Tíminn - 23.05.1962, Blaðsíða 7

Útgefandi: FRAMSÓKNARFLOKKURINN
FramKvœmdastjóri rómas 4rnason Ritstjórar: Þórarinn
Þórarinsson (áb) Andrés Kristjánsson, Jón Helgason og Indriði
G Þorsteinsson Fulltrúi ritstjórnar: Tómas Karlsson. Auglýs-
'mgastjóri' Egill Bjarnason Ritstjórnarskrifstofur i Edduhúsinu;
afgreiðsla auglýsingar og aðrar skrifstofur t Bankastræti 7
Sírfiar 13300—18305 Auglýsingasími 19523 Afgreiðslusimi
12323 Askriftargj Kr 55 á mán innanl. t lausasölu kr. 3 eint
— Prentsmiðjan Edda h.f. —
Aístýrum nýrri
gengislækkun
Það er nú ljóst á öllu, að ríkisstjórnin hefur mjög til
athugunar að skella á nýrri gengislækkun, þegar líður á
árið. Sérfræðingar hennar eru blindir gengislækkunar-
trúarmenn, pg auðkóngarnir, sem mestu ráða um starf og
stefnu ríkisstjórnarinnar telja ekkert vænlegra en geng-
islækkun til að breyta eigna- og tekjuskiptingunni þeim í
hag. Geijgislækkun stuðlar öllu öðru fremur að því að
gera hina ríku ríkar^i og hina fátæku fátækari.
Það var af þessum ástæðum, sem ráðizt var í gengis-
lækkunina í fyrra, þótt hennar væri ekki minnsta þörf
vegna atvinnuveganna og efnahagsmálanna.
Það hefur ýtt undir ríkisstjórnina og sérfræðinga
hennar að grípa til gengislækkunar enn á ný, að þeir
telja mótstöðuna, sem gengisfellingin í fyrra vakti, senni-
lega öllu minni en þeir bjuggust við. Einkum álykt-
ar stjórnin þetta af kosningunum í verkalýðsfélögunum í
vetur,en þá voru menn tæpast búnir að átta sig á því,
sem gerzt hafði.
Það má því telja nokkurn veginn víst, að ríkisstjórnin
mun ráðast í nýja gengislækkun, ef hún fær ekki þá við-
vörun í kosningunum á sunnudaginn, að hún treysti sér
ekki til þess. Þessi viðvörun verður að vera í því formi,
að stjórnarflokkarnir tapi verulegu fylgi, en höfuðand-
stöðuflokkurinn, Framsóknarflokkurinn, eflist að sama
skapi.
Það sýnir vel, að hættan á gengislækkun er meira
en lítil, að Bjarni Benediktsson lætur svo ummælt í
Morgunblaðinu á sunnudaginn, að „enn verði ekkert
fullyrt um, hvort þjóðfélagið fái vandræðalaust staðið
undir þeim hækkunum", sem samið hefur verið um
norðanlands. Engum heilvita manni á að geta dulizt,
hvað Bjarni er að undirbúa með þessu, ef kosningaúr-
slitin á sunnudaginn verða sæmileg fyrir stjórnarflokk-
ana. Það er gengislækkun og ekkert annað.
Kjpsendur, sem ekki vilja láta þá kjarabót, sem felst
í hinum nýju kjarasamningum nyrðra, verða gerða að
engu með nýrri gengislækkun, eiga því ekki nema einn
kost. Það er að veita ekki stjórnarflokkunum fylgi nú,
heldur efla Framsóknarflokkinn. Það mun veita stjórnar-
flokkunum slíkt aðhald, að þeir munu ekki þora að grípa
til annars eins glapræðisverks og gengislækkun væri,
þrátt fyrir hina sterku löngun þeirra til að gera hina
ríku ríkari.
Efling Framsóknarflokksins í kosningunum nú er
bezta vörnin gegn nýrri gengislækkun.
Geltir í Alþýðublaðinu
Nú er Alþýðublaðið einnig byrjað að gelta með íhalds-
blöðunum um Framsóknarmenn sem fjandmenn Reykja-
víkur.
Jafnframt reynir blaðið að auglýsa Alþýðuflokkinn
sem skjól og skjöld Reykvíkinga! Þetta mátti til sanns
vegar færa í tíð Jóns Baldvinssonar og Héðins Valdimars-
sonar. En forusta Alþýðuflokksins er önnur nú en þá.
Það er táknrænt um það, að um margra ára bil hefur ekki
verið veitt eins lítið lánsfé til íbúðabygginga í Reykja-
vík, Kópavogi og Hafnarfirði, og á árinu 1959, þegar
kratar fóru einir með stjórn.
Allir þekkja baráttu Emils Jónssonar og Gylfa Þ.
Gíslasonar gegn kjarabótum verkafólks á siðastl. sumri. Á
dögunum var Bragi Sigurjónsson látinn vera í fvlkingar-
brjósti í baráttunni gegn kjarabótum verkamanna á Ak-
ureyri.
Vigfús Guðmundsson:
Norræn fordæmi
Þegar ég hef verið staddur
úti í stórum löndum stórþjóð-
anna hef ég jafnan verið ánægð
astur með að vera íslendingur
og eiga heima á íslandi. Þótt
margt sé þar ytra athyglisvert
og sumt eftirbreytnisvert, þá
eru ókostimir og það, sem at-
laga fer, oft í stærri stfl en hér
norður í fámenninu. En það
stóra í fjarlægðinni vill oft
glepja sýn. Þannig virðist nú á
dögum, að tvö stórveldi í austri
og vestri trufli of mikið fjölda
manna hér á landi. Gengur það
svo Iangt. að menn gerast mikl-
ir tilbiðjendur þeirra á víxl.
Eldri menn muna vel það ógn
ar ofríki, sem var í Rússlandi á
dögum keisaranna og auðdrotln
aranna þar. Loks endaði veldi
heirra í mjög blóðugri bvltingu.
Öreigamir komu þá til valda
og samhugur með veldi^ þeirra
barst brátt liingað til íslands.
Og hefur það síðan orðið mörg-
um að átrúnaði, þótt stjórnar-
hættir þar hafi þrnazt á aðra
leið en menn vonuðu fyrst eft-
ir bvltinguna.
f vestrinu reis uun stórveldi,
að mestu bvggt af ötulum og
bjartsvnum frjílsum landnem-
um. En hrátt hlión bar ofvöxtur
í dollaradvrkun einstakTinga, og
risu þar unn miklir auðknngar,
er settu of mikii mörk sín á
þjóðfélagið Og dollaradvrkun-
in tók að heilla um of alltof
marga. alla leið hingað austur
á nkkar litla evland.
En jafnhliða þessu óx upn á
margan hátt fyrirmyndarmenn-
ing á nvrztu hornum Evrópu,
' Norðurlöndum. sera menn um
allau heim dást að.
Fyrst eftir byltinguna í Rúss
Iandi átti kommúnisminn miklu
fylgi að fagna í Noregi og sátu
allraargir kommúnistar í norska
binginu um skeið. En foringiar
þeirra voru bjóðemissinnaðir
og vildu engir þrælar vera hjá ,
erlendum stórveTdum. Þeir
sögðu skilið við Moskvu, og
tóku að berjast fyrir umbóta-
flokki frjálslvndra manna í
Noregi, svinuðum Framsóknar-
flokknum hér á landi. Haun hef
ur nú starfað sem meirihluta-
flokkur í landi sínu í mörg ár
og orðið vel ágengt við að koma
fram margháttuðum umbótum
og jafnrétti þegnanna eftir
þroskaleiðum. en ekki bvlting-
ar. Og nú nær enginn kommún
isti bingsæti í Noregi lengur.
Svipuð er sagan í Svíþióð.
Þótt ekki séu enn algerlega
þurrkaðir út kommúnistar á
Norðurlandaþjóðirnar hafa hafnað íhaldi og kommúnistum og byggt
upp þjóðfélag hinna mörgu efnalega sjálfstæðu einstaklinga með til.
styrk umbótaflokkanna, samvinnufélaganna og verkalýðsfélaganna.
Myndln er af stórhýsl sænsku samvinnutrygginga í Stokkhólmi.
þinginu þar, þá er það því sem
næst.
í Danmörku reis kommúnism
inn allhátt um tíma og hafði
marga þingmenn á þingi Dana.
Loks ofbauð aðalforingja þeirra
þjónslundin við stórveldi Rússa
og sagði skilið við kommúnista
flokkinn, sem síðan virðist vera
að kulna út þar í landi.
f öllum þessum löndum þrífst
lítið af auðkóngum og yfirgangs
seggjum. Enda staðfesti reynsl-
an það, að því fleiri, sem auð-
drottnarnir eru, því meiri
kommúnismi, t.d. eins og í
Frakklandi.
Farsælast virðist vera, að
sem allra flestir séu vel sjálf-
bjarga efnalega. En bláfátækt
margra annars vegar og mikil
auðæfi örfárra einstaklinga
hins vegar skapar óheilbrigða
„góða gamla daga“, þótt sumir
þeir, sem Ient hafa sólarmegin,
óski slíks. Kommúnismi og auð
æfi virðist ala hvort annað upp.
Við íslendingar eigum fsland.
Hér getur okkur liðið vel, ef
við reynumst duglegir og ráð-
deildarsamir. Og vinnum sam-
an að því, að gera okkar þjóð
eina af merkustu þjóðum heims,
þrátt fyrir það, þótt hún sé ein
sú minnsta.
En til þess þurfum við að
auka þjóðerniskennd okkar
sjálfra og hætta við takmarka-
litla tilbeiðslu og undirlægju-
hátt til erlendra stónelda. þótt
margt sé þar hægt að læra eða
hafa til hliðsjónar — en afleitt
að lúta í blindri hrifningu.
Vigfús Guðmundsson.

Hvað er Einar að þakka Bjarna?
Mikla athygli hefur það vakið,
seinustu dagana, að Þjóðviljinn
hefur jafnan sleppt að nefna
nafn Bjarna Benediktssonar, þeg-
ar hann hefur verið að skamma
foringja Sjálfstæðisflokksins og
nefnt ákveðin nöfn í því sam-
bandi.
Þannig sagði svo í forustugrein
Þjóðviljans á laugardaginn:
„Þannig hefur ofstækisklíku!
Kjartans Thors og Ólafs Thors,
Gunnars Thoroddsens og Birgis-
Kjarans tekizt að stöðva togar-
an,a í meira 'en tvo mánuði“
í forustugrein Þjóðviljans á;
sunnudaginn segir á þessa leið: !
„Fyrrverandi kjósendur Sjálf
stæðisflokkSins hafa við orð. að
flokksforustan hefði gott af
því að fá rassskell í þcssum
kosningum, að rétt væri að
sýna Birgi Kjaran. Gunnari
Thoroddsen og Geir Hallgríms-
syni álit fólksins á bolabrögð
unum, sem beitt var í und-
jrbúningi framboðsims. og álit
fóiksins á kjaraskerðingunni!"
Bjarna er þannig hvað eftir
annað sleppt i Þjóðviljanum.
þegar blaðið er að skamma helztu
ráðamenn Sjálfstæðisflokksíns
Allir vita þó, að Bjarni er nú
þeirra ráðamestur
Af hverju siafar þessi nær
gætni Þjóðviljans við Bjarna''1
Er Einar að þakka Bjarna fyrir
Helsingforsferðina eða lánsat
kvæðið. þegar kosið var í Sogs
stjórnina?
Engir eru meiri gengislækkunartrúarmenn en þeir
Emil og Gylfi.
Sá tími er vissulega liðinn, að forkólfar Alþýðuflokks-
íns séu vinir láglaunafólks og millistétta í kaupstöðum
og kauptúnum.
Geltið í Alþýðublaðinu breytir ekki þeirri staðreynd.
TIMIN N, miðvikudaginn 23. maí 1962
7