Tíminn - 28.07.1961, Blaðsíða 16

Föstudaginn 28. júlí 1961.
169. blað.
Þýzkir læknar
á skemmtireisu
Komu með Íystiskipinu Fritz Heckert,
í fyrrakvöld kom til Reykja
víkur austur-þýzka skemmti-
ferðaskipið Fritz-Heckert með
375 farþega innanborðs, aðal-
lega lækna í sumarleyfi sínu.
Skipið mun liggja í Reykjavíkur
höfn f,ram á laugardagsmorgun.
Frá klukkan fjögur í dag til klukk
an sjö, gefst hverjum sem er kost
ur á ‘því að skoða skipið, sem er
í hvívetna hið glæsilegasta. Um
borð eru óteljandi barir, tvær
sundlaugar og er önnur þeirra
hreinasta listaverk, tvö bíó eru um
borð, danssalur og mjólkurbar,
verzlun cg bókasafn og eig'in út-
varpsstöð.
Skipherra sýndi blaðamönnum
skipig í gær. Kvað hann skipið
vera smíSað af Alþýðúsambandi
Austur-Þýzkalands til hressingar-
(Framhald á 2. síðu.J

NORSKT LANDN AMSÆVINTYRI
Á GALAPAGOSEYJUM
Fáar landnámstilraunir
hafa farið jafnhroðalega út
um þúfur og tilraunir Norð-
manna til landnáms á Galapa-
goseyjum. Galapagoseyjar eru
vestur af Equador, hundrað
mílur úti í Kyrrahafi. Norð-
maður, sem þangað komst
1923, skrifaði bók um eyjarn-
ar, blindaður af því ævintýri,
að hann hafði dvalizt þar fyrst
ur norrænna manna. Hann
lýsti pálmaströndum, höfugri
frjósemd jarðarinnar og trjám
sem svignuðu undan þunga
ávaxtanna. Bókin seldist vel,
skipafélög sáu sér leik á borði
og hugðust stofna til mann-1
flutninga til eyjanna, og um |
tvö hundruð menn létu ginn-
ast til þess að gerast þar land-
nemar. Þeir fóru til eyjanna 1
árin 1925 og 1926.
Allt var vel undirbúið — nema
hvað 'tóð'zt haf'ði að kanna eyjarn
ar betur og sannreyna frásögn
bókarhöfundarins. Þær reyndus.t
nálega gróðurvana, pálmarnir
voru ekki annað en kaktusar,
ávextirnir lítig eitt af appelsínum,
vatnið salt og torfengið, jarð'veg-
urinn svo grunnur, að torvelt var
að koma við plógi, nema þá á
stöku stað, þegar mikig hafð'i ver-
ið rifið upp af grjóti.
Af Norðmönnum þeim, sem létu
ginnast, voru aðeins tuttugu eftir
að nokkrum árum liðnum. Sumir
þeirra hafa lifag síðan, ókvæntir
í einveru, en fáeinir fengu fjöl-
skyldur sínar til sín. Nú eru á
eynni fimm norskar fjölskyldur
með' fimm börn, þrír karlmenn ó-
kvæntir og ein ógift kona.
Eitt af því, sem Norðmennirn-
ir ætluðu að gera á Galapagoseyj-
um, var að reisa fiskniðursuðu-
verksmiðju. Veiðarnar hefðu get-
að gengið sæmilega og verksmiðj
an komst upp. En Norðmennirnir
þóttust allir betur fallnir til þess
að vera verksmiðjustjórar en
fiskimenn. Miklar deilur ui’ðu, og
einangrunin á þess.u.m úthafseyj-
um magnaði óvildina, sem af þeim
reis. Sprenging varð í verksmiðj-
unni, og einn mannanna dó af
brunasárum, sem hann hlaut. Upp
úr því var hætt að starfrækja
verksmiðjuna.
Þrátt fyrir þessar ófarir, var
þó fólk frá öðrum löndum ginnt
til eyjanna — Þjóðverjar, Sviss-
lendingar, Belgir, Ný-Sjálending-
ar, Frakkar og Equadormenn. —
Þetta fólk lifð'i á því ag rækta
kaffi, hrísgrjón, maís og banana.
Árið 1957 voru hafnar mánaðar-
legar siglingar á milli eyjanna
og meginlandsins, og nú eru smá-
bæir á fjórum eyjanna af fimm.
Engin lög ag kalla hafa verið
þarna í gildi til s'kamms tíma, en
yrði einhver u.ppvís að þjófnaði,
var siður að senda hann til lands
með næstu ferð, sem féll.
En nú er nýi tíminn kominn
til Galapagoseyja. Fyrir nokkrum
árum fengu eyjarskeggjar að
kjósa þingmenn á þingið í Equa-
dor, og eftir það' var rafstöð reist
og fyrsta vélknúna ökutækið, veg
hefill, var sent þangað. Nú eru
þar þrír bílar — allir ríkiseign.
Stjórnin í Equador lætur sig
dreyma um það, að Galapagos-
eyjar verði mikil ferðamannamið-
stöð, og uppi eru ráðagerðir um
að' byggja þar heilsuhæli handa
gigtveikum mönnum. ■.
Dýraiifið
á Galapa-
Eyjarnar hafa hlotið nafn sitt af
hinum stóru skjaldbökum, sem
þar voru, en eru nú orðnar sjald
gæfar, og hafa verið friðaðar,
Hér á myndinni að ofan sést
drengur með eina slíka skjaid
böku.
Neðri myndin er af eðlum uppi
á hraungrýtinu, sem þekur mest-
an hluta eyjanna.
Glæsilegur
langferðabíll
Snyrtiklefi, salerni,
veitingar
Fyrir fáum dögum sýndu
Iforráðamenn NcrðurleiSar hf.
blaðamönnum og fleiri gest-
um nýjan langferðabíl, sem
aka mun á leiðinni milii
^Reykjavíkur og Akureyrar.
Bíllinn er af Scania-Vabis-gerð
i og yfirbygging f.rá Bílasmiðjunni
1 h.f. Ólafur Finsen, formað'ur
I stjórnar Norðurleiðar h.f., sagði
að með tilkomu þessa bíls væri
brotig blað í sögu fólksflutninga
milii Norð'ur- og Suðurlands land-
veginn, því að ákveðið væri, að
þessi bill æki milli Reykjavíkur
og Akureyrar, án þess að stanza
1 á leiðinni. í bílnum er komið fyrir
| mjög haganlegum snyrtiklefa með'
j salorni, og er .það nýmæli í lang
ferðabílum hfr á landi.
Fyrir nokkru tóku Norðurleiðar
menn uþp þá nýbreytni að hafa
þernur í bílunum. Þetta hefur
mælzt mjög vel fyrir og orðið
vinsælt með'al farþega.
Ákveðið er ,að í þessum nýja
bíl gangi þernur um beina og
veiti farþegum brauð, gosdrykki
og mjólk á leiðunum.
Allur frágangur á smíði bíls-
ins er hinn vandaðasti og er það'
(Framhald á 2. síðu.)