Tíminn - 30.07.1961, Blaðsíða 1

171. tbl. — 45. árgangur.
Sunnudagur 30. júlí 1961.
HEYJAÐ AÐ NÆTURLAGI
Það eru fleiri en bændur og blaðamenn, sem þurfa aS snúa sólar-
hrlngnum á annan endann við störf sin. Þegar Ijósmyndari blaðsins
vaknaði um fjögurleytið í gærmorgun, sá hann út um gluggann
heyskaparfólk að starfi í aftureldingunnl. Er hann gætti betur að,
var þetta Sigurður Hallbjörnsson, starfsmaður hjá hitaveitunnl að
heyja í hesta sína, en Sigurður er hestamaður. Hann hafði staðið
í heyskapnum frá því klukkan sex um kvöldið áður.
Deilunni um hand-
ritin linnir ekki
Baráttunni gegn afhendingu þeirra haldið
áfram á nýjum grundvelli
Mikil veiði
fyrir austan
í fyrrinótt og í gær var mik-
il síldveiði á öllu svæðinu frá
Digranesflaki austur að Dala-
tanga. Veður var sæmilegt og
sums staðar gott á miðunum.
Skipin fóru að tínast út úr
höfnunum síðdegis í fyrradag
og fram á nótt.
Fyrstu skipin komu til hafnar
í gærmorgun. Mörg voru með'
fullfermi, sum höfðu fengið svo
stór köst, að þau gátu ekki ráðið
við síldina. Síldin er feit, en dá-
lítið blönduð smásíld. Nokkuð af
henni er saltað, en mest fer í
bræðslu. Mörg stærri skipin sigla
mefi aflann norður fyrir, þar sem
• viða fyrir austan er erfitt að taka
I á móti.
(
Á Neskaupstað eru lýsisgeym-
arnir orðnir fullir og verður að
(Framhald á 2. síðu.)
Byssuþrjótar -
rafmagnsleysi
AII mikil brögð eru orðin að
því, að óprútnir menn með byssu
geri sér einangrunarkúlur á raf-
línum að skotmarki. Sérstaklega
eru mikil brögð ag 'þessu í ná-
grenni Reykjavíkur. Hafa eftir-
(Framhald á 2. síðu.)
Kaupmannahöfn, 29. júlí.
— Einkaskeyti.
Danskir andstæðingar þess,
að handritin íslenzku í Árna-
safni verði afhent íslending-
um munu halda áfram baráttu
sinni og hyggjast nú einkum
hafá áhrif á almenningsálitið í
Danmörku. Stjórn Árnasafns
hefur ákveðið að gera þetta
með tvennu móti. Hún ætlar
að hafa Árnasafn til sýnis al-
menningi við leiðsögn manna,
sem hún velur, og senda fyrir-
lesara víðs vegar um Dan-
mörku í því skyni að vekja og
efla áhuga landsmanna á safn-
inu og því starfi, sem þar er
unnið.
Jóhannes Bröndum-Nielsen, próf
essor, sam harðast barð'ist gegn
afhendingu íslenzku handritanna
í vetur og vor, skrifaði nýja áróð
urs'grein um málið í Berlingske
Aftenavis í gær.
Prófessorinn segir, að þag hafi
vakið þjóðarathygli í vor, þegar
afhending handritanna var stöðv-
uð, sumir hafi glaðzt, en aðrir
fyillzt gremju. Augljóst sé, ag við-
horf Dana hafi talsvert breytzt,
eftir að farið var að ræða málið
fyrir opnum tjöldum og veita al-
menningi vitneskju um Árnasafn
og það starf, sem þar hefur verið
unnið,
Þegar Árnasafni hefur verið
rækilega lýst sem miðstöð allra
rannsókna í heiminum á sviði
fornnorrænna fræða, kemst grein
arhöfundur að þeirri niðurstöðu,
að það sé frumskilyrði þess, að
full not verði a handritunum, að
þau séu ekki flutt brott úr Kaup-
mannahöfn.
Bröndum-Nielsen segir, að marg
ir þingmenn og aðrir áhrifamenn,
sem hingað til hafa aðhyllzt af-
hendingu handritanna, hafi látið
í Ijós, eftir komu sína í Árnasafn,
að viðhorf þeirra hafi breytzt í
verulegum atriðum, og svipaðar
raddir segist_ prófessorinn hafa
heyrt víða. Árum saman, segir
(Framhald á 2. síðu.)
Síldin úr Talis
fer í bræðslu
Vopnafjörður, 29. júlí.
Nú sfendur yfir löndun á
síldinni úr norska síldarflutn-
ingaskipinu Talis, sem varð-
skipið Ægir dró hingað inn í
fyrradag.
Fyrst var ráðgert að flytja síld
ina yfir í annað flutningaskip, en
þegar til kom, reyndist það' ekki
gerlegt. Síldin um borð í Talis
var orðin að einni súpu og vatn
hafði komizt í lestirnar. Var horf
ið að því ráði að landa sildinni
í bræðsluverksmíðjuna. KB.
20 þúsund volta strengur brann
Á föstudagsmorgun brann
í sundur 20 þúsund volta raf-
magnsstrengur í Mosfellssveit
og varð af því rafmagnslaust
allan daginn í Mosfellssveit, á
Kjalarnesi og í Kjós.
Reykjalínan flytur rafmagnið í
þessar sveitir. Strengurinn ligg-
ur í jörðu undir veginum hjá Brú
arlandi, og hefur hann lengi ver-
ið sagð'ur skemmdur vegna mikill-
ar bílaumferðar. Hann hefur und-
aafarið verið að ge'fa sig og hefur
það valdið truflunum. Ekki hef-
ur verið hægt að finna staðinn,
sem hann var skemmdur á, fyrr
en nú, er hann brann í sundur.
Unnig var að viðgerðinni í all-
an fyrradag og var rafmagnið kom
ið á um tíuleytið um kvöldið. Raf
magnsleysið olli talsverðum óþæg-
indum á bæjunum í sveitinni, þar
sem tækin eru orðin mörg, sem
ganga fyrir rafmagni. Sums staðar
var útilokað að elda mat, af því
að vatnsdælijrnar virkuðu ekki.
Úr þrotabúi
„viðreisnarinnar“
Enn sem komið er hafa fáir
grætt á „viðreisninni". Þó eru
þeir til og eiga að verða eitthvað
fleiri. Það eru þeir, sem fjár-
magninu ráða og hirða fyrir lítið
eignír þeirra, sem vaxtaokrið,
lánasamdrátturinn og aðrar slík-
ar stjórnarathafnir neyða til að
selja eignir sínar, framleiðslu-
tæki, hús og aðra staðfestu.
En þjóðin í heild og langflestir
einstaklingar bíða stórtjón vegna
óbotnandi dýrtíðar og erfiðleika
fyrir atvinnulíf og framleiðslu.
Þjóðartekjurnar minnka. Rekst-
ursfjárskortur tilbúinn dregur úr
framleiðslu ungra fyrirtækja á
sama tíma sem spariféð er tekið
úr umferð. Vörur eru seldar
óunnar úr landi vegna vaxtaok-
urs og rekstursf járskorts, og
lægra verði en ella til að losna
við þær og forðast okurvextina.
Landbúnaðarframlciðslan verður
minni en ella vegna þess, að fjár-
magn vantar til að kaupa nægan
áburð og aðrá rekstrarvörur. Út-
gerðin hefur lamazt og jafnvel
legið niðri í heilum byggðarlög-
um vegna átaka um verðlag af-
urðanna. Togarar liggja ónotaðir
í hópum. Stórfelld og langvarandi
verkföll geisa um landið, fyrst
■ Vestmannaeyjaverkfallið og síð-
an hvert af öðru, án þess að rík-
isstjórnin hafi nokkuð aðhafzt tii
þess að reyna að leysa þau.
Þannig hlaut að fara. Það var
aldrei annað en fásinna að ætla
sér að vinna að jafnvægi í þjóðar
búskapnum með ráðstöfunum,
sem hlutu að draga mjög úr fram
leiðslunni og þjóðartekjunum og
valda óbotnandi dýrtíð og erfið-
leikum fyrir atvinnureksturinn
og aimenning.