Tíminn - 07.03.1961, Qupperneq 11

11
•TÍ MIN N, þritJjudaglnn 7. maa-z 1961.
v
’S
■
■. ■ ■ ■ ,■■.■■,■: ■■ ■
j.v-Wi, ..< ja
fliÉB
- H

■
'
Konurnar vilja að karl
menn leggi hár þeirra
Tigið fólk á tígrisveiðum
— Og hvað ætlar nú strák-
urinn að verða, þegar hann er
orðinn stór? spurði frænkan.
— Flugmaður? skríkti hún svo
og klappaði honum á kollinn.
.— Nei, svaraði piltungurinn
og tók í hárið á henni — Ég
ætla að verða hárgreiðslumað-
ur.
Það var ekki svo galið hjá
honum. Kannske verður hann
frægur hárgreiðslumaður og
tekur sér fínt nafn eins og til
dæmis Jacques.
Þannig byrjar grein í ensku
blaði, þar sem rætt er um það,
hvort kvenfólkið vill láta kynsyst-
ur sánar fjalla um hadd sinn eða
kýs fremur að karlmennirnir geri
það. f lok greinarinnar er niður-
staða sk^ðanakönnunar um þettá
mál birt, og þar sem okkur finnst
þetta vera efni, sem eigi erindi til
íslenzkra kvenna — og reyndar
karla líka, ef þeir eru ekki búnir að
velja sér framtíðarstarf — komum
við hér með úrdrátt úr greininni:
Pöntunum rignir
Frú Jóhanna Quinn, sem rekur
hárgreiðslustofu í Birmingham,
lieldur því ákveðið fram, að kven-
fólkið sæK} betur þær hárgreiðslu-
stofur, sem karlmenn vinna á. Um
leið og það berst út meðal kvenn-
anna, að nýr maður sé farinn að
v.nna með greiðu og skæri, byrjar
síminn að hringja allt hvað af tek-
ur, og pöntunum rignir yfir stof-
uftitfoq fiiooí.q
Og, ef maðurinn er nú útlend-
ingslegur í útliti, segir Jóhanna, —
svo ég nú ekki tali um, ef hann tal-
ar með útlendum málhreim, þá má
enginn annar koma nálægt hárinu
á þeim.
Sá græðir, lasm.!
Hugsið ykkur bara hvað frægasti
hárgreiðslumaður heims, Frakkinn
Rene, — sá sem greiðir Margréti
prinsessu — hlýtur að græða mik-
ið' Hann á hárgreiðslustofur bæði
í London og París og er á stöðun-
um á víxl. Og ef hann er ekki í
París, þegar einhver viðskiptavin-
ui þarf á honum að halda, telur sá
hinn sami ekki eftir sér að fljúga
tL London til þess að finna þessar
frægu hendur í hári sér.
Hver er ástæðan? Er það leikni
karlsins, kynþokki eða einfaldlega
Hvar lætur þú leggja hár
þitt, stúlka mín góð? Taktu
þessa grein til athugunar,
áður en þú leggur í það
ævintýri næst.
'X?
það, að konur vilja heldur láta karl
niann fjalla um hárið en kvenfólk?
Hér koma niðurstöður blaðsins
um það atriði, byggðar á skoðana-
könnun:
um strax fyrstu nóttina, gerir
karlmaðurinn ekkj annað en
yppfa öxlum og segja: —Jæja,
góða mín, þú skalt bara sofa
með rúllur.
ic Hárgreiðsludama veit hvernig
það er að sofa með rúllur, og
hagar greiðslunni frekar í
samrærn: við þá miður
skemmtilegu nauðsyn.
ic Karlmaður hugsar aðeins um
það, hvernig viðskiptavinur
hans lítuF út í dag, en er ná-
kvæmlega sama þótt hann
verði orðinn eins og glugga-
kústur á morgun.
★ Kvenmaður leggur hárið með
hliðsjón af andlits- og höfuð-
lagi, en karlmaður hugsar ekki
um neitt nema hárið.
it Það er miklu auðveldara að
rabba róiega við stúlku en karl
mann, og það hefur mikið að
segja.
Þetta segja nú stúlkurnar í Bret-
landi. — Hvað skyldu þær segja
hér heima?
Látum þá stjana
Þegar karlmaður leggur hárið,
dást aðrir karlmenn að því.
it Karlmaður fylgist betur með
nýungum í sérgrein sinni, og
er laginn að telja viðskiptavin-
ina á að réyna þær.
★ Karlmenn em fínlegri og mjúk
hentari.
ic Karlmennirnir slá þér gull-
hamra, — og þú yfirgefur
stofuna með þá tilfinningu,
að einhver hafi verið að gera
grín a’ó þér.
ic Það er bara svo notalegt, að
láta karlmenn stjana við sig.
Minnihlutinn, sem vildi heldur
láta kvenfólk leggja hár sitt, færði
þessi rök fram:
Sofðu meS rúllur, góða
★ Ef þú kvartar undan því, að i
hárið hafi allt farið úr skorð-1
RENE
sá sem greiðir Margréti
Þegar drottningin á Englandi og maður hennar voru á Indlandi fyrir skemmstu, var
þeim meðal annars boðið á tígrisdýraveiðar. Það er gamall siður þar í lanai, að þegar
kóngafólkið kemur þangað, er það sett upp á fíla og farið með það út í skóg að veíða
tígrisdýr. Sá siður hefur verið í gildi síðan Georg fimmti kom þangað árið 1911.
Myndirnar hér eru frá þessum veiðum Stóra myndin sýnir Elisabetu upp á fíl, en
líklegt er, að mörgum verði starsýnna á skreytingu fílsins en drottninguna. Hún
skaut ekkert tígrisdýr, lét manninn sinn um það. Hann náði einu. eftir að hópur inn-
fæddra manna hafði farið með ópum, óhljóðum og járnplötubarsmíð gegn um skóg-
inn til þess að fæla þetta eins vesalings tígrisdýr fram.
Efri minni myndin sýnir Georg fimmta skjóta úr byssu sinni árið 1911. Hann mun
hafa orðið einna fengsælastur kónga við þessar veiðar. lagði íjögur dýr að velli.
Neðsta myndin var tekin árið 1921, þegar Játvarður áttundi var látinn skjóta tígris-
dýr í frumskógum Indlands. Ekki er okkur kunnugt um, hversu mörgum dýrum
hann sálaði, en á myndinni er að minnsta kosti eitt tígrisdýr liggjandi — og ótrú-
legt að það sé uppstoppað ....
\