Tíminn - 22.07.1961, Side 16
164. blað.
Laugardaginn 22. júlí 1961.
Kvöld með Kiljan
í dag byrjar leikflokkur ferð
sina frá Reykjavík um byggðir
landsins, og hefur hann á að skipa
fjórum góðkunningjum leiklistar-
innar: Þeim Haraldi Björnssyni,
Helgu Valtýsdóttur, Lárusi Páls-
syni og Rúrik Haraldssyni, en auk
þeirra er Björn Thors með í för-
inni. Leikflokkarinn mun ferðast
um Vestur-, Norður og Austurland
og sýna 25—30 sinnum, og verður
frumsýning í Ólafsvík í kvöld.
Mun flokkurinn sýna leikþætti úr
verkum Halldórs Kiljans Laxness,
sem Lárus Pálsson hefur búið til
sviðsflutnings. Er hér um að ræða
kafla úr fimm skáldsögum Kiljans,
Heimsljósi, íslandsklukkunni,
Sölku Völku, Brekkukotsannál og
Paradísarheimt,' og nefnist sýning
flokksins „Kiljanskvöld". Lárus
Páisson er ieikstjóri, en ljósa-
meistari er Björn Thors. Um eig-
inleg leiktjöld verður ekki að
ræða, heldur verða notaðir mis-
munandi pallar í stað þeirra og
fjölbreytilegur Ijósaútbúnaður.
Frá Ólafsvík mun flokkurinn
halda til Breiðabliks og sýna þar
og síðan á Logalandi og í Stykkis-
hólmi, því næst verður haldið til
Sauðárkróks og þá til Akureyrar
og Austurlands.
Leiksýningin hefst með svip-
myndum úr Paradísarheimt, siðan
munu sviðsljósin skína á tvo lands-
þekkta heiðursmenn, Pétur Þrí-
hross úr Heimsljósi og kaupmann
Guðmundsen úr Brekkukotsannál,
og eina mikla heiðurskonu úr
Sölku Völku, sem nefnist Todda
trunta. Síðan mun íslandsklukkan
kalla og nokkrar persónur hennar
birtást.
Hér er sem sagt á ferðinni „al-
kiljanskur" leikflokkur, sem er
vopnaður mörgum skemmtilegustu
atvikum úr bókum Kiljans, og er
ekki að efa, að honum muni duga
vopnin vel. Sumar persónur Kilj-
ans eru orðnar að veruleika í með-
vitund fólks og ekki lengur aðeins
hugarfóstur höfundarins sjálfs.
Það er algengt að hitta fólk, sem
talar um Pétur Þríhross og Jón
Hreggviðsson eins og fólk, sem
það umgengst, og orð þeirra og til-
tæki eru lifandi manna, en ekki
bókapersóna. Það verkefni, sem
leikflokkurinn hefur valið sér, er
því óvenju lifandi og skemmtilegt.
Áhorfendur koma ekki til þess að
sjá það, sem þéir hafa aldrei séð,
heldur til þess að sjá það, sem þeir
eru oft búnir að sjá áður og langar
til að sjá oftar. Þeir hafa séð per-
sónur Kiljans á því leiksviði, sem
hugmyndaflug þeirra hefur á að
skipa, en nú gefst þeim tækifæri
til þess að sjá þær með hinum ytri
augum sínnm. og tengja þannig
leiksvið hugmyndaflugsins og veru
leikans. Sýningar af þessu tagi
væru illmögulegar, ef áhorfendum
væru leikpersönurnar ekki svo vel
kunnar, sem raun er á. Það er full
ástæða til þess að óska leikflokkn-
um góðs gengis í þessari nýstár-
legu leikför og áhorfendum góðrar
skemmtunar.
tékkneska
þjóðbún-
ingnum
Þessi skrautbúna stúlka, sem
broslr svo glaðlega, er frá Tékkó-
slóvakig, og ber þjóðbúnlng hér-
aðs síns I Vestur-Slóvakíu. Hún
er ein af 5 börnum, sem hingað
eru komin á vegum tékknesk-is-
lenzka félagsins hér og nokkurra
stórkaupmanna, sem verzla vlð
Tékkóslóvakíu. Tékknesku börnin
komu hingað á fimmtudagskvöld
og munu dvelja hér á landi í 3
vikur. í dag fara þau i Land-
mannalaugar og verða þar um
helgina. Á þriðjudag verður hald
ið norður í land, komið til Siglu-
fjarðar og Akureyrar, og dvalið
nokkra daga í Skagafirði. Loks ð
mun hópurinn fara tll Vestmanna
eyja. Hópur íslenzkra barna, sem
boðið var til Tékkóslóvakíu, er
nú staddur í Bæheimi og er
vaentanlegur heim á næstunni.
Enginn sátta- Hyrnan sprakk á
fundur boöaöur höfði konunnar
Enginn sáttafundur hefur
verið boðaður í deilu Vinnu-
veitendasambandsins og verk-
fræðinga, og hefst verkfall 24.
júlí n. k. ef ekki hafa náðst
samningar áður.
Myndin hér til hliðar: Rúrik
Haraldsson og Helga Valtýsdóttir
sem unnustinn og stúlkan í
Paradísarheimt. Myndin að neð-
an: Lárus og Haraldur ræðast
við.
Það er vissara fyrir fótgangend-
ur á þjóðvegunum að fara að öllu
með gát, eins og eftirfarandi saga
sýnir: Það var á laugardaginn var,
að roskin kona var á leið að stræt-
isvagnabiðstöð við Gunnarshólma.
Var hún vinstra megin á veginum,
; en þurft aið komast yfir um, svo
I hún stóð kyrr meðan hún beið fær-
ir að komast yfir vegna umferðar-
innar. í hendi hafði hún stóra inn-
kaupatösku með mjólkurhyrnum
og.fleira dóti, og var taskan vegar-.
megin við hana. Allt í einu var
töskunni svipt úr hendi hennar
með svo miklum þjósti, að hún
fékk mjólkurhyrnu á höfuðið af
svo miklum krafti, að hliðin
sprakk gersamlega úr hyrnunni og
hún stóð eftir, böðuð í mjólk. Þeg-
ar hún hafði þurrkað úr augum
sér, sá hún hvar taskan og dótið
úr henni lá dreift um allan veg,
allt spundursprungið og tætt, sem
á annað borð var hægt að eyði-
leggja. í fátinu gleymdi hún að
svipast um eftir bifreið þeirri, sem
hafði ekið svona nærri henni, en
ástæða er til að ætla, að það hafi
verið svört Bjúikkbifreið, nýleg.
Því má bæta hér við, að föt kon-
unnar voru stórskemmd, auk þess
sem í töskunni var.