Tíminn - 03.09.1961, Blaðsíða 14

14
TIMIN N, sunnudaginn 3. september 1961.
— Þar býr ekkjumaður.
Hann er rúmlega fertugur,
myndarkarl hinn mesti glað-
vær og gamansamur Hann
hefur undanfarin ár buið
með dóttur sinni, en nú er
hún kominn að bvi -ið gifta
sig og flytja til Akureyrar.
Hann á aðra dóttur, hún á að
fermast í vor. Svo á hann lít-
inn dreng, fjögra eða fimm
ára. Móðir hans dó skömmu
eftir að hann fæddist. Þá er
gamall maður á heimilinu.
Hann hefur verið vinnumaður
að Móum alla þá tíð, sem Jóa
kim hefur búið þar. Bóndinn
heitir Jóakim. Þetta er allt
heimilisfólkið. Þegar ég fór
þar hjá um daginn, var Jóa
kim að koma heim frá því að
taka gröf tengdamóður sinn-
ar. Hú nætlaði að taka að
sér bústjórnina í bili, en dó
skyndilega. Við Jóakim erum
góðkunningj ar. Hann reið á
veg með mér og leitaði ráða.
Eg sagði honum frá þér, og
áöur en við skildum, bað hann
mig að fala þig. Eg þori að
fullyrða það, að þetta er hressi
legur maður og á myndar-
börn, og ég trúi ekki öðru en
að heimili hans sé gott heim
ili. Ef þú ert ekki ráðin, Hall
fríður, þá geröirðu vel, ef þú
tækir þessu boði. Mér þætti
vænt um, ef þú vildir sinna
því.
Hallfriður færðist undan í
fyrstu, en séra Þórður sótti
á með lagni og festu, og þar
sem hún bar bezta traust til
hans og stóð í þakkarskuld
við hann, lyktaði málinu þann
ig, að hún lofaði vistráðn-
ingunni, ef sér litist vel á
manninn og hann gengi að
kaupkröfu hennar.
Séra Þórður þakkaöi henni
málalokin, en svo brosti hann
og sagði: „Hvað áttu við með
því, að þér lítist vel á mann-
inn?“
— Þér megið ekki halda að
ég hugsi til að giftast hon-
um, sagði Hallfríður. — En
ég meina samt það, sem ég
segi. Eg vil sjá manninn, áð-
ur eh ég bind loforð mitt fast
mælum.
— Það er sjálfsagt, Hall-
fríður. Við þeirri ósk þinni er
skylt að verða, þó að Jóakim
eigi líklega ekki vel heiman-
gengt, sagði séra Þórður og
þannig lauk þessu tali.
Ekki löngu sðar kom svo
Jóakim. Það var hressilegur
karl, fullur af kátinu og gam
anyrðum. Ekki laus við að
vera grófur í fyndni sinni, en
hélt svo vel á því, að þess
gættj ekki ems og orð lágu
til. Hann var hraustlegur í
útliti Fljótt á litið var andlit-
ið ekkj frítt, en augun voru
í senn smá og snör og gáfu
svipnum sérstætt útlit og að-
laðandi. Þegar bann hló, færð
ist mikil gleði yfir andlitið
jafnvei hlýleg mild' eins og
glamni innri fegurðar, sem
hamur hversdagsleikans
skýldi oa fól. Hann sagði
Hallfríði það afdráttarlaust:
— Eg geng að kaupkröfu
brygðist hún lífsköllun sinni.
Hann kvaðst taka það i a-
byrgð að Jóakim -eyndist
henni vel. Hann myndi aldrei
þrýsta henni til neins, sem
væri henni um geð Hún gæti
farið frá Móum undir eins og
að þrengdi. En til þess kæmi
ekki. Hún myndi vaxa við kær
leiksstörfin á þessu munaðar
lausa heimili. Þar myndi nýr
báttur fylla líf hennar meiri
fegurö. Hún mætti ekki fara á
mis við þann ævtþátt Hún
bróðir þeirra systra sem kom
eftir foreldrum sínum. Það er
ekki fyrr en um hádegið að;
Jóakim, bóndinn á Móum,
reið í hlaðið. Höfðu þá hiniri
lokið heimanbúnaði sínum.|
Gömlu hjónin höfðu farang-i
ur á tvo hesta, Ingunn á;
einn, en Hallfríður á prjá, og
hafði hún þó fargað tals-
verðu af búslóð sinni. Voru
nú munir Hallfríðar bornir
út og hjálpuðust þremenning
arnir að því að koma þeim
fyrir i hæfilega stórum bögg-
þinni. Hún er ekkert aðal-|
atriði. Þú verður konan mín
áður en árið er liðið og kemur
þá aldrei tl útborgunar
— Það verð ég aldrei. sagði
Hallfríður.
— Þetta svar likar mér,
sagði hann og hló — Við skul
um bæði fullyrða. Þeir sem
þora að fullyrða, eru allir úr-
valsmenn. Þeir inna af hönd-
,um hvert starf með snilli og
! mætast í aðdáun. Eg skal
varpa þeirri birtu um þig, að
iþú þráir hana og ég finn þeg
i ar fegurðina, sem umlykur
!þig. Hún mun umvefja börn-
in mín og gera tilveruna eftir i
sóknarverða. Það er hún líka
þrátt fyrir allt.
i — Eg tala ekki meira við
|þig. Eg er ekki búin að játa
| vistráðningunni. Eg játa
jhenni aldrei. Heyrirðu það,
jaldrei. Og Hallfríður vatt sér
út úr stofunni.
Á eftir áttu þeir séra Þorð- (
ur langt samtal. Svo tók gest
urinn á sig náðir, en séra
Þórður gekk um gólf lengi
nætur.
Daginn eftir bað séra Þórö
ur Hallfríði að tala við sig.
Þau áttu langt samtal. Séra
Þórður dró upp lífsmynd, þar
sem hann sýndi Hallfríði fram
á, að hún væri í fjötrum, sem
hún yrði að losna við, annars
hefði orðið hatursins vör.
Hún hefði oft óskað þess, að
hún fengi útrýmt því. Nú byð
ist tækifærið. Óeigingjörn góð
vild væri eina ráðð. Vð þann
heilsubrunn læknuðust sárin,
og lífið fengi fyllingu i sam
ræmi við andlega og líkam-
lega getu. Að hún skyldi geta
lagt orð Jóakims út á verri
veg, sýndi bezt, hvað að henni
kreppti. Úr þeirri kreppu yrði
hún að losna. Að endingu bað
hann hana að fara nú að ráð
um sínum, með þvi gerði hún
sér og öllum velunnurum sín-
um, greiða. Hún færðist úr
kröppum og einhliða erfið-
leikum yfir á lífssvið meö
birtu til allra hliða.
Hallfríður sat lengi hljóð
eftir þessa löngu prédikun.
Loks sagði hún: — Eg skal
gera eins og þér viljið, séra
Þórður. Að því einu undan-
skyldu, að ég giftist honum
aldrei.
— Um það bið ég ekki Og
ef þér finnst illa horfa þá
leitaðu mín. Drottinn blessi
þig, góða stúlka.
Þar með var teningunum
kastað. Hallfríður var ráðin
að Móum. Vinnuhjúaskildag-
urinn rann upp. Kvöldið áður
höfðu þeir komið á prestssetr
ið og gist þar, elskhugi Ing-
unnar að sækja hana, og
Sunnudagur 3. september:
8.30 Létt morgunmúsík.
0.00 Fréttir.
9.10 Morguntónleikar:
10.10 Veðurfregnir.
a) Píanósónata op. 26 nr. 3
eftir Clementi (Giovanni Dell’
Angola leikur). b) Kantata nr.
210 (Brúðkaupskantata) eftir
Bach. Magda Laszlo syngur
með hljómsveit Ríiksóperunn
ar í Vínarborg. Stjórnandi:
Hermann Scherchen). c) Sin-
fónía nr. 3 í a-moll (Skozka
sinfónían) op. 56 eftir Mend-
elsohn • (Sinfóníuhljómsveit
ástralska útvarpsins í Sidney;
Sir Eugene Goossens stj.).
11.00 Messa í Dómkirkjunni (Prest-
ur: Sérá Þorbergur Kristjáns-
son í Bolungarvík. Organl.: Dr.
Páll ísólfsson).
12.15 Hádegisútvarp.
14.00 Miðdegistónleikar:
a) Cassazione eftir Mozart
(Pierre Pierlot leikur á óbó,
Jasques Lancelot á klarinettu,
Gilbert Coursier á horn og
Paul Hongne á fagott). b)
„Ástaljóð" og „Ný ástaljóð";
valsar op. 52 og 65 eftir
Brahms (Elisabeth Roone,
Maria Nussbaumer, Munray
Dickie, Norman Foster og
Akademíski kammerkórinn í
Vín syngja; Joseph og Grete
Dichler leika á píanó. Stjórn-
andi: Ferdinand Grossmann).
c) Fiðlukonsert í e-moll op. 64
eftir Mendelsohn (Igor Oist-
rakh og , Gewandhaus hljóm-
sveitin í Leipzig leika; Franz
Konwitsschny stjórnar).
15.30 Sunnudagslögin.
16.00 Knattspyrnulýsing: Sig. Sig-
urðsson lýsir úrslitaleik ís-
landsmótsins í 2. aldursflokki;
íþróttabandalag Vestmanna-
eyja og Þróttur keppa
16.30 Veðurfregnir.
17.00 Færeysk guðsþjónusta (Hljóð-
rituð í Þórshöfn).
17.30 Barnatími (Helga og Hulda
Valtýsdætur):
a) Leikrit: „Óli, Anna og
hvolpurinn1 eftir Babbis Friis
Bástad (Áður flutt fyrir þrem-
ur árum). — Leikstjóri:. Helgi
Skúiason. b) Ný framhaldssaga
saga: „í Maraþaraborg“ eftir
Ingebrikt Davik; Huida Valtýs-
18.30
19.00
19.20
19.30
20.00
20.40
21.20
21.35
22.00
22.05
23.30
dóttir þýðir söguna og Krist-
ján frá Djúpalæk söngtextana
(Helgi Skúlason leikari flytur).
Miðaftanstónieikar: Marek Veb
er og hljómsveit hans leika
valsa.
Tilkynningar.
Veðurfregnir.
.Fróttir
Hljómplöturabb: Þorsteinn
Hannesson óperusöngvari kynn
ir ljóðasöngva frá ýmsum þjóð
um.
„Annes og eyjar“: Stefán Jóns
son og Jón Sigbjörnsson á
þingferð um Breiðafjörð með
sýslumanni Barðstrendinga;
fyrri þáttur
Tónleikar: Fílharmoníusveit
Berlínar leikur tvo forleiki:
Stjórnandi: Fritz Lehmann:
a) Forleikur að óperunni „Ana
creon“ eftir Cherubini. b)
Gléðiforleikur eftir Marcel
Poot
Fuglar himins og jarðar: Ingi-
mar Óskarsson náttúrufræðing
ur talar um strútfugla og fugl-
ínn Takahe.
Fréttir og veðurfregnir.
Danslög.
Dagskrárlok.
Mánudagur 4. september:
8.00 Morgunútvarp (Baen: Séra
Jakob Jónsson.
8.05 Tónleikar.
8.30 Fréttir.
8.35 Tónleikar.
10.10 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp: Tónleikar.
12.25 Fréttir og tilkynningar.
12.55 „Við vinnuna": Tónleikar.
15.00 Miðdegisútvarp (Fréttir. —
15.05 Tónleikar — 16.00 Frétt
ir og tilkynningar. 16.05 Tón-
leikar. — 16 30 Veðurfregnir).
18.30 Tónleikar: Lög úr kvikmynd-
um.
18.55 Tilkynningar.
19.20 Veðurfregnir.
19.30 Fréttir
20.00 Um daginn og veginn (Andrés
Kristjánsson ritstjóri).,
20.20 Tvísöngur: Egill Bjarnason og
Jón R. Kjartansson syngja
glúntasöngva eftir Wenner-
berg.
20.40 Upplestur: „Hönd vofunnar",
smásaga eftir Selmu Lagerlöf,
í þýðingu Einars Guðmunds-
sonar kennara (Þýðandi les).
21.05 Frá tónlistarhátíðinni í Prag í
mai s.l.:
„Níundi maí“, sinfónískt ijóð
eftir Mikios Sokoia (Tékneska
fílharmoníusveitin leikur; Kar-
el Ancerl stjórnar).
21.30 Útvarpssagan: „Gyðjan og ux-
inn“ eftir Kristmann Guð-
mundsson; VIII. (HÖfundur
les).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Búnaðarþáttur: Um gamlar og
nýjar búvélar (Guðmundur
Jósafatsson frá Brandsstöðum).
22.30 Kammertónleikar:
Strengjakvartett nr. 14 í d-moll
(Dauðinn og stúikan) eftir
Schobert (Hollywood kvertett-
inn leikur).
23.05 Dagskrárlok.
EIRÍKIJR
VÍÐFFÖRLI
Úlfurinn og
Fálkinn
Bryndís stóð sem steini lostin.
H;n lokaði augunum og beið
dauða síns. Þá heyrði hún vesæld
arlegt ýlfur, og þegar hún opnaði
augun, sá hún að úlfurinn var að
væla vesældarlega, líkt og hann
kvartaði undan einhverju. Hún
gekk hikandi nær, og úlfurinn
ýlfraði og dillaði skottinu. Rugl-
uð gekk hún nær, án þess að líta
af úLfinum. Svo kraup hún við
hlið Ervins og leit nánar á hann.
— Almáttugur, stundi hún, þeg-
ar hún sá blóðið, sem lak úr
munni hans. — Drengurinn er
dauður!