Útvaldar smásögur - 01.01.1823, Síða 120

24$
fcettu Snáte* fírofí, miftu tief 015 «)tu eg eért*
fíDju OctmDtt' tií (Scleiöu þt celöémð; f>íníc
9 vctgar flroffaDir. — <£n—$ur#m (Boga»
«nn í ©tbenu, í>imt niannfjcerscg tfti o<( bejli
ganDjijómar.i, flórajefuD SanCð^efDÍngi oa af
eUumunDirgemum elffaDur, fe'U i gruniiutD Pet*
ure €jar$ um, ao búm oilDí recDa fjálf#
fijómanDi ©ccttnarí ©ibettu,; uarD fallaD*
tir til tnoffá’e, {tar á bann n»<frumfumum
lacit get)fileðafi Snúte * flraff, en f)ann játaDi
aUö ecEevt á ftg, Jm' ímnn uar faCiaue balö«
tnn, en famt benar'ut f ctálaa fprtr framan
^lcttu'ftnnac íiiöe ©amEonm fali eigur ban$
gjerDat upptuemar, en ©onur bané uarD Uett*
uc Síatróg.
€n — Pátuc €jar uottaD bcrbfijórn
ffna x tttorgu, aD ^ovteDra ftnna ftD, fpnDt l>ati
jíg einbetttann ©tjscnaca og. Snllþuga jafn*
ctt, fem jafnframt let fóc annafi um aD frama
ítimemu a<um/ ftDun, frantfer og btiö
ffné og jpcana ftnng, jjóbaft mifFunaríaufi firaff#
odí ^á, eins? \)h(x, fem lóga, fem pilDu bínna
bnecfja eDur foHoarpa bkinö mannDómð* og.
beiílaoœttleau fpnrtCEfiutn, og.. ooga&i óbiEaö
og óifeifrur tíl fe'é i' og l 'ft ftnu. fþannítm
ffaut gulltrúí bnré, fjantt 2cnu $ebt. 1697,
«D bcnum, t' veitflu bjá Le Fony aD J5aD goelö
t'œri váDgjertaD qrtifja t'notínim búfumí THoe»
fá’o @taD, en —Jjat ntenn oijfu oenju peture
tcra oiD cIDóoeDa fjáífur ab fotna tii aDfloDar
JjángaD, pceti «f bauDamennum ráogjert þú