Útvaldar smásögur - 01.01.1823, Síða 118

ttiáflfe' feFröt — þeim innctróínnat ájíar tiífinR#
tngutn til bennar, «Ðf>onn alepmDt í (>iáu.
fcretjfieifa bennpt/ en téf bana aptur i fátt,
ftamf)éu?t fipningu l)ennar, en — uatD í)«nnt
frtint «t falDari.
íþiinnnn t'ptDijl p/tuta €i<tr6 miflo fíf.
pmijl ceriD í>afa f>c!ftn «f fj6foóme * £0(1»
itm, ^onum attgenðum , eil gnmDac, epttr
einráBum Ijatbfljóua rétti (fíatöattfte ©rottn#
<tra, fem á jiunDum letDDt bann til f>ta:Di og
ðrimmra p'ntiRða fefra 09 éoilDarntanna, pft
fœluieaí jiraffé meD þteirra bjólbroti eDa Dórnuni
til afifurDar jiunDum tónau og jiunDum nefia
pa eprna, áDut enn þeir \>6ru útlafgir gjerDtr til
Btberiu, eiiegar af nðtrúru ptDqoœmnt tiv
ftíflíngar, ráDfoinnu, góDpiiDacfcmemaitEjcerí
leifa o§ Ptnðttu trúfejlt. iþe|]a oottaDi þatl
<ÍBini fínitm Le Fort, f>oeró jarDarfer banti
i698gjerDi rát furjtalega, og fplgDí bonunt
meö tárum tii grafar; einé Slugújlo pólalauD®
^onúngi, í>oerri bonn atDrei biá; líFa ÍTleno
jtFojf gurjla, boern bann alDrei til DauDa
Dœmri, ftó margur fprir mmnamcmi lúta, en—
fem 4atö^c’' ec oifDi unDitofanir afmá
eg frama reifamíega jfjórn í fmu SXífi án maft*
greinar*á!ítð, agati bmn barDt afbrot banð,
ItieD opinbetu fparfi 00 barfm/D og Snáte*jiraff*
og þúngbcs-rujíu fjárfeftum, og fcaD meD órají*
anlegti jijóinfemDar ahéruge'fni (fjá bif. 187
—88, 249). 21 meDm bann 1722—23 oas
í (jtifw í PetfalanDi (blf. 234'. yeiö í 2Vtif?