Útvaldar smásögur - 01.01.1823, Side 40

fcetntim eg etlum fem unnu fét eet. ^íocftif!-
f?á tít í>an$ mifitl gtúi ýtíenCrft ^terforíngja,
<Pjúe * oð $er' ntannfi t oíDbót »íd í>cné egi»,
npifepuDu og nettefbu fntfmgar, og a fammtí
fiunöu ftóDu l)já bonum fteíri enn 20,000
itmnna íjonum tií oarnar,. og aHir ^eíc abftu
í ðvtfinu, fcm ecfi £otDu framar aD pftrð'e'fu
P cuf Cjar,. af otta fprir ©opf?*u befnD etla.
ItfDiíftn fjefx ea áDur nefnt, ©opþtu fotgjanDi
GCíefiecvaDtáp, og tjónnar iiigaungu t ftauft*
«r. pftuc Cjav f>eföt íjátíbíega innfes í tHo*
ffows @tcD, faDmaDi ftar opinberfega jlwan
btéíur ftnn, tet f>ann í)afDa ftamoegié Cjará
iiafnínu meö fer, en um meira gaf ^toan ecfu
fStwp Í)af0i petuc pct afDann bír á ?f|o£D*
urlanDamia otju; oafDt fec npar fpíffngar tií
lífoaftar, en DreifDi ©trelúsutum bun m'Dé
pegar f fjactagD. 3 ‘)an3 óSul fpltmgu póru
5000 útienDínga, fem oóru oanDIega mentaDír
®g erfDir af fíotlenbfíum ^erfocfngja, (Soröott
öD nafni, cn f áDurnefnDttm npíffepuDum fpte>
íngum unDir fotuftu l* Fons, teiDuft 12000.
QBinuc b«nð Le Fert, bbpgtnn, oeí gáfaDtie
®g patinn matsur, frœDDi pítur €jae um alú
inargt, feiDDí fienum fnrir fjónir, boerfu mergu
eg mtfíuí banðftóra og fítt DprfíDa ^BelDi, oœrt
ftórfegaábóta oant, píftnDa og góDmenta öfgjec*
leaann ffort ^ar, einð funfta, banboerfa, ftníoa,
einftnu ffipa-fmfDa, oerDflunac og figfmga fíort
tif framanDi lanDa, feetfftpa og aUö, er oíDJhtrfti
tii octnDar fFipafertum 09 fjenmDat « fjó, mcD n