Tíminn - 19.08.1961, Qupperneq 13

ÍTÍ M IjN?N,,laugardaginn Í9. ágúst 1961.
13
FerðafólkiS-sezt niður í skógarrjóðrt í Skorradal
Iðnskólinn
í Reykjavík
Innritun fyrir skólaárið 1961—1962 og námskeið
í september, fer fram í skrifstofu skólans dagana
21. til 26. ágúst kl. 10—12 og 14—19, nema laug-
ardaginn 26. ágúst kl. 10—12.
Námskeið til undirbúnings inntökuprófum og öðr-
um haustprófum hefjast 1. september næst kom-
andi. — Við innritun skal greiða skólagjald kr.
400,00 og námskeiðsgjöld kr. 100,00 fyrir hverja
námsgrein. Nýir umsækjendur um skólavist skulu
einnig leggja fram prófvottorð frá fyrri skóla.
Skólastjóri
----- Qug ta|ar
Skemmtiferð
Framh. aí 9. siðu.
Borgarfirði en í þessum tiltölu-
lega nýja skólastað. En enn þá
meiri hlýja og fegurð er þar ugg-|
laust, þegar allar hinar ungu meyj'
ar eru komnar á staðinn, er líður
að hausti.
Næsti áningastaður Tar á
Hvanneyri, eftir að >hafa farið um
hinn fornfræga kaupstefnustað á
Hvítárvöllum og hina fögru tví-
bogabrú, er tengir systursýslurn-
ar í Borgarfirði saman yfir hið
skolgráa jökulfljót Hvítá. Skóla-
stjórinn var ekki heima. En frúin
hans, Ragnhildur Ólafsdóttir, tók
vinsamlega á móti ferðafólkinu og i
fór með því meðal annars út í hinn J
fagra blóma- og trjágarð sunnanj
undir fbúðarhúsinu, þar sem
standa vel gerðar myndir af þrem1
ur skólast.jórum staðarins, á yndis
legri rennsléttri, hallandi gras-
fleti með hvanngrænum skóg á all
ar hliðar; Halldór næstur íbúðar
húsinu, Hjörtur í miðið, en næst
leikfimihúsinu Runólfur.
Auk skólastjórafrúarinnar leið-
beindu á Hvanneyri, Jónas Jóns-
son kennari við skólann og Hauk-
ur, fyrrverandi kennari þar. Einn-
ig voru í hópnum fáeinir fyrrver-
andi nemendur skólans, sem einn-
ig rifjuðu upp ýmislegt frá fyrri
dvalardögum sínum á Hvanneyri.
KomiS var í fjósið og litið m. a.
á yfir sextíu mjólkurkýr, sem ver-
ið var að mjólka í hinu stóra fjósi,
með mjaltavélum og stórir og
gildir bolar voru í öðrum endan-
um, en heilsuðu gestum með tals
verðu bölvi og heldur illilegum
svip. En þegar kjarkmestu gest-
irnir tóku til að klappa þeim,
breyttist svipur þeirra brátt og
varg hin blíðasti.
Á Hvanneyri fannst mörgum
sérstaklega fagurt, enda var út-
sýni hið allra bezta í logninu og
hinu skæra sólskini. En mikil
nauðsyn væri að stöðva landbrotið
af hinni fögru „Fit“, sem ligg-
ur niður að firðinum.
Áður en farið var frá Hvann-
eyri, flutti Haukur Jörundsson,
sem var leiðsögumaður á einum
bílanna, stutta ræðu um Hvann-
eyri og umhverfi hennar. Gat
3 tegundii lannkrems
GE3QQQ
Með piparmyntubragði og virku Cum-
asinasilfri, eyðir tannblæði og kemur í
veg fyrir tannskemmdir.
□ □□
FlF
Sérlega hressandi með Chlorophyl, hinni
hreinu blaðgrænu, fjarlægir leiða munn-
þefjan.
QE3BQQ
Freyðir kröftuglega með pipar-
myntubragði.
VEB Kosmetik Werk Gera
Deutsche Demokratische Republik
4
hann m. a. um, að sú eina og
gamla hjáleiga Hvanneyrar, sem
aldrei hefði farið í eyði, væri
Ausa, þarna skammt frá, suður
undir Andakílsánni. En þar frá
hefði nútíðar kynslóð'in fengið
efnilegt fólk. Meðal þess væri nú-
verandi skólastjóri héraðsskólans
á Laugarvatni og fleiri ágætis
systkini hans. Það væri því margt
gott, sem upp úr þessari „ausunni“
hefði komið.
Næst var farig upp í Skorradal
og þá ekið upp hjá Fossabæjun-
um og Andakílsárvirkjuninni og
dálítið inn með Skorradalsvatni.
Þá var fagurt inni í Skorradaln-
um undir sólsetrið á hinu indæla
sumarkvöldi. Þarna var snæddur
kvöldverður og farið í létta leiki.
Það mun hafa verið á svipuðu
kvöldi og þessu, er Þorsteinn Erl-
ingsson kom sunnan um Hvalfjörð
einhesta og gisti á Grund um nótt-
ina, og lauk þá við hið fagra
kvæði sitt: „Vara þig Fljótshlíð".
Og haf.ði þá Hvalfjörður nær því
fangað hann eins og Tungufells-
heiðar forðum. „En ég slapp nú
yfir hann allt fyrir það og ó-
. skemmdu'r norður á Draga, en
j Kvöldsólin skein þar á Skorradals
| hlfð á skóginn og vatnsflötinn blá-
an. Mörg fannst mér sú indæl
en engin svo fríð, ég unni honum
strax er ég sá hann“. Einn ferða-
félaganna hafði öðru hvoru á síð-
ari árum vakið athygli á prenti
á því að Skorradalur væri einn
allra tilvaldasti ferðamannastaður
framtíðarinnar hér á fslandi Það
virtist vera að 140 manns þarna
væru honum sammála í hinu
fagra aftanskini, er sló marglitum
geislum sínum á spegilsléttan
vatnsflötinn og hinar grænu skóg-
arhlíðar upp frá hinu stóra stöðu
vatni um allan dalinn.
Næsti og síðasti áfangastaðurinn
á leiðinni var Saurbær á Hval-
fjarðarströnd. Presturinn þar, séra
Sigurjón Guðjónsson, beið okkar
þar við kirkjudyrnar og bauð okk
ur með alúð velkomna á staðinn.
Bauðst hann síðan til að segja okk
ur í stuttri ræðu lítils háttar frá
þessum fornfræga stað, sem við
vorum nú komin á. Þáðum við það
með þökkum, og flutti hann 10
mínútna skilmerkilega ræðu, eftir
að við höfðum setzt í öll sæti, sem
til voru í hinni einkar snotru og
viðfeldnu kirkju, sem er að áliti
ferðafólksins ein fegursta kirkja
landsins. Sigurjón sagði í stórum
dráttum sögu Saurbæjar, en
minntist sérstaklega sálmaskálds-
ins góða, Hallgríms Péturssonar.
Á eftir var sunginn sálmur, og
. spilaði þá einn ferðafélaginn undir
á kirkjuorgelið. Sigurbjörn Guð-
jónsson
j Koman í Saurbæ var mjög á-
! nægjuleg.
I Að heiimsókninni lokinni var
Guðlaugur Einarsson
Málflutningsstofa,
Freyjugötu 37, símj 19740
Málflutningsskrif stofa
Málflutningsstörl innheimta
fasteignasala skipasala
Jón Skaftason brL
Jón Grétat Sigurðsson. logfr
Laugavegl 105 (2 hæð).
Sími 11380
Lögfræðiskrifstofa
Laugavegi 19
SKIPA OG BÁTASALA
Tómas Árnason hdl.
Vilhíálmur Árnason hdl.
Símar 24635 og 16307
Bréfaskriftir
Þýðingar
Harry Vilhelmsson
Kaplaskjóli 5. sími 18128
ekið hratt fyrir Hvalfjörð af okk-
ar traustu og ágætu bílstjórum,
sem höfðu reynzt öruggir og ágæt
ir alla leiðina. Fararstjórinn hafði
ætlað að vera kominn til Reykja-
víkur klukkan hálf tólf, og hafði
alltaf tekizt að halda ferðaáætl-
unina, þar til i Skorradal og í
Saurbæ. En komið var til Reykja
víkur kltvkkan að byrja að ganga
eitt-
Við 'kilnsðírr -acrðu margir eitt
hvað á þessá > ■ ‘ Vú er á enda
skemmtiiegasta '’rð, sem ég hef
farið á ævinm"
Ferðafélagi.
| Framhald af 8. síðu.
valdi til að dæma um, nvenær þín
gagnrýni er jákvæð eða ekki?
í — Já, algjörlega. Því þar er
ríkið fólkið sjálft. — í auðvalds-
löndunum getur t. d. stjórnmála-
flokkur, hagsmunaklíka, jafnvel
hver sem er — já, sjálfir útgef-
endur mitt í öllum sínum elsku-
Iegheitum — „drepið“ ritverk. Að
ógleymdri hinni marglofuðu
„frjálsu gagnrýni" þeirra. Verk
eru kannski ekki auglýst; og stund
um er jafnvel komið í veg fyrir,
að skrifað sé um þau. f hverju ligg
ur þá frelsi höfundarins? Jú, hann
getur náttúrlega stofnsett sitt
eigið forlag. Það hafa ýmsir orðið
að gera, bæði litlir kallar og stór-
menni. En slíkt minnir svolítið á
myndhöggvara sem verður að eyða
hálfri starfsorku sinni í það eitt
l' að reisa sér þak yfir höfuðið —
og yfir verk sín.
! — Hvernig eyðirðu annars lífs-
dögunum?
— Svo ég gefi þér stundaskrána
— sem ég veit þú tekur auðvitað
mjög alvarlega — þá vakna ég
klukkan átta á morgnana og hlusta
á útvarpið fram yfir fréttirnar —
til þess að geta sofið til tíu. Það
ilitla sem ég vinn að ritstörfum
er svo frá tíu til tvö eða þrjú; þá
fer ég að vinna fyrir mér eins og
heiðarlegur borgaj-i: vinna fyrir
peningum. Lesa prófarkir, þýða,
yfirfara og vélrita handrit fyrir
útgefendur o. s. frv., en slík verk
eru mér einna drýgst auðsupp-
spretta — gott orð, finnst þér
ekki? Nú. Milli fjögur og sjö leyfi
ég mér að éta og sinna öðru þvi,
sem ég þarf úti í bæ. Eftir það
er ég heima hjá mér og fer venju-
lega að sofa klukkan tvö eða þrjú
á nóttunni. — Mörgum dögum eyði
ég í alls ekki nein ritstörf. Það er
minn lúxus að geta látið það vera
að snerta á ritstörfum eða nokkr-
um öðrum störfum dag og dag,
jafnvel marga daga í einu. Eg eyði
miklum tíma í að heyra góða
músík, líklega tveim eða þrem
stundum á dag. að meðaltali.
— Skrifarðu undir hljómlist?
— Nei, því er fljótsvarað. Það
geri ég aldrei. Eg gæti það ekki,
þótt mér væri fyrirskipað að reyna
það. Von mín er að eignast ein-
hvern tíma hljóðþétt vinnuher-
bergi
— Þér myndi þá falla vel að
skrifa í geimfari?
— Ja, að minnsta kosti ætti að
vera prýðisgott útsýni þaðan, auk
i þagnarinnar
i — Hefur hljómlist haft mikið
gildi fyrir þig sem rithöfund?
— Sem mann Og þar af leið-
andi sem rithöfund ég vildi ég
gæti sagt, að hún hefði gert það
meira en nokkuð annað.
í Birgir