Útvaldar smásögur - 01.01.1823, Síða 6

faltD, og mt á famci jíunbu (jutt fabam áti
frefrari ummœla.
íDagínn eptít beíDbíjí fjattn áljept’jlu Ijiá.
SÍOalmöíu, s^éDuc Síöalfcesðct:, og oafti œru*
gintó fjennar og mnilega iaungun til aD fjá fstt
Ijjartfjcera affprengi tipp()afiD til fonúnglegrac
tianar og algjeriegrar fctiu. €tt 2l0alþeiDttc
IjjeíDt áfram, f>ó f)vmn opt fcrrí f ejfu máit oitt
I)ana á fior, aD Dpija eeruícga t;if)negfngu frn.a^
twDir jííní jómfráaiegrar feíiniog fiDfamri affoÉum.
fiofjtnl tó6 Paloea aD fceFja $aD ntál.
fajlara og íeiDDí fprir fjónir, fem berfegají, briD*
ur og I}CiQ fjennar af bónorDi Jfomtngð. «&aií
útmáifiDi íjentii fagttríega perfónu fegurD fínf
fomijtgíega .fjerra, í fantfpígD ailra fteírra maw
fojla, fáíar pitDíé og gáfna, fem nocfurnttma.
pnjDDu DatíDíegann mann; og loffing oottaDf
bann f>cnni, fjoerfu 2íðolpl) oceri eiíum menn«
um enn jþá fremri f Daglearat umgengni pftrburD*
ttnt og pnDi enn t ^onúngð < jljórnar jíett, og
beíDDífl í’of jápcDié I)ennar til {>eitca Ijjónað.
iHtnDé, án Doaíar.
^Ölcrrin enDurtóf merg íaung eg Djúp anD*
rerp; ícít fíDan upp og fjornauga foo til IjanS,
ciDjtaD tiilit flauginnft f XJalreföí: bjarta. @eg»
ÍD jjér mór, X?alucs! mceítt b«n: ernorfurt fá
iffé á jarDrfíi tií, boeré máíi J3k oííDuD ein$ á*
Ijpggjufantíega tala, fem 2ÍDoIp&s? — Wej,
tignaDa ®íep! engttt f aHti oeteíDn! — €u—-
l’ó liftr |ar, fagDi f;ún — en roDnaDt tmDir ciní