Útvaldar smásögur - 01.01.1823, Blaðsíða 24

152
brfíaöar o(i fœttð f fjuga niínum? —
^etCíur f>cfír ftigt me'c fvá ellu, og þcftr boriö
érotft öttm um trúfcjít fína, um œrufemtV
fio'erri engín géfft frcmri, um Jtá Dpgö, fetn
figt’ac afoegaietbflu, og tun oincimt, fem lagtJj
i foiimiar férboabf ec £ú metur fjcerafl, fprite
Jjatftc fíefé mann£, fem fuötrepfli fséc, <f)oaD
fcr eg giort, fSréöír! tif umbunar ftnni á(t>
— €g flPat reona - eg flal íeitajl oiD aD jaftu
öfl oíd Dœmi f eDaiíipnDið. — Sg fíal —
einé aD mmu ieíti — ftgra mínat egin tilijneg^
ingar. — f£g íPai apturfíila f mu eDalftnni pvt,
fem mér cr fjcrrra enn ^onúngð»oelDib cg
Pjœrara enn iiftD ijáíft. — (?g oil affíanDa 2fö*
alþeiDi tii f£Ifl'btíga íjennar, og oetDa $ott*
úngtmt fremri meD $oí aD lífjafl X>al»cfi.
@oo fló í lánga fjegn. — 2tí>aU?eíOtie
rmbi fifnariega í augu Paluefcr, til ab foc*
oítnafl um,. fjoerra biitínga 5ún prbi oer í buga
f>ati6, og fann í>ún fjcer famqoœmar cDaífutni
fj&ífrat fyennar. 9?ej, $erta! — fagbi 5“»—
Tbaíueð oíll eugrar glaboarbar njéta, unö f)<m$
etfabi £erta oerour fcclaflur mattna; unéfþér
íjaftD funbib og Fjorib <Pbuc ftá Síbaíbeibí,
boetrar bjarta cc ébeiít, og fem er eíbúngttS
‘poar r-erbug, tueb famglanfa fjennac pftrburba.
— €g lœrbi fprf ab eijfa, meb Jjtn «b Dáfr aö
í'Ctrri trúfefli og áfíar áféfb Ijjá X>clt?efl, fetn
5>ann íét t íjéji tií .fjerra fmíí og boer buggan
munbi fmnum fmacfdfi, meban t>ér mcettuD
fafngbar fénna ? jíra^ muiiDi fcatm niiffa {tal