Útvaldar smásögur - 01.01.1823, Síða 39

167
tíf KúíT<Jtnw 'o.cí 2fu(íuflcnöonito —
pótuc ffcp f jíugí)iíftt ntjcic Ijctftjlh'ngac af
jafneiDtum (ínuttt, fcm f>ann ncfnDi f t' tt a S c i h
brceDur, fcttt pftr Jicet Le Fon^ fcm *t)eié»
itefDfngja, 09 let bann mcnta eg œfa fjœc á
fítta etfu, fcm bcfl, gecf fjáifut t {ieirra ItD, fem
fljc.ttur íöátt, nam og crfDift eíD aBr, ttí
aD gífa Soyuruut ftnum far mcD fagurt cpttc*
Dœmi f)!nDni og un&irgefm, og flcig fbo fm«m»
att en fcint upp til ceDcí oaíDa, cptir í>ot, fcm
frattn mcntaDtfl og oann tií eptir re'ttri rcglu.
3 f'Cim fplfmgum ocru margír oel cefDir SftorD*
ttráifu búar, ^ronjíir »g .fjfrflenbfngat. Pet»
ur €jar le't Le Fon reptia fig meD Jseim fplP#
t'ngum í Spffi * barDoaum oiD cntt flciva ©tre*
litsaia * og gamallt 2léfla*IiO, og ocitti í)m*
ttm miPlu bctur.
<OeIgií)eID ntiPií báru uppá 8D« Súnii
1689, tíí í)ocrr« €jararnír jafnan fotnu. ©0*
pl?ia oilDi, fcnt ®?cD > Drottnmg ocra oíDjleDD,
en pótur affiatf faD; l)e'lDt f)ún fjoí uppoceg
mcD liD fitt og ájfángenDurtil CroíQÍoue flauft*
uré, f'cfð Dpi'Dlegafta f (garbartti, íjoat Pec*
ur oar fprir, cn nocfrír fjonum ttúír ©treí
lítjar fcceDDu í)ann á, aD far cetlaDi 6opf?ia
aD fáta Orepa þatut, tnóöur og SDcottnlrtgu
I?pns — Jjot fann 270« 3an. fama at, íjafÐi
5)íóDír í)anö gtpt petur <£dOop!u cDur Ctttó*
fcfu g.apád)in — $>oí Ift Pe'tur Jjá fprr um*
ge'tnu lt)ffngu um fjerráD ©opbiu fe'c og
ffnutn bútn, útgánga, og PcafDifl oernDac af