Útvaldar smásögur - 01.01.1823, Síða 114

242
gDaímcmn Foma út «c ©okiPcff? ^úf?, íjpéjft
í>eir j)ó cijíuíu; nocfrir þeirra oelDu þaD vera
3>n natiðfiíi/ «D Ipecjum f>er ie tuDu, 05
DrápU l>ann ftraje í fíaD, en íáu cDara, «0
þetta cat jonisr SDalmamií ©oltiCoffð, fcrDU
fieffum lif íonaríné til aD j.nDa f>aD. $aD*
iritm uoqöDí ecfi aD qoeina pftc <&onat motD*
inu, btlBuc 9<sf ^ m pentnga ti(, fmit JjaD
þeir fcevDu bonum l'fiD albicDugt. Æon.i^anl
og Dœtur og ecfja J>er$ mprDta flíDu í táruin,
en bc'rluDU ©oltifoff um Jjenua bte jfle f«*
„ StOiD — fagDi ölDúrtaurinn — befnDac*
tíntano!'' €tn!)úerj;r ©reeli^acav beorDti
þao, fnecu b^móDtr aptuc inr.i t Mf»b, Drégu
farifuaiinn á f>árinu frarn t' Dprnar og DrápU
I)ann j>ar. SiDríc ©trcIíBatar leituDU cllé«
ftacar aD boOcnDiPa Sarfmrnum "Dangao; þeit
funDu @on banS ogfpurDu: bo >r §aDir baní
»trn? ©onuritm ffuif ogqaacft ecfi oita baD,
<n bcir Drávu bqnit ftrap. fþeir bittu annaim
ItceEnif bpDffann; „þú ert ílcríjti.t — fegDu
þeir — l?c|ir þú ecf 1 gífio 0 ó c 0 í Cíaci
eitriD, þeftr þú oift OrepiO aöca meö þot
mctí, og att oö Oeva!" 0« Drápu Isaimpar
{ flaD. Soffmí butii þeir bollenDffa jiafnicí
inn í betlara Dulac» flarDum, og Dróg. U bann
ftam fpnr boöina. ^rinfeffhrnar unnt' m;eq
fjeffu oalmenn!, tu boeró þ*r báru befla traufí,
betDDu ©tielusara prtDa fprír banti, foo.Du
bann vera þann afrabcfta Sœfntr oa prpDts
lega ftuncaD og fariD l>afa meD pócö x, m