Útvaldar smásögur - 01.01.1823, Side 14

143
ét énfeaíviifa fjefnb pftc f>eftib fet, forír |5n& íjnff
óÐííjanOi áccitti þarm tiín, j)seré heíS ijan met*
ui' meit enn egin tilcetu ftrta ^3etta cc trtcíröt
enn aD f>ifa figtaÐ, |áox |?cféí)áttar breílfleift
jjcfur fta jaftwl itpp pftt fuOfommtn! 0núou
Þ*< aptut, minn btcDir! ©núDu aptur, mir»
Paluep! !þú grentut fífl af þm, aD þú ^aftí
uauDuaut foípt tniflftiínu áflar taftttacft; foiptii
mtfl e# áfamt utnáttu, þöt þá mmibi
úngtw finn Perba óíjuflflan'Dt. — @nóbu apt=>
ur __ fegi efl— bróDtr! en efl öil reona «D jaftt*
aft oíD Btfl t öerufcmí ofl eDolípnDi* tþú oilt
foipta fjalfann Þifl pinft' elftttDu, fprír pín þ\\v,
enpinuc finn ftal umbuna flóDoilo þína; f>atm
Í<& tepna til aD áiita fíg fœlann, jÞegac
X>ölcea ec fatU!
SlDumefnt bm f>afci fá einmarta Dafcee
fenDt ftá fjarlcegu f)úft á íeíö í)anð til notöecje
ían'amecfja. 21 pngci ©túDenta ácum fmutn
í>afDi Ijann, PiD »£>áirólann, bunDíD mnilíga oin*
értu fciD too únaa ©túÐenta, I>et annar Dy*
plee en btnn Cbttftján. íþeflac bann fomft í
náD bj6 2ÍDolpbt, bafoi t)ann píD ©tjócnar*
jjmcmn mœlt foo fram rneD beífum toeím oín*
um, aD þcim vsetttuft góD (Smbcettt nocDðcíega
í ©»lacífi. X>al»ee l>eíDt fig ftv>í re'tt bocínrt
tií b«Ué fejá Þenft, fem áttu bonum uppf>cfö
fína oa acDfom bcauo aD ftacFa.
©pplee tóf oelajecDas mamti fítittm meí>
feflnuDt, og belDt ftonöm rífmannlefla oeitflu.
Síorstmtmi cpttv fom fyann m«D »arepsD inní