Tíminn - 12.04.1962, Blaðsíða 6

Tíminn - 12.04.1962, Blaðsíða 6
OLL HEIMILI EtAFORKU í HAFI FENGIÐ ÁRSLOK 1968 í gær mælti Skúli Guðmundsson fyrir tillögu um raforkumál í sam- einuðu þingi. Tillögu þessa flytur Skúli ásamt þeim Gísla Guðmunds- syni, Birni Pálssyni, Ásgeiri Bjarnasyni, Sigurvin Einarssyni, Ingvari Gíslasyni, Halldóri Ás- grímssyni, Ágústi Þorvaldssyni, Jóni Skaftasyni og Eysteini Jóns- syni. Tillagan kveður á um að Al- þingi skori á ríkisstjómina að láta 'hraða áætlunum um áframhald- andi framkvæmdir við rafvæðingu landsins, er miðist við það, að öll heimili í landinu hafi fengið raf- magn í síðasta lagi fyrir árslok Aðstöðu- gjald og sveitar- stjórnir 3. um- í E. d. •v. til 1. tekju- sveita- , lagði • Bjarna fram ngartil- lögu þess efnis, að heimild sveitarstjóma til að liggja á útsvör án milligöngu skatt stjóra næði einnig til AÐ- STÖÐUGJALDS. (Tillagan var felld). Við umræðuna benti Ásgeir á, að sam- kvæmt 45. gr. frv. væri sveit arstjómum með 500 íbúa og færri, heimilt að leggja á út svör, án milligöngu skatt- stjóra. Enn fremur legði sveitarstjóm á fasteigna- skattinn og hún ætti líka að ráða því, hvort hún notfærði sér heimild 8. gr. frv. um á- lagningu aðstöðugjalds og hversu hátt það væri. Ásgeir sagði, að aðstöðugjaldið væri reiknað út eftir skýrsl- um frá sveitarstjórnum og því eðlilegt að heimildará- kvæði 45. gr. frv. næði bæði til útsvars og aðstöðugjalds, enda væri innheimta öll í höndum sveitarstjóma, eins og verið hefði. Ásgeir taldi grundvöll aðstöðugj. ranglát an, þar sem um væri að ræða reksturskostnað gjald- enda og færi gjald þetta hækkandi eftir því sem ó höppin, sem áhrif hefðu á rekstur, yrðu meiri. Þá taldi ræðumaður, að frv. þetta fæli f sér minnkandi völd sveitarstjóma, en vaxandi völd félagsmálaráðuneytis, auk þess sem áhrif skatt- tjóra á sveitarstjómarmá!- efnin yrðu talsverð. 1968. Séu gerðar áætlanir um ný raforkuver, aðalorkuveitur og dreifilínur um sveitir, ásamt áætl unum um aðstoð við að koma upp einkastöðvum fyrir einstök heim- ili, sem eru svo mjög afskekkt, að ekki þykir fært að leggja raflínur til þeirra frá samveitum, og sé að- stoðin ákveðin með hliðsjón af þeim stuðningi, sem veittur er íbú um samveitusvæðanna. — Áætlun- um þessum verði lokið fyrir 1. jan. 1963. — í greinargerð með þess- ari tillögu sagði: Tillaga Framséknar- manna 1SS0 í byrjun febrúar 1960 fluttu 7 þingmenn Framsóknarfloksins til- lögu á Alþingi um raforkumál. Var þar lagt til, að ríkisstjórninni yrði falið að láta hraða áætlunum um áframhaldandi framkvæmdir við rafvæðingu landsins, og skyldi þar að því stefnt, að öll heimili gætu fengið rafmagn svo fljótt sem tök væru á. Tillaga þessi hlaut ekki fullnað- arafgreiðslu á þinginu, en í um- ræðum um málið 2. marz 1960 skýrði .ráðherra frá því, að ráðstaf anir hefðu verið gerðar til að hraða áætlunum eftir því sem unnt væri. Þrátt fyrir þá yfirlýs- ingu hefur enn ekki verið gengið frá áætlunum um áframhald raf- væðingarinnar, eftir að lokið er framkvæmd 10 ára áætlunarinnar, sem á að verða innan skamms, eft ir því sem upphaflega var ákveðið. Er því hér borin fram ný tillaga um að skora á ríkisstjórnina að láta Ijúka á þessu ári áætlunum um raforkuframkvæmdir, þ. e. ný orkuver, aðalorkuveitur og dreifi- línur, og séu þær áætlanir miðað- ar við það, að öll heimili á land- inu hafi fengið rafmagn í síðasta lagi fyrir lok ársins 1968. Raforkuframkvæmdirnar hafa að miklu leyti verið unnar fyrir lánsfé. En fjárveitingar úr ríkis- sjóði til þeirra hafa verið sam- kvæmt rikisreikingum á- árunum 1954—1980: Svona hafa fjárveitingar verið: í. Til nýrra raforkuframkvæmda: 1954 kr. 5860000.00 1955 _ 5770000.00 1956 — 9860000.00 1957 — 12023649.60 1958 — 12000000.00 1959 — 0.00 1960 — 10000000.00 Alls kr. 55513649.60 2. Til raforkusjóðs: 1954 kr. 5000000.00 1955 — 5000000.00 1956 _ 5150000.03 1957 — 15000900.00 1958 — 17000000.00 1959 — 14250000.00 1960 — 14250000.00 Alls kr. 75650000.00 f fjárlögum fyrir árin 1961 og 1962 eru ætlaðar 10 millj. kr. til rtýrra raforkuframkvæmda og kr. 14250000.00 til raforkusjóðs hvort árið um sig. „Vi$rei§Raf“samdráff:ir Samkvæmt framansögðu hafa fjárframlög úr ríkissjóði til raf- væðingarinnar verið allmiklu minni síðustu 3 árin en á árunum 1957 og 1958. Hefur þó fram- kvæmdakostnaður hækkað mjög síðustu árin og fjárþörfin vaxið. Er því nauðsynlegt' að auka rikis- framlögin, og svo þarf að sjálf- sögðu að útvega lánsfé til áfram- haldandi framkvæmda. Enn er eftir að koma upp orku- verum og aðalorkuveitum fyrir all mörg byggðarlög samkvæmt 10 ára áætluninni, og þarf að vinda bráð- an bug að því. Raforkumálaskrifstofan mun hafa unnið að athugunum á vega- lengdum milli býla í sveitum, sem hafa ekki enn fengið rafmagn. Þessu verki þarf að Ijúka, og er þá hægt að gera áætlanir um raf- línur um þau svæði. Við dreifingu raforkunnar um sveitirnar er nú fylgt þeirri reglu, að rafmagnið er lagt um þau svæði, þar sem línu- lengd frá aðalveitu er ekki meiri en ca. 1 km að meðaltali á hvert býli. En í síðari áfanga þarf að ganga lengra og leggja raflínur um byggðir, þó að meðallínulengd milli býla 'sé miklu meiri, því að sjálfsagt er að fullnægja rafmagns þörfinni með samveitum, að svo miklu leyti, sem frekast þykir fært, eða með byggingu vatnsafls- stöðva fyrir einstök býli, þar sem skilyrði eru til þess. En þar sem einstök heimili eru svo mjög af- skekkt, að ekki þykir fært að leggja raflínur til þeirra, og ekki eru heldur skilyrði til vatnsafls- virkjunar, þarf að grípa til ann- arra úrræða, og koma þá helzt til greina dísilrafstöðvar, þó að miklu óhagkvæmari séu en vatnsafls- stöðvar og raflínur frá samveitum. Réttmætt er, að aukin aðstoð af ' opinberri hálfu verði veitt þeim, sem verða utan samveitusvæðanna og þurfa að koma upp smástöðv- um til framleiðslu á rafmagni. Þar ætti að hafa til hliðsjónar þá fjár- hagslegu aðstoð, sem ríkið hefur lagt fram í þágu þeirra, er njóta rafmagns frá rafveitum í eigu rík- is eða sveitarfélaga. Allir sitji við sama borS Mikill meiri hluti landsmanna hefur þegar fengið raforku til SKÚLI GUÐMUNDSSON heimilisþarfa og annarra nota, að langmestu leyti frá virkjunum og orkuveitum, sem komið hefur ver- ið upp af ríkinu eða með stuðningi þess. Hinir, sem njóta ekki enn þessara þæginda, eiga einnig rétt á því, að bætt verði úr þörfum þeirra í þessu efni, svo fljótt sem mögulegt er, og þeir eiga rétt á að fá án óþarfrar tafar vitneskju um, hvers þeir megi vænta. Með flutningi þessarar tillögu er lögð áherzla á, að þetta þýðingar- mikla mál verði tekið til skjótrar ákvörðunar og úrlausnar. Hvai tefur Nori- urlandsborinn ? Ingólfur Jónsson svaraði i gær fyrirspum frá Karli Krist jánssyni um Norðurlandsbor- inn svonefnda. Karl spurði, hvað ylli því, að hinn stóri jarð bor, sem ríkið keypti til borana Norðanlands, hefði ekki enn verið tekinn til notkunar, hve- nær fyrirhugað væri, að ha.in tæki til starfa og hvar hann myndi hefja boranir fyrst á Norðurlandi. Karl minnti á, að í fjárlögum 1959 hefði veri . heimiluð kaup á bornum. 1960 hefði þegar verið veittar 2 li)! jónir króna til reksturs bors- ins, en það var ekki fyrr en i ársbyrjun 1961. sem hann kom til landsins. Borinn vseri þó enn ókominn til Norðurlands þótt hann hefði komið t'i landsins í ársbyrjun síðasta árs. Mun hann enn vera í innflutn- ingsumboðunum hér í Reykjn- vík. Talið mun nauðsynlegt að prófa hann áður en hann arð ur fluttrir norður og munu slík ar prófanir taka um 2 mánuði. Minnf; Karl á ræðu lándbúca.f arráðherra frá þvi í marz : fyrra, þar sem hann sagði, ? , hnldiH vrði áfrrm með fullur hraTa við jarðboranir, því að mikil verðmæti væru í húfi. Sagði Karl að sér finndist, sem ekki hefði nú verið fullur hraði á þessu máli. Mikil og aðkall- andi verkefni biðu borsins, svo sem við Húsavík, Ólafsfjörð, Akureyri, Dalvík, Sauðárkrók og á fleiri stöðum. Talið væri öruggt, að boranir við Húsavík. steinsnar frá bænum, myndu bera árangur, en Húsavík væri ört vaxandi bær með 1600 íbúa svo að hér væri mikið í húfi. að ekki drægist um of úr hömlu, að frcmkvæmdir hæf ust. Ingólfur Jónsson sagði þa. hafa dvalið Norðurlandsbojdnn að ekki hefði þótt ráðlegt a byrja á borunum að haustlagi, en mikilsvert að geta haldif; áfram með fullum hraða. þegar byrjað væri. Þjálfa yrði menn til starfans og ófært að þurfa að segja þeim uop vegna tafa Sagði hann, að boranir myndr hefjast í maí- eða júníbyrjun með bormim og yrði byrjað á Ólafsfirði til að afla viðbótar ■atns í bá hitaveitu, sem fyrir hendi er þar. Frá Ólafsfirði myndi borinn að öllum líkind- um fara til Hú'javíkur, en þó væri það ekki öruggt, vt0na þess, að ýmsir teldu mest að- kallandi að hefja boranir í Námaskarði með hliðsjón a. hugmynd um kísilverksmiðju. Karl Kristjánsson taldi af- sakanir ráðherrans fyrir því að ekki hefði verið hafizt handa með borinn veigalitlar. Borinn hefði komið til lands- ins í ársbyrjun 1961 og þá ver- ið til umráða seinnihluta yetr- ar, vor og sumar, áður en haust aði, en Húsvíkingar voru boðn- ir og búnir að taka við bomur og þannig háttaði til á j :rð- hitasvæðinu við Húsavík, að þar væri hægt að stunda boran ir að vetrarlagi. Sagðist Karl ekki finna að þvi út af fyrir sig, að boranir hæfust á Ólafs- firði, en að þeim loknum yrði að flytja borinn til Húsavíkur, því að annars myndu Hsúvíking ar telja, að ekki hefði verið staðið við þau fyrirheit, sem þeim hafa verið gefin, en ákveð ið var, að boranir hæfust á Húsavík begar í fyrra, þótt ekki hafi af orðið. Magnús Jónsson sagðist von;. að málinu yrði hraðað. t T í M I N N, fimmtudagur 12. apríl 1962.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.