Tíminn - 01.12.1961, Blaðsíða 11

Tíminn - 01.12.1961, Blaðsíða 11
| T f MIN N, föstudaginn 1. desember 1961 11’ Ifoikmwvdvi' Laugarássbíó sýnir • • Dagbók Onnu Frank Aðalhlutverk leika Millie Perkins og Joseph Schildkraut FYRIR nokkrum árum kom hér út í íslenzkri þýðingu Dagbók Önnu Frank. Enginn, sem lesið hefur þá bók, gæti hafa gleymt henni. Það er i senn hrífandi og átakanlegt að fylgjast með þessari indælu stúlku, sem aldrei lét bugast, en hél't hug rekki sínu og lifsgleði, þrátt fyrir þá ömurlegu ævi, sem hún var neydd til að lifa vegna þjóðernis síns. Jafnvel eftir tveggja ára inni lokun var Anna litla sannfærð um, að mennimir væru, þrátt fyrir allt, góðir. KVIKMYNDIN, sem gerð hefur verið eftir bókinni, og er nú sýnd í Laug arásbíói, er, í einu orði sagt, stór kostleg. Óþarft ætti að vera að rekja efni hennar nákvæmlega. — Leiksviðið er ekki stóirt, fáein öm urleg herbergi uppi á hanabjálka í húsi einu í Amsterdam. Það er árið 1943, sem Anna Frank kem ur þangað ásamt foreldrum sínum og systur. Anna er þá aðeins 13 ára. Þau eru af gyðingaættum og verða að fara huldu höfði vegna þjóðernis sins. Enginn Gyðingur var óhul'tur á þeim tímum. Vinir þeirra fela þau í þessum herbergj um og sjá þeim fyrir vistum. Þau mega ekki hreyfa sig frá klukkan 8 á morgnana til klukkan 6 á kvöld in, á þeim tima eru menn að vinnu í húsinu. Utan þess tíma geta þau gengið um, talað og jafnvel leikið sér, og þó . . . . ÖNNUR fjöskylda dvelst þarna með þeim í þessum þröngu húsakynn um, hjón með son sinn, Peter, sem er lítið eitt eldri en Anna Önnu og Peter kemur illa saman í byrj un, en síðar þróast með þeim inni leg vinátta, sem hjálpar þeim til að þola innilokunina og það ömur lega líf, sem þau verða að l'ifa. EÐLILEGA verða þessar fátæklegu og þröngu vistarverur leiksvið mikilla andlegra átaka, og sam komulagið er ekki alltaf sem bezt. Vonleysið grípur um sig meðal fólksins öðru hvoru, enda hverjum manni augljóst, hversu ægileg á reynsla, andleg og líkamleg, það hlýtur að vera fyrir fólk að búa við sífelldan ótta í felum. EINN enn bætist í hópinn, sem ekki verður til að bæta samkomulagið, hann þolir ilia hávaða og barna skap unglinganna, einkum Önnu, og hann þolir ekki köttinn. Já, ekki má gleyma kettinum, sem fer þarna með stórt hlutverk. Hann er eftirlæti Peters, sem hann neitar að skilja við sig, þegatr þau setjast að á loftinu Kötturinn veldur þeim nokkrum erfiðleikum, og nærri liggur, að hann komi upp um veru Saklausa sagan Fyrir nokkrum árum voru nokkrir Mo.:fellingar í mat- boði Kjósaringa í Félagsgarði, sem haldið var í tilefni af íþróttakeppni milli ungmenna- félaganna í þessum tveimur sveitum. Á borðinu var steik, en ekki var til nægilega mikið af kryddstankum á staðnum, svo notast var við sykurkör undir salt að einhverju leyti. Á eftir steikinni var mönn- um borið skyr að borða. Sá þá einn Kjósaringur sér leik á borði, tók sykurker með salti og rétti einum Mosfellingn- um, og spurði, hvort ekki mætti bjóða honum sykur. Mosfellingnum þóttu sætindi góð, þekktist boðið og jós miklu salti út á skyrið sitt í þeirri trú, að það væri sykur. Át hann síðan skyrið án þess að blikna, og þóttu áhorfend- um, sem vissu hvernig í pott- inn var búið, undur mikil. Þegar hann haföi lokið snæðingi, vöktu Kjósaringar máls á því, hvort honum hefði ekki þótt skyrið skrýtið. Hann jánkaði því. Sögðu hinir hon- um þá, hvernig í öllu lá. Hann lét sér hins vegar hvergi bregða, en svaraði eins og hann hefði orðið fyrir von- brigðum: — Nú, ég hélt, að það væri bara svona, skyrið í Kjósinni! stað þeirra. Þegar nazistarnir eru að l'eita í herberginu neðan við bústað fólksins, og kötturinn fer að leita sér að fæðu, sem endar með því að hann brýtur disk, er eftir væntingin svo mikil, að maður helzt vart við í sætinu. En köttur inn launar Peter illa tryggð hans og strýkur frá honum, sumum til mikils léttis. KVIKMYND þessi hefur fengið fá dæma góð ummæli hvarvetna, sem hún hefur verið sýnd. Eg ætla mér ekki þá dul, að ég geti gefið henni betri ummæli en frægir kvikmynda gagnrýnendur úti í heimi, sem segja, að myndin sé fullkomið lista verk, ógleymanleg og annað ekki verra. Eg er þeim fyllilega sam mála, og mér þykir líklegt, að það verði flestir, sem sjá þessa mynd.' Maður finnur ekki til þess, þó mað ur horfi á sama fólkið í sama um hverfi í tvær og hálfa klukkustund. Leikur allra er með slíkum ágæt um, að það ber hvergi skugga á. Hæst ber þó leik Millie Perkins, sem fer með hlutverk Önnu Frank. Leikur hennar er svo fal'legur og eðlilegur, að unun er að sjá Enn fremur leika í myndimi .Toseph Schildkraut, Richard Eeyiner. Shell ey Winters, Gusti Huber, Ed Wynn i og fleiri. Leikur þeirra allra sr mc3 ! ágætum, sem fyrr segir. Ef þessi mynd verður ekki sótt, • veit ég ekki, hvað hægt cr aJ 'o'.óða Reykvíkingum, sem fu'.’.nægir hr'if um þeirra. — k. * Gott svar Jimmy Durante — kvikmynda- leikarinn með stóra nefið — var eitt sinn spurður af blaðamanni: — Hafið þér ekki látið tryggja nefið á yður? — Nei, svaraði Durante, það er J- >im er ekki ails varnað, tizkufrömuðunum. Nú eru þeir teknir að fremleiöa I óða önn vrétfahatta, eins nauðsynlegt. eg bcir kalla það. Hár gefur nú aS líta tvö sýnishorn af þessari nýju tízku. Til vinstri er hattur, sem ber heit- — Hvers vegna ekki? Ic .Yicunt Snowdon, og það þarf varla að ge'ta þess, að hjgmyndina fengu menn, þegar Tony Ijósmyndarl var — Vegna þess að ég er ekki með 'ur að jarlinum af Snowdon. Til hægri er svo hattu', sem ber heitið Iron Curtain Skaði, að fólkið hinum nefið niðri 1 annarra manna mál tnegir, við járntjaldið skuli ekki allt vera jafn glaðlegi og sú, sem hattinn ber efnum. 1 . 00$

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.