Tíminn - 22.09.1962, Blaðsíða 7

Útgefandi: FRAMSÓKNARFLOKKURINN
Pramkvæmdastjóri: rómas Árnason Ritstjórar: Þórarinn
Þórarinsson (áb). Andrés Kristjánsson, Jón Helgason og Indriöi
G. Þorsteinsson Fulltrúi ritstjórnar: Tómas Karlsson Auglýs-
ingastjóri: Sigurjón Davíðsson Ritstjórnarskrifstofur i Eddu-
húsinu; afgreiðsla. auglýsingar og aðrar skrifstofur i Banka-
stræti 7 Simar: 18300—18305 Auglýsingasími: 19523 Af.
greiðslusími 12323 — Áskriftargjald kr 55 á mánuði innan.
lands. í lausasölu kr. 3 eintakið. — Prentsmiðjan Edda h.f. —
Dýrtíðin tvöfölduð
Eitt af því sem stjórnarflokkarnir lofuðu ákafast fyr-
ir seinustu þingkosningar, var stöðvun dýrtíðar og verð-
bólgu. Hinar stöðugu verð- og kauphækkanir, sem hér
höfðu orðið á tveim undanförnum áratugum, skyldu nú
alveg úr sögunni, ef kjósendur létu Sjálfstæðisflokkinn
og Alþýðuflokkinn fá völdin. Húsmæður skyldu ekki fram
ar þurfa að kvíða því, að það, sem þær þyrftu að kaupa
til heimilanna, færi stöðugt hækkandi. Sparifjáreigend-
ur skyldu ekki þurfa að óttast, að krónurnar rýrnuðu
stöðugt í höndum þeirra. Dýrtíðin skyldi stöðvuð, verð-
bólgan skyldi hverfa úr sögunni.
Hvernig líta svo út efndir stjórnarflokkanna eftir
þriggja ára stjórn þeirra?
í stuttu máli sagt þannig, að dýrtíðin hefur aldrei
magnazt örar og meir en á þessum þremur árum. Segja
má, að dýrtíðin hafi tvöfaldazt og jafnvel meira á sumum
sviðum. Stjórnin byrjaði á því að fella gengi íslenzku
krónunnar langt úr hófi fram. Næsta verk hennar var
að hækka alla tolla og bæta við nýjum stórfelldum sölu-
sköttum. Þriðja skref hennar var að hækka alla vexti
og auka dýrtíð á þann hátt. Ofan á þetta allt saman var
svo bætt nýrri algerlega tilefnislausri gengislækkun á
siðastliðnu sumri. í heild hafa áhrifin orðið þau, að flest,
sem menn þurfa að kaupa, er nú helmingi dýrara en fyrir
„viðreisnina“ svokölluðu og krónurnar, sem menn áttu þá,
eru nú orðnar helmingi verðminni.
Þannig hefur ríkisstjórnin og flokkar hennar efnt lof-
orðin, sem þeir gáfu kjósendum fyrir þingkosningarnar
1959, um stöðvun dýrtíðar og verðbólgu. Þeir hafa tvö-
faldað dýrtíðina og með því skapað slíka ringulreið í
fjármálum þjóðarinnar, að slíks hafa ekki verið fyrr
dæmi. Um það vitna bezt hinar miklu og stöðugu víxl-
hækkanir verðlags- og kaupgjalds á þéssu ári, sem eru af-
leiðingar hinnar tilefnislausu gengislækkunar í fyrra.
Þeir flokkar, sem lofuðu að stöðva dýrtíðina og verð-
bólguna, en hafa tvöfaldað hana á þremur árum, eru upp-
vísir að einum hinu mestu svikum, sem íslenzk saga kann
að greina frá. Slíkum flokkum eiga kjósendur að refsa
að verðleikum, þegar þeir fá tækifæri til þess við kjör-
borðin.
Kjaraskerðingar-
stefnan
Jafnhliða því, sem stjórnarflokkarnir hafa tvöfaldað
dýrtíðina, hafa þeir barizt hatramlega gegn öllum kjara-
bótum almennings, og það alveg eins, þótt óvenjulegt
góðæri hafi stóraukið þjóðartekjurnar á þessum tíma.
Þeir beittu sér gegn sanngjörnum kauphækkunum
launþega vorið 1961, og gerðu þær síðan að engu með til-
efnislausri gengislækkun. Þeir beitt.u sér aftur gegn sann-
gjarnri kauphækkun til verkamanna á síðastliðnu vori,
eins og bezt sást á skrifum stjórnarblaðanna um samninga
kaupfélaganna og verkalýðsfélaganna á Akureyri og
Húsavík.
Fyrir stjórnarflokkunum vakir það að skapa hér þjóð-
félag nokkurra ríkra iðjuhölda og fjáraflamanna, en ti!
þess að það megi takast, þarf að halda kjörum almenn-
ings niðri. í þessum tilgangi hefur dvrtíðin verið mögnuð
og staðið gegn sjálfsögðum kjarabótum
Þeir, sem veita stiórnarflokkunum atkvæði sitt í verka
lvðsfélögunum nú eða við kjörborðin næsta vor, eru að
hjálpa stjórnarflokkunum til að koma fram þessum
áformum sínum. Þeir launþegar. sem það gera eru vit-
andi eða óvitandi að vinna gegn hagsmunum sínum.
Sigur sænskra jafnaðarmanna
Svíar mótfallnir ínngöngu í Efnahagsbandaiagið.
SÍÐASTLIÐINN sunnudag
fóra fram bæjar- og sveitar-
stjórnarkosningar í Svíþjóð.
Kosningum þessum var veitt
verulega athygli utan Svíþjóð-
ar þar sem afstaða flokkanna
til Efnahagsbandalags Evrópu
hafði dregizt mjög inn í kosn-
ingabaráttuna.
Eins og kunnugt er, hefur
sænska stjórnin sótt um auka-
aðild að Efnahagsbandalaginu.
Tveir flokkanna, Alþýðuflokk-
urinn og Miðflokkurinn (áður
Bændaflokkurinn) bera höfuð-
ábyrgð á því að ekki var lengra
gengið íhaldsflokkurinn hefur
hins vegar látið í ljós, að Sví-
þjóð ætti að æskja fullrar að-
ildar og Frjálslýndi flokkur-
inn virðist heldur hallast að
því, þótt hann hafi ekki gert
það eins ákveðið. Forvígis-
menn íhaldsflokksins hafa
heldur aukið áróður sinn fyrir
fullri aðild undanfarna mán-
uði ,þar sem Eínahagsbanda-
iagig hefur virzt ætla að taka
beiðni Svía um aukaaðild held-
ur fálega og jafnvel látið í
það skina, að Svíar verði ann-
aðhvort að gerast fullir aðilar
eða standa alveg utan við. í-
haldsflokkurinn hefur því sagt,
að afstaða Alþýðuflokksins
og Miðflokksins geti leitt til
þess, ag Svíþjóð einangrist frá
Evrópu.
Af hálfu Alþýðufiokksins og
Miðfloklksins er andstaðan
gegn fullri að'ild rökstudd
*með- því, að hún samrýmist
ekki hlutleysisstefnu Svíþjóð-
ar. Hún leggi m.a. höft á við-
skipti Svía við þjóðir utan
E.B.E. er ekki samrýmast hlut-
leysisstefnunni. Hlutleysisstefn
an sé svo mikils virði fyrir ör-
yggi Svia, að ekki megi fórna
henni fyrir stundarhag.

Eitt af kosningaspjöldum jafnaðarmanna, þar sem lögð er áherzla á
að friður og öryggi skipti mestu, en þetta hvort tveggja verði bezt
tryggt með óbreyttri utanríkisstefnu Sviþjóðar, sem ekki samrýmlst
aðild að EBE. Myndin, sem fylgir, er af Erlander forsætisráðherra.
ÚRSLIT kosninganna benda
til þess, að afstaða Alþýðu-
floksins og Miðflokksins til
Efnahagsbandal. njóti öflugs
fylgis í Svíþjóð. Alþýðuflokk-
mm
Eitt af kosnirigaspjöldum Miðfiokksins, þar sem lögð er áherzla á
að viðskipti og verzlun haidist við hin Evrópulöndin, en hins vegar
verði að forðast ævintýri í utanrikismálum, eins og að æskja aðlld
ir að EBE.
urinn varð óumdeilanlega sig-
urvegarinn í kosningunum
eða fékk nú 51% allra greiddra
atkvæða í stað 47,4% í bæjar-
og sveitarstjórnarkosningunum
1958. Miðflokkurinn hélt og
sæmilega velli, þegar þess er
gætt ag aðalfylgi hans er í
sveitunum, þar sem kjósendum
fækkar stöðugt. Hann fékk
13,3% alla greiddra atkvæða
í stað 13,4% 1958. Hins vegar
beið íhaldsflokkurinn, ,sem
hafði mælt með fullri aðild ag
E.B.E. mikinn ósigur. Hann
fékk nú 14,8% allra greiddra
atkvæða í stag 19,7% í kosn-
ingunum 1958. Þjóðarfloklrar-
inn (frjá.lslyndi flokkurinn),
vann nokkuð á eða fékk 17%
allra greiddra atkvæða í stað
15,5% árið 1958. Kommúnistar
fengu 3,9% greiddra atkvæða
í stað 4,1% 1958.
ÞÖTT afstaðan til Efnahags-
bandalagsiris setti meginsvip á
kosningabaráttuna bar fleiri
mál á góma. Þjóðflokkui’inn
hafði þag fyrir eitt aðalmál,
að hann vildi útrýma „Kö-sam-
hallel“ eða biðraðaþjóðfé-
laginu er hefði skapazt und-
ir stjórnarforustu jafnaðar-
manna. Fyrst og fremst áfti
flokkurinn þar við það, að
skortur er á húsnæði í ýmsum
borgum og menn eru á bfðlist-
um i sambandi vig leigu og
kaup á húsnæði. Alþýðuflokk-
urinn í Stokkhólmi svaraði
þessu með því að lofa því að
hafa útrýmt öllu húsnæðisleysi
þar fyrir 1970. í þvj loforði
hans fólst m.a að komið yrði
upp nýjum útborgum fyrir
160 þús. manns.
Þ.Þ
TÍMINN, laugardaginn 22. sept. 1962 —
7