og þó einkum stuðn
ingsmönnum sínum frá áður
en hún legði málin fram á
þingi. Taldi Bjarni þau vinnu
brögð sem nú hefðu verið við
höfð síður en svo varhuga-
verð og mætti leita þeim for-
dæma í starfi Jóns Sigurðs-
sonar.
Ný mál
Landbúnaðarnefnd ed. hefur
skilað áliti við frumvarp um
heimild fyrir ríkisstjórnina til
að selja jörðina Þorsteins-
staði í Grýtubakkahreppi.
Nefndin leggur einróma með
samþykkt frumvarpsins með
þeirri breytingu að ríkissjóð-
ur hafi forkaupsrétt að land
inu verði það aftur selt.
Ólafur Björnsson flytur
breytingatillögu við þingsál,-
tillögu Þórarins Þórarinsson-
ar um rannsókn á vaxtakjör-
um atvinnuveganna. Tillaga
Þórarins Þórarinssonar kvað
á um rannsókn og samanburði
á vaxtakjörum þeim, sem
framl.atvinnuvegir þeirra
þjóða, sem keppa við okkur
á mörkuðum um sölu fram-
leiðsluvara, hefðu við að búa.
Ólafur Björnsson leggur til í
breytingatillögu sinni að c til-
lögugreinin falli alveg niður,
en í staðinn komi ný grein svo
hljóðandi: „Alþingi ályktar aö
fela ríkisstjórninni að athuga,
hvaða ráðstafanir geti komiö
til greina umfram þær, sem
þegar hafa verið gerðar, til
þess að auka sparifjármyndun
í landinu, þannig að fjár-
magnsskortur þurfi eigi að
hamla eðlilegri þróun atvíhnu
veganna og landsmenn þurfi
eigi að verða jafnháðir notk
un erlends lánsfjár og nú eru
þeir.“