Tíminn - 10.10.1962, Blaðsíða 7

Útgefandi: FRAMSÓKNARFLOKKURINN
Franxkværadastjóri: Tómas Arnason. Ritstjórar: Þórarinn
Þórarinsson (áb), Andrés Kristjánsson, Jón Helgason og Indriði
G. Þorsteinsson. Fulltrúi ritstjórnar: Tómas Karlsson. Auglýs-
ingastjóri: Sigurjón Davíðsson Ritstjórnarskrífstofur í Eddu-
húsinu. Afgreiðsla, auglýsingar og aðrar skrifstofur í Banka.
stræti 7. Símar: 18300—18305 — Auglýsingasími: 19523. Af-
greiðslusimi 12323, — Askriftargjald kr. 65.00 á mánuði innan-
lands. í lausasölu kr. 4.00 eint. — Prentsmiðjan Edda h.f. —
Dómur vísitöknnar
Eitt hið gleggsta einkenni á íhaldsstefnu þessarar ríkis-
stjórnar er það, hve hinir tekjuminnstu í þjóðfélaginu
cru fyrir borð þornir, ekki aðeins með algerlega ófull-
nægjandi og óraunhæfum launakjörum, svo að mikið
vantar á, að daglaun nægi fyrir vísitölukostnaði heim-
ilis, heldur einnig með því að þyngja óhæfilega opin-
bera skatta og skyldur á þessu fólki.
Annað einkenni, sem fylgir sem grár köttur þessari
staðreynd, og þer ljóst vitni um ósæmilegan áróður þess-
arar ríkisstjórnar, er það, að hún básúnar það sífellt og
telur eitt sitt helzta skrautblóm, að einmitt kjör þessara
stétta hafi verið bætt, jöfnun þjóðartekna hafi farið fram,
og skattar og skyldur lækkaðar mjög, einmitt mest á lág-
tekjufólki. Fjármálaráðherrann hefur verið einkar iðinn
við þennan kola, og skrifað grein eftir grein um það i
Vísi. í Morgunþlaðinu er þetta svo bergmálað, og segir
þar síðast í gær, að stjórnin hafi „lækkað og jafnvel fellt
niður skatta af miðlungstekjum og lágum tekjum“.
En fyrir skömmu kom fram haldgott vitni, sem svipt-
ir hastarlega grímunni af þessum ósannindaáróori. i
álitsgerð kauplagsnefndar, sem reiknar út, vísitöluna eft-
ir gögnum hagstofunnar, segir m. a. svo um vísitöluna
1. september:
„Aðalbreytingin frá vísitölunni 1. ágúst 1962 er sú,
að sá liður vísitölunnar, sem hefur að geyma gjöld ti’
opinberra aðila, hækkar sem svarar 2,3 vísitölustigu i
Þetta er fært inn í vísitöluna einu sinni á ári, og í
þessum lið eru m. a. tekjuskattur, almannatrvggingagjöld
og fleiri ríkisgjöld. Þetta er því gjöf „skaítalækkunar-
innar“ á þéssu ári^og.er.þó ótalið það, sem mest er —
söluskattarnir — sem koma fram í vöruverðinu.
Þessi vitnisburður verður varla véfengdur, og honum
ber illa saman við áróðursþrugl fjármálaráðherra og
íhaldsblaðanna. Mbl. lætur líka sem það viti ekki af
þessu og heldur öfugmælasöngnum áfram um að „við-
reisnarstjórnin hafi einmitt lagt megináherzlu á að stuðla
að bættum efnahag alls almennings11 og klykkir út með
því, að „hin mikla og varanlega atvinna. sem er af-
loiðing viðreisnarstefnunnar, hafi skapað velmegun, sem
blasir við augum allra“. Þeir halda sig við það, að síldveið-
in og góðærið til sjávar sé ríkisstjórninni að þakka.
En staðreyndirnar vitna gegn þessum söng. Vísital-
an segir skattana hafa hækkað, þegar Mbl. segir þá
lækka. Og hún segir einnig, að mikið vanti nú á, að
lægstu daalaun nægi vísitöluheimilinu bað er óræk
sönnun um stóraukna misskiptingu bi^ð^'teknanna
og lækkun almennra lífskiara. Þetta er dómur vísi-
tölunnar v*'r stiórnarárcðrinum.
Alþingi sett .
Alþingi Íslendínga 83. löggiafarþing verður sett í
dag. Engar vonir eru til þess að stjórnarflokkarnir fáist
til að hverfa frá þeirr'i stefnu sem þeir hafa hafa fylgt
en enginn vafi er þó á. að stiórnarandstöðunni muni tak
ast að knýja stjórnarflokkana til nokkurs undanhalds. þvi
þeir óttast dóm kiósenda að von og.þingmenn stjórnar
fiokkanna, sem á fyrri þingum hafa stimplað tillögu’
Framsóknarmanna „ábvrgðarlaus vfirboð“ mæla nú
manna ákafast um nauðsyn þess að hrinda beim málum
sem tillögur Framsóknarmanna fjölluðu um, í fram-
kvæmd hið fyrsta — og þá eiga þeir auðvitað við eftir
kosningar — og leggia fram tu staðfestingar ..fram-
kvæmdaáætlun“ í anda bláu bókannnar. sem „góða raun“
þvkja hafa gefið. En i næstu kosmngum munu stinrna”
flokkarnir ekki verða dæmdir af orðum sínum og fög’-
um loforðum heldur athöfnum sínum þetta kjörtímabil.
leysa Berlínardeiluna?
Tillögur McDermott, fyrrv. sendifulltrúa Breta í Vestur-Berlín
ÞAU TÍÐINDI gerðust fyrir
nokkru síðan, að brezki sendi-
fulltrúinn í Vestur-Berlín, tle-
offrey McDermott, lagði niður
embætti sitt og gekk jafnframt
úr utanríkisþjónustunni. Opin-
berlega var látið heita svo, að
hann hætti störfum vegna las-
leika konu sinnar og annarra
persónulegra ástæðna, en raun
verulega ástæðan var sú, að
brezka utanríkisráðuneytið
laldi ekki lengri dvöl hans í
Vestur-Berlin æskilega. Vestur-
Þjóðverjar töidu sig hafa kom-
izt á snoðir u.m, að McDermott
hefði aðrar skoðanir varðandi
lausn Berlínardeilunnar en
samrýmanlegar væru kokka-
bókum þeirra. Þetta var látið
berast til eyrna brezku stjórn-
arinnar, en hún vill umfram
allt vingast við Vestur-Þjóð-
verja meðan stendur á viðræð-
unum um inngöngu Breta í
Efnahagsbandalagið. Niður-
staðan varð sú, að McDermott
var látinn fara.
Með McDermott hverfur mað
ur úr brezku utanríkisþjónust-
unni, er þótt hefur vænlegur
til áhrifa og frama. Hann er
ágætlega menntaður, enda kom
inn af efnuðum ættum, og hef-
ur getið sér gott orð, þar sem
hann hefur dvalizt, m.a. á Kýp-
ur. Hann er 49 ára gamall og
þótti líklegur til að hækka í
tign, þegar þjónustutíma hans
; i Berlþr ,væri lokið.
Síðan McDermott lét af störf-
um, hefur hann ekki setzt í
helgan stein, heidur gert opin-
berlega grein fyrir skoðunum
sínum í Berlínarmálinu. Hér á
eftir verður nokkuð sagt frá
þeim.
McDERMOTT er þeirrar skoð
unar, að engin lausn náist, án
óbreyttrar stefnu. Hún muni
aðeins halda við óbreyttu
hættuástandi, er sé alls ekki
hliðhollt vesturveldunum. Út-
hald íbúa Vestur-Berlínar ge’i
smátt og smátt bilað, eins og
sjáist á því, að ungt fólk íeitar
Íburtu þaðan í vaxandi mæli.
McDermott segir, að gott sé
að hafa söguna til hliðsjónar.
þegar hugsað sé um Berlínar-
málið. f því sambandi bendir
hann á eftirgreindar stað
reyndir:
Berlín hefur aðeins í fáa ára-
tugi verið höfuðborg samein-
ast þýzks ríkis. Berlín er ekki
í augum Þjóðverja í Suður-
Þýzkalandi neitt svipað því og
París er i augum Frakka og
SLondon i augum Breta.
Skipting Þýzkalands er aí
leiðing þess, að Þjóðverjar
hófu síðari heimsstyrjöldina og
verða m.a. að gjalda íyrir það
með skiptingu lands síns. Eng
ar líkur eru til þess. að Þýzka
land verði sameinað í náinm
framtið nema eftir kjarnorku
styrjöid eða skyndilega stefnu
breytingu hjá Rússum. Hið
fyrra mun enginn telja æski
legt, en hið síðara er næs a
ósennilegt í náinni framtíð
Meginþorri almennings 1
Vestur-Þýzkalandi hefur tak
•narkaðan áhuga fyrir samein
mgu Þvzkalands að sinni Þetta
gildir líka um marga hina
íbyrgar-, stjórnmálamenn Vest
nrÞióðve-ja bar á meðal Ad
1 enaii'T H n ovandaðri stjórn
McDermott
málamenn þejrra reyna hins
vegar að nota Berlínardeiluna
sér til framdráttar, bæði í á-
róðrinum heima fyrir og í skipt
um við hina vestrænu banda-
menn sína. Þeir reyna m.a. að
nota hana til þess að knýja það
fram, að Þjóðverjar fái kjarn-
orkuvopn. Þeir jafnvel gefa í
skyn, að Vestur-Þjóðverjar
kunni að semja við Rússa, ef
ekki verði farið að óskum
þeirra.
MEÐAL Austur-Þjóðverja er
einnig takmarkaður áhugi fyr-
ir sameiningunni. Það er rétt,
að þrjár milijónir Austur-
Þjóðverja hafa fiutzt til Vest-
ur-Þýzkalands til þess að njóta
betri kjara þar. En það fer
litið fyrir nokkurri skipulagðri
andspyrnuhreyfingu i Austur-
Þýzkalandi. Þar er ekki um
neina andspyrnuhreyfingu að
ræða, t.d. svipaðri þeirri, sem
var á Kýpur Sennilega eru
alltaf 10% Austur-Þjóðverjar
gallharðir kommúnistar, og
miklu stærri hópur sýnir stjórn
arvöldunum fulla hollustu Það
er ekki hægt að neita þeirri
staðreynd. að það eru Þjóð
vcrjar. sem s jórna_ Austur
Þýzkalandi að langmestu leyti.
Þeir Þjóðverjar, sem standa
sig tvímæialaust bezt og eru
aðdáunarverðir. eru Berlínar
búar Þeir hafa ekki látið bug
ast, þrátt fyrir allar ógnanir
Þeir eiga líka bezta leiðtogann
bar sem Wiliy Brandt
STAÐAN er nú þannig, að
vesturveldin geta ekki gefizt
'ipp í Ves ur Berlín, því að það
vrði þeim óbætanlegur álits-
'inekkir. Krustjoff getur ekki
heldur sleppt Austur-Berlín
>ða Austur-Þ.vvkalandi af sömu
istæðu En þetta þarf hins ve-g
ir ekki að þvða það að sjónar
við og hagsmumr vesturs os
lusturs scu ósættanlegir í Berl
jðíh McDi’rinott segist geta
hugsað sér eftirfarandi sem
eins konar meðalveg:
1. Bæði vesturveldin og
Rússar lýsi yfir því, að það sé
fiamtíðarstefnan að sameina
Þýzkaland (það er nú yfirlýst
stefna beggja) þótt því verði ®
frestað að sinni, t.d. næstu ffl
20 ár.
2. Núverandi landamæri i
Þýzkalands verði endanlega j|
viðurkennd.
3. Austur-Þýzkaland verði
meðhöndlað eins og sérstætt
ríki, eins og það er í raun og
veru, og reyndar er þegar
viðurkennt á margan hátt, t-d.
með verzlunarsamningum.
4 Vestur-Berlín og Austur-
Berlin verði sérstakt riki og
ábyrgist fjórveldin (þ.e.
Bandaríkin, Bretland, Frakk-
land og Sovétríkin) sjálfstæði
þess og frjálsar samgönguleið-
ar þangað. Berlín geti samið
við erlend ríki um að þau hafi
takmarkaðan herafla i borginni.
Þó mætti þetta lið hvorki vera
frá Austur-Þýzkalandi eða
Vestur-Þýzkalandi
5. Sameinuðu þjóðirnar flytji
einhverjar af helztu stofnun-
um sínum til Vestur-Berlínar
6. Öil þessi þrjú þýzku ríki
verði þálttakendur í Samein-
uðu þjóðunum
HÉR hefur þá í fáum drátt-
um verið lýst skoðunum og til-
lögum McDermott Sennilega
fá þær hvorki góðar undir
tektir í Vestur-Þýzkalandi nc
Austur-Þýzkalandi Vestur-Þjóð
verjar vilja ekki láta viður-
kenna Austur-Þýzkaland og
Austur-Þjóðverjar vilja árcið-
anlega ekki sleppa Austur-
Berlín. Þótt tillögur McDer
mott séu þannjg vafasamar til
samkomulags. hafn þær þó
þann kost, að reynt er að finna
nvjar leiðir og leita 'ftjr út-
göngu úr þeirri hættulegn
sjálfheldu, sem þessi mál hgfa
komizl i. Þ.Þ.
T í M I N N, miðvikudagurinn 10. okt. 1962
7