Tíminn - 20.12.1962, Blaðsíða 15

letjutenór
Framhald af 16. síðu
ar. Annars var cg svo heppinn
að geta unnið mér framan af
sem rafvirki og var þá sjálf-
ráður, hvaða tíma ég tæki. En
fyrir hálfu öðru ári gekk ég
undir próf, sem var eins kon-
ar happdrætti, þannig, að tveir
efstu á prófinu áttu kost á að
verða „Vollstudent“, sem kall-
að er, gorast fullgildir nemend
ur skólans og þá skyldaðir til
að taka allar námsgreinar óperu
skólans, ekki aðeins söng og
tónfræði, heldur og söngstjórn
og leiklist og fleira, og fá ríf-
legan námsstyrk. Við vorum
tvö, sem hlulum hnossið, þýzk
stúlka og ég.
— Hefurðu sungið á tón-
leikum í Mainz?
— Já, nokkrum sinnum á
nemendatónleikum og einu
sinni kom ég fram ásamt útlend
um stúdentum skólans á af-
mælishátíð borgarinnar í Kjör-
furstahöllinni, þar sem mættir
voru 1500 gestir. Þar söng ég
bæbi íslenzk lög og óperuaríur.
Sumir stúdentanna, t.d. þeir
finnsku og norsku sýndu þjóð-
dansa. Einu sinni söng ég í óper
unni — fyrir tómum sal.
— Og hvemig atvikaðist
það?
— Það var Berthold skóla-
stjóri, sem hvatti mig til þess
að fara í óperuna á fund hljóm-
sveitarstjórans, og taka lagið
fyrir hann. Ég fór og hitti karl,
sem spurði mig hvað mér væri
á höndum. Ég kvaðst vera kom
inn til að syngja fyrir hann.
Þá settist hann við píanóið og
bað mig að taka aríu úr La
Bohéme. Þegar því var lokið,
spratt karlinn á fætur og sagðú
„Bíðið þér augnablik!" Að
vörmu spori kom hann með
óperustjórann og bað mig að
endurtaka lagið. Það gerðum
við, og þá mælti sjeffinn;
„Viljið þér taka að yður auka-
hlutverk í nokkrum óperum hjá
okkur í vetur?“ Þetta kom svo
flatt upp á mig, að ég hafði
ekki svar á reiðum höndum,
hefði gjaman viljað taka boð-
inu, en sagði svo, að þessu yrði
skólastjóri minn að ráða. Og
hans svar var svo það, að minn
tími væri ekki kominn til að
troða upp á óperusviðinu fyrr
en ég væri búinn að ljúka leik-
náminu í skólanum. Og lengra
náði það ekki.
— Hittirð'u einhverja þarna
i Mainz, sem mundi eftir Pétri
Jónssyni frá því að hann var
og hét í óperuhúsum Þýzka-
lands?
— Nei, en margir spurðu
mig um Jón Leifs, t.d. Berthold
skólastjóri. Hann hafði sem
hljómsveitarstjóri flutt nokkur
hljómsveitarverk Jóns, kvaðst
hafa haft talsverðan áhuga á
þeim. Herra Leifs væri svo sér
stætt tónskáld.
— Hvaða íslendingar eru
aðrir en þú, við nám í Mainz?
— Einn er þar annar við
söngnám, Sigurður Steindórs-
son, Gunnar Jónsson við tann-
lækninganám; Freysteinn Sig-
urðsson í jarðeðlisfræði; Jens
Pálsson býr sig undir doktors
próf í mannfræði, og við eðlis
fræðinám er Reynir Vilhjálms-
son frá Narfeyri, sonur Vil-
hjálms bónda, sem raunar er
kunnari út fyrir landssteina
sem stærðfræðingur.
— En Reynir tekur ekki
stærðfræði' sem sérnám?
— Nei. En einu sinni hafði
stærðfræðiprófessor í háskólan
um, sem Reynir stundar nám
í, lagt þunga þraut fyrir nem-
endur sína, stærðfræðidæmi.
Þeir brutu mikið heilann um
þetta. Reynir komst á snoðir
um þetta og tilkynnti þeim, að
þetta dæmi hefði verið reikn-
að áður. Nú, hver hefði gert
það? Það gerði pabbi, sem er
bóndi á íslandi. Þá duttu þeim
allar dauðar lýs úr höfði. Allt
gætu íslendingar! En dæmið
hafði nefnilega verið gefið út
fyrir mörgum árum í stær'ö-
fræðitímariti. Og réttar lausnir
sem bárust voru frá stærðíræð
ingi í París og Vilhjálmi bónda
á Narfeyri. En prófessorinn í
Mainz hafði í sínum höndum
dæmið með lausn fransmanns-
ins. Og hún kom heim við þá
lausn, sem Reynir sýndi þeim,
að pabbi hans hefði gefið.
— Hvenær ætlarðu að halda
tónleikana?
— Ég er að fara heim á morg
un, norður í land, syng líklega
á Akureyri milli jóla og nýárs,
og ef ég hef kjark til, hér í
Reykjavík eftir áramótin, kring
um þrettándann eða svo.
ÓDÝRAR JÓLA-
GJAFAVÖRUR
Verzlunin
Miklatorgi
Lidman
Frainhald af 8. síðu.
hafi „rænt sál“ sonarins að sögu
lokum. Þanrug er þetta verk und-
arlega sundrað. Efnisþættir þessa
falla sízt saman til einnar form-
legrar heildar; sumir falla burt
lítils megnugir og skjótt gleymdir,
en eftir stendur annars vegar hin
Liturlega sálkönnun úrhraksins,
skjót skyndimynd Afríku hins
vegar, og er kannski mest um hana
vert. Sögumaðurinn er svo sjúk-
lega fráhverfur að hann höfðar
varla til neinna lesenda, og nei-
kvæð' afstaða höfundarins til hans
ílrekar einangrun hans. Á hinn
bóginn eru í lýsingu hans vissir
þættir sem kunna að hafa meiri
þýðingu: það er smán hans eins
og hún birtist berlegast í lýsingu
breintarfanna og draumnum um
snigilinn. Smán, blygðun, hatur:
fyrir þetta þrennt stendur Svíinn
í sögu Söru Lidmans; og þegar
hann flýr Afriku, sem hann alltaf
hefur óttazt, slyppur og snauð-
ur, er „sál“ hans þar eftir. Kannski
er það þessi tónn sögunnar sem
þrátt' fyrir allt er manni minnis-
stæðastur að lokum.
Þótt Sonur minn og ég sé þann-
ig ekkert heilsteypt listaverk, er
vert að fagna útkomu þess á ís-
lenzku. Það er ekki algengt að
timabær erlendur skáldskapur ber
ist svo fljótt hingað heim sem hér
hefur orðið, og þótt segja megi að
Sara Lidman umgangist hér skáld
skaparform sitt af fullkomnu um-
burðarleysi (að maður segi ekki
fyrirlitningu á möguleikum þess)
er verk hennar tímabær tilraun
sem vert er að veita athygli og
um leið ofuríítið sýnishorn af nú-
gddandi skáldsagnalist með kær-
um frændþjóðum okkar. — Þýð-
jng Einars Braga Sigurðssonar hef
ur snoturlegan heildarsvip, en er
tæpast nógu fáguð, sums staðar
bregður fyrír óþarfa hátíðleika
og bókmálshnökrum. Bókaútgáfan
Fróði, sem virðist vera í miklum
uppgangi um þessar mundir, hef-
v.r gert bókina vel úr garði. Próf-
arkalestur er þó alltof slæmur þótt
verri dæmi hafi sézt frá sama for-
lagi. Aðstandendur Próða ættu
ac gæta þess að láta ekki svo ó-
sæmilegan sóðaskap spilla fyrir
sér snotrum verkum. —- Ó.J.
Afteins 25 krónur
Framhald af 16. síðu
allir. En til þess, að svo geti
or'ðið, þarf að eiga miða í happ
drætti Framsóknarflokksins,
sími 12942. Skrifstofan í Tjarn
argötu 26 er opin til kl. 10 á
hverju kvöldi þangað til dregið
verður.
NÝiAR BÆ K U R
TVÆR KVIÐUR FORNAR
Völundarkviða og Atlakviða með inngangi og
skýringum eftir Jón Helgason. Hin fornu snilld-
arverk öðlast nýtt líf og verða auðskiljanleg
hverju barni í þessari bók. — Verð ib. kr. 240,—.
GRÍSKAR ÞJÓÐSÖGUR OG ÆVINTÝRI
Friðrik Þórðarson þýddi úr grísku.
Skemmtilegar og sérkenmlegar sögur, sem minna
að sumu leyti á Þúsund og eina nótt, í frábærri
íslenzkri þýðingu. — Verð ib. kr. 220,—.
HEIMSKRINGLA
SAS yffir Síberíu
Framhald af 1. síðu.
formlega að fá að fljúga yfir
Síberíu. Viðræður hafa farið fram
um leyfi til að fljúga þessa
leið nú íyrir nokkru milli
flugmálastjórna Norðurlanda og
sovézkra yfirvalda, en síðan þeim
lauk í febrúar síðastliðnum með
sameiginlegri yfirlýsingu um, að
frekari viðræðum væri frestað um
óákveðinn tíma, hafa engar við-
ræður átt sér stað, og ekkert verið
um málið fjallað fyrr en nú að
Loginov hershöfðingi neitar.
Kaupa tré me® hnaus
Framhald af 16 síðu
ur trén í Bankastræti. Sigurður
Guðmundsson, sem rekur sölu-
skála á Birkimel, er einnig með
hnaustré á boðstólum. Blaðinu er
ekki kunnugt um fleiri aðila, sem
selja jólatré með hnaus í ár.
Stjórnin guggnaói
Framhald af 1. síðu.
hennar í málinu og taldi um furðu
legan feluleik að ræða, þar sem
ekki væri vitað um nokkra and-
stöðu í þinginu gegn þessari vegar
framkvæmd, en tvímælalaust væri
skylt samkv. stjórnskipuninni að
leita heimildar Alþingis fyrir lán-
tökum sem þessum. Ekki væri
einu sinni minnzt á lánið í ríkis-
reikningi og ekki heldur á greiðsl-
ur afborgana og vaxta af láninu
í fjárlagafrumvarpinu fyrir 1963,
sem ríkissjóður ætti þó afdráttar
laust að inna af hendi.
Gunnar Thoroddsen fjármála-
ráðherra svaraði þvf þá einu til,
að um sjúklegan hugarburð væri
ro ræða hjá Éysteini, að' heim-
ild skorti fyrir láninu.
Ingólfur Jónsson samgöngumála
ráðherra kom svo með hinar stór-
fengiegustu skýringar á blaði,
sem hann hafði sótt út í bæ og
kallaði „skýrslu". Var þar æði
langt yfir markið skotið — en
máli sínu lauk ráðherrann þó með
því að ségja Eysteini Jónssyni, að
hann ætti nú ekki að vera að
þjarka um svona atriði, því að
hann væri ólögfróður!!
Eysteinn Jónsson hrakti gersam
lega „skýrslu“ Ingólfs og gerði
að hinu hlægilegasta plaggi. Skor
aði hann síðan á fjármálaráðherra,
að svara því afdráttarlaust, hvort
hann hefði á málinu sömu skoð-
anir og þær, sem samgöngumála-
ráðherra hefði verið að túlka.
Fjármálaráðherra varð ekki við
þeirri áskorun, heldur sat sem
fastast og þagði.
Er fjárveitinganefnd hafði borið
fram tillögu sína í kvöld að beiðni
ríkisstjórnarinnar um heimild til
töku 70 milljón króna láns í Kefla
víkurveg, kvaddi Eysteinn Jóns-
son sér hljóðs og lýsti ánægju
sinni yfir að þessi tillaga væri
fram komin. Með henni væri að
fullu skorið úr deilunni og kvaðst
Eysteinn vona, að hann þyrfti ekki
aftur að standa í deilum út af hlið
stæðum málum.
15 milljénir
Framhald af 1. síðu.
börnum valda oft hjá þeim börn
um og unglingum, sem alast upp
í braggahverfunum. Má vera, að
hið síðar talda sé ekki léttara á
metunum.
En þótt oft hafi verið rætt um
þörfina á þvf að útrýma bröggun-
um hafa framkvæmdir dregizt,
eins og fyrr segir. Nú hafa borgar
fulltrúar Framsóknarflokksins
lagt fram tillögu um það að tekið
verði fimmtán milljón króna lán
til þess að útrýma þeim. Það verð
ur fróðlegt að sjá, hver viðbrögð
borgarstjórnarmeirihluta íhalds-
ins verða við þessari tillögu.
Fimmtán milljónir króna eru að
vísu talsverð upphæð, en hversu
mikið skyldi það kosta borgina og
þjóðfélagið allt, að útrýma ekki
bröggunum bæði í bráð og lengd?
Því verður vart að óreyndu trú-
að, að íhaldið svæfi eða felli þessa
tillögu. Geri það svo, verður tæp-
lega hjá því komizt að ætla, að
allt tal þess um nauðsynina á út-
rýmingu braggahúsnæðisins sé
einungis fagurgali, sem ekkert
mark sé takandi á, og til þess eins
ætlað að slá ryki í augu borgar-
anna.
ÞAKKARÁVÖRP
Þakka öllum nær og fjær mér auðsýndan vinarhug
á sjötugs aldursafmæli mínu 30. okt. sl.
Með hugheilum óskum.
Guðión Jónsson,
frá Hermundarstöðum
Hjartans þakklæti til allra nær 09 fjær fyrir auðsýnda samúS, vln-
áttu og virSingu, við fráfali og jarSarför
GUNNARS GUNNARSSONAR
bónda, SySra-VallhoIti.
Þá færum vlð læknum og öðru starfsfólkl Sjúkrahúss Sauðárkróks
innilegar þakkir fyrir alla umönnun í sjúkrahúslegu hans.
Ragnhildur Erlendsdóttir
Gunnar Gunnarsson, Ásgeir Gunnarsson,
Ástrfður H. Gunnarsd., Erla G. Gunnarsd.,
Sigurður H. Gunnarsson,
Ingibjörg Gunnarsdóftir, Móses Aðalsteinsson,
Ólöf J. Björnsdóttir, Magnús A. Magnússon.
Við þökkum öllum þelm, sem sýndu okkur vinsemd og hlýhug við
andlát og jarðarför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður
og afa
ÁRNA ÁRNASONAR,
Hólavegi 12, Sauðárkróki
Rannveig Rögnvaldsdóttir
börn, tengdabörn og barnabörn.
Hjartanlegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu vlð andlát
og jarðarför móður okkar og tengdamóður
JÓHÖNNU EGGERTSDÓTTUR BRIEM
Eggert Einarsson, Magnea Jónsdóttir,
Ingibjörg og Eyjólfur J, Eyfells,
Svanbjörg Einarsdóttlr,
Valgerður Einarsdóttlr, Stefía Ólafsson,
Páll Elnarsson, Gyða Sigurða'/ííóttir,
Vilhjálmur Einarsson, Jórunn Gvfimundsd.
T í M I N N, fimmtudagurinn 20. des. 1962.
15