Útvaldar smásögur - 01.01.1823, Qupperneq 3

^lðaUjeíímr JDreíf ö>cfmim* upp með
f pnbi, og f>cnbaDi fec; aD (fpla meD (>enni fpric
^ajía ftnnac feaurDar. Sn — í>ennac m£««
>ar fegar fulígjarD, fot ímtnD f)ennar oar úc
/ ffot' foo Djúpt innprcnttiD íjjarta f)ennar áton*
whgð, eíná og j&ó l)ún ftefDt- orDíD á faD með
\?écífÆtj fafl íiimpfuð J?onúngut pjef flcojc
§ulltrúa fínum afftDié, og tvc fíaoí í
flugí).vjtt fjeirri ffípun aD fjomuit, aD njofna
upp og fegjt* fec, í)ter fú mepa ocrtí. X?aluee
1)lpDDi boDt fné fonúnglega «f)erra tneD aflrt
ölúD, og fedf iofá frœDt íjann á, aD I>ún oa:rt
Ctgnae mey, jpar aD fennu ófunnug, en aö
ijjeir, fem til fjccftu, DáDuft aD penní, fem ópen«
julegri fjón, eDa nmtm fpnburDi í náttúrunni.
^orfjónín batri, meD fóríegrt rár.jfefun,
Wtt |ejfum X?«Icejí f)pírí ^onúngö, fem e nu*
ftnní á DpvaoeiDum I>afDi rtDiD af fer fpígjara
fína. Sþrepttut og Íprfiuc fjelot bantt ftot
Íjetm aD jtotíaíegum bœ, fent Já fagurlega fettur
tett fprtr neDan ffógínn. íþar batt ífann f>eft
ftnn oiD tre'; be'IDt fpo tíl bœaunð, cg leit |ac
úngann frein fttja unDír e!i og rína fajl í bóf,
fem batí b^bt á. ^oeintn fpratt upp. jþegap
l)ínn náígaDifl, ^ctífabt itonúngi furt§o^feaa,
letDDi bann inn. og fpalaDi b num mcD géjfcífnt
á bcnm. btugguDÚ Serja ■ tmmngáti,
®lá ea fporja: boap PóruD pe'r aD ícfa ?
fre'tti gurjíinn bsttn- Oipa ritgjerD: mn vhu
áttttf anfaDt 0túDentinn. — ^cerfu ge'cjajf
3 *