Tíminn - 23.05.1962, Blaðsíða 2

ASal sönnunargagnið: Blýanturinn, sem geyma átti leyndarmálin. NeSst er hann f heilu lagi, en þar fyrir ofan
sundurtekinn, og efst til vlnstri pappírinn, sem V. Stochl játaðl aS hafa troSiS inn f hann heima hjá SigurSi.
(Ljósmynd: TÍMINN, GE)
Sagði „bless" og
hvarf af landinu
Klukkan 7,50 í gærmorgun
renndi bifreið upp að Hrím-
faxa, sem beið búinn á Reykja
víkurflugvelli ferðar fil Glas-
gow og Kaupmannahafnar.
Tveir menn voru í bílnum,
annar þeirra stökk úr bílnum
og skundaði upp landgöngu-
brúna, en hálf tylft Ijósmynd-
ara beindi að honum tækjum
sínum. Efst í tröppunum snéri
maðurinn sér við, brosti breitt
og veífaði og kallaði stundar-
hátt á íslenzku „bless". Síðan
hvarf hann inn í flugvélina, en
bifreiðarstjórinn gaf benzín-
gjöfina í botn og hvarf af vell-
inum.
Þama fór Tékkirm Stochl, sem
dómsmálaráðuneytið vísaði úr
landi í fyrradag af öryggisástæð-
um. Fram hafði komið vitnisburð
ur á hendur Stochl frá Sigurði
Ólafssyni flugmanni, sem sagði
Stochl hafa reynt að múta sér til
njósiia á Keflavíkurflugvelli.
Óþarfi er að orðlengja um þá
málavöxtu, því að í dagblöðunum
í gær birtust ýtarlegar fréttir af
vitnaleiðslum í þessu njósnamáli
og voru framburðir vitnis og
kærða raktir nákvæmlega.
Vísað úr landi
Tékkneska sendiráðið send'i mót
mæli til utanríkisráðuneytisins,
þegar rannsókn málsins var haf-
in á laugardaginn. Þau mótmæli
voru ekki tekin til greina og bent
á, að rannsókn málsins væri enn
í fullum gangi og ekkert enn unnt
að segja um niSurst'öður hennar.
Stuttu fyrir miðnætti á laugar-
daginn var síðan rannsókninni lok
ið og málið afhent saksóknara
ríkisins, sem lét það ganga til
dómSmálaráðuneytisins, sem tek-
ur ákvarðanir í slíkum málum,
sem varða öryggi landsins. Var
Stochl vísað úr landi.
Ekki frekari aðgerðir
Er blaðið hafði í gærkveldi tal
af Baldri Möller ráðuneytisstjóra,
sagði hann, að saksóknara hafi
verið tilkynnt, að frekari aðgerð-
ir í málinu væru ekki fyrirskipað
ar. Baldur taldi ósennilegt, að
tékkneska sendiráðið mundi senda
frekari mótmæli og mundi þetta
mál því að öllum líkindum ekki
ganga lengra. Því ráði er oft beitt
í alþjóðlegum viðskiptum að vísa
erlendum sendimönnum úr landi
af öryggisástæðum, ef grunur
leikur á, ag þeir séu viðriðnir
njósnastarfsemi, þótt það verði
ekki sannað.
Tékkneska s:endiráj$i$, boðaði
blaðamannafund í gær, en dró
þafj síðan til baka aftur. Er blað-
ið hringdi í sendiráðið í gær og
spurðist fýrir um ástæðurnar,
var sag't, að fundurinn mundi
verða haldinn seinna. Það var
Bocak sendiráðsritari, sem var
fyrir svörum. Hann sagði, að það
væri alveg óskiljanlegt, að Stochl
skyldi vera vís'að úr landi. Hér
væri um að ræða „tilbúið mál,
sem er æst upp af dagblöðunum“.
Sendiráðið hefði mótmælt þessu
þegar á laugardaginn, og mundi
halda blaðamannafund um málið
við fyrsta tækifæri. Hins vegar
legði sendiráðifj miklu meiri
áherzlu á ag. halda vinsamlegum
viðskiptum við ísland og sagðist
vona, að þetta mál spillti ekki
fyrir þeim. Hann kvaðst telja þag
fráleita hugmynd, að maður úti
í bæ væri fenginn til að njósna
um hluti, sem hver sem er gæti
séð sjálfur af eigin raun.
Fyrir réttinum á laugardaginn
játaði Stochl, að hann ætti að öll-
um líkindum skrúfblýantinn, sem
Sigurður lagði fram í réttinum.
Hann játaði einnig, að hafa verið
að fitla við að vefja bréfmiða inn
í blýantinn meðan hann var að
tala við Sigurð heima hjá honum
á miðvikudaginn var, en neitaði
því að hafa farið fram á það við
Sigurð, að hann notaði hann við
að koma upplýsingum út af Kefla
víkurflugvelli.
Sigurður Ólafsson flugmaður,
sem Stochl átti viðskiptin við,
s'agðist í gær hafa verið furðu
lostinn, er Stochl bar upp erindi
sitt um njósnirnar. Hann sagði,
að þag væri óskemmtilegt að
lenda í svona máli og sagðist
vera feginn, að það væri afstaðið.
Sigurðuir hefur komizt í mikla
klípu við ag upplýs'a þetta mál,
því að nú er sennilega útilokað
að hann geti átt frekari skipti við
Tékkana um bætur fyrir hina
sviknu vöru, flugvélina, sem
liann keypti í Tékkóslóvakíu.
Skilyrðin löguð
og gjöldin greidd
Raufarhafnarbúar hafa nú
samið frið við Ríkisútvarpið
og jafnvel heifið að greiða af-
notagjöld sín, þar eð komið
hefur verið upp lítilli endur-
varpsstöð, sem nægir til þess
að útsendingar eru nú mun
greinilegri en áður.
' Venja var sú, að menn heyrðu
ekkert í útvarpinu dimmasta tíma
ársins vegna þess, hversu erlend-
ar stöðvar yfirgnæfðu íslenzku
stöðina. Nú hefur verið komið
fyrir endurvarpsstöð í sambandi
við landssímann, og er útsending
unum endurvarpað og þær jafn-
hliða sendar eftir símalínu. Nokk
urs málmhljóðs gætir í útsend-
ingunum, og raddir manna eru
torkennilegar, en allt talað orð
nær eyrum hlustenda þama norð-
ur frá, og þykir mönnum það :
! skipta mestu. Hljómurinn er Sagð;
| u.r myndu breytast, ef notaðar j
j yrðu 3 símalínur í stað einnar,;
; en meg einni lfnu skerst utan af 1
i hljóðinu. ,
Raufarhafnarbúar höfðu neitað;
! að greiða afnotagjöld sín, þar eð '
j þeir töldu sig ekki hafa nokkur;
not af útvarpinu. En nú eru þcir
fúsir að gera skil, þar eð bót virð;
ist hafa verið ráðin á útsending-j
unum. Mikill fögnuður ríkir með
al allra útvarpsnotenda þarna í j
kring yfir því að geta nú heyrt
í íslenzku stöðinni, án truflana
frá erlendum stöðvum.
Samkvæmt upplýsi’ngum frá
Vilhjálmi Þ. Gíslasyni útvarps-
stjóra er í ráði að halda þessum
framkvæmdum áfram lengra norð
ur og austur um land eins og 1.1
d. til Þórshafnar, en þar eru hlust j SigurSur Olafsson me3 ,,vinargjafirnar" frá Stochl: Myndabókina og
unarskilyrði einnig slæm. ■ inn- (Ljósmynd: TÍMINN,
kiút-
GE) ð
Mvernig hafa þeir efnt
ioforðín?
Þegar gengið var til sein-
ustu þingkosninga í október
1959, lofuðu núverandi stjórn
arflokkar að' beita fér fyrir
bættum lífskjiörum. ílraldið
sagði ag leiðin til bættra lífs-
kjara, „væri að kjósa Sjálf-
stæðisflókkinn". AlþjOuflokk-
urinn lofaði: „stöðVun verð-
bólgunnar, án nýrra álaga“.
í reynd liafa efndimar orð-
ið þessar:
1. Kaupmáttur verkamanno-
launa hefur rýrnað stóriega
síðan í febrúarmánuði 1960,
er hin svoncfnda „viðre’isnar-
löggjöf“ var sett.
2. Bygginigarkostisa'ður hefur
hækkað um meira en 30% á
sama tínia. Meða'líbúg (300—
340 rúmmetrar kostar nú í
byggingu á annað hundrað
þúsund króinum meira, en há-
anarkslán byggingarsjóðs á í-
búð hefur aðeins vericP hækk-
ag um 50 þúsund krónur. Vext
ir hafia jafnframt verið hækk
að'ir. Þannig er aðstaða
manna til a& eignast eigin í-
búð ,nú ni'iklu verri en áður.
3. Búsáhöld og vélar til heim
ilisnotkunar hafa hækkað í
verði, um allt að 100%.
4. Skip og vélar til atvinnu-
reksturs hafa hækk.að í verði
frá 80—100%.
Þannlig liefur afkoma oig
framtak hinna efnaminni ver-
ið stórskert, en á sama tíma
hefur auðmönnum og auðfélög
um verið tryggg betri gróðra-
acfstaða en nokkru sinní fyrr.
f vasa þeirra hefur aukning
þjóðarteknanna runnið og
meira til.
Fylgi það sem stjórnarflokk
arnir fá í kosningunum 27.
maí, munu þeir telja stuðning
við framangreinda stjómar-
stefnp þeirra og þakka fyrir
efndir þeirra á kosningaloforð
um 1959.
Hvað vilja Framsókn-
armenn?
Stefna Framsóknarflokksins
er að efla og styðja efnalegt
sjálfstæÖI, scm allra flestra
einstaklinga. Þetta vill Fram-
sóknarflokkurinn gera m. a. á
eftirfarandi hátt:
1. Með sem réttlátastri skipt-
ingu þjóðartekna.
2. Með opinberum stuðningi
og fyrirgreiðslu í þágu efna-
minni einstaklinga, sem
viiwia að framkvæmdum.
3. Með frjálsu samstarfi ein-
staMinga, þar sem það á
við.
Stefnu sinni til stuðnings
rvísiar ' Friamsóknarflokkurinn
til þeirrar reynslu, að hvers
konar framfarir hafa orðið
mestar í þeim Iöndum, þar
sem flestir einstaklingar hafa
náð því að vera efnalega sjálf-
bjarga og fengið aðstödu til að
láta framtak sitt njóta sín.
Fallið merki Aiþýðu-
Mksins
Framsóknarflokkurinn og AI
þýðuflokkurir.n voru stofnaðir
samtímis. Um alllangt skerið
héizt með þeim góð samvinna
og verkaskiptíng á þann liátt,
að Framsóknasflokkurinn vann
acíalleiga í sveitunum, en Al-
þýðuflokkurinn í bæjuii^m.
Framsókniarflokkurinn studdi
þá eindregið umbótamál Al-
þýðuflokksins í bæjunum, t. d.
verkamannabústaði, togara-
vökulög, almannatryggingar o.
(Framhald á 15. sfðu)
2
T f MIN N , miðvikudaginn 23. maí 1962