Útvaldar smásögur - 01.01.1823, Blaðsíða 50

178
Sþat ttatö aHjíaöat fprír mefttt <fjeit|tu»/
SotntíTðU og unctunmana,- en •ðáffólitm í 0jcna*
fucDu oéitti t)onum DoElors cgecDtiðleifa. Spt*
it Ijálfmifðitið Doeí t j£.,?gíönöí, fomfl í>ami
t ofoiDtí í meanann fjáatí í>á(fa á leicmní tíl
^olícnDe oiÐ .utgrpnntnðat jpefé. ©fipoerjat
letu í>ottum Isféfjœttu f>ané t Ijóft, ett Pf'tuc
€jat, |>á repnDur fuUf>nðí ot'Oinn í fjóferDum,
anfaÐt fe;m bcoélettut: „ «ácftt> þóc nocfucn*
tíma ^eyct, cö Csat' ííloflóota ((Hacöa*
tííie) ^>aft öuufnaö niö <5,oUanö?" íþöt
uact í>afDi nocfucc €iac ftycc enn ban fariD á f[of.
^iD fonrn ftna til 2fmftttröam® fan [jan
fnllbúnac 2 foftuleðac flutttfnga jlistuc, feiit í>an,
á meDan bann í Intctu oac, t<t fac ínxðaja;
f>an let fecma Jscet f fjafti oð fjac ftOon ftalct
í>a?xm f auafjón finni; vjeti í>an fe'c oa úc 4,olí
lanöi 640 alt6f>áttsc íifia og fjanDoerfa
ot'ac'-tnanna, útbúna munflrttm oc3 ep,tirmíuDum
um aÖéf>áttar fiitiftmnDjn til epticðjecbac; gtorDi
út BffiP oðápurnefnDa (bíf i69)macðíi
flótta menn Kefocméccörö fcá 5'ánfactft, ec
Jiufiu til bané bópunt faman. <Sjálfur ferD*
aDtfi bann úc 4>oUanöt*> Jian 3ja 3»nii 1698
til ©t eeöene og ffDan til tPíene óöefuDfiaDa
í pböffalanöi, á funD oiD áíejfata fteopofö
fá fambuuDinn íSin ge'ðit ^prfjum, tíl ftefð
'*) @»0 taíöifi J>á tií, <t0 ocva póturs gjflré Bg
fplflöav f>an$ t «§olíanöt, f>aji pángaó til fojlaíé
jefía 2anD$ 6íiévn benmt 510,000 ©piíini.