Tíminn - 01.06.1961, Blaðsíða 9

T í MIN N, fimmtudagimi 1. júiií 1961,
9
arrnarra
sem
. Jll mannfícldl f:gn;. Olafi Noregskonungl við götur þær, er þjóöhöfðingjarnir óku. Þessi mynd er tekin við
áðherrabústaðinn í Tjarnargötu í gær. (Ljósmyndari Tímans# Guðjón Einarsson tók myndirnar af konungsheim-
Frændsemistilfinning og vinátta viö íslend-
inga hefur ætíð lifað hjá hinni norsku þjóð
Ávarp hans hátignar Ólafs V Noregskonungs í hófi
forseta Islands að Hótel Borg í gærkveldi
Herra forseti.
Ég vil gjarnan tjá innilegar
þakkir mínar fyrir þau kjartan-
legu orð, sem þér, herra forseti,
beinduð í þessu til min og lands
míns og snurtu mig djúpt. Og ég
vil einnig um leið beina hjartan-
legu þakklæti til allra 'íslendinga
sem viðstaddir voru komu mína
hingað í dag og gáfu til kynna
á svo sannfærandi hátt að ég
væri velkominn gestur á íslandi.
Það er mér ákafleg* mikil á-
nægja að fá enn á ný tækifæri
til að heimsækja ísland, og þessi
heimsókn er um leið fyrsta opin-
bera heimsókn norsks þjóðhöfð-
ingja til lýðveldisins ísland. Mé'
er kunnugt um, ..versu mjög faðir
minn kær, Hákon konungur, þráði
að geta endurgoldið hina mjög
kærkomnu heimsókn yðar, hex-ra
forseti, og konu yðar, til Noregs
1955, en óhapp það, sem hann
varð fyrir, hindarði bví miður,
að hann kæmi því við.
Norska þjóðin fi'nnur sig ná-
tengda hinni íslenzku þjóð mörg-
um böndum og hefur fylgzt með
örlögum hennar fyrr og siðar meg
bróðurlegum áhuga og samúð.
Frændsemistilfinning og vinátta
við íslendinga hefur ætíð lifað
hjá hinni norsku þjóð.
Haf það, er skilur löndin, hefur
ætíð tengt bjóðirnar saman. Sam
eiginleg saga vor hefur einnig
styrM þann "'samhug, sem ríkir
milli íslands og Noregs. Vér Norð-1
menn erum stoltir af því, að
fyrsti landnámsmaðurinn á ís-
landi, Ingólfur Arnarson, var
Norðmaður. Þær erfðavenjur og
þau örlög, sem snemma gerðu ís-
land að réttarríki, hafa einnig
haft hina , mjkilvægustu þýðingu
fyrir þjóðfélagsþróun í Noregi.
Grundvöllur íslenzks þjóðfélags
var einstaklingsfrelsi innan þeirra
takmarka, sem lög samfélagsins
settu, og sú arfleifð hefur einnig
orðið undirstaða samfélags í
Noregi og öðrum norrænum lönd-
um.
Mikilvæga þætti sögu vorrar
höfum vér fengið frá íslandi.
Norsku konungasögurnar, ritaðar
af íslendingum, urðu mjög mikil-
v
vináttu íslendinga, og einnig
þetta varð til að styrkja vináttu-
böndin milli þjóð’a vorra.
Það er því mikill heiður fyrir
mig, og er mér ánægjuefni að
skýra frá því, að norska Stórþingið
hefur orðið einróma ásátt um að
færa íslandi og íslenzku þjóðinni
urinn í menningarstarfsemi á ís-
landi kemur glöggt í Ijós, þegar
litið er til þess að svo fámennri
þjóð ,sem talar sérstaka tungu,
hefur ekki aðeins tekizt að koma
á stofn eigin háskóla, en hefúr
einnig nóg aflögu til að veita veru
legt menningarlegt framlag til
r
ar þjóðernistilfinningar, og urðu
um leifs mjög þýðingarmiklar fyr-
ir þjóðlega þróun í Noregi. Fyrir
þetta verða Norðmenn ætíð þakk
látir íslandi.
Á hinúm þungbæru styrjaldar-,
árum nutu margir Norðmenn!
góðs af hinni miklu gestrisni og1
ursgjöf, og sýna þar með þakklæti
norsku þjóðarinnar í garð íslend-
inga fyrir þ^ gestrisni og samúð,
sem þeir sýndu þjóð vorri í þreng-
ingum hennar og erfiðleikum,
meðan á stríðinu stóð.
Ég vona, að gjöf þessa rnegi nota
til þess að styrkja og auka íslenzka
skógrækt, og aðra menningarstarf-
Einnig á vorurgx, tímum hefur
i ísland þýðingarmiklu hlutverki
| að gegna í norsku menningarlífi.
! í klassískum menntum^ bókmennt
i um og myndlist hefur Island unn-
ið frábær afrek. Fjörið og kraft:

HeiSursvörSur nors'<ra sjóliða í Fossvogskirkjugarði, er Ólafur V. Noregskonungur lagði blómsveig að minnis-
merki fallinna Norðmanna í gærdag. Ljósm. Tíminn, G.E,
norræn lönd ekki sízt notið þar
góðs af.
Með tilliti ti'l sameiginlegrar
sögu vorrar og erfða hefux það
verið sérstök gleði og . ánægja
fyrir oss í Noregi að sannreyna,
að hið sjálfstæða-, íslenzka lýð-
veldi hefur með öllu móti leitazt
við að vernda og styrkja enn frek-
ar sambandið við Noreg og önnur
norræn lönd. Firnm sjálfstæð
norræn ríki hafa nú náið sam-;
starf og stýra með því norrænum !
erfðum fram á við.
Á vorum tímum er nauðsyn
orðin á samstarfi ríkja í milli.
Ólafur konungur flytur ávarp sltt.
(Ljósm. P. Th.)
Auðlindir hinna einstöku norrænu
landa er takmarkaður á sviði
efnahags og mannfjölda, og það
er því eðlilegt, að lönd vor leit-
ist við að skapa samstöðu og sam
vinnu á sem flestum sviðum.
Nú er sambandið vor á meðal
sterkará en nokkru sinni fyrr. Á
hinum ólíkustu sviðum eru sköp-
uð sambönd og samstarf aukið, í
Norðurlandaráði, á reglulegum
furidum utanríkisráðherra vorra,
tíðum umræðufundum annarra
ráðherra vorra, embættismanna
og einstaklinga. í Noregi óskum
vér, að þessi þróun megi ná sem
mestri útbreiðslu til gagns fyrir
sameiginlega hagsmuni landa
vorra.
í efnahagslegu samstarfi í
Evrópu hafa lönd vor staðið hvort
öðru nærri, og svo vona ég að
verði framvegis í þeim nýju sam
tökum þróunar og samstarfs, sem
nú^ munu brátt verða veruleiki.
ísland og Noregur leitast við að
leysa öryggismál sín innan þeirra
sömu takmarka i samábyrgð og
skuldbindandi samstarfi við ríki
sem reist eru á sömu grundvallar
reglum og samfélög vor. Skilning
ur á erfiðri aðstöðu lítilla landa
á háskatímum, ásamt þeirri ósk
vorri að tryggja frelsi þjóðá vorra
og leggja fram vorn skerf til að
tryggja friðinn í heiminum, hef-
ur skorið úr um stefnu landa
vorra í þessu máli.
Möguleikar landa vorra til að
hafa áhrif á þróun heimnmáianna
(F'p.mhaid s ’ö •iir.u
Þjóðhöfðingjarnir i Alþíngishúsinu í gær. (Ljóms. P. Th.). | sókninni.)