Útvaldar smásögur - 01.01.1823, Síða 35

163
©onur í)ang QUtvíuo tTÍtdjííeísfoit (£11íd>a -
elówiis) tóf oíd Ðlífi eptit í>anrt { oann aptuc
0mólen3B; g«f 2\áfl»»n fotjiur ÉLogböf;
bpgDi iiiecg eoDiieno; innieiDDí f)anDoorfaífmií'«
jtic nocfcac, 09 oarD $aDit aD Pettt €jac I,
fseim ttítfíö nefnDum. Sínnacé oarD %\ejfi*
tVföc fijórn fpric fifellDum úráfnm bœDi 0o»a
og pólffcö, emninn fpris ínnanct'fié uppreífi
meðtiri, unDir fovitjiu Btenfó ^atjme, en
Jjeféi ianDráöa ? ntaDur oarÐ lofð banDtefinn,
ItfanDi partaOur funDuc, eg 12000 af banDa<
mennum banð ucDu bengDir á {>jóDoegum. 2f»
lepiue Depbi Jtann loDa $ebr. áríD 1676, ftá
46 ára gamdll.
pécöut; 2ll«fon (SeoDov eDa Cbeo&óc
Snejciotpits) tóf piD Sffi'ftájijócn eptír fteDup
ftnn 1676, og oar ftgurfcefl mót ^pcfjum, ett
Ijeílfuoeífur mjeg, 09 DepDi Jjot fornúnsut 03
barnlauá, eptir 7 ára fijórn, pann 27Da 2ípc.
1682. >f)ann faflaDi ©pfifpn ft'n ~ft»on 0$
©opfrfu, pétut fjáffbcóDttr ftnn og fjtijtu Soj*
cca (@tjócnaríf)erca) famatt aD banatceng ftnt
og mceíti: /, <£)eprib ttú fíoufiu beslrcDi mút,
„fem áji til Sfífiftné og fegna mitma jfaí
„fipla: Stffjamleg peifinDi bróDuc
„mínð oerDa aD bnedja bané fáfar * freptum,
„ er ^ann J>ot ófœc til aD jíjórna ftptlífu Q5elDt/
„fem Káffonn* nú er; ^antt á ppt ecfi «D
„ f>pcfja píd mig, fó eg ráDi pDur tií aÐ peíja
„(jann ecfí tíl ©tjórnar, en tafiD beíDur P*t>