Tíminn - 05.08.1962, Qupperneq 7

I
ÍHgefandi: FRAMSOKNARFLOKKURINN
Framkvæmcl.iáUón róma^ Arnason Ritstjórar Þórarinn
Þórarinsson 'ábi Andrés Krist.iánsson. Jón Helgason og Indrið)
G Þorsteinsson F'ulltrúi ritst.jórnar: Tómas Karlsson Auglýs-
ingastjóri Sigurjón Davíðsson Ritstpó'rnarskrifstofur í Eddu-
húsinu: afgreiðsla. auglýsingar og aðrar skrifstofur i Banka.
stræti 7 Símar- 18300--18305 Auglýsingasímr L9523 Af.
greiðslusími 12323 - Áskriftargjald kr 55 á mánuði ínnan.
lands i lausasölu kr. 3 eintakið, - Prentsmiðjan Edda h.f. —
1 JOSEPH C, HARSCH:
© ©
um
Gunnar Thoroddsen
Helzta forustugrein Mbl. í gær fjallaði um Gunnar
Thoroddsen og afrek hans sem fjármálaráðherra. Þar
sem grein þessi er gott sýnishorn þess, hvernig málflutn-
ingur Mbl. yfirleitt er, þykir rétt að birta hér meginkafla
hennar. Greinin hefst á því, að Eysteinn Jónsson sé af-
brýðissamur(l) út í Gunnar og segir síðan:
„Eysteinn Jónsson hefur verið lengur fjármálaráð-
herra en nokkur annar íslendingur. — Fjármálastefna
hans hefur jafnan mótazt fyrst og fremst af auknum álög-
um á landslýðinn. Hann hefur alltaf verið að berjast fyrir
hækkuðum sköttum, þyngri tollum og harðhentari tökum
í senn á atvinnuvegunum og einstaklingunum. Hann hef-
ur ævinlega haft skattránsflaggið við hún.
Núverandi fjármálaráðherra hefur haft allt annan
hátt á. Hann hefur beitt sér fyrir stórlækkuðum sköttum,
lækkuðum tollum og skynsamlegri skatta- og útsvarslög-
gjöf.
Afleiðingin af þessari stefnu Gunnars Thoroddsens er
sú, að láglaunafólk sleppur nú við greiðslu tekjuskatts,
útsvör þess hafa stórlækkað eða jafnvel verið felld niður
og stefnt er að því að gera bjargræðisvegunum kleift að
endurnýja tæki sín með eðlilegum hætti. Skattránsflagg
Eysteins Jónssonar hefur verið dregið niður af fjármála-
ráðuneytinu. Skynsamleg, raunhæf og mannúðleg stefna
í skatta- og efnahagsmálum hefur komið í staðinn".
Þótt þessi orð Mbl. séu nokkuð mörg er það eigi að
síður meistaralegt, hve mörgum stórlygum er hér komið
fyrir í stuttu máli. í fyrsta lagi er þess að geta, að síðan
Gunnar Thoroddsen tók við f jármálastjórninni hafa ríkis-
útgjöldin nær tvöfaldazt, miðað við 1958, þegar E. J.
hafði hana seinast, og álögur ríkisins hafa vaxið að sama
skapi. Samt á Gunnar að hafa lækkað skattana og toll-
ana! Sannleikurinn er sá, að tollaálogur ríkisins á nær
allar vörur hafa nær tvöfaldazt eða meira síðan Gunnar
tók við fjármálastjórninni, sumpart óbeint vegna gengis-
lækkanna og sumpart beint og reyndar enn meira vegna
beinna tollahækkana og ber þar fyrst að nefna tvo nýja
söluskatta. Almenningur í landinu og þó einkum stóru
fjölskyldurnar greiða því miklu meira í ríkiskassann nú
en þær gerðu í fjármálaráðherratíð Eysteins Jónssonar.
Rétt er það, að tekjuskattur hefur nokkuð verið lækk-
aður, en það var gert með þeim hætti, að hátekjumaður-
inn fékk 20—30 sinnum meiri skattalækkun en lágtekju-
maðurinn. Tekjuskattslækkun sú, sem lágtekjumenn hafa
fengið, er ekki nema brot af þeim beinu og óbeinu tolla-
og söluskattshækkunum, sem orðið hafa í fjármálaráð-
herratíð Gunnars Thoroddsens.
Meiri öfugmæli verða því ekki sögð en þau, að skatt-
ránsflaggið hafi verið dregið niður af Gunnari Thorodd-
sen, því að skatta- og tollaálögur ríkisins þrengja nú að
almenningi miklu meira en fyrr, eins og sést á þvi, að
heildarálögur ríkisins hafa um það bil tvöfaldazt á þess-
um tíma. Menn hafa því fyrir augum sér gott dæmi um
hinn ósvífna og ósanna áróður Mbl., þegar það leyfir sér
annað eins og að hæla Gunnari Thoroddsen fyrir lækkun
á álögum ríkisins!
Tvöföldunin á álögum ríkisins síðan Eysteinn Jóns-
son var fjármálaráðherra sýnir hins vegar bezt, hve fjar-
stæður var allur áróður íhaldsblaðanna um skattráns-
stefnuna, sem hann var sagður fylgja Þann áróður er
vissulega ekki hægt að ógilda betur á annan veg en bann,
að Sjálfstæðismenn tvöfalda ríkisálögurnar á örfáum
árum undir forustu Gunnars Thoroddsens!
agnsókn róttækrar og djarfrar
æsku á jauða torginu' í Moskvu
Samtökin, sem kommúnistar iaumuöust inn í og stjórnuðu neðanfrá,
hafa orðið fyrir óvæntri innrás
UPPÞOTIÐ litla á horninu
á Rauða torginu í Moskvu,
sem fáeinir vestrænir and-
stæðingar kjarnorkuvopna
stóðu að, var skemmtileg and-
hverfa þess, sem við eigum að
venjast um gang m^la.
Þetta var innskot í „þing“,
sem áróðursvél Sovétríkjanna
hafði undirbúið, og var ekki
einungis haldið í Moskvu,
heldur jafnvel einnig í Kreml
sjálfri.
Það er mjög langt um liðið
síðan nokkurt opinberlega
undirbúið og skipulagt „frið-
arþing“ Sovétríkjanna hefur
komið fram með eitthvaö ann
að en það, sem samræmdist
fulikomlega Moskvu-línu
flokksins.
En þetta „friðarþing" fór
sannarlega úr böndunum.
I FYRSTA lagi tóku þátt í
því nokkrir brezkir og banda-
ríkskir andstæðingar kjarn-
orkuvopna, sem ólu í brjósti
einlæga sannfæringu um, að
útrýma ætti öllum kjarnorku-
vopnum, einnig kjarnorku-
vopnum Sovétríkjanna.
Þessi víðfeðmi sannfæring
arinnar er auðvitað andstæð
Moskvulínunni. Yfirvöldin í
Moskvú vilja hafa skoðanirn
ar á þann veg, að vopn auð-
valdsríkjanna séu ill, en vopn
Sovétrikjanna séu aðeins ó-
hjákvæmileg vörn gegn illum
vestrænum vopnum.
í öðru lagi fluttu hinir ein-
lægu afvopnunarsinnar með
sér til Moskvu þá óvenjulegu
hugmynd, að það, sem þeir
gerðu á Timestorginu í New
York og Trafalgar-torginu í
London, ætti einnig að gera
á Rauða torginu.
í þriðja lagi dreifðu þeir á
Rauða torginu i Moskvu flug-
ritum, sem boðuðu þessar
villutrúarkenningar. Á loka-
stundu baráttunnar — sem
að vísu varð stutt — drógu
þeir upp á Rauða torginu
fána, sem á voru letruð mót-
mæli gegn öllum kjarnorku-
sprengjum.
Slík hegðun er ákaflega ó-
viðeigandi og telst vissulega
til villutrúar.
ÞAÐ FÓLK, sem elur í
brjósti þessa sannfæringu og
boðaði hana á Rauða torginu
í Moskvu, er mjög ungt að
árum. Og það er róttækt í
stjórnmálum samkvæmt hin-
Hlnir róttæku afvopnunarsinnar á Rauða torginu í Moskvu meS
mótmælaspjald gegn rússneskum kjarnorkuvopnum sem öSrum.
um venjulega skilningi á því
orði.
í hálfa öld hefur það verið
rikjandi álit, að róttækni
væri andstæð viðurkenndum
s'.ofnunum og kenningum
hins vestræna heims, en
hneigðist að kommúnisma
En það voru róttækustu
fylgjendur kjaronrkuafvopn
unarhreyfingarinnar, sem
drógu upp fánana á Rauða
torginu. Þeir eru fultlrúar
þeirrar róttækni, sem er allra
lengst til vinstri. Þeir eru svo
róttækir, að þeir koma ekki
auga á .siðferðilegan mun
sovézkrar og vestrænnar
sprengju.
ÞETTA unga róttæka nú-
tímafólk neitar að fylgja við
urkenndum grundvallarkenr,-
ingum kommúnista. Sé þetta
sagt á annan hátt, er það
ef til vill enn eftirtektarverð-
'ara: Viðurkenndar stofnanir
og kenningar kommúnista
verða fyrir andstöðu og árás-
um róttækasta hluta ungu
kynslóðarinnar.
Hinir gömlu leiðtogar kjarn
orkuafvopnunarhreyfingar-
innar gerðu allt, sem þeir
gátu til þess að halda aftur
af róttækni þeirra ungu. Og
það, sem var mest eggjandi
í sambandi við atburðina í
Moskvu, gerðist áður en tii
sjálfrar sýningarinnar kom.
Þá var öllum þunga skrifstofu
valdshreyfingarinnar beint
gegn róttæka hópnum, til
þess að reyna að hindra hann
í hinum róttæku fyrirætlun-
um. — Fánanum var smygl-
að inn á Rauða torgiö.
Á ÞRIÐJA og fjórða tug
aldarinnar var heimurinn
fullur af samtökum, sem
höfðu „góðan tilgang". —
Kommúnistar laumuðust inn
í þau, eitt af öðru, og tóku
við völduun og stjórn, hvar
sem mögulegt var að koma
því við. Að því leið, að heita
mátti, að þeir höfðu einok-
unaraðstöðu á þessu sviði.
Nú er þessi leikur á enda
leikinn. Hinar hefðbundnu
og skorðuðu „hreyfingar" eru
orðnar leiðinlegar og þreyt-
andi. Unga kynslóðin, — sem
ávallt er óþreygjufull undir
hugsana- og framkvæmda-
stjórn hinna eldri, — er farin
að hugsa fyrir sig sjálf.
Samtökin, sem kommúnist-
ar laumuðust inn í og gegn-
sýrðu neðanfrá, verða nú fyr-
ir innrás hugaðrar, ákafrar
og gáfaðrar æsku, sem krefst
einhvers betra en slitinna
kenninga kommúnismans.
Róttæk æska hefur jafnvel
dirfzt að hefja upp raust sína
til andmæla Moskvu-línunni
á sjálfu Rauða torginu.
(Þýtt úr The Christian
Science Monitor).
Efnahagsþróunin meira hægfara í
Vestur-Evrópu á árinu 1061 en 1960
Heimsframleiðslan jókst á ár-
inu 1961, en það var lítill þróttur
í hinni efnahagslegu útþenslu, seg
ir í „World Economic Survey,
1961“, sem Sameinuðu Þjóðirnar
sendu á markaðinn 1. júlí.
í iðnaðarlöndunum komu fram
sundurleitar efnahagslegar til-
hneigingar á þessu skeiði. í Norð
ur-Ameríku hófst útþenslan eftir
verulegan afturkipp, og fór henn-
ar að gæta í lok fyrsta ársfjórð-
ungs, en framleiðsla ársins í heild
var ekki miklu meiri en árið 1960.
í Vestur-Evrópu og Japan var efna
hagsþróunin hægfara og aukning-
in hlutfallslega ekki eins mikil og
árið áður.
í löndum sem framleiða hráefni
TIMI N N, sunnudaginn 5. ágúst 1962
var aukning á útflutningi œjög
óveruleg, og stafaði það af ástand
inu í iðnaðarlöndunum. Verð á
hráefnum lækkaði enn.
í þeim Evrópulöndum, sem búa
við áætlunarbúskap, var aukning
in veruleg eins og áður en ekki
eins ör og fyrr. (Frá skrifstofu
S.Þ. í Khöfn).
z