Útvaldar smásögur - 01.01.1823, Qupperneq 53

I8i
feféí o& ^ptfjar, fjenöui' þeírra og friflinn-
íiéniftnð, ollic reyÉjc ; féfíi fetta jpot ófdfti*
íegt, og IcyfiO *£.nfpum vettt éyu&'egt —
i en íoo fóc um ffanmit/ aD Pítuc fénn&i 2\lecf»
ttnmn fjólfum aö reyfja 09 ftnna fíg í tnecgu
ineíra secDu. @anU aftu SÖít'mfat/ ^íecfac
09 Slbótac t forfiumií ajmúgct upp, 09 ©tte»
|it3aca íiDiD, fem jþetr tínDu fatnan, gierDu át
<sf ellu þejtu uppfyíaup eg (stluDu f,D fetja
©opt?íu fjkínfejfa ci PeíDtefróltnn, en ðfíetja
Pi-tuc €jat. f!iD þejfa fécf f>á fanit unDirof#
<tD mt t þot ^jarinn fjáifnr þeim óoœnt og
þajtarlega fomft fyeún aptur. «C)ann reiDDijt
jieint íila, lét DaíDa pftc þeitn óttaiegann rett,
cg afhefDa grúa uppceijtarmana á fjperjum Degí
öllann £>ítóbec ntártuD úr, en —t 28 gálgum,
fem bann lét rcífa upp umbv'erfté ©opDfa
átíaujiur, bengja 130, þac af 3 tett frrírá!,o«
iuentití gluggum bennac, nteD þaD bótiacbcéf
pil ©opbíu t þ0nöum, fem Jkíc fennuDuft < ö
þafa til þennar ftijlað tim oð tafc pið
jejljótn. Q3ar l)ún þm' magnleaa gumuD af
fambenDum meD þeim gecn pítri tyU cg
jafncel 2)rotfnmg f)ans5 ö;r>f>ojcta (C'ttrtefa),
fem aub fiefó þófti pítrt fíprD i fammftum, oiD
feoerja l)ann þoí fagDi jftiiD 1698 (f>clíuc enrt
1696), og rnfaDi f)cnni í ^laujítir,, f)V>ar 5!m
Hunna parD og nefnDifí ftDan: ^efena (f£f;n).
$>eim 500 uppreifrartnenntttii, fotn bann
gaf gttD, DteijDí bann lángt burt í allar áttir,
fS ðfft'f fiOan fiíg;ötiegg ©treiieaca 5«vi.C;i,v