Tíminn - 17.08.1961, Síða 6

6
T í MIN N, fjjmmtudagiiim 17.„ágúst 1961,
Sunnudaginn 30. júlí fór franij
prestskosning í Miklaholtspresta-'
kalli. Kosinn var prestur í stað sr.
Þorsteins L. Jónssonar, sem þjón-
að hefur prestakallinu í 27 ár, en
nú hefur fengið veitingu fyrir Of-
anleitis-prestakalli í Vestmanna- (
eyjum. Einn prestur var í kjöri,
cand. theol. Árni Pálsson. Kjör-
sókn var góð í öllum sóknum, að
meðaltali rúmlega 70%. Var kosn-
ingin lögmaet.
Þann sama dag og kosið var,
messaði sr. Þorsteinn L. Jónsson
bæði á Fáskrúðarbakka og Rauða-
mel, og þá um kvöldið höfðu þær
sóknir kveðjuhóf fyrir prestshjón-
in að félagsheimilinu í Dalsmynni.
Þriðjudaginn 1. ágúst messaði
svo sr. Þorsteinn kveðjumessu að
Kolbeinsstöðum kl. 4 e. h. Var við-
staddur við messugjörðina sr. Þor-
grímur Sigurðsson á Staðastað,
sem nú þjónar Miklaholtspresta-
kalli, þar til nýi presturinn tekur
við. Báðir prestarnir þjónuðu fyrir
altari, en sr. Þorsteinn flutti stól-
ræðuna. Margir kirkjugestir gengu
Teiti Bogasyni, gott samstarf. Sér-
stakt þakklæti færði sr. Þorsteinn
Kolbeinsstaðahjónunum, Bimi
Kristjánssyni og Sigurrósu Guð-
mundsdóttur fyrir frábæra gest-
risni og ágæta fyrirgreiðslu á
kirkjustað.
Að lokum sagði sr. Þorsteinn.
að prestsþjónustutími sinn hér
hefði verið sér dýrmætur fræðslu-
og þroskatími í prestsstarfinu.
Hann kvað þau hjónin minnast;
lengi þeirrar hlýju, sem þau hefðu
notið hér.
Stefán Jónsson, námsstjóri, sem
hér var staddur, flutti sr. Þor-
steini sérstakar þakkir fyrir sam-
starf við hann í sambandi við
kennslustörf og allt það góða lið,
sem hann hefði lagt skólamálum.
Einnig tóku til máls sr. Þorgrlmur
og cand. theol. Ámi Pálsson og
mæltist þeim vel.
Aðrir sem til máls tóku, voru:
Gísli Þórðarson, hreppstjóri, Mýr-,
dal, Gunnar Ólafsson, Jónas Ólafs-'
son, Guðbjörg Hannesdóttir, Björn
Kristjánsson, Guðbrandur Magn-
MINNING:
Halldór Sigurðsson,
sparisj óðsstj óri, Borgarnesi
Prestaskipti í Mikla-
holsprestakalli
til altaris, og þar á meðal prest-
arnir' og hinn væntanlegi prestur
Árni Pálsson cand. theol., er var
einn kirkjugesta.
Var messugerðin öll mjög hátíð
leg og ræða sr. Þorsteina góð og
sniðin sem kveðjuræða. Kirkjan
var þéttsetin.
Að messugjörð lokinni tilkynnti
safnaðarfulltrúi kirkjugestum, að
öllum værl' boðið til kaffidrykkju
í félagsheimili Kolbeinsstaða-
hrepps. Hann þakkaði prestunum
messuna og alveg sérstaklega sr.
Þorsteini fyrir ræðuna, sem og öll
hans prestsverk í söfnuðinum á
undanförnum árum.
Þegar í félagsheimilið kom, var
kaffi tilbúið og borð hlaðin góðum
vistum, sem frú Guðrún Guðjóns-
dóttir í Mýrdal hafði séð um fyrir
söfnuðinn. Samkvæminu stjórnaði
sóknarnefndin, en í henni eiga
sæti Guðmundur Guðbrandsson,
Tröð, Kjartan Ólafsson, Hauka-
tungu og Sveinbjörn Jónsson,
Snorrastöðum, sem einnig er safn-
aðarfulltrúi.
Sveinbjöm Jónsson bauð kirkju-
gesti velkomna til borðs og sér-
staklega heiðursgestina, sr. Þor-,
stein L. Jónsson og frú hans, Júlíuj
Matthíasdóttur. Einnig bauð hann
velkomna þá sr. Þorgrím Sigurðs-
son á Staðastað og cand. theol.
Áma Pálsson. Þá minntist hann
einnig og bauð velkominn Guð-
brand Magnússon frá Tröð og frú
hans Bjargeyju Guðmundsdóttur,
sem nýlega eru flutt úr sókninni,
en Guðbrandur var um áratugi for
maður sóknarnefndar og meðhjálp
ari í Kolbeinsstaðakirkju.
Þá flutti Sveinbjörn ræðu fyrir
minni prestshjónanna, og þakkaði
þeim nær þriggja áratuga sam-
vem. Að lokum minnti hann fólk
á, að vera glatt, þótt þetta væri
kveðjustund, því að gleðin væri
lífdögg andlegrar fegurðar, en —
„Andleg fegurð og frelsisþrá, er
forði til næsta Iífs“ — segir þjóð-
skáldið Davíð Stefánsson.
Var þá tekið til við kaffidrykkj-
una og fluttar ræður og sungið
milli ræðuhaldanna. Söngnum
stjórnaði Guðmundur Guðbrands-
son .Ríkti glaðvæið og eining í
samkvæminu. Tóku margir til
máls og var mörg setningin vel
sögð. Mátti heyra það á ræðum
manna, hve ástsæl prestshjónin
hafa verið í sókninni alla tíð. Bæði
prestshjónin fluttu ræðu og létu
í ljós þakklæti sitt til safnaðarins
fyrir góða kynningu og gott sam
starf. Sr. Þorsteinn þakikaði sókn
arnefndum, sem hann hefur starf-
að með, og organleikaranum,
ússon, Guðmundur Benjamínsson,
Guðmundur Guðbrandsson og
Kristján Jónsson, Snorrastöðum,
sem flutti prestshjónunum kveðju
í bundnu máli.
Var kveðjan svohljóðandi:
„Ljóðagyðjan laus við tál
lyft mér hátt frá skvaldri
og hjálpi mér að hefja unál
með heitum hvítagaldri.
Á bannfæringa. og brennu-öld,
bjó hinn dökki seiður
sem átti og mátti eiga kvöld,
því ill var rót og meiður.
Æxlaðist hvort af öðru þar,
afbrotin og dómar,
og oft er vizkan barr sitt bar,
blikuðu logans skjómar.
Og upp á við fyrir andans gamm
oft var þungt við fótinn.
Því hafa margir haldið fram,
að hegningin sé rótin.
En hvort sem er, þá er það vist,
að afbrotunum fækkar,
ef friðarhvelið fram það snýst
að fyrirgefning stækkar.
Þvi er þa'ð á Ijóssins leið,
er leiðast tvö að verki
og tengdum höndum hefja eið
að halda upp kærleiksmerki.
Og til þess gel ég galdur minn
að göfug hugsjón rætist.
Að vindar strjúki varmt am kinn,
von og framkvæmd mætist.
En nú eru þau að búast braut,
sem birtu oss ljóssins hljóma.
Kveðjan verður vinum þraut,
er vefst þó minja-ljóma.
Þau aka um land og líða um haf
á ljósu vonarklæði.
Gríp ég því minn galdrastaf
og gel þeim heillakvæði.
Ég óska ykkur gæfu og gengis
í guðlegu starfi,
ótaldra ánægjustunda
í umhverfi nýju.
Farsæld, eining og friður
séu fargestir ykkar.
Sérhver draumur um dáðir
dagsljósið sjái.
Þangað sem afrek andans
og óskirnar mætast
flytji ykkur vonirnar fleygu
og fái að rætast.
Allir ræðumenn árnuðu prests-
hjónunum heilla í nýjum stað
með nýju fólki.
Samkvæmi þetta sátu yfir 80
manns, og var langt liðið á kvöld,
er hófinu var slitið.
Borgarfjörður er fagur. Vestan
fjarðarins er Borgames, hreinlegt
þorp og snoturt. Hvort sem komið
er til Borgarness af hafi eða á
landi, rís Borgarneskirkja yfir bæ-
inn, fögur og tignarleg, svo sem
hæfir köllun hennar og umhveifi.
Sá maður, sem mestan þunga
bar, er kirkjan var að rísa af
grunni, var formaður byggingar-
nefndar kirkjunnar, Halldór Sig-
urðsson, sparisjóðsstjóri.
Þann 4. ágúst s. 1. var Halldór
Sigurðsson kvaddur síðustu kveðju
í Borgarneskirkju. Fór sú athöfn
virðulega fram og með innileik.
Kirkjukór Borgarness söng svo
sem venja er, en nú naut hann ei
söngstjórans, sem stjórnað hafði
honum frá upphafi, Halldórs Sig-
urðssonar.
Ámi Jónsson, óperasöngvari,
söng einsöng. Minningarræðu
flutti prófessor Björn Magnússon,
fyrrverandi sóknarprestur að
Borg. Sr. Guðmundur Sveinsson
flutti og kveðjuorð frá Rótary-
hreyfingunni. Tveir ungir menn
stóðu heiðursvörð við kistuna und-
ir þjóðfánanum og fána Ung-
mennasambands Borgarfjarðar.
Um allan bæinn blöktu fánar í
hálfa stöng. Sólin skein og „þerrði
tregenda tárin“, er þessi góði
drengur var kvaddur hinztu
kveðju.
Halldór starfaði í flestum þeim
félögum í héraðinu, sem að menn-
ingar- og mannúðarmálum vinna.
fíann stárfaði og í K.B i 23 ár
sem gjaldkeri og fulltrúi. Hann
hlaut því að vinna mikið með
starfsfólki K.B. og hafa samskipti
við fjölmarga viðskiptavini þess.
Komu honum þar að liði góðar
gáfur, smekkvísi og drengskapur.
'V-X*V‘-V*X.«N.*X«'V •■Vt'VV x N
Bíla- & búvélasalan
Simar 2-31-36 & 15-0-14
HEFI KAUPFNDUR
að Ferguson benzín og dísil
dráttarvélum einnig að
öðrurr tegundum.
BlLA & BOVÉLASALAN
lngólfsstræti 11.
Halldór var hlýr í viðmóti, glaður
í umgengni og prúður í framkomu.
Hann unni allri fegarð, hvort
sem hún birtist í tónum, litum eða
Ijóðum.
Ef til vill má ætla, að hinir
fjölþættu hæfileikar Halldórs hafi
ekki notið sín til fulls við hans
daglegu störf. Þó sá ég varla hans
fögru rithönd, svo hún minnti
mig ekki á yfirburði hans og
hvetti mig til að reyna að „gera
, betur“.
j Meðan Halldór vann í K.B.
, gekkst hann fyrir stofnun Starfs-
! mannafélags K.B. og var formaður
: þess um nokkurra ára skeið. Stóð
félagið þá fyrir árshátíðum, sem
þóttu vel takast. Þegar Halldór lét
, af störfum í K.B. og tók við stjórn
jSparisjóðs Mýrasýslu, var honum
i og fjöiskyldu hans boðið til kaffi-
drykkju og við það tækifæri færði
þáverandi formaður starfsmanna-
félags K. B., Halldóri vandaða
skjalatösku að gjöf frá félögun-
um með þakkarorðum og árnaðar-
óskum. Sýnir þetta meðal annars
hug starfsfólks K.B. til Halldórs.
Væri ævisaga Halldórs skráð,
ætla ég, að hún myndi góð lesn-
ing ungum og öldum.
Á yngri árum stundaði Halldór
íþróttir og æfði m. a. knattspyrnu.
Var hann þar sem annars staðar
öruggur, háttvís og leiðandi. Mér
er enn í minni, er Halldór kom
með flokk ungra manna frá
Hvammstanga að Reykjaskóla til
að þreyta knaUspyrnu við okkur
Hrútfirðinga. í fylgd með honum
var ungmær, litfrið og ljóshærð.
Var það unnusta Halldórs, er síð-
ar varð eiginkona hans, Sigríður
Sigurðardóttir kaupmanns Pálma-
sonar á Hvammstanga.
Þau hjón fluttust síðar til Borg-
arness og hafa búið hér hátt á
þriðja tug ára. Hér eignuðust þau
fagurt heimili, sem gott var að
sækja heim og njóta gestrisni og
alúðar þeirra hjóna. Margar góðar
stundir átti ég og fjölskylda mín
á heimili þeirra, og frá þeim fund-
um geymum við margar Ijúfar
minningar.
Ekki held ég, að ofmælt sé, að
Halldór hafi öllu góðu og fögru
unnað og lagt lið eftir megni. En
þrátt fyrir margþætt störf, var
hann heimili sínu forsjá og burð-
arás, er aldrei brást. Jafnvel í
hinni þungu legu reyndi hann til
síðustu s'tundar að létta sorginni
af ástvinum sínum og vekja bros.
Konan, börnin og tengdasonurinn
hjúkruðu honum heima af nær-
gætni og ástúð. Halldór var trú-
maður og bar þrautir sínar með
hugarró og undraverðu þreki, þar
til yfir lauk.
Borgarnes hefur mikils misst
við fráfall Halldórs Sigurðssonar.
Slíkt verður ekki metið eða mælt.
Sárastur mun þó harmur eftirlif-
andi konu, börnum, tengdabörn-
um og öldruðum tengdaforeldrum.
En huggun er það harmi gegn að
geyma fagrar minningar um sam-
verustundir á liðnum dögum.
Eg kveð þig, vinur, Halldór Sig-
urðsson, og þakka samstaif á liðn-
um árum.
Hittumst heilir.
Konu þinni, börnum og vanda-
fólki tjái ég innilega samúð mína
og fjölskyldu minnar.
Minnumst þess, að
„anda sem unnast,
fær aldregi
eilífð að skilið.“
Hermann Búason
Húseigendur
Geri við og stilli olíukynd-
ingartæki. Viðgerðir á alls
konar heimilistækjum. Ný-
smíði. Látið fagmann ann-
ast verkið. Sími 24912 og
34449 eftir kl. 5 síðd.
Auglýsingasími
TÍMANS
er 195 23
ÞAKKARAVÖRP
Innilegar þakkir færi ég öllum börnum mínum,
vinum og vandamönnum, nær og fjær, sem glöddu
mig á 85 ára afmæli mínu.
Guð blessi ykkur öll.
Þórunn Jónsdóttir,
frá Ey.
Hugheilar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlár
og jarðarför eiginkonu minnar, móður, tengdamóður, fósturmóður
og ommu.
Sigríðar Halldórsdóttur,
Aðalstræti 34, Akureyri.
Higinmaður, börn, tengdabörn,
fósturbörn og barnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð vegna andláts og jarðar-
farar
Hildigunnar Magnúsdóttur,
Grettisgötu 51.
Arnþrúður Þ. Eiríksdóttir, Rannveig Eiríksdóttir,
Erlingur Ólafsson, Einar Bárðarson.