Útvaldar smásögur - 01.01.1823, Qupperneq 88

2l6
cfotitia, neiua ^irtir fam|3pdfíU. 3> tíb Wtp%
ir'ap §«í>utpét»t0 ^ejfrtta, rjeöí'í jjtotcíaícfíii
Hifon t öÐ ík.nnfíms tiocfca @tjórn,ci)tctfl,
oa i)ðicu pateíatcí>ar fengiD t venju 'ei&t. c&
€jarinn emuftnni á átí cenaí bei’bPföaöuc
fyric ^ejii patdðrc^iinð og teymDi unöit
bonutn, i)oa& pétri mun ecfi géDjaft ^afa, né’
íeiDur oD p«ít1ötd?ac, fjó þtk níg&u €j«r«
ono. meD fomu fírfju*ftDum, femf plíiic-gci’Dí,
tcefju féc fama Zvón < fan, fem C'.noalDðberr#
cnn, og fnnbu ftg fsar r.eD nera ^ofningjí?
Joefi'ö. (@já blf. 184). ‘pftr befuo oD feoia
bataðí P5tue tTíííii páfclega vprbrottnuts
og fatbóliíann átránoD mat0- mn Ifcoí lét
I)onn fér anní um cD et)Da botrjut.ocggja í f.’nu.
rtfi, en vsc'ita fjoerugtt neitm DÍDgáttg par, fn«>
«D páfaítg pfíiörottnon, fem Páftnn 09 fú
fotbðlf?o KnFja tíiDi eipna féc rétt tií utn
iiiötð oeraíDar lenD, tií aUra ógceftt ecfi unD*
írofaDi fm teibí, fem msrg ðtmur. petur®
inifU forfjón foribngDt og aílac ^araDlútanDt
íiíraunir; fmí — ár.D 1817, fiesar b?<nn ferDs
ðDtff «m 5«ánl?crlfs, fuatuí! ©otbonnor
ffclo t parfs geífHegu f ffrifeöur, oD áöincs
fer mífla ceru, ttteD jM aö fó fcmetna&at báös
or BirEjurnac, nefníícga: fá gctfSu, og fjá
látmfFu* eíur Eóim>erfla*FatbéIfFu, fem aö
fonnu í)ofou báoar foraa uppuma frá giufhtr*
cifunni cg <0rtcíionöt ffDan, en epttr fsaD
iKcmoíoelöt f tptifl: t toe eufl- oa »eff .-íœg
KejforaDííWi, iofpu mjeg foe frábrusDna im